Αλφαβήτα της πίστεως » Η βίβλος » Ψαλμοί » Ψαλμός 93

Ψαλμός 93

Ερμηνείες

Ερμηνεία στο Κεφάλαιο

93:0

93:1

см.:Втор.32:35;Рим.12:19;

93:2

93:3

см.:Пс.51:3;

см.:Пс.15:5;

см.:Иез.22:7;

см.:Иов.22:13;Иов.24:15;

93:8

93:9

см.:Притч.20:12;Мал.3:16;

93:10

93:11

см.:1Кор.3:20;

93:12

см.:Иов.5:17;Притч.3:12;

93:13

93:14

см.:3Цар.8:57;

93:15

93:16

93:17

93:18

93:19

93:20

93:21

см.:Пс.2:2;Дан.6:4;

93:22

93:23

Новогреческий [Greek (TGV)]

Γλώσσες

^94:0 Ο Θεός ανταποδίδει την αδικία

^94:1 Κύριε, Θεέ ανταποδόσεων, ανταποδόσεων Θεέ, εμφανίσου.

^94:2 Ορθώσου εσύ, κριτή της γης, του αλαζόνα το έργο ανταπόδωσε.

^94:3 Ως πότε, Κύριε, οι ασεβείς, ως πότε οι ασεβείς θα θριαμβεύουν;

^94:4 Ως πότε θα μιλούν με θράσος, θα φλυαρούν; ως πότε θα καυχιούνται όλοι της ανομίας οι δράστες;

^94:5 Τσακίζουν, Κύριε, το λαό σου, καταπιέζουνε εκείνους που σου ανήκουν.

^94:6 Χήρες και ξένους εξοντώνουν, και τα ορφανά δολοφονούν.

^94:7 Λένε: «Δε βλέπει ο Κύριος· τίποτα δεν καταλαβαίνει ο Θεός του Ιακώβ».

^94:8 Οι αλόγιστοι μες στο λαό εννοήστε, κι εσείς ανόητοι, πότε θα βρείτε σύνεση;

^94:9 Αυτός που την ακοή δίνει, μπορεί να μην ακούει; ή αυτός, που τα μάτια έφτιαξε, γίνεται να μη βλέπει;

^94:10 Αυτός, που τους ειδωλολάτρες διαπαιδαγωγεί, γίνεται να μην τιμωρεί; εκείνος που τον άνθρωπο διδάσκει, πώς θα ’ταν δυνατό να μη γνωρίζει;

^94:11 Ο Κύριος γνωρίζει τις σκέψεις του ανθρώπου, ξέρει πόσο είναι μηδαμινές.

^94:12 Μακάριος είν’ ο άνθρωπος, που τον διορθώνεις, Κύριε, και τον διδάσκεις με το νόμο σου!

^94:13 Έτσι του δίνεις ανακούφιση στης συμφοράς τις μέρες, ωσότου ανοίξει ο τάφος του ασεβή.

^94:14 Δεν αποδιώχνει ο Κύριος το λαό του, και δεν εγκαταλείπει τους δικούς του.

^94:15 Γιατί σύμφωνα με το δίκαιο θα βγαίνουν οι αποφάσεις, κι αυτό θ’ ακολουθούν όλοι οι έντιμοι. (Διάψαλμα)

^94:16 Ποιος θα μου συμπαρασταθεί ενάντια στους κακούς; και ποιος θα με υπερασπιστεί ενάντια στης ανομίας τους δράστες;

^94:17 Αν δεν μου ’δινες, Κύριε, βοήθεια, ακόμη λίγο κι η ψυχή μου θα ’ταν μες στου θανάτου τη σιωπή.

^94:18 Την ώρα που έλεγα: «Κλονίστηκαν τα βήματά μου», το έλεός σου, Κύριε, με στήριζε.

^94:19 Όταν πολύ ήταν το άγχος μέσα μου, οι παρηγόριες σου απαλαίναν την ψυχή μου.

^94:20 Γίνεται να ’χουν σύμμαχο εσένα οι διεφθαρμένοι δικαστές; μπορούν να προκαλούν τη δυστυχία, ενάντια στο νόμο σου;

^94:21 Ορμούν αυτοί ενάντια στου δικαίου τη ζωή και τον αθώο σε θάνατο καταδικάζουν.

^94:22 Αλλά εσύ έγινες, Κύριε, προστασία μου· κι εσύ, Θεέ μου, φρούριο καταφυγής μου.

^94:23 Θα τους ανταποδώσεις την ανομία τους· για την κακία τους θα τους εξαφανίσεις· εσύ θα τους εξαφανίσεις, Κύριε, Θεέ μας!