Источник

VI. Προσκυνηταριον περιέχον728 πάντα τὰ ὑπὸ τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν τερατουργηθέντα θεοσημεῖα ἐν τῇ ἁγίᾳ πόλει Ἱερουσαλὴμ καὶ τὰς τοποθέσεις729.

Διήγησιν πανθαύμαστον βούλομαι νὰ λαλήσω,

περὶ τῆς Ἱερουσαλὴμ νὰ γράψω καὶ νἀφήσω.

Ἀκούσατε καὶ μάθετε, ὅσοι Χριστὸν ποθεῖτε

ὀρθόδοξοι χριστιανοί, ὅσοι δὲ εὑρεθῆτε730.

Δεῦτε οἱ πάντες δράμετε καὶ περιμαζωχθῆτε731

(νέοι καὶ γέροντες) λοιπόν, ὅσοι ἐπιποθεῖτε732

νὰ μάθετε καταλεπτῶς περὶ τοὺς σεβασμίους

τόπους τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ παγκαλλεῖς733, ἁγιους,

ὅπου Χριστὸς ἠθέλησεν παθεῖν διὰ τὸ σῶσαι

τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἔπλασε, καὶ διελευθερῶσαι

ἥλθεν εἰς Ἱερουσαλήμ, κατὰ τὸ734 γεγραμμένον,

ὃν οἱ προφῆται ἔλεγον, καὶ τὸ προωρισμένον735

καὶ ἔλαβε τὸν θάνατον καὶ ἃ αὐτὸς ὑπέστη736·

ἀλλὰ τριήμερος εὐθὺς πάλιν γὰρ ἐςανέστη

καὶ ἤγειρε τοὺς ἐξ Ἀδὰμ καὶ πάντας τοὺς προφήτας,

τὸ γένος τὸ προφητικὸν καὶ πάντας τοὺς πρεσβύτας,

ἐκεῖ εἰς τὸν737 λεγόμενον κατὰ τὴν ἑβραΐδα

γλῶτταν εἰς τόπον Γολγοθᾶ Κρανίου (οὕτως οἷδα)·

ἐκεῖ γὰρ σταυρὸν ἔπηξαν οἱ ἄνομοι Ἑβραῖοι

καὶ τὸν Χριστὸν ἐσταύρωσαν κακίστοι Ἰουδαῖοι.

Ἐκεῖ βαθμοὺς δεκαεπτὰ τὴν σκάλαν ἀνεβαίνεις,

σχίσμα738 τῆς πέτρας θεωρεῖς ἐκεῖ ὁποῦ πεγαίνεις739·

ἐκεῖθεν δὲ ἐξέρχεται πάντερπνος740 εὐωδία

καὶ ὅστις ταύτην προσκυνεῖ χαίρεται τὴν καρδία’

ἐκεῖ γὰρ ἤνοιξαν πλευρὰν Χρίστοῦ τοῦ ζωοδότου

κἐχύθη τὸ πανάγιον αἷμα τοῦ φωτοδότου,

ἥλιος ἠμαυρώθη δέ, σελήνη ἐσκοτίσθη·

ἡ γῆ ἐσείσθη γὰρ φησιν κῆ πέτρα διεσχίσθη

καὶ ἐκ τοῦ φόβου τοῦ πολλοῦ741 ἠνοίχθησαν μνημεῖα,

ἠγέρθησαν ἐκ τῶν νεκρῶν τινὲς δὲ ὡς ἐν βίᾳ.

Τρεῖς πιθαμὰς καὶ τέσσαρας εὑρίσκεις σχίσμα μέγα,

τὴν πέτραν ὁποῦ ἔσχισε, σταλάζον742 δὲ τὸ αἷμα

(ναοῦ τὸ743 καταπέτασμα, ὡς λέγουν, εἶν’ ἐκεῖνο744)

καὶ τὸ κρανίον τοῦ Ἀδὰμ ἐβάπτισεν εἰς μίον

(ἔτυχεν τότε γὰρ ἐκεῖ τὸ τοῦ Ἀδὰμ κρανίον),

τὸ αἷμα δὲ τὸ ἅγιον ἐβάπτισεν ἐκεῖνα·

καὶ ὑποκάτωθεν745 ἐκεῖ ἅπτει κανδήλιν746 ἕνα,

μηδεποσῶς γὰρ σβέννυται747 ἣ νύκτα ἣ ἡμέρα·

ἐστὶ δὲ καὶ μικρότατος748 ἐκεῖσε ὑποκάτω

ναὸς μὲ τράπεζα μικρὰν καὶ βῆμα σμικροτάτο749.

Καὶ ἐπὶ τὸ προκείμενον πάλιν ἐπανελθοῦμεν,

ἄνωθεν εἰς τὸν Γολγοθᾶ, καλῶς διηγηθοῦμεν.

Γύρωθεν τρύπα750 ἡ φρικτὴ ἀργυροκολλημένη751,

γλυπτότατη752 δὲ ἄνωθεν ἡ Σταύρωσις θεμένη.

Τριάκοντα ἀκοίμητας κανδήλας καθ’ ἑκάστην

ἀνάπτουν753 ἄνωθεν αὐτῆς εἰς δόξαν τε τοῦ πλάστη754.

Ἔχει καὶ δύο τράπεζας καὶ λειτουργοῦν Ἰβῆροι

(εἶναι καὶ μία τῶν Φραγκῶν δεξιᾷ εἶν’ παραθύρι755)

ἔνθεν καὶ ἔνθεν τῆς φρικτῆς τρύπας756, οὗ ἐσταυρώθη

ὁ Ἰησοῦς757 μου καὶ Θεός, ὅθεν ἐπροσηλώθη.

Εὑρίσκεται δὲ τῶν λῃστῶν ὁ τόπος ἐσκαμμένος758,

ὁποῦ ἐσταύρωσαν αὐτούς, καὶ εἶναι κεκτισμένος759·

εἶναι δὲ καὶ τὸ ἔδαφος ὅλον μετὰ ψηφίων760,

κοκκινομαυροπράσινον, ἄσπρο761 πάνυ, ὡς εἷδον·

καὶ ἄνωθεν τοῦ θόλου δὲ μετὰ χρυσομοσείου762

ζωγραφισμένοι ἅγιοι763, ὅλοι μετὰ χρυσίου·

πάνυ ὡραῖον, θαυμαστόν, ἐξαίσιον764 τοῖς πᾶσι.

Καὶ τίς λοιπὸν ἰδὼν765 αὐτὸ μὴ τὸν Θεὸν δοξάσῃ766;

Τὸ γένος δὲ τὸ Φράγκικον ἐκεῖ κιαὐτὸ767 κρατοῦσι·

τράπεζαν ἔχουν καὶ αὐτοὶ κεἰς768 μίον λειτουργοῦσι.

Δουκάτα δίδουσι πολλὰ τοὺς τόπους ν’ ἀγοράζουν·

ἐκ τοὺς Τούρκους τὰ παίρουσι769· πολλοὺς ἐκεῖ πειράζουν.

Ἐπαναστρέψωμεν λοιπὸν κάτωθεν νὰ ἰδοῦμεν

καὶ770 ἕτερα θαυμάσια καλῶς διηγηθοῦμεν.

Τὴν σκάλαν κατεβαίνοντας εὑρίσκεις ἔμπροσθέν771 σου

τόπον ὁποῦ καθήλωσαν Κύριον τὸν Θεόν σου·

ἐκεῖσε δὲ ὁ Ἰωσὴφ ἅμα σὺν Νικοδήμῳ772

ἀποκαθεῖλαν773 Ἰησοῦν· θαῦμα φρικτὸν ἐκεῖνο774·

ἐκεῖ γὰρ ἐξεπλάγησαν ἀγγέλων τε οἱ δῆμοι

καὶ ἀρχαγγέλων οἱ χοροὶ καὶ Χερουβὶμ δὲ οἴμοι.

Ἔστι καὶ μάρμαρον ἐκεῖ, τύπος ὥσπερ μνημείου,

καὶ προσκυνοῦσιν ἅπαντες εἰς τύπον τοῦ Κυρίου.

Ὀκτὼ κανδῆλες ἅπτουσι νύκτα τε καὶ ἡμέρα

κι̮έπτὰ775 λαμπάδες ἅπτουσι Παρασκευὴν776 ἑσπέρα.

Ἐκεῖ τὸν ἐπιτάφιον ποιοῦσιν μετὰ θρήνων777

τοῦ Ἰησοῦ μου καὶ Θεοῦ, μετὰ πολλῶν778 δακρύων.

Καὶ ἀπεκεῖ ἐξέρχεται τὰ δυσικὰ τὰ μέρη

ὀκτὼ ὀργυι̮ὰς779 τὸν ἀριθμὸν (ἐλπίζω οὕτως φέρει)

καὶ παρευθὺς εὑρίσκεται ὁ Τάφος τοῦ Κυρίου,

μάρμαρον ἄσπρον, ἥδιστον ὑπὲρ μέλι κηρίου780,

λευκότατον ὥσπερ χιών, εὔοσμον781 ὥσπερ ῥόδα,

κἐξέρχεται ἡ εὐωδι̮ὰ782 ἀπὸ μακρὰ τὴν ὥρα.

Ἄνωθεν δὲ ἀνάπτουσι σαραντοκτὼ783 κανδήλι̮α.

Ταῦτα τιμῶσιν ἅπαντες, εἶναι ἐπιτηδεία784·

τὸ δὲ κουβούκλιον ἐστὶν πάνυ ὡραιοτάτο,

ὅλον ὀρθομαρμάρωτον785, ὄντως εὐμορφοτάτο786,

καὶ κουβουκλίου γύρωθεν θυρίδια τυγχάνουν

καὶ ὅτε ἔλθῃ τ’ Ἅγι̮ον787 Φῶς αὐτόθεν τὸ λαμβάνουν788.

Κρεμοῦνται καὶ τὸ γύρωθεν ἕξι789 ὀκτώ κανδῆλες,

ἀνάπτουν καὶ προσέχουν τες διὰ τὲς ὕλες790.

Ἐστὶ καὶ ἔσωθεν αὐτοῦ πέτρα ὡς ῥιζημαία,

ὁπ’ ἐκάθισεν791 ἄγγελος κι̮ἔφθασαν792 τὰ γύναια·

φυλλάσσων δὲ ὁ ἄγγελος τὸν Τάφον τοῦ Κυρίου

ἐφθάσαν καὶ τὰ γύναια ὡρᾳ μεσονυκτίου.

Ἰδὼν αὐτὰς ὁ ἄγγελος ἐλθούσας εἰς τὸ μνῆμα

οὐδὲν ἀφῆκεν δὲ αὐτὰς πατῆσαι ἕνα βῆμα,

ἀλλὰ εὐθὺς ἀπόκρισιν λέγει ταῖς μυροφόροις·

«Ὁ Κύριος ἠγέρθη δὲ εἴπατε ἀποστόλοις».

Ἕξι κανδῆλες793 καὶ ὀκτὼ ἄνωθεν· δὲ τοῦ λίθου,

ὁποῦ ἐφώνησ’ ἄγγελος τἀληθινοῦ794 μύθου.

Καὶ ὄπισθεν, ὡς ἔφημεν, ἐγγὺς τοῦ Κουβουκλίου,

Κόπται ἐκεῖ εὑρίσκονται, δόγμα Διοσκορίδου.

Ἐστὶ δὲ καὶ τὸ γύρωθεν τοῦ Τάφου τοῦ Κυρίου

κιόνια χοντρότατα795, ἔξω τοῦ Κουβουκλίου·

καὶ πάλιν δεκατέσσαρες κολῶνες εἶν’796 στημένες,

καμάρες δὲ δεκαεπτὰ ἀπάνω γυρισμένες.

Εἰς ταῦτα οἱ Χαμπέσιοι κρατοῦσιν ἐκκλησίας

καὶ ψάλλουσι τὸ γύρωθεν, ποιοῦσι δὲ θυσίας

Νεστόριοι, Χαμπέσιοι, λέγω Διοσκορῖται797,

μετὰ τῶν Σεβηριανῶν πλεῖστοι Μακεδονῖται798.

Εὑρίσκονται ἐπάνωθεν αὐτῶν τῶν κιονίων

πλεῖστά τε Κατηχούμενα καὶ εἶναι τῶν Λατίνων·

εἰς τὴν έτέραν τὴν μερ͜ιὰν είναι τῶν Ἀρμενίων

καὶ ψάλλουν καὶ αὐτοὶ ἐκεῖ μετὰ πολλῶν δακρύων.

Ὀρθόπεδον ἐστέκετο799 ὁ γύρος μὲ μαρμάρων

καὶ ἄρτι ἀναλώθηκεν ἐκ τῶν ἐχθρῶν βαρβάρων.

Καὶ πάλιν ἐπανέλθωμεν· ἄνωθεν Κουβουκλίου

(τ’800 ὁποῖον ἐπροείπαμεν) τοῦ Τάφου τοῦ Κυρίου

μεγαλοτάτη εἶναι δὲ801 τοῦρλα ξεσκεπασμένη·

κάτωθεν εἶναι πλατειά802, ἄνωθεν μαζωμένη803,

ἔσωθεν δὲ μετὰ σκευῆς εἶν’ περιτειχισμένη804,

μὲ ξύλα κυπαρίσσινα805 εἶναι εὐτρεπισμένη·

γύρωθεν δὲ τοῦ τοίχου806 τῆς ὅλη ἱστορισμένη·

μετὰ χρυσίου εὔμορφα807 ἔνι ζωγραφισμένη·

Ἑλένη τε ἡ θαυμαστὴ μετὰ τοῦ Κωνσταντίνου,

τοῦ εὐσεβοῦς υἱοῦ αὐτῆς (τοῦ κτήτορος ἐκείνου),

τῶν προφητῶν τὸ τύπωμα καὶ ἕτερων808 ἁγίων,

οἳ ἔλαβον τὰ μέλλοντα τερπνῶν τῶν αἱωνίων.

Μετὰ μολύβδου ἔξωθεν εἶναι ἐσκεπασμένη

φυλάττεται ἀπὸ βροχὴ καὶ εἴ τι δὲ συμβαίνει·

ἐξ αὐτῆς δὲ ἐςέρχεται ὡς ἄσπρο περιστέρι809

τὸ Πνεῦμα δὲ τὸ ἅγιον, ὡς ἔκλαμπρον ἀστέρι810,

καὶ διεπέτατο συχνὰ ὥσπερ ἀπεσταλμένη

εἰς ὑπουργίαν τοῦ φωτὸς πάντα νὰ κατεβαίνῃ811.

Εἰς καιρὸν812 πάντες ἔβλεπον τὸ ἄσπρον, περιστέρι813·

ἐκεῖ γὰρ τὸ φῶς ἔθετε, ὡσὰν βάνῃς μὲ χέρι814·

ἄρτι ἡ θύρα εἶν’815 κλειστὴ λέγω ἐκ τὸν ἐμίνη816

καὶ πάντα θεωρεῖ καλὰ κανεὶς μέσα μὴ μείνῃ817,

καὶ θέτει βοῦλλα818 καὶ κηρὸν εἰς βέβαιον καὶ θαῦμα

καὶ ἐκ τὴν πολλὴν819 τότε χαρὰν θέλεις ἰδῇ820 καὶ κλαῦμα.

Καὶ τίς νὰ μὴ δοξάσ’821 ἐκεῖ τὸν πλάστη μας καὶ κτίστην822,

Χριστὸν τὸν πολυπόθητον823, ποῦ ὄξος ἐποτίστην824

καὶ ἔπαθε κι̮ἄλλα825 δεινά, καθὼς γράφ’ ἡ ’στορία826

καὶ πάντες ὅλοι827 ξεύρουν το καὶ κάστρη828 καὶ χωρία.

Θαυματουργεῖ τὴν σήμερον τὸ πανάγιον μνῆμα

καί ὅστις δὲ’ πιστεύ’829 αὐτὸ ἔχει μεγάλο830 κρῖμα.

Περιομπρὸς θέλω εἰπεῖ αὐτὴν τὴν ἱστορία,

ἐκ τὸν νοῦ σας δ’ ἐβγάλετε831 πᾶσαν γὰρ ἀπορία.

Τότε ὁ κόσμος χαίρεται, χαίρεται καὶ σκιρτάει,

καὶ εἰς τὸν ἄλλον λέγων δὲ οὕτως ἀναρωτάει,

τὸ πότε ἔρχετ’832 ὁ καιρός, ὁποῦ τὸ φῶς ἐβγαίνει833.

Τὸν ἥλιον κυτάζουσιν834 τὴν ὥραν πότε ἔνι,

καὶ ὅτε φθάσῃ ὁ καιρὸς καὶ ὥρα τεταγμένη,

ἀλλάσσει δὲ ἀρχιερεύς, πλέον οὐκ ἀναμένει·

βάλλει τὰ ὑπομάνικα, φορεῖ τὸ ’μόφορόν του

χρυσοσταυροπλεκόμορφον, βάνει εἰς τὸν λαιμόν του·

τὸν σάκκον τὸν χρυσόμορφον βάλλουν835 του οἱ παπάδες,

καὶ ἄλλοι δὲ ἀρχιερεῖς ἀνάπτουσι λαμπάδες,

παπᾶδες καὶ διάκονοι φορένουσι ὡς πρέπει·

παρακαλοῦσι τὸν Θεὸν νὰ ἕλθ’ εἰς αὔτους σκέπη836·

τὸ «Κύρι̮ε ’λέσον837» κράζουσι ἄνδρες τε καὶ παιδία

καὶ λέγουν καὶ ἀἀλαλαγμόν, φέρουν καὶ ὑμνῳδία838.

Ὁ πατριάρχης ἔρχεται μὲ πολλῆς παῤῥησίας839

καὶ οἱ ψάλται τότ’840 ἀρχίζουσι μὲ πάσης ὑμνῳδίας·

ὅπισθεν τούτου ὁ λαὸς καὶ πάντες οἱ παπᾶδες·

Νὰ ’τύγχανες εἰς τὴν χαρὰν ἐκείνην καὶ πῶς νά ’δες841

βοὴ μεγάλη γίνεται· ἀνάστασιν κηρύττουν

κοἱ ἀσεβεῖς ἀκούοντες τὸ πρόσωπό τος κρύπτουν.

Ταράσσετ’842 Ἱερουσαλὴμ ἐκ τῆς κραυγῆς ἐκείνης·

ὁ κόσμος ὅλος χαίρεται τῆς τόσης καλωσύνης843·

Ποιοῦν844 τὸ γύρωθεν λιτήν, κύκλῳ τοῦ Κουβουκλίου,

ὅθι845 ὁ τιμιώτατος ὁ Τάφος τοῦ Κυρίου.

Ἔρχονται οἱ γι̮ανίτζαροι, βαστοῦν τὰς δεκανίκας

καὶ μὲ χατζι̮άρι̮α εὔμορφα σηκώνουν846 τὰς μανίκας.

Κάμνουσιν847 τόπον παρευθύς, βαροῦσιν848 ὅπου σώσουν,

ἀλλ’ οὐ ποσῶς τὸ ἔχουσιν ὅλον διὰ νὰ φθάσουν·

τὸ φῶς νὰ ’δοῦν οἱ χριστιανοί, δαρμὸν οὐδὲν τὸν ἔχουν,

μόνον νὰ ’δοῦν τὸ ’πιθυμοῦν849, ἐκεῖνο ποῦ παντέχουν·

καὶ τότε, ὅτε παύσωσι μικροί τε καὶ μεγάλοι,

ἔρχετ’ ὁ ’μίνης850 παρευθὺς τὴν βοῦλλαν νὰ ἐβγάλῃ851·

ἀνοίγει τὸ κλειδάριον852 τῆς πόρτης τοῦ κελλίου853

κἔρχετ’854 ὁ ἀρχιερεὺς εἰς Τάφον τοῦ Κυρίου·

τὸ φῶς τότε εὑρίσκει το ’ς855 κανδήλι ἀναμμένο856,

ἄλλοτε857 πάλιν εὑρίσκει το στὸ μάρμαρ’ ἁπλωμένο858.

Ἀνάπτει πάραυτα κηροὺς κεἰς859 μίον ἔρχετ’ ἔξω

καὶ ἀνεβαίν’860 εἰς τράπεζαν Σέρβικην ποῦ ’ν’861 ἀπέξω,

καὶ ἔρχεται πᾶς ὁ λαὸς κι̮ἀνάπτουσι862 κηρία,

κοἱ Φράγκοι τότε στέκουνται ’ς μεγάλην ἀπορία863·

αὐτοὶ δὲν τὴν πιστεύουσι τοι̮αύτην θαυματουργία,

ἀλλά δὲ πάντα λέγουσιν ὅτ’ εἶναι πανουργία,

κι̮ἃς στέκουνται864 στὴν πίστι τους κἡμεῖς865 στὴν ἐδική μας

κἐσεῖς πάντα πιστεύετε νά ’χετε866 τὴν εὐχή μας.

Κἡμεῖς867 καὶ οἱ αἱρετικοὶ868 λέγομεν τὴν ἀλήθει̮α,

ὅτι δὲν εἶναι ψέματα ἀλλ’ οὐδὲ παραμύθι̮α.

Ὁ ἀπιστήσας κρένεται καθὰ καὶ τὸν Ἰούδα,

ὁ πιστεύσας δὲν κρένεται· στὸ Βαγγέλι̮ον τὸ εἶδα.

Ἀς στρέψωμε869 στὸν λόγο μας καὶ εἰς τὴν ἑορτή μας

κι̮ἀκούσετε870, παρακαλῶ, ὅσοι εἶσθε· ’δικοί μας871.

Στὸν872 πατριάρχην ἅπαντες ἀνάπτουσι λαμπάδες,

ἄνδρες, γυναῖκες καὶ παι̮διὰ873 ὁμοῦ μὲ τοὺς παπᾶδες.

Χαρὰ μεγάλη γίνεται, ἀνάστασις δευτέρα·

γίνεται καὶ ἀλαλαγμὸς ἐκείνην τὴν ἡμέρα874·

χορεύουσιν τὰς χεῖρας τῶν μὲ τὰ κηρι̮ὰ875 ἀντάμα·

ὁλόφωτος ἡ ἐκκλησι̮ὰ γίνεται ἐν τῷ ἅμα·

τελεῖται καὶ ἡ λειτουργι̮ὰ876 Μεγάλου Βασιλείου·

γίνεται δὲ προστάβραδα, δύνοντος τοῦ ἡλίου,

καὶ τότε ἡσυχάζουσιν εἰς τὴν κραυγὴν τὴν τόσην.

Καθέζονται παραμικρόν, ἀρχίζουσιν καὶ τρῶσιν·

ξηροφαγία γίνεται κέκεῖνοι κατὰ τάξι

τὸν πατριάρχην θεωροῦν οἱ πάντες πότε ν’ ἄρξῃ877.

Ὥραν μικρὰν ὑπνώττουσιν878 καὶ πάλιν ἐξυπνοῦσιν,

διατὶ ὁλονύκτιον πάντες δὲ ἀγρυπνοῦσιν·

τελοῦσιν δὲ τὴν ἀγρυπνι̮άν879, πᾶσαν ἀκολουθία880·

κοσμεῖ τε ὁ ἀρχιερεὺς τὰ ἱερὰ τὰ θεῖα

καὶ ἕτεροι ἀρχιερεῖς, ὅσοι δὲ εὐρεθῶῶσιν,

`παπᾶδες καὶ διάκονοι, οἳ περιμαζωχθῶσιν·

ἀνάπτουσι κηρία γὰρ καὶ ὅλες τὲς λαμπάδες

κἔρχονται οἱ ἀρχιερεῖς καὶ ὅλοι οἱ παπᾶδες,

καὶ προπορεύονται σταυροὶ ἄνω μὲ τὰ κηρία

καὶ κάμνουσιν ἀνάστασιν τὴν θείαν καὶ κυρία881·

ἀπέναντι γὰρ ἔρχονται τοῦ Τάφου τοῦ Κυρίου,

τὴν θύραν882 δὲ ἐκλύουσιν ἐκείνου τοῦ κελλίου883

καὶ τότε δὲ ἀρχιερεὺς ἐγγίζει πρὸς τὴν θύραν884

καὶ θυμιᾷ σταυροειδῶς καὶ πᾶσάν του τὴν κλήραν885.

Ὁ πατριάρχης ἐκφωνεῖ ‟Δόξα εἰς886 τὴν ἁγίαν887

Τριάδαν τὴν ἀχώριστον888, τὴν μίαν βασιλείαν».

Καὶ αὖθις τελειώνοντος λέγ’889 ‟Ὁ Χριστὸς ἀνέστη·

πάτησε890 γὰρ τὸν θάνατον, πάλιν γὰρ ἐξανέστη».

Καὶ οὕτως πάλιν ἐκπληρῶν πᾶσαν ἀκολουθίαν891

στρέφεται γὰρ καὶ ἅπτεται τὴν θείαν λειτουργίαν·

γίνεται δὲ καὶ ἀσπασμός, τροπάρια δὲ ψάλλουν·

διδόασι γὰρ μαδία κεἰς δίσκον ταῦτα βάλλουν·

‟Δόξα πατρὶ» δὲ ψάλλουσιν, ‟Ἀναστάσεως ἡμέρα»,

καὶ πᾶσα ἕνας χαίρεται, ἁπλώνει892 καὶ τὴν χέρα893.

‟Χριστὸς ἀνέστη» ψάλλουσι, πάντες ὅσοι μποροῦσιν,

καὶ σὺν αὐτῷ δὲ χαίρουσι, σὺν αὐτῷ894 χαιρετοῦσιν·

ὁ κόσμος γὰρ ἀγάλλεται895 κἡ γῆ συνεορτάζει,

καὶ πᾶς ἄνθρωπος χαίρεται καὶ τὸν Θεὸν δοξάζει,

τὰ ὄρη τε καὶ οἱ βουνοὶ καὶ πάντα τὰ θηρία

χαίρουνται καὶ ἀγάλλουνται896 τὴν ἔγερσιν τὴν θείαν,

ἥνπερ Χριστὸς ὑπέδειξεν, κυρίαν, τὴν ἁγίαν

Ἂς ἐπιστρέψωμεν897 λοιπὸν καὶ ἐπὶ τοῦ ἐδάφους,

ὀλίγον ἔξωθεν αὐτοῦ τοῦ Ζωοδόχου Τάφου,

καὶ μάθωμεν δὲ ἀκριβῶς ἅπαντα τὰ ἐκεῖσε,

νὰ ἔχωμεν εὐλάβειαν καὶ ταῦτα προσκυνῆσαι.

Στρογγυλὸ898 μάρμαρό ’ναι ᾿κει899 στὴν μέσην τρυπημένο900

κι̮ό γῦρος ὅλος γὰρ ἐκεῖ εἶναι ψηφὶ901 βαρμένο902·

ἐκεῖ γὰρ λέγουσιν τινές, πῶς εἶν’ στοιχειωμένος903

χαλκεὺς γὰρ ὁ τρισάθλιος καὶ ὁ καταραμένος,

ὁποῦ ’καμεν δὲ τὰ καρφι̮ὰ904 κἐσταύρωσαν τὸν κτίστην,

τὸν Ἰησοῦν μου καὶ Θεόν, δημιουργὸν καὶ ῥύστην.

Ἐκεῖ ἀκούγουσι φωνή, ὅσοι τἀφτί τους905 βάνουν,

ἄσημον δὲ καὶ ἄναρθρον906, εἰς μίον δὲ τὴν χάνουν.

Καὶ παρευθὺς ἐκεῖ κοντὰ εὑρίσκεις ἐκκλησίαν

τῶν Ἰταλῶν, ὡς οἴδαμεν εἶναι δὲ καὶ κελλία·

ἐκεῖ δὲ ἔσωθεν αὐτῆς, ὄπισθεν γὰρ τῆς θύρας,

δεξιᾷ ἀναβαίνοντας αὐτῆς τῆς ἐκκλησίας,

θυρίδιον εὑρίσκεται σιδήρῳ907 ἐμπλεγμένον,

καὶ ἔσωθεν δὲ τοῦ αὐτοῦ908 κιόνιον βαλμένον·

ἐκεῖσε δὲ ἀνάπτουσιν ἀκοίμητην κανδήλαν909

καὶ εὐλαβοῦνται ἅπαντες ὡς ποθημένον λίαν.

Εἰς αὔτο910 τὸ κιόνιον τὸν Ἰησοῦν ἐδέσαν

καὶ ἔδειραν911 καὶ ἔπτυσαν, τοῦτον ἐμαστιγώσαν·

ἐξέρχεται καὶ· ἐξ αὐτοῦ μεγάλη εὐωδία

καὶ προσκυνοῦσιν ἅπαντες ψυχῇ τε καὶ καρδίᾳ

Ἐκεῖθεν ὅστις ἐξέρχεται

τὸν ἅγιον Γεώργιον ζωγραφιστὸν τὸν βλέπει·

κανδήλα κρέμεται ἐκεῖ, ὡς912 εἶναι κι̮ὡς τοῦ πρέπει.

Κάτωθεν δὲ ἐξέρχεσαι913 τῆς ἐκκλησίας μέρος

κεὑρίσκεις πέτραν τρυπητήν914, ὁποῦ ’τον κλαπωμένος915

ὁ Κύριός μου καὶ Θεός, ὅπου δὲ ἧν βαλμένος·

διὰ τὰς ἁμαρτίας μας ἧν δὲ φυλακωμένος916.

Ἀνάπτουν καὶ αὐτοῦ λοιπὸν τρεῖς τέσσαρες κανδῆλες·

πλένουν917 τες καὶ κυβεύουν918 τες πάντα διὰ τὲς ὕλες.

Καὶ πάλιν δὲ κατέμπροσθεν εὑρίσκεις ἐκκλησία919·

μικρὰ δὲ κεῖται920 τῆς Ἁγνῆς εἰκὼν δὲ ἡ τιμία.

Ἐκεῖ ἐστι κανδήλια δύο (δὲ) ἣ καὶ τρία

καὶ καθ’ ἡμέραν ἅπτουσιν· οὕτως δὲ κάμνει χρεία.

Κάτωθεν921 δὲ τοῦ Γολγοθᾶ εὑρίσκεις ὥσπερ βῆμα

καὶ ἐξ ἐκείνου ἄνωθεν εἶν’922 τῆς πέτρας τὸ σκίσμα923.

Ἐκεῖ διεμερίσαντο οἱ ἄνομοι Ἑβραῖοι

ἱμάτια δὲ τοῦ Χριστοῦ, κάκιστοι Ἰουδαῖοι.

Ἐκεῖσε ἄνωθεν λοιπὸν κανδήλ’ εἶναι βαλμένο924·

’μέρα καὶ νύκταν τὸ σκοποῦν, νὰ μὴν εἶναι σβεμένο925.

Ἄντικρυς926 δὲ ἐξ αὐτοῦ θεωρεῖς μίαν θύραν·

ὁ Κωνσταντῖνος ἔκτισεν στῶν ἐπτωχῶν927 τὴν μοῖραν·

τοῦ Καθολικοῦ Βήματος εἶναι γὰρ ἐξοπίσω928·

πολλὰ προσέχω τὸ λοιπόν, ὅπως μὴν ἀστοχήσω.

Πόρτα δ’ εὑρίσκεις τὸ λοιπὸν καὶ ἐξανοίγει κάτω929·

ἐκ τριάκοντα βασμίδια πορεύεσαι στὸν πάτο930·

ἐκεῖ δὲ ὑποκάτωθεν τῆς γῆς, ὥσπερ ἐῤῥέθη931,

σταυρὸν τὸν932 τοῦ Κυρίου μου ἐγύρεψαν κεὑρέθη933·

εὑρέθησαν καὶ τῶν λῃστῶν τῶν συνεσταυρωθέντων

μετὰ Χρίστοῦ τοῦ Ἰησοῦ ἐνώπιον ἁπάντων.

Ἐκεῖ δὲ ὑποκάτωθεν εὑρίσκετ’ ἐκκλησία

μὲ τοῦρλα, παραθύρια καὶ μὲ παρακκλησίδι̮α·

καὶ ὑποκάτωθεν αὐτῆς ἕξι ὀκτὼ βαθμίδι̮α934

ἐκεῖ εὑρῆκαν935 τοὺς σταυρούς, καθὼς εἶναι ἰδίᾳ.

Ἄνωθεν ἀναβαίνοντος τῆς πρώτης ἐκκλησίας

ὑπὸ τοῦ τοίχου936 γὰρ αὐτῆς καὶ ἐπὶ τῆς γωνίας937

εὑρίσκεις τρύπαν938 παρευθὺς εἰς σκάφην μαρμαρένην939

κἐξέρχετ’940 ἐξ αὐτῆς φωνὴ καὶ ἄνωθεν ἐβγαίνει941·

βοὴν ἀκούεις942 παρευθὺς ὅμοιον μελισσίου

καὶ διακρίνουσιν τινές, πῶς εἶν’943 ὀργὴ Κυρίου·

ὡς θάλασσα καχλάζουσα944, ὡς ποταμὸς μεγάλος,

οὕτως βοὴ ἐξέρχεται, ὁμοίως945 οὕτε ἄλλως946.

Καὶ εἰς τὴν σκάλαν πέλει δὲ χῶμα ἡγιασμένον

καὶ βοηθεῖ τὸν ἄρρωστον947 καὶ τὸν ἀσθενημένον.

Ἀνάβαινε δὲ ἄνωθεν, εἰ βούλῃ θεωρῆσαι

κεἰς ἕτερα θαυμάσια κεἰς ταῦτα ἀπορῆσαι948·

καὶ ἀναβαίνοντος εὐθὺς τάριστερὰ τὰ μέρη

εὑρίσκεις ἐκκλησίδιον ἐπὶ τὸ μέσο μέρι949·

λέγουν τὸ950 Κάραν τοῦ Ἀδάμ, ἐκεῖ δὲ ἐλιθάσθη

καὶ μὲ τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ ἐκεῖ γὰρ ἁγιάσθη·

ὁ λίθος δὲ ἐσκίστηκεν951 κηὗρεν τὴν κάραν ’κείνη952

κἔγινέν μας953 καὶ τοῦ Ἀδὰμ μεγάλη καλοσύνη·

ἐκεῖ δὲ καὶ τοῦ Ἰησοῦ τ’ ἀκάθινον στεφάνι954

ἔθηκαν ἐπὶ κεφαλήν, ὡς ἡ Γραφὴ λαμβάνει955.

Ἐκεῖ δὲ καὶ οἱ Ἴβηροι ἅπτού κανδήλιν956 ἕνα,

σβέννυται957 δὲ οὐδέποτε ἢ νύκτα ἢ ἡμέρα.

Ἐξέρχεσαι958 καὶ ἐξ αὐτοῦ διάστημα ὀλίγο959·

εὑρίσκεις πόρτα δεξιᾷ (καὶ πίστευε, ὡς λέγω),

εὑρίσκεις δὲ ἰσόπεδον960 λέγω τῆς ἐκκλησίας,

πλατὺ δὲ καὶ εὐρύχωρον, μεγάλης παῤῥησίας961·

καὶ εἰς τὸ μέσον τοῦ ναοῦ ὁ Ὁμφαλὸς τοῦ Κόσμου

εὑρίσκεται τὴν σήμερον, ὡς εἶδα962 ἀπατός μου·

ἐκεῖ ἐστι δὲ μάρμαρον μικρότατον963 πηγμένον,

ὡς πιθαμὴ δὲ φαίνεται γλυπτότατον964 κειμένον.

Ἡ δὲ965 ἡ τοῦρλα τοῦ ναοῦ εἶναι μετὰ θυρίδας,

κιόνια μικρότατα966, ὡς ἤκουσας καὶ οἷδας967·

καὶ ὑποκάτωθεν αὐτοῦ ὁ Ὀμφαλὸς τοῦ Κόσμου

πέλει μὲν εἰς προσκύνησιν καὶ σωτηρία κόσμου,

κρέμαται968 (δὲ) πολυέλεος μέγας, τετιμημένος,

ὡραῖος πάνυ, θαυμαστός, παμφιλοκαμωμένος.

Εἶναι τὸ ἔδαφος τῆς γῆς ψηφίῳ καμωτᾶτο969,

τεχνουργοευμορφότατον970, ὄντως ὡραιοτάτον971·

τὸ δὲ παναγιώτατον Βῆμα τῆς ἐκκλησίας

ἐξαίσιον972 καὶ θαυμαστόν, μεγάλης παῤῥησίας973·

καὶ γύρωθεν τοῦ βήματος ἐστὶ δὲ γεγραμμένον

τὸ ‟Μεθ’ ἡμῶν» γὰρ ‟ὁ Θεὸς» εἶναι ζωγραφισμένον·

ἄνωθεν ἡ Ἀνάστασις χρυσολιθοβαλμένη,

ἕτι δὲ καὶ ἡ Πεντηκοστὴ μὲ τὸ ψηφὶ θεμένη·

ἐκέῖ δὲ οἱ ὀρθόδοξοι Ῥωμαῖοι λειτουργοῦσιν

μὲ παῤῥησίαν974 θαυμαστήν. Νὰ είδες975 τί ποιοῦσιν!

Ἐκεῖ λοιπὸν νὰ ἔτυχες νὰ εἶδες976 μέγα πρᾶγμα·

ἀπὸ μεγάλης σου χαρᾶς ἐκίνας977 εἰς τὸ κλᾶμα·

νὰ εὐχαρίστησας Θεῷ, πῶς ἔχουν παῤῥησίαν978

ἅπαντες οἱ χριστιανοὶ ’ς αὐτὴν τὴν ἐκκλησίαν.

Ἔχει καὶ τέμπλον εὔμορφον, καλόν, μὲ τὲς σανίδες·

ἀνάπτουν καὶ κατέμπροσθεν εἰκοσιδ͜υό979 κανδῆλες.

Ἑπτὰ σκαλούνια εἰσὶν ὄπισθε τῆς τραπέζου

καὶ ὅταν κάμνουσιν παπᾶν, ἐκεῖ ’πᾶν καὶ καθέζουν.

Αὐτοῦ κοντὰ τοῦ Βήματος εὑρίσκονται κελλία·

τοῦ κανδηλάπτη εἶν’980 αὐτά, καλούτζικα δὲ λίαν.

Τοῦ δὲ ναοῦ στὰ δυσικά, ὡς λέγουν, Αἰγύπτια

εἶν’ πόρτα981 διεπέρασεν ὁσια ἡ Μαρία982.

Ἄνωθεν πόρτας τῆς αὐτῆς εἶναι ζωγραφισμένη

ἡ Ὁδηγήτρι̮α· λέγουσιν εἶναι ἱστορισμένη·

αὐτὴ δὲ ἀνεφώνησεν καὶ εἶπεν ‟Ὦ Μαρία,

τὸν Ἰορδάνην πέρασε, ὃς983 εἶναι ἐρημία.

Ἐκεῖ λοιπὸν νὰ εὑρεθῇς μὲ πᾶσα προθυμία

καὶ ἄφες δὲ σου τὰ κακὰ καὶ πᾶσαν ἁμαρτία984».

Τρεῖς πόρτας ἔχει ὁ ναὸς τῆς Ἀναστάσεώς τε

κὑπὸ985 μιᾶς ἐξέρχεται ὁ πορευθεὶς λαός τε.

Αἱ δύο ἀπεκλείσθησαν986 κὑπάρχουσιν κλεισμένες

ὑπὸ τῶν Ἰσμαηλιτῶν· εἶναι ἱστορισμένες987.

Τοιούτως ὥρισαν αὐτοὶ διὰ τὰς ἁμαρτίας,

ἅσπερ ἐγὼ ἐποίησα, καὶ ἄλλας ἀνομίας.

Ὡς ὧδε ἐφηγήθηκα τὰ ἔνδον τοῦ ναοῦ τε,

ἀκούοντας δὲ ἡ ψυχὴ ἔνδον ἀνανεοῦται988.

Εἴπαμεν πάντα τοῦ ναοῦ τὰ θαυμαστὰ τὰ κάλλη989

καὶ πάντα ξεφωνήσαμεν990, πῶς εἶναι καὶ μεγάλη,

καὶ εἴδαμεν991 κἐμάθαμεν πάντα μετ’ εὐλαβείας

κεὐχαριστήσαμεν992 Θεῷ μετὰ δοξολογίας.

Λοιπὸν πάλιν ἀκούσατε993, φίλοι ἠγαπημένοι,

ὀρθόδοξοι χριστιανοί, λίαν πεποθημένοι.

Ἐκεῖθεν διεξέρχεσαι994 τῆς πόρτας τῆς μεγάλης·

ἅνω εἰς τὸ ἀνώφλιον (κάμε νὰ καταλάβῃς)

γλυπτόν ἐστι δὲ μάρμαρον, εὔμορφον, κολλημένον995·

μετ’ ἑορτὲς δεσποτικὲς τὸ ἔχουσιν θεμένον.

Καμπαναριό996 στέκεται πάνυ ὡραιοτάτο997,

λεπτοτεχνουργοκάμωτον998, λίαν ὑψηλοτάτο999,

μὲ παραθύρι̮α εὔμορφα, κι̮όνι̮α συντεθεμένα1000·

καὶ ὑποκάτωθεν αὐτοῦ λέγω καμπαναρίου

ναὸς τῶν Τεσσαράκοντα ἐστὶ μετὰ μωσείου1001,

καὶ τοῦτο ἔνι θαυμαστόν, σαφήνισμα1002 τοῖς πᾶσι·

ἀκούσατε καὶ μάθετε1003, τις δὲ οὐ θαυμάσῃ;

Πολλὰ ἔχω νάφηγηθῶ1004 λέγω τῆς αὐθεντι̮ᾶ σας1005,

ἀλλ’ ἀπ’ ὀλίγο εἰς πολὺν νὰ ’πῶ τῆς εὐγενει̮ά σας1006.

Μάρτυρες Τεσσαράκοντα οὐ λέγουνται δὲ τοῦτοι;

ἀλλὰ ὑπόθεσις ἐστὶν καὶ θαῦμα εἶναι οὗτοι.

Στὸ1007 ἔργον τῆς οἰκοδομῆς σαράκοντα1008 μετροῦσαν

καὶ ὅτε ἐπληρώνοντο τριάκοντα γὰρ ἧσαν,

καὶ ἔγνωσαν καταλεπτῶς τὸ πρᾶγμα πῶς τυχάνει·

ἐξ οὐρανοῦ δὲ ἧσαν γὰρ ἄγγελ’1009 ἀπεσταλμένοι·

δι̮ὰ τοῦτο Τεσσαράκοντα ἐκλήθηκεν ὁ τόπος.

Καὶ πάλιν σαφηνίσωμεν τοῦτο ἀλλοτρόπως1010·

περιβολάκι ἔκπαλαι ἐτύχανεν ἐκεῖσε

καὶ οἱ Ἑβραῖοι πάντοτε αὐλίζοντο ἐκεῖσε·

καὶ ὅτε δὲ ἐσταύρωσαν Χριστὸν τὸν ζωοδότην,

τὸν Ἰησοῦν1011 μου καὶ Θεόν, αὐτὸν τὸν φωτοδότην1012,

ὑπῆρχε δὲ τοῦ Ἰωσὴφ μνημεῖον ἐδικὸν τοῦ

καὶ ἔθαψεν ἐκεῖσε δὲ Κύριον τὸν Θεόν τοῦ·

ἐκεῖ δὲ ἡ Μαγδαληνὴ Μαρία μυροφόρα

ἐξήρχετο ἵνα ἰδῇ τὸν τάφον μὲ τὰ δῶρα

καὶ διϋπηντησεν1013 αὐτόν, ὡς κηπουρὸν ἐρώτα,

‟Ποῦ τέθαπται τοῦ Ἰησοῦ σῶμα τοῦ ψυχοσώστα»;

Χριστὸς γὰρ ἔγνωκεν αὐτὴν καὶ λέγει τῆς ‟Μαρία»

αὐτὴ συνετρομάχθη δὲ ψυχῇ τε καὶ καρδίᾳ.

‟Ἔδραμεν ἵνα ἅψηται1014 σῶμα τοῦ Ἰησοῦ μου

καὶ ἐπετίμησεν1015 αὐτὴν λέγων «Μὴ ἅψης δέ μου»

οὔπω γὰρ ἀναβέβηκα1016 ἀκμὴ1017 πρὸς τὸν πατέρα

Θεόν μου τὸν οὐράνιον καὶ τὸν ὑμῶν πατέρα,

ἀλλὰ πορεύου τάχιστα, εἰπὲ τῶν ἀδελφῶν μου,

ὅτι ἄρτι πορεύομαι ἐγὼ πρὸς τὸν Θεόν μου».

Τρεῖς ἐκκλησίαι γὰρ εἰσιν, μία μετὰ τὴν ἄλλην,

καὶ μία πόρτα τὲς αὐτὲς κλείει1018 καὶ οὔτε ἄλλη.

Ἰ͜ακώβου ὀνομάζεται ἡ μία ἐκκλησία

κἡ1019 κεφαλή του βρίσκεται θαμμέν1020 ἐκεῖ μέρια1021·

ὁ δὲ ὁ δεύτερος ναὸς καλεῖται τοῦ Χρίστοῦ μου

Ἀνάστασις, ἡ θαυμαστὴ αὐτοῦ τοῦ Ἰησοῦ μου·

οἰ δὲ οἰ Τεσσαράκοντα ἡ τρίτη ἔνι αὕτη,

ὡς ἄνωθεν ἀνήφερα, πόθεν καὶ πῶς εἶν’1022 αὕτη.

Στὸν1023 τοῖχον τῶν ἐκκλησιῶν τυχάνει παραθύρι·

τοῦ πατριάρχου εἶν’1024 αὐτὸ καὶ πᾶσα ’μέρ’ ἀνοίγει1025·

ὁ πατριάρχης ἐξ αὐτοῦ ἀκούει λειτουργίαν

καὶ θεωρεῖ, ὡς ἔφημεν, πᾶσαν μυσταγωγίαν.

Ὑπὸ τὲς τρεῖς τὲς ἐκκλησίες σκάλ’1026 ἀνεβαίνει ἄνω

κὑπάνει1027 ὅστις χρῄζεται ’ς Πατριαρχεί̮ὸ1028 ἀπάνω·

ἐκεῖ τὸ βρίσκει1029 πάντερπνον, πολλὰ ὡραιοτάτο1030·

χωρίσματά ’χει καὶ κελλι̮ά1031, πολλὰ τιμιωτάτο1032·

τὸ δὲ γε καμπανάριον ἐγγύς ἐστι κτισμένον

καὶ κολλημένον1033 μετ’ αὐτών, καθώς ἐστι θεμένον·

δύο τοῦρλες τῆς ἐκκλησι̮̮ᾶς μὲ τὸ1034 καμπαναρίο.

Ἀκούσατε, δοξάσατε1035 λέγω γὰρ τῷ Κυρίῳ,

ὅτ’1036 ἐκ μακρόθεν φαίνονται1037 εἰς τύπον τῆς Τριάδος

αἱ τοῦρλαι, ὁποῦ εἴπαμεν, θεότητος μονάδος.

Εὑρίσκεται1038 πανέμορφος αὐλὴ1039 τῆς ἐκκλησίας

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ ἁμαρτίας1040.

Κολῶνες1041 εἶχε ὁλόγυρα στρογγυλοσυνθεμένες·

οἱ Ἄραβοι τὲς ἔφθειραν1042 τὲς ὀμορφοβαλμένες.

Ἔγγιστα πύλης1043 τῆς κτιστῆς σκάλα ἐστὶ κτισμένη·

εἰς τάξιν εἶναι εὔμορφη, μαρμαροκαμωμένη1044.

Ἐκεῖ ἐστι κουβούκλιου στρογγυλοκαμωμένον·

μετὰ μωσειοχρύσαφον εἶναι ἱστορισμένον

(Χριστὸς γὰρ ἡ ἀλήθεια1045 μέσον τοῦ κουβουκλίου

μετὰ τῶν εὐαγγελιστῶν), ἔκλαμπρον τοῦ ἡλιου,

καὶ ὑποκάτωθεν αὐτοῦ τυχάνουν ἐκκλησίαι,

Νεστόριοι, Χαμπέσιοι, καὶ ψάλλουν ἱκεσίαι.

Καὶ ἄνωθεν δὲ τῶν αὐτῶν καὶ ἕτέρων1046 κτισμάτων,

οὗπερ εἰσὶ Χαμπέσιοι καὶ ἕτερων1047 δογμάτων,

εὑρίσκεται1048 καὶ ἡ Μαμβρὴ1049 ἡ γῆ ὅπου1050 λαλήσας

Θεὸς μετὰ τοῦ Ἀβραὰμ κι̮αὐτῷ1051 συνομίλησας·

‟θυσίασαι τὸν Ἰσαὰκ ἐκεῖνον τὸν υἱόν σου,

ὅνπερ1052 πολλὰ ἠγάπησας σὺ1053 διὰ τὸν Θεόν σου».

Ἐκεῖ ἐστι καὶ τὸ σαβέκ, δένδρον τι σμικροτάτον1054,

ἐν ᾧ ’δεσεν ὁ ἄγγελος ἐκεῖνο1055 τὸ προβάτον·

εἰς δὲ1056 τὰς πύλας τοῦ ναοῦ εὑρίσκονται1057 θεμένες

κολῶνες ἀσπροπράσινες ὥσπερ ζωγραφισμένες.

Ἐξέρχεσαι καὶ ἀπ’ αὐτοῦ διάστημα ὀλίγον1058

κεὑρισκεις μοναστήριον1059 μοναστριῶν ἐκείνων·

τῆς Ὁδηγήτριας ἐστίν, μητρὸς δὲ τοῦ Κυρίου,

ὅπ’ ἔστη καὶ ὠδύρετον1060 τὸ πάθος τοῦ Κυρίου·

ἐκεῖσε δὲ ἐνήσκησε1061 Μελάνη ἡ ὁσία

καὶ ἔφθασεν πρὸς οὐρανοὺς λέγω κἡ Ἀνυσία1062·

ἀλλ’ ἄρτι τὸ διέφθειραν1063 οἱ Ἄραβοι ἐκε·νοι,

ὁποῦ τοῦ Θεοῦ δέομαι κανεὶς ξ αὐτῶν μὴ μείνῃ1064,

ὅτι μέρος ἐγκρέμισαν κεἰς1065 μέρος κατοικοῦσιν,

τὸν τόπον δὲ τὸν ἅγιον αὐτοὶ καταπατοῦσιν.

Ἀπάρτ’1066 ἀρχίζω νὰ εἰπῶ τοῦ Δαβὶδ1067 τὴν οἰκία1068,

πῶς εἶν’1069 καὶ ὡς τὴν σήμερον πολλὰ ἐπιτήδεια1070·

ἐκεῖ δὲ μέλλει νὰ γενῇ χρίσι1071 καὶ μέγας τρόμος

κἐκεῖ θέλει νὰ συναχθῇ ἡ γῆ καὶ πᾶς ὁ κόσμος·

ἐκεῖ δὲ θρόνος τίθεται1072 καὶ Θεὸς ποιεῖ κρίσι1073·

ἂς τὸν παρακαλέσωμεν ἐκεῖ νὰ μᾶς λύτρωσῃ1074.

Καὶ ἄκουσον τοῦ ποιητοῦ Δαμασκηνοῦ τοῦ θείου,

τοῦ Σαββαΐτοῦ τοῦ καλοῦ καὶ θαυμαστοῦ ἐκείνου·

‟Ἐπὶ τὸν οἷκον τοῦ Δαβὶδ θρόνων γὰρ ἐκτεθέντων

κριθήσονται δὲ ἅπασαι γλῶσσαι τῶν εὑρεθέντων».

Μέσα δὲ Τοῦρκοι κάθουνται τὸ κάστρον νὰ προσέχουν

καὶ μὲ ἀρματωσι̮ὰ1075 καλὴ τὸν πύργον τὸν συνέχουν·

κἐπὶ τὰ τείχη1076 τοῦ αὐτοῦ εὑρίσκεται καὶ πύλη

καὶ ὀνομάζουσιν αὐτὴν Ἡ Πόρτα τοῦ Χαλήλη.

Χαλήλη Ἀβραὰμ λέγει τὸ ὄνομα ἐτοῦτο·

ἀλλ’ εἰς τὴν Σύρων τὴν φωνὴν ἐπωνόμασαν οὕτω1077.

Ἕσω τῆς Ἱερουσαλήμ, στὴν1078 πόλιν τὴν ἁγίαν,

εὑρίσκονται τὴν σήμερον ὀλίγα μοναστήρι̮α,

ὁ τοῦ Κυρίου Πρόδρομος, Ἰάκωβος ὁ θεῖος,

Δημήτριος, Γεώργιος, Θεόδωρος ὁ Τῖρος1079,

Βασίλειος, Νικόλαος, Μιχαὴλ δὲ ὁ θεῖος,

Ἰωάννης Θεολόγος τε ὁ ἐπιστηθίος1080,

Αἰκατερίνα ἡ σοφὴ καὶ μάρτυς1081 τοῦ Χριστοῦ μου,

καὶ Σαντανάγι̮α ἡ κλεινὴ1082 προμήτωρ Ἰησοῦ μου,

ἡ Θέκλα πρωτομάρτυρα1083, Εὐθύμιος ὁ θεῖος,

πολίτης τῆς ἐρήμου τε ὁ ἀσκητὴς ἐκεῖνος.

Σὺν αὐτὰ δὲ εὑρίσκεται ναὸς τῆς Παναγίας

κἔχει κελλι̮̮ὰ1084 κι̮ἀνάπαυσες καὶ μέσα καλογρήας1085.

Αὐτὰ τὰ μοναστήρια σῴζονται ἕως ἄρτι

καὶ ψάλλονται τὴν σήμερον, γίνονται καὶ οἱ ἄρτοι·

τρι̮ακόσια ἐξήκοντα πέντε δὲ ἧσαν τότε

καὶ ἄρτι πέλουν ἔρημα· Χριστέ μου, κἕως πότε;

Καὶ ἀφανίσθησαν λοιπὸν ὑπὸ τὸ θηριῶδες1086

γένος τῶν Ἰσμαηλιτῶν ἐκεῖνο1087 τὸ πικρῶδες,

καὶ ταῦτα μόνον ψάλλοντας ὡς εἴπαμεν καὶ ἔνι,

δοξολογεῖται1088 δὲ Θεὸς καὶ οὕτως ἀπομένει

τὸ Ἱερὸν ποῦ ἔκτισεν1089 ὁ Σολομὸς1090 ποῦ λέγουν·

ἐκεῖ γὰρ Τοῦρκοι τὸ κρατοῦν καὶ τὴν ζωήν τους κλαίγουν1091.

Οὗτος1092 ἐστὶν ὁ θαυμαστὸς ναός, ὥσπερ ἐῤῥέθη1093·

ὅτε ἐσταύρωσαν Χριστόν, εἰς δύο διαιρέθη.

Κατ’ ἀνατολὰς στέκεται μὲ τοῦρλαν λεπτότατη1094,

μολυβδοσκεπαστόμορφη, καλή, ὡραιοτάτη.

Ἐκεῖσε δὲ καὶ Συμεὼν1095 ὁ πρέσβυς ἐν ἀγκάλαις

ἐδέξατο τὸν Ἰησοῦν αὐτοῦ καὶ οὐχὶ ἄλλαις,

καὶ Ζαχαρίαν τὸν κλεινὸν1096 καὶ θαυμαστὸν προφήτην

ἀφόνευσαν οἱ ἄνομοι, ἐκεῖνον τὸν πρεσβύτην.

Ἐκεῖ δὲ ἐπὶ τὴν αὐλὴν ἑσπέρια τὰ μέρη

τυχάνουσι τὰ Ἅγια ἐπὶ τὸ μεσομέρι1097·

ἐκεῖ καὶ ὁ Ἀρχάγγελος ἔτρεφε τὴν Μαρία,

ἀγνὴν δὲ τὴν θεόπαιδα, λέγω τὴν Παναγία1098.

Θαυμασιώτατος ναὸς ἔνι καὶ οὗτος1099 πάνυ,

μολυβδοσκέπαστος, καλός· βροχὴ οὐδὲν τὸν πιάνει1100.

Εἶναι καὶ ἡ τετράπορτος πύλη ἡ κεκλεισμένη,

ὅθεν ἐπέρασε Χριστὸς ἡμέραν βλογημένη1101

καὶ ἀπ’ αὐτῆς τῆς ὥρας δὲ εἶπεν ‟Οὐκ ἀνοιχθήσῃ1102,

ἕως οὗ εἰσελεύσομαι1103, ποιήσω δὲ τὴν κρίσι1104

καὶ οὕτως δὲ εὑρίσκεται καὶ μένει κεκλεισμένη

καὶ ἐξ αὐτῆς οὐδέποτε οὐδεὶς οὐκ ἀνεβαίνει.

Καὶ ἡ αὐλή τοῦ Ἱεροῦ ἐστὶ μετἑ μαρμάρων,

πάνυ ὡραία, θαυμαστή, καὶ ἔνι τῶν βαρβάρων·

δώδεκα πόρτες ἔχει δὲ σιδηροκαμωμένες

καὶ τὴν ἡμέραν ἀνοικτές· τὴν νύκτα εἶν’1105 κλεισμένες.

Ὄπισθεν δὲ τοῦ Ἱεροῦ τυγχάνει εἰς ἓν μέρος

λάκκος σφόδρα βαθύτατος, πλατὺς καὶ εἶν’1106 κτισμένος·

βρωμώδης γὰρ εὑρίσκεται καὶ πᾶσα δυσωδία·

ἐκεῖσε δὲ διέῤῥηξαν προφήτην Ἱ͜ερεμίαν

ἡ γενεὰ ἡ ἄπιστος καὶ ἡ διεστραμμένη,

ἡ σκολιά, ἡ ἄθεος καὶ ἡ διεφθαρμένη.

Ἐγγύς ἐστιν τὸ λουετρὸν1107 λέγω τῆς Παναγίας,

κόρης δὲ τῆς θεόπαιδος καὶ τῆς ἁγνῆς Μαρίας·

καὶ εἰς τὸν τοίχον1108 τοῦ λουτροῦ καμάρα εἶν’1109 μεγάλη

κεὑρίσκεις1110 ἔσωθεν αὐτῆς πάλιν πόρτα μεγάλη·

εἶναι καὶ σκάλα πέτρινη μὲ ἓξ ὀκτὼ βαθμίδι̮α

καὶ ἀναβαίνεις εἰς αὐλὴν μεγάλην ἐπιτήδει̮α1111.

Ἐκεῖ εὑρίσκεις κτίριον πολλὰ ὡραιότατο1112,

κτισμένον ἐπιτήδειον1113, λίαν ὑψηλοτάτο·

οἷκος δὲ ὀνομάζεται τῆς Ἅννης δὲ τῆς θείας,

προμήτορος τοῦ Ἰησοῦ, μητρὸς τῆς Παναγίας·

καὶ ἔσωθεν εὑρίσκεται ἐκεῖσε ὑποκάτω

σπήλαιον ὥσπερ ἐκκλησι̮ὰ πολλὰ ὡραιοτάτο·

καὶ ὑποκάτω τούτου δὲ Θεοῦ οἰκονομίᾳ

ἡ Ἅννα γὰρ ἐγέννησε ἐκεῖ τὴν Παναγία1114.

Καὶ πάλιν διεξέρχεσαι1115 ἔνδοθεν τοῦ σπηλαίου·

βολῇ δὲ λίθου γίνωσκε, ἔγγιστα τού σπηλαίου1116,

παραμικρόν διάστημα, εὑρίσκεις κολυμβήθρα,

ἣν λέγουσιν Προβατικήν, ποῦ ’τάρασσε1117 τὰ ρεῖθρα·

ἄγγελος δὲ κατὰ καιρόν. Θεοῦ ἀπεσταλμένος,

τὸ ὕδωρ διετάρασσε(ν, ὡ)ς ἧν προωρισμένος1118,

καὶ ὑγιῆ κάθε1119 καιρὸν παράλυτον γὰρ ἕνα

ἔδιδεν καὶ ἰάτρευεν, οὐχὶ δὲ1120 τὸν καθένα.

Κοντὰ εὑρίσκεις ἐκεῖ δὲ καμάρα γυρισμένη

κι̮ὀλίγο1121 ἔσωθεν αὐτῆς εἶναι πόρτα βαλμένη

καὶ σκάλα μὲ βασμίδια καὶ ἀνεβαίνει ἄνω,

καὶ ὅστις θέλει νὰ ἰδῇ1122, πορεύεται ἀπάνω.

Εὑρίσκεις οἷκον ὑψηλόν, πολλὰ ὡραιοτάτον,

κτισμένου ἐπιτήδειον1123, λίαν εὐμορφοτάτον.

Εὑρίσκεται ἐν τῇ ὁδῷ τεχνουργοκαμωτάτη

καμάρα περιβόητῃ, λίαν ὑψηλότάτη·

κτιστὸ σπίτι1124 δὲ ἄνωθεν καὶ ἔχει παραθύριν

κεκαμωμένον φράγκικον· τὸ λέγουν Διοθύριν1125·

ἐκεῖ γὰρ ἐκατέκριναν Κύριον τὸν Θεόν σου,

τδν πλάστη και δημιουργόν1126, τό φως των όφθαλμών σου.

Καὶ τοῦ Πιλάτου1127 ἡ αὐλὴ πλησίον ταύτης ἔνι

καὶ ἄρτι μπέης1128 τῶν Τουρκῶν ἐκεῖσε ὑπομένει.

Ἅννα καὶ Καϊάφα τε τυφλῶν ἀρχιερέων

ἐγγύς ἐστιν ὁ οἷκός των, λέγ(ω) τῶν μιερέων1129.

Τὸ δὲ γε περιτείχισμα Πόλεως τῆς Ἁγίας

ἕξι1130 μίλια ἔχει δὲ καὶ δεκαπέντ’ ὀργυίας1131.

Ἂς ἔλθωμεν καὶ ἔξωθεν Πόλεως τῆς Ἁγίας,

νἀφηγηθοῦμεν ἀληθῶς πάντα μετ’ εὐλαβείας.

Καλόν1132 ἐστιν, ὧ ἀδελφοί; νὰ ’ποῦμεν κατὰ τάξι1133,

νἄχετε1134 καὶ κατάνυξιν καὶ πᾶς τις νὰ σπουδάξῃ1135·

περὶ ψυχῆς γὰρ ὄφελος1136 καὶ περὶ σωτηρίας.

Пερὶ τῆς1137 Ἱερουσαλὴμ εἴπαμεν τῆς ἁγίας,

ὅτι καὶ περὶ τῆς Σιὼν ἔχομεν1138 νὰ εἰποῦμεν,

μητρὸς δὲ τῶν Ἐκκλησιῶν καλῶς διηγηθοῦμεν.

Ἐκεῖ ὑπῆρχε θαυμαστὸς ναός, πάνυ ὡραῖος,

ὃν ἔκτισεν ὁ Σολομών, ὁ τού Δαβὶδ ὁ γόνος1139,

καὶ ἄρτι ἐξηφάνισται1140 καὶ ἔνι πατημένος·

ὑπὸ τῶν Ἰσμαηλιτῶν ὅλος εἶν’1141 χαλασμένος.

Εἶναι καὶ τὸ ἀνώγαιον, ὅπου1142 Χριστὸς δειπνήσας

μετὰ τῶν θείων μαθητῶν αὐτοῦ καὶ συγκαθίσας1143·

τρεῖς δείπνους γὰρ ἐποίησαν λέγω τοῦ Ἰησοῦ μου

μὲ προθυμίαν καὶ (σπου) δήν. Κυρίου τοῦ Θεοῦ μου·

τοὺς δύο γὰρ ἐποίησαν εἰς χώμην· Βηθανίαν,

τὸν δ’ ἄλλον τε τὸν μυστικὸν εἰς τὴν Σιὼν τὴν θείαν.

Ἐκεῖ καὶ ὁ Ἰούδας δὲ βαλὼν ἐν τῷ τρυβλίῳ1144

τὴν χεῖραν ὁ κατάρατος, λαβὼν γὰρ τὸ ψωμίον.

Ἐκεῖ δὲ ὑποκάτωθεν κατώγαιον1145 τκισμένον,

όποῦ τὸ μνῆμα τοῦ Δαβὶδ καὶ σῶμα εἶν’ θαμμένον1146.

Ἔχει κολῶνες πέτρινες ἔξωθεν ἐκτισμένες,

στρογγυλοευμορφότατες καὶ μοσχομυρισμένες·

ἐξ οὐρανοῦ γὰρ ἔχουσιν μεγάλην εὐωδίαν,

ὅτι Θεὸς ἐχάρισεν αὐταῖς τὴν μυρωδίαν1147.

Ἐκεῖσε δὲ εὑρίσκεται λίθος εἰς τὴν γωνίαν,

ὃς ἐγενήθ’1148 εἰς κεφαλήν, ’ς αὐτὴν τὴν ἐκκλησίαν.

Τοῦτο Δαβὶδ ὁ μελῳδὸς1149 γράφει εἰς τὸ Ψαλτήριν·

δεκαεπτὰ καὶ ἑκατὸν ψαλμοὺς ὕπαγε τήρει

καὶ εὕρης1150 τὴν ἀλήθειαν, καθὼς ἐγὼ τὸ εἶδα1151,

καὶ πιστωθείς, ὧ φίλτατε, καὶ εἴπῃς ‟οὕτως οἷδα

καλὰ καὶ γράφει ὁ Δαβὶδ τὰ πάντα νοητά1152 τε,

ἄλλα πολλὰ καὶ αἰσθητά ……………………..1153

Ἐκεῖ σιμὰ εὑρίσκεται ὁ Οἷκος τῆς Μαρίας,

μητρὸς δὲ τοῦ Κυρίου μου, παρθένου τῆς ἁγίας·

ἐκεῖ δὲ τὴν αὐτῆς ψυχὴν ἔδωκεν τὴν ἁγίαν

εἰς χεῖρας τοῦ υἱοῦ αὐτῆς, εἰς τὴν Σιὼν τὴν θείαν·

ἐκεῖ κι̮ὁ1154 εὐαγγελιστὴς παρθένος Θεολόγος

ἔλαβεν εἰς τὰ ἴδια, δοὺς δὲ αὐτὴν ὁ Λόγος·

ἐκεῖ καὶ τὸν Ἰάκωβον, υἱὸν τοῦ Ζεβεδαίου,

ἐχειροτόνησε1155 Χριστός, ἐκείνου τοῦ Ἑβραίου·

ἐκεῖ δὲ ἧτον1156 τὸ σεπτὸν λείψανον τοῦ Στεφάνου,

τοῦ πρωτομάρτυρος Χριστοῦ καὶ ἀρχιδιακόνου.

Καὶ ἔσωθεν δὲ τῆς Σιὼν Ψηλάφησις ἡ θεία,

ὅτε Θωμᾶς ἐρεύνησεν πλευράν τε τὴν ἁγίαν·

οἰκίσκος γὰρ εὑρίσκεται, οὗ ἧσαν1157 κεκλεισμένοι

οἱ ἅγιοι ἀπόστολοι, ποῦ ἧσαν1158 μαζωμένοι·

μετὰ τὴν ἔγερσιν Χριστοῦ ὀκτὼ ἡμέραι ἧσαν1159.

Ἐκεῖ καὶ τὸ παράκλητον Пνεῦμα τοῖς ἀποστόλοις

ἐξ οὐρανόθεν ἐκ πατρὸς κατῆλθεν ἐπὶ ὅλοις·

ἐφώτισεν, ἐδίδαξεν καὶ συνετήρησέν τους·

τὸ Πνεῦμα τὸ πανάγιον πάντας ἁγίασεν τους.

Ἐγγύς ἐστι τὸ τοῦ Δαβὶδ σπήλαιον μὲ τὴν σκάλαν·

ἐκ’ ἤρμοσεν1160 Ψαλτήριον καὶ ἕτερα δὲ ἄλλα.

Καὶ τὸ λοιπὸν κατάβαινε, φίλε ἠγαπημένε,

κάτωθεν ὅπως νὰ ἰδῇς ἄλλα, πεποθημένε,

τόπον ὁποῦ ἀγόρασαν1161, Ἀγρὸν τοῦ Κεραμέως1162,

μὲ τῷ τιμίῳ1163 αἵματι Χριστοῦ τοῦ βασιλέως.

Καὶ ἄκουσον δὲ ἀκριβῶς, ἂν θέλης νὰ μανθάνῃς1164,

νὰ μὴν ἧσαι ἀπρόκοπος ἕως καὶὶ νἀποθάνῃς1165.

Ἰούδας ὁ παράνομος Χριστὸν τοῖς Ἰουδαίοις

ἐπίπρασκεν1166 τὸν Ἰησοῦν, λέγω δὲ τοῖς Ἑβραίοις,

ἀργύρια τριάκοντα· ἐτοῦτον γὰρ πωλήσας

καὶ τὴν ψυχὴν καὶ τὸ κορμὶν1167 Ἰούδας ἀπολέσας

ὕστερον μεταμεληθείς1168, τ’ ἀργύρια ἐῤῥίψας,

ἐδι̮άβη καὶ ἀπήγξατο καὶ τὴν ψυχὴν ἐκρήξας1169·

ὁ δὲ λαὸς ὁ κάκιστος ἰδὼν ὅτι ἀνόμως

ἔλαβεν τὰ ἀργύρια καὶ δὲν τὸ δίδ’1170 ὁ νόμος,

ἀγόρασαν1171 δὲ τὸν Ἀγρὸν λέγω τοῦ Κεραμέως

νὰ θάπτουνται οἱ ἄνθρωποι, γέροντας τε, καὶ νέος.

Ταφὴ τοῖς Ξένοις κέκληται, ὅτι ἐκεῖ τοὺς ξένους βάνουν1172

καὶ παντελῶς τοὺς τοπικοὺς ἐκεῖ δὲν τοὺς ὑπάνουν1173·

τοὺς ξένους δὲ τοὺς μοναχοὺς ἐκεῖ ἅρτι τοὺς θάπτουν·

τόπος εἶναι καὶ θάπτουν τους καὶ παντελῶς δὲν σκάπτουν.

Ἐκεῖ τυχάνει σπήλαιον καὶ εἶναι μὲ κελλία,

καὶ ὅστις θάπτεται ἐκεῖ ὑπάν’1174 εἰς βασιλείαν.

Ἐγγύς ἐστι τὸ σπήλαιον, ὃ λέγουν Ὀνουφρίου

ὁσίου τε τοῦ θαυμαστοῦ έκείνου τοῦ αγίου.

Σπήλαιον ένι θαυμαστόν μὲ θόλους, μὲ καμάρες·

ἐκεῖ πολλοὶ γὰρ ὅσιοι ἀσκήτευαν1175 πατέρες·

τελοῦσι δὲ τὴν ἑορτήν, τὴν μνήμην τοῦ ἁγίου

(πολὺς1176 λαὸς μαζώνεται) εἰς δώδεκα Ἰ͜ουνίου

καὶ τὸ πρωὶ ἐπιτελοῦν τὴν θείαν λειτουργία1177

καὶ φέρνουσι αἱ καλογραὶ πρόσφορα καὶ χηρία.

μνημονεύουν καὶ προσκυνοῦν, ἔπειτα1178 ἐπιστρέφουν·

κἐκεῖ συνάζουνται πτωχοί· ὅ τι λάχει τοὺς τρέφουν.

Καὶ ἄνω εἰς τὸ σπήλαιον ἔνι κτιστὸν κελλίον,

ὃ λέγουν Κοιμητήριον Φραγκῶν καὶ Αρμενίων.

Ἐκεῖθε δὲ παραμικρὸν εὑρίσκεις τῶν παρθένων

τὸ μοναστήριον τὸ ἅγιον, νῦν δὲ ἀφανισμένον.

Καὶ κάτωθε παραμικρὸν εὑρίσκεις βαθυτάτον

φρέαρ, πλατύ, εὐρύχωρον, κἔνι πάντα γεμᾶτον.

Τυχάνουσιν καὶ νεραντζι̮ές, ἀγγούρια, πεπόνι̮α·

νὰ εἶχες καὶ νὰ ἔτρωγες δὲν εἶχες ἄλλην ἔννοιαν.

Ἂς στρέψωμεν δὲ ὄπισθεν εἰς Πόλιν τὴν Ἁγίαν,

νἀφηγηθοῦμεν πράγματα εὔμορφά τε καὶ θεῖα.

Ἔχει δὲ πόρτα σιδηρᾶ τοῦ κάστρου ἐβαρμένη1179·

στήκει κατὰ ἀνατολάς, <’ς> Γεφσημανὴν ἐβγαίνει1180.

Κατάβαινε ἐν τῇ ὁδῷ· εὑρίσκεις, ὥσπερ οἷδα,

ὅθεν τὰ χώματά ’ῤῥιπτεν1181 ὅλη ἡ Ἑβραΐδα.

Ἐκεῖ ἐλιθοβόλησαν τὸν πρώταθλον καὶ μάρτυν

κι̮ὁ τόπος εἶν’1182 ἐπίσημος, γνωρίζεται καὶ ἅρτι,

κοἱ1183 πάντες μὲ εὐλάβειαν ὑπάνουν1184 προσκυνοῦσι,

κἐκεῖ ποῦ ’λύθηκεν1185 τὸ αἷμά του τρέχουσι καὶ φιλοῦσι.

Παρέκει ὡς λίθου βολὴ εὑρίσκεις1186 σκάλα μία

καὶ καταβαίνεις εἰς αὐλὴν καὶ εἶναι ἄλλη μία.

Εὑρίσκεις πόρταν εὔμορφην, κιόνια βαλμένα,

ὡραῖα, ἄσπρα καὶ καλὰ1187 ὀκτὼ συντεθεμένα.

Εἶναι καὶ σκάλα εὔμορφη πλατεῖα μαρμαρένη1188

καὶ ὡς πεντήκοντα1189 βαθμίδια κτισμένη,

καὶ ὑποκάτωθεν τῆς γῆς εἶν’1190 θεμελιωμένος

ναὸς περικαλλέστατος καὶ κεχαριτωμένος1191·

καὶ εἰς τὸ ὕστερον σκαλὶν1192 πρόθεσι τῶν Ἰβήρων

εὑρίσκεται μικρότατη1193 μᾶλλον καὶ τῶν Ῥωμαίων.

Καὶ εἰς τὸ μέσον τοῦ ναοῦ, ἐγγὺς τὸ ἅγι̮ον βῆμα,

εἶναι ὁ τάφος τῆς Ἁγνῆς καὶ κεῖται ὥσπερ μνῆμα.

Παρομοιάζει τοῦ Χριστοῦ καὶ ποιητοῦ τῶν ὅλων1194,

ἄσπρον καὶ ὡραιότατον, παρόμοιον δὲ ὅλον.

Εἴκοσι δὲ κανδήλια ἀνάπτουν στὸ μνημεῖον·

’κεῖθεν1195 ἐξῆλθεν ἡ Ἁγνὴ κι̮αὐτό ’ναι σὲ1196 σημεῖον1197.

Εἶναι καὶ τὸ κουβούκλιον μικρὸν δύο ὀργυίας1198,

ὅπου ὁ τάφος τῆς ἁγνῆς, παρθένου τῆς Μαρίας.

Καὶ ἐπὶ δύσεως ἐστὶ στέρνα μεγαλωτάτη,

καὶ ὅταν βρέχῃ ὁ Θεός, εὑρίσκεται γεμάτη.

Ἔνθεν καὶ ἔνθεν τῶν βαθμῶν τῆς σκάλας τῆς μεγάλης

τάφοι δύο εὑρίσκονται Ἰωακεὶμ καὶ Ἅννης·

δύο καμάραι γὰρ εἰσιν καὶ ἔσω τοῦ Χριστοῦ μου

ὁ μέγας μου Γεώργιος λέγω τοῦ Ἰησοῦ μου.

Ἰδοὺ γὰρ ἐξερχόμεθα ἔξω τῆς ἐκκλησίας

κὑπάγομεν1199 εἰς Σπήλαιον λέγω τῆς Προδοσίας.

Κατὰ ἀνατολάς ἐστιν, ἐγγὺς τῆς ἐκκλησίας,

ἔξωθεν τῆς Γεθσημανῆς ἐκείνης τῆς ἁγίας.

Καὶ ἐπὶ τὰ ἑσπέρια ὑπάμεν νὰ ἰδοῦμεν,

ὅτι Χριστὸς ἐκόπι̮ασεν1200 ἐκεῖ· καὶ ἃς εἰποῦμεν

πέτρα εὑρίσκεται ἐκεῖ καὶ τόπος ἐσκαμμένος1201,

ὅπου προσηύχετο Χριστός, καὶ μέν’ εὐλογημένος·

‟Пάτερ ἡμῶν» ἐλάλησεν, πρὶν δὲ τῆς προδοσίας·

ἐσκόπει δὲ τῶν ἀσεβῶν Ἑβραίων ἀγνωσίας.

Ἐκεῖ σιμὰ εὑρίσκεται πέτρα, ὅπου ἀνέβη1202

εἰς πῶλον ὅνου1203 ὁ Χριστός· εἰς πόλιν γὰρ ἀνέβη·

μετὰ βαΐων ‟Ὡσαννὰ» ἐκραύγασαν νηπία.

‟Εὐλογημένος ὁ ἐλθὼν» ἔλεγον τὰ παιδία·

(σ)τοῦ Ἐλαιῶνος τὴν ποδι̮ὰν ταῦτα ἐστὶ καὶ εἶναι.

Ὅπου δ’ οἱ ἀπόστολ’ ἤθελ’ ὕπνῳ ἀναπαῆναι1204,

ἀνάβαινε, ἀνάβαινε ἐπὶ τοῦ Ἐλαιῶνας

καὶ ἁγιάσθητι ἐκεῖ, φωτίσθητι γὰρ ὅλος·

ἐν μέσῳ τούτου πέλει γὰρ τόπος δὲ ἐκτισμένος,

ὅπου Χριστὸς ἐκάθισεν, κἔνι εὐλογημένος.

Ἐκεῖ καὶ οἱ ἀπόστολοι ἐπὶ τοῦ Ἐλαιῶνος

ἔλεγον ‟Ὦ διδάσκαλε, εἰπὲ τὰ τοῦ αἰῶνος.

Ἴδε1205 καλὰς οἰκοδομὰς καὶ ποταπὰς οἰκίας,

ἃς ἔχει Ἱερουσαλήμ, καὶ θαυμαστάς, ποικίλας».

‟Ἀμὴν γὰρ», λέγει1206 ὁ Χριστός, ‟οὐκ ἀφεθῶσιν αὗται,

ἀλλ’ ἐπὶ λίθων λίθος τε ἐρημωθῶσιν αὗται

καὶ ἔσεται1207 ἀφανισμός, ἐρήμωσις1208 μεγάλη,

οἵα οὐ γέγονε ποτὲ ἢ νοῦς καταλαμβάνει».

Καὶ ἄνω εἰς τὴν κορυφὴν1209 τοῦ ὅρους τοῦ ἁγίου

ἃς δράμωμεν, ὅπως ἐκεῖ ἴδωμεν ἴχνους θείου.

Ὑπῆρχε δὲ ἐκεῖ ναὸς στρογγυλοκαμωμένος,

μὲ τοῦρλα ὡραιότατην, ὅλος καλὰ1210 κτισμένος,

καὶ ἅρτι ἀφανίσθηκεν ἐκ τῶν ἀνομιῶν μου

ὑπὸ τῶν Ἰσμαηλιτῶν, ὡς εἶδα ἀπατός μου,

καὶ ἅρτι σῴζεται μικρὸν τούρλεον1211 καμωμένον·

τὸ γύρωθε1212 κιόνια τὸ ἔχουσιν θεμένον.

Τὸ ἴχνος τοῦ Κυρίου μου εἶναι τετυπωμένον

ἔσωθεν στὸ κουβούκλιον· ἔνι τετιμημένον.

Ἐκεῖθεν ὁ φιλάνθρωπος ἀνέβ’ εἰς τὸν πατέρα

(ἐκεῖ ἧσαν κοἱ μαθηταὶ1213 μὲ τὴν αὐτοῦ μητέρα),

ἀναληφθεὶς εἰς οὐρανοὺς ἀπὸ τοῦ Ἐλαιῶνος,

ὅτι αὐτὸς ὁ καταβὰς πάλιν ἀνέβη μόνος,

καθὼς καὶ ἐπιστήθιος φίλος ἠγαπημένος

ἐπὶ τὸ Εὐαγγέλιον οὕτως1214 δὲ λέγει μόνος,

ὡς οὐρανοὺς οὐδείς ἐστιν ὁ ἀναβὰς δὲ ὅλως1215,

ἀλλὰ ὁ καταβόμενος1216 οὗτος ἀνέβη μόνος.

Τὸ δὲ ὄρος τῶν Ἐλαιῶν πλείστας ἐλαίας ἔχει

κλιμένας πρὸς ἀνατολάς· πίστευε οὕτως1217 ἔχει.

Ἀριστερᾷ δὲ τοῦ ναοῦ πέλει ἡ Γαλιλαία,

οὐχὶ δὲ ἡ τῆς1218 Ναζαρέτ· ἄλλη ἐστίν, ὡς νέα,

ὅπ’1219 ἄγγελος ἐλάλησεν κεἶπε ταῖς1220 Μυροφόροις

‟Στὴν Γαλιλαία δράμετε, εἴπατε1221 ἀποστόλοις «.

Τὸ δὲ ὄρος τῶν Ἐλαιῶν, ὡς φησι1222, παρ’ Ἑβραίοις

σαββάτου γὰρ ἐτύχανε ὁδός, τοῖς Ἰουδαίοις.

Ὡς λίθου δὲ βολή ἐστι τοῦ Ἐλαιῶν Πελαγία1223

καὶ καταβαίνεις εἴκοσι βαθμίδια μεγάλα·

κάτω βαθέα εἰς τὴν γῆν κτισμένη εἶναι σκάλα·

ἐκεῖ δὲ κάτωθεν ἐγγὺς κελλίον εἶν’1224 κτισμένον

καὶ κεῖται δὲ τὸ μνῆμα τῆς μεγαλοκαμωμένον1225.

Ἐστὶν ἀγγέλου πάτημα ἄνω εἰς τὸ μνημεῖο1226

καὶ εὐωδία ἔρχεται ὡς ῥόδα τε ὁμοίῳ.

Ἐκεῖ νὰ ἴδες φοβερὸν θαῦμα, φρικτὸν τοῖς πᾶσι,

θαῦμα φρικτόν, παράδοξον· τίς δὲ οὐ μὴ θαυμάσῃ1227;

πῶς δὲ μὴ φρίξῃς, ἄνθρωπε, καὶ τὸν Θεὸν δοξάσῃς

καὶ πάντ’ ὅσα ἐποίησας περιχαρῶς1228 ἐάσῃς;

Γύρωθεν δὲ τοῦ μνήματος, λέγω τῆς Πελαγίας,

διαβαίνεις δὲ καὶ σφίγγεσαι1229, ἐκείνης τῆς ἁγίας,

καὶ πάντα ὅσ’1230 ἐποίησας ἀνάγκη νὰ τὰ λέγῃς1231·

εἰ δὲ καὶ δὲν τ’ ἀφηγηθῇς, ποιήσει σε νὰ κλαίῃς1232.

Ὅταν δ’ ἐξομολογηθῇς1233 πᾶσάν σου ἁμαρτίαν,

πορνείαν1234 καὶ μοιχείαν τε καὶ ἄλλην ἀνομίαν,

ἀφίεσαι1235 δὲ τοῦ δεσμοῦ τὴν ὥραν καὶ ἐβγαίνεις1236

καὶ φαίνεταί σε ἀληθῶς ἐλεύθερος παγαίνεις1237.

Ἀνάπτουσιν, ὡς εἴδαμεν, κανδήλια ὡς τρία

καὶ ἅπαντες δοξάζουσιν ἐκείνην τὴν ἁγία1238.

Κατάβαινε, ὧ φίλτατε, ἀπὸ τοῦ Ἐλαιῶνος

καὶ ἴδωμεν εἰς τὴν ποδι̮ὰν θαῦμα τὸ ἀπ’ αἰῶνος1239.

Σιμὰ εἰς τὸ Γεθσημανῆ ἐκεῖ ἐστιν ὁ τόπος,

ὁ Ποταμὸς ὁ Πύρινος, ὅπως εἶν’1240 καὶ ὁ τρόπος

(Κοιλάδα ὀνομάζεται), καθὼς Δαυὶδ διδάσκει,

ὃν τρόπον ὁ ἁμαρτωλὸς ἐκεῖ μέλλει νὰ πάσχῃ1241,

ὅτε ἡμέρα φοβερὰ γίνεται καὶ ἡ κρίσις.

Δεήθητι τοῦ Ἰησοῦ νὰ μὴ συνυπαντήσῃς1242.

Εἰς ὀλίγον διάστημα, ἐγγὺς δὲ τοῦ Κλαυθμῶνος,

τῶν Προφητῶν τὰ μνήματα εὑρίσκεις ἐκεῖ μόνος

καὶ πλεῖστα1243 ἀσκητήρια, ὁποῦ ’ταν τῶν Πατέρων.

Ἀφίημι τὰ κατ’ αὐτά1244, ἄλλα νὰ σᾶς συμφέρω.

Ἐκεῖσε καὶ τὰ μνήματα ἔχ’1245 ἡ Ἑβραΐδα.

Ἀνάθεμα νὰ ἔχουσιν, ὅτι ἐγὼ τὰ εἶδα1246.

Ἐκεῖθεν δὲ εὑρίσκετε, ὅσ’ εἶσθ’ ἀπεσταλμένοι1247,

τὴν1248 Κολυμβήθρα Σιλωάμ1249, ποῦ ’νι εὐλογημένη.

Ἐκεῖ καὶ τὸν ποτὲ τυφλὸν ἀπέστειλε τοῦ νῖψαι1250

τοὺς ὀφθαλμοὺς ὁ Ἰησοῦς, ὅπως τοῦ ἐπιβλέψαι.

Ἐκεῖ εὑρίσκεις τὸ λοιπὸν καμάραν μὲ τὸ θόλος

κἔνι κτιστός, ὡς φαίνεται, μὲ τὸν ἀσβέστην ὅλος.

Σκάλα ἐκεῖ εὑρίσκεται, μάρμαρον (ὥσπερ εἶδον1251)

εἰς ἔσχατον σκαλούνιον· βρύει δὲ καὶ τὸ ὕδωρ.

Σχίσμα στενὸν1252 δὲ φαίνεται ἐκείνου τοῦ σπηλαίου·

ἐξέρχεται δὲ τὸ νερὸν κάτωθεν τοῦ σπηλαίου.

Ἐκεῖνο δὲ τὸ σχίσιμον πολλά ’ναι βαθυτάτο1253

καὶ μέσα λέγουν εἶν’ πλατύ, ὄπισθε στενοτάτο1254·

πολλὰ γὰρ μ’ ἀφηγήθηκαν ἐκεῖν’1255 ὁποῦ ’σεβήκαν,

ὅτι πολλὰ ἐθαύμασαν καὶ ἐξαπορεθήκαν.

Πολλοὶ δὲ Τοῦρκοι ’θέλησαν κι̮αὐτοὶ1256 νὰ δοκιμάσουν

καὶ στραβοτυφλωθήκασι καὶ ἄλλοι1257 ἐθαυμάσαν,

καὶ μοναχοὶ μὲ εἴπασιν, ποῦ οἴδασι1258 μυστήρι̮α,

ἄνθρωποι ἀξιόπιστοι1259, ποῦ ’χασι μοναστήρι̮α,

ἐκεῖ ’ν’1260 τόπος π’ ἂν βάλουσι κἂν σίδηρον, κἂν ξύλο1261,

εἰς δύο δὲ μερίζεται1262, ὥσπερ νὰ εἶναι φύλλο1263.

Ὁ Ἱερεμίας ἐκεῖ ἔκρυψε τὰ σκεύη1264

(καὶ σὰν τ’ ἀκούσῃ καὶ ἰδῇ πᾶσά ’νας τὸ πιστεύει1265),

τὴν πλάκαν καὶ τὴν κιβωτόν, τὴν στάμνον τὴν ἁγίαν,

ὁποῦ ἐπροεικόνιζαν1266 αὐτὴν τὴν Παναγίαν.

Τὸν τόπον δὲ τὸν εἵδαμε1267, τὴν πέτραν τὴν σχισμένη1268

κεἰς βάθος πῶς ὑπάνει1269 γὰρ ὡσὰν πελεκημένη.

Ἔσωθεν δὲν ἐσέβημεν, ἀλλ’ ἄκούσα ὡς εἶπα,

πῶς εἶναι πολλὰ θαύματα ἐκεῖ ἔσω στὴν τρύπα·

ἡμεῖς δὲ ὅσα εἴδαμεν, ἐκεῖνα μαρτυροῦμεν.

Ἐκεῖθεν κατὰ ἀνατολὰς ὑπᾷς ἓξ μίλια,

Θεοδοσίου1270 τὴν μονὴν εὑρίσκεις τὴν ἰδίαν·

ἐπάνω ὄρους κεῖται δὲ καὶ πάλιν κάμπον ἔχει,

χωράφι̮α ὑπερθαύμαστα, ἐλαὶς καὶ στέρναις ἔχει·

τανῦν δὲ ἔχουσιν αὐτὰ οἱ1271 Ἄραβες χωρίον

καὶ κατοικοῦν ὡς δαίμονες ἐν τῷ μοναστηρίῳ.

Ἀφάνισαν, ἐχάλασαν1272· μόνον τὸ βῆμα ἔχει

καὶ ἐκ τοῦ Σάββα τὴν μονὴν ἓξ1273 μίλια ἀπέχει.

Ἡ λαύρα τε ἡ θαυμαστὴ καὶ ζηλωτὴ ἐκείνη,

ἡ ξένη καὶ ἐξαίσια1274, θαυμάζω πῶς ἐγένη,

ναὸς ὁ περιβόητος καὶ ὁ χαριτωμένος,

ὁ κάλλιστος καὶ θαυμαστὸς καὶ ὁ ἁγιασμένος·

ἔχει καὶ τοῦρλα εὔμορφην, τεχνουργοκαμωμένη·

τῶν Προφητῶν τὸ τύπωμα ἔνι ἱστορισμένη,

τὸν Ἰησοῦν μου ἄνωθεν λέγω καὶ τῶν Ἀγγέλων

τὸ τάγμα, καὶ ἡ σύναξις πάντων τῶν Ἀρχαγγέλων·

καὶ μὲ λαζούριν1275 εὔμορφον πέλει ἱστορισμένη

ἡ παγκαλλὴς1276 βασιλικὴ λαύρα ζωγραφισμένη.

Ἔχει καὶ ἐκκλησίδια ὀλίγα, καμωμένα

κτίσματα ἐπιτήδεια1277 καὶ ἔν’ εὐλογημένα·

ὑπάρχει δὲ καὶ σπήλαιον ἔξω τοῦ προαυλίου,

ὅθεν ἀρχῆθεν κέκτισται ὑπὸ τε τοῦ ἁγίου·

ναὸν ἐποίησεν ἐκεῖ πάνυ μετὰ ψηφίων1278

τοῦ θείου Νικολάου τε Μυρέων τῶν Δυκίων.

Καὶ πάλιν στὴν αὐλήν ἐστιν τούρλεον ἐκτισμένον

καὶ ὑποκάτωθεν αὐτοῦ εἶναι τὸ κοιμητήριν

καὶ· θάπτονται οἱ μοναχοί, ὅσ’ εἰς τὸ μοναστήριν.

Ἐκεῖ ἐστι καὶ τοῦ σεπτοῦ Σάββα τοῦ θεοφόρου

ὁ τάφος καὶ τὸν προσκυνοῦν, οὐ παύονται τοῦ κόρου.

Ὁμοίως καὶ εἰς τὰ ἔξωθεν ἐπὶ νοσοκομείου1279

ἄνωθεν κεῖται τὸ κελλὶ1280 Σάββα τε τοῦ ἁγίου.

Ἐκεῖ καὶ ὁ Δαμασκηνὸς1281 λέγω ὁ Ἰωάννης,

ὁ μέγας καὶ σοφώτατος (αὐτὸν καταλαμβάνεις),

ἔγραψε καὶ παρέδωκε1282 λέγω τῇ Ἐκκλησίᾳ

τὴν Ὀκτάηχον, ἅμα δὲ καὶ ἕτερά βιβλία.

Ἐκεῖ τὸ ‟Ἄξιον ἐστὶν» ἔψαλλεν τῇ Κυρίᾳ.

Μεγάλη χάριν τοῦ ἔδωσε ἐκεῖ ἡ Παναγία.

Ἐκεῖσε καὶ τὸ Τυπικὸν καλῶς ἐνετυπώθην

καὶ ἐβεβαίωσαν αὐτὸ κεἰς πάντας ἐπεδόθην.

Στήκει καὶ τὸ κελλίον του τὴν σήμερον κτισμένον·

ἄνωθεν ὅλων τῶν χελλι̮ῶν1283 ἔνι συντεθειμένον·

κάτωθε δὲ τῆς ἐκκλησίας1284 μῦλος ἧτον βαλμένος·

εἰς τόπο τε εὐρύχωρον ἐκεῖ ’τον ἑστημένος.

Στὴν1285 λαύραν δὲ ὁ ποιητὴς Κοσμᾶς καὶ Στέφανός τε

ἐπέλαμψαν1286 εἰς ἀρετὴν καὶ ὁ θαυμάσιος τε

Σάββας ὁ κάλλιστος1287 πατήρ, ἡ δόξα τῶν πατέρων.

Ἀφίημι1288 τὰ κατ’ αὐτόν1289, ἄλλα νὰ σᾶς συμφέρω.

Χιλι̮άδες δεκατέσσαρες ἐτύγχανον πατέρες

καὶ ἔλαμψαν ὡς ἥλιος, ἕτεροι ὡς ἀστέρες1290.

Пλεῖσται κέλλαι1291 εὑρίσκονται ἐκεῖσε εἰς τὴν λαύραν,

τὸν μῆναν δὲ τὸν Αὔγουστον καίονται1292 ἐκ τὴν αὔραν.

……………………………………………………

γεύονται1293 καὶ πρὸς ἕσπερον, δυσμάς τε τοῦ ἡλίου,

καὶ τὴν ὁδὸν βαδίζουσι Μεγάλου Βασιλείου·

κοινοβιακὰ πορεύονται, τάξιν δὲ μίαν ἔχουν,

ὡσάν δὲ καὶ τοὺς παλαιοὺς τὴν τάξιν τους συντρέχουν.

Ἀλλ’ ἔξωθεν1294 εὑρίσκεται καὶ τῶν σπανῶν κτιρίο1295

μικρότατον1296 καὶ μαζωκτὸν ὥσπερ ἀσκηταρίο1297·

ἔχει καὶ ἐκκλησίδιον μὲ τούρλεον1298 κτισμένον

καὶ μέρος πέλει τούτου1299 νῦν, ὡς φαίνει, χαλασμένον.

Ἅνω καὶ κάτω νὰ ἰδῇς ἐκεῖ μεγάλο1300 θαῦμα,

ἐκεῖνα τ’ ἀσκητήρια, νὰ σὲ πάρῃ1301 τὸ κλαῦμα.

Ποῦ ἧταν1302 καὶ ποῦ ἐστέκονταν οἱ ἄγγελοι ἐκεῖνοι;

καὶ ἐξ ἡμῶν δὲ δύναται τινὰς ἐκεῖ νὰ μείνῃ1303;

Τὸν βίου τους εὑρίσκομε1304 μέσα εἰς τὰ βιβλία·

ἀλλ’ εἰ ἐκεῖνα ἔβλεπες1305, πῶς εἶχαν τὰ κελλία,

πᾶς ἄνθρωπος ὡσὰν ἑμὲ στὸν βίο του διστάζει1306·

ἀλλ’ ὅστις ’δῇ1307 τοὺς οἵκους τους, στέκεται καὶ θαυμάζει,

ὅτι τὰ σπήλα͜ια δείκνουσι1308 τοὺς κόπους π’ ἀπερνοῦσαν,

πῶς τὴν σάρκα τὴν ἐμίσησαν, μὲ τὸν Θεὸν ἐζοῦσαυ·

τὸν κόσμον ἐσταυρώθηκαν1309 καὶ τὰ τοῦ κόσμ’1310 ἀφῆσαν,

καὶ τὲς πέτρες ἐσκάψασι καὶ μέσα κατοικοῦσαν.

Ὁ τόπος ἐγνωρίζεται, τὰ σπήλαια κτισμένα,

ἀλλὰ τὴν σήμερον εὑρίσκονται τὰ πάυτα ’ρημωμένα1311.

Οὐκ ἔχω στόμα νὰ εἰπῶ οὐδὲ νὰ ’γκωμιάσω1312,

ὅτι ὁ νοῦς παρέρχεται καὶ ταῦτα ἂς ἐάσω.

Δώδεκα μίλια ἔχει δὲ ἡ λαύρα τοῦ ποιμένα

ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ, ὡς εἶν’1313 ἀριθμημένα.

Ἐκεῖ σιμὰ τῆς λαύρας δὲ μητρὸς ἡμῶν ὁσίας

τὸ μοναστήριον ἐστίν, ἁγίας Εὐδοκίας·

ὀλίγον δὲ ἀριστερᾷ ἁγίου Εὐθυμίου

ἐστὶ τὸ μοναστήριον, ἐκείνου τοῦ ὁσίου.

Ἀπέχει καὶ ἡ λαύρα τε Χαρίτωυος τοῦ θείου,

δώδεκα μίλι̮α καὶ αὐτὴ τοῦ Τόπου τοῦ Ἁγίου.

Ἂς στρέψωμευ δὲ ὄπισθεν μὲ πάσης προθυμίας

καὶ εἴπωμεν1314 καταλεπτῶς περὶ τῆς Βηθανίας.

Τοῦ Ἐλαιῶνος ὄπισθεν πέλει ἡ Βηθανία,

καθὼς Χριστὸς περιπατῶν ἧλθε μὲ τὰ βαΐα

ἐκεῖ καὶ τετραήμερον Λάζαρον ἐκζητήσας

καὶ λόγῳ1315 μόνον παρευθὺς ἐκ τάφου ἀναστήσας.

Ἐκεῖ καὶ Σίμων ὁ λεπρὸς τερπνὸν δεῖπνον ποιήσας,

ὅτε καὶ ἡ Μαγδαληνὴ τὸ μύρον ἐπιχύσας

καὶ ταῖς θριξὶν τῆς κεφαλῆς ἐξέμαξεν εὐθέως

καὶ πόδας τοῦ Κυρίου μου ἀπέπλυνε δικαίως.

Ἐκεῖ καὶ τὸν διδάσκαλον Μαρία μετὰ θρήνων,

μετ’ οἰμωγῆς1316 καὶ ὀδυρμῶν, μετὰ πολλῶν δακρύων,

‟Еἰ εἴης ὧδε», ἔλεγε, ‟Κύριε καὶ Θεέ μου,

οὐκ ἂν ἀπόθνησκε ποτὲ φίλος σου ἀδελφός μου·

καὶ ἤδη ὄζει1317, δέσποτα· τέταρτη εἶν’1318 ἡμέρα, ·

ἐστί, ἀφ’ οὗ ἀπέθανεν, τὴν σήμερον ἡμέρα1319».

Ὁ δὲ Χριστὸς ἀπόκρίσιν λέγει τῆς· ‟Ὦ Μαρία,

ἐγὼ δὲ ἄρτι ἔφθασα εἰς κώμην Βηθανίαν.

Οὐκ εἶπόν1320 σοι ἐγὼ εἰμι ζωὴ καὶ σωτηρία

ὑπάρχω καὶ ἡ λύτρωσις1321, τῶν πάντων βοηθεία;

Ἄπελθε ἄρτι, δεῖξόν μοι τὸν τάφον καὶ τὸν τόπον,

ἵνα πιστὴ τὴν ἔγερσιν1322 ἐνδείξω τῶν ἀνθρώπων».

Αἳ δὲ εὐθέως μὲ σπουδὴν, Μάρθα καὶ ἡ Μαρία,

ἐπαίρνουσιν1323 τὸν Ἰησοῦν, ὑπᾶν πρὸς τὰ μνημεῖα·

καὶ πλεῖστος ὄχλος ἔδραμεν ὄπισθεν τοῦ Χριστοῦ μου,

ἵνα ἰδοῦν τὸ ἄπειρον θαῦμα τοῦ Ἰησοῦ μου.

Δακρύσας δὲ ὁ Ἰησοῦς καὶ προσευχὴν ποιήσας,

τότε στὸν τάφον ἔφθασεν κἐκεῖνον προσεγγίσας1324,

‟Λάζαρε, δεῦρο», ἔλεγεν, ‟Λάζαρε, δεῦρο ἕξω».

Ἀπέχει Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ τὴν Βηθανίαν

Δέκα καὶ πέντε στάδια κἔχε το εἰς ἐννοίαν1325

Καὶ κάτωθεν ὑπάγεις1326 δέ, ὡς λέγουν, Ἀποστόλοις·

βρύσιν εὑρίσκεις παρευθὺς κἔνι τοῖς ὁδοιπόροις·

ἐκεῖ ἐστιν ἀπέναντι καρβασαρᾶς κτισμένος,

ἔρημος, ἄκληρος, πικρός, ὅλος σεσαθρωμένος1327.

Καὶ ἀπ’ ἐκεῖ καὶ κάτωθεν ὑπᾷς πρὸς Ἰορδάνην·

εὑρίσκεις πέτραν, ἄκουσον πᾶσα εἰς ἂς μανθάνῃ1328·

πέτρα ἐστὶν ἐν τῇ ὁδῷ. Χριστὸς ἐκ ’δοιπορίας

ἐκεῖ ἐκάθισεν1329 λοιπόν. Ὢ τῆς φιλανθρωπίας1330.

Κατάβαινε ἐν τῇ ὁδῷ· εἰς ͜Ἱεριχὼ εὑρήσεις1331

οἷκον δὲ τοῦ ποτὲ τυφλοῦ (καὶ ἄλλα ἐρευνήσεις),

ὂς1332 ἔκραζεν καὶ ἔλεγεν· ‟Χριστέ, ἐλέησόν με

καὶ εἴ τι δ’ ἃν τὸ δύνασαι τοῦτο1333 καὶ ποίησόν με.

Ἐλέησον, υἱὲ Δαυίδ, ἄνθρωπον τυφλωμένον·

ἐλέησον τὸν δοῦλόν σου καὶ τὸν βασανισμένον «.

Εἶναι δὲ καὶ Ἱεριχὼ εἰς κάμπον ἐκτισμένη,

καὶ ἄρτι δὲ εὑρίσκεται ὅλη ἀφανισμένη.

Μὲ τὸ καλάμι βρίσκονται1334 τὰ σπίτια1335 κτισμένα·

μικρὰ καλύβι̮α γὰρ εἰσιν ὥσπερ ἀφωρεσμένα1336.

Ἔχει καὶ πύργον θαυμαστόν, ’ψηλόν, καλὰ κτισμένον·

ἐκ προπολλοῦ1337 καὶ ἔκπαλαι τὸν εἶχαν1338 καμωμένον.

Ἱεριχὼ ἐτύχανεν ἐκ λίθου τῶν μαγνήτων1339

καὶ τώρα καταστάθηκεν κεἶναι1340 τῶν ἐρημίτων,

καὶ κατοικοῦν οἱ Ἄραβοι1341, μαῦροι κατασκισμένοι,

γυμνόποδοι, γυμνόκωλοι1342 ὥσπερ ἀφωρισμένοι1343.

Ἤκουσες τὸ Βαγγέλιον1344 ποῦ λέγ’, ὅτι ’κατέβη1345

ἄνθρωπος ἐξ Ἱ͜ερουσαλὴμ στὴν1346 Ἱ͜εριχὸν νὰ σέβῃ

καὶ περιέτυχεν λῃστάς; αὐτοί ’ταν εἰς τὸν δρόμον·

ἂν εἶναι καὶ παραβολή, ἀλλ’ ἔχουν κι̮αύτοὶ1347 τρόμον.

Αὐτὴν καὶ Ἰησοῦς ποτε αἰχμάλωτον ἐποῖκεν1348

ὁ τοῦ Ναυή· ’πολέμησεν1349, ἐκ βάθρων γῆς ἀφῆκεν·

τὸν ἥλιον ἐκράτησεν τρεῖς ὥρας καὶ ἐστάθην,

Θεὸς γὰρ τούτου ἤκουσεν τὸ κάστρον καὶ ἐπάρθην.

Ἐκεῖ καὶ ὁ ἐμὸς Χριστὸς ἔλεγεν τοῖς Ἑβραίοις,

ἵνα πιστεύσωσιν αὐτόν, κακίστοις Ἰουδαίοις·

ἐκεῖ δὲ ἀνεφώνησεν τοῦ κολοβοῦ1350 Ζακχαίου·

‟Κατάβηθι συκομορι̮ᾶς1351 Ζακχαῖε, ἄκουσέ μου·

σήμερον ἐν τῷ οἴκῳ σου ἔδει με ὑπομεῖναι1352,

ὅτι υἰὸς εἵ Ἀβραάμ· πίστευε οὕτως1353 εἶναι·

ἀνάστηθι, παμφίλτατε, ἀνάστηθι νὰ ’πᾶμεν1354».

Εἰς τοῦ Προδρόμου τὴν μονὴν ἐκεῖ θέλω νὰ φᾶμεν·

ὀλίγο μᾶς ἀπόμεινεν1355 διάστημα τοῦ δρόμου

νὰ φθάσωμεν εἰς τὴν μονὴν Ἰ͜ωάννου τοῦ Προδρόμου.

Ὥρα μιᾷ, ὡς εἵρηται, φθάνομεν1356 τὰ ἐκεῖσε,

ἵνα ἰδοῦμεν τὰ ἐκεῖ καὶ ὅπως προσκυνῆσαι.

Ἤδη ἐφθάσαμεν καλῶς καὶ ἐπὶ τοῦ Προδρόμου·

καθίσωμε1357 παραμικρόν, ὅτ’ εἴμεθα1358 τοῦ δρόμου.

Ἐκεῖ δὲ ἀνεκάθισεν1359, ὡς λέγουν, Αἰγύπτια

νἀναπαῇ1360 παραμικρόν μήτηρ ἡμῶν Μαρία.

Δύο δοξόβολα καλά, ὡς μίλιον λογᾶται.

Στὸν Ἰορδάνην πᾶσα εἰς ’πᾷ καὶ παρηγορᾶται,

φωτίζεται, ἁγι̮άζεται, βαπτίζεται δὲ ὅλος,

χαίρεται καὶ ἀγάλλεται, εὐφραίνεται δὲ μόνος.

Ἐκεῖ καὶ ὁ ἐμὸς Χριστὸς ὑπὸ τοῦ Ἰωάννου

βαπτίζεται ὡς ἄνθρωπος ἐν ῥείθροις Ἰορδάνου·

ὁ οὐρανὸς γὰρ ἔσχισεν, τὸ πνεῦμα καταβαίνει,

περιστερὰ ὀλόφωτος1361 ἐκ πάνω τ’ ἀνεβαίνει.

Ἐκεῖσε καὶ τοὺς μαθητὰς εἶπεν· ‟Ὦ μαθηταί μου,

Λάζαρος ὁ ἡμέτερος φίλος, πιστώθητέ μου1362·

ἀλλὰ πορεύομαι ἐκεῖ, ἵνα τὸν ἐξυπνήσω,

Λάζαρον τετραήμερον, καὶ νὰ τὸν ἀναστήσω».

Ἐκεῖ ἐστιν εὐκτήριον τοῦ θείου Γερασίμου,

οὗπερ ὁ λέων ταπεινῶς1363 ἐγγὺς ἔστη1364 ἐκείνου.

Εἰς μίλιον ἐγγὺς ἐστιν καὶ τοῦτο Ἰορδάνου.

Ὅσοι πορεύουνται ἐκεῖ, οὕτως καταλαμβάνουν.

Λοιπὸν ἐπαναστρέψωμεν ἐν Ἱ͜εριχὼ νὰ ’δοῦμεν,

τί ἔνι ὄπισθεν αὐτῆς, καὶ ταῦτα νὰ εἰποῦμεν.

Ὑπάγεις καὶ ἐν τῇ ὁδῷ, ὕδωρ δὲ καταβαίνει,

ὅθεν καὶ μῦλοι ἤλεθον κεἰς τούτους1365 ἀναβαίνει.

Ταῦτα ἐστὶ τὰ ὕδατα τ’ ἁλμυροκαμωμένα,

οἷα περ ἀπὸ τοῦ Θεοῦ ἧταν προωρισμένα1366·

ἀλλ’ ὁ Θεὸς ὁ εὔσπλαγχνος ἤκουσε τοῦ προφήτου

Ἐλισσαιέ, τοῦ θαυμαστοῦ ἐκείνου, τοῦ πρεσβύτου·

τὴν ἁλμύραν μετέβαλε ’ς γλυκύτητα1367 ὑδάτων

καὶ πίνουσιν1368 οἱ ἄνθρωποι, δίδουν καὶ τῶν προβάτων·

ἔχει δὲ καὶ ἰχθύδια, ἔχει δὲ καὶ καβούρους,

καὶ ὁποῦ θέλει νὰ γευτῇ1369, πι̮άνει ἐκεῖ στοὺς βούρλους.

Ὄρος ὑπάρχει δὲ ἐγγὺς, ἐν ᾧ Χριστὸς νηστεύσας

ἡμέρας τεσσαράκοντα καὶ τὸν Σατὰν ἐκψεύσας·

ἐκεῖ καὶ ὁ διάβολος ἠθέλησεν πειράσαι

τὸν Ἰησοῦν μου καὶ Θεόν, ὅπως αὐτὸν διστάσαι·

«εἰ καὶ υἱὸς εἶ τοῦ Θεοῦ» (ἔδειξε δὲ τοὺς λίθους),

‟εἰς ἄρτους γὰρ μετάβαλε1370 καὶ γίνονται εἰς πλήθους».

Ὁ δὲ Χριστὸς τότε λοιπὸν ἐκεῖ ’πετίμησέν1371 τον

καὶ ἀπὸ ’(μ)πρός του τὸ λοιπὸν εἰς μι̮ὸν ἐδίωξέν1372 τον.

Ἀσκητήρια πάμπολλα εὑρίσκονται ἐκεῖσε

καὶ τίς δύναται σήμερον ταῦτα οἰκοδομῆσαι;

Εἰς ἐκρεμνοὺς1373 εὑρίσκονται ὡς καλιαὶ1374 ὀρνέων

καὶ στήκονται τὴν σήμερον εἰς δόξαν τῶν πατέρων.

Θαυμάζω πῶς δὲ ἔγιναν ἐκεῖνα τὰ κελλία

καὶ πῶς δὲ ταῦτα ἔκτισαν εἰς ὕψος πάνυ λία.

Εἰς Ἰορδάν’1375 ἂς στρέψωμεν, ἐκεῖ ὁποῦ ’βαπτίσθη1376,

ἐκεῖ ποῦ ἔλαμψεν τὸ φῶς κι̮ό1377 κόσμος ἐφωτίσθη1378.

Τὸ ὄρος τὸ Ἐρμονιεὶμ ἀντίπερα τυχάνει

καὶ ὁπ’ ἐλθῇ1379 στὸν ποταμὸν κἐκεῖ ἂν θέλ’ ὑπάνει.

Ἐκεῖ δὲ ἄρμα φοβερὸν ἀπαίρει1380 τὸν Ἠλίαν,

ἀναληφθεὶς τὰ ὑψηλά, ὡς φαίνεται δὲ λίαν1381·

ἐκεῖ δὲ καὶ Ἐλισσαιὲ ἐπέλαβε τὴν χάριν,

τὴν μηλωτὴν δὲ Ἠλιοὺ ἔλαβεν καὶ ἐχάρην1382.

Ἀντίπερα τοῦ ποταμοῦ μεγάλα ὄρη ἔνι·

ἐκεῖσε καὶ ὁ Μωϋσῆς εἰς ταῦτα ἀναβαίνει

καὶ εἶδε κἐπροσκύνησεν1383 τὴν πόλιν τε τὴν θείαν·

ἐκεῖ δὲ τὴν αὐτοῦ ψυχὴν ἔδωκεν τὴν ἁγίαν.

Ἂς στρέψωμεν (σ)τὴν ἔρημον ἐκεῖ αὐτὴν προφθάσαι,

Μαρίας δὲ τὸ λείψανον ἐκεῖ αὐτό θεᾶσαι.

Πανέρημος εὑρίσκεται, ὅθεν καὶ ἡ Μαρία

ἐφάνη δὲ τῷ Ζωσιμᾷ, ἣν λέγουν Αἰγυπτίαν·

αὐτῆς καὶ τὸ πανόσιον σῶμα ἐκήδευσάν το

ὁ λέων καὶ ὁ Ζωσιμᾶς, ἐντίμως ἔθαψάν το.

Ἀπέχει καὶ ὁ ποταμός, λέγω ὁ Ἰορδάνης,

ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ, ἂν θὲς νὰ1384 καταλάβῃς,

ὡς μίλια τριάκοντα· προφθάνεις εἰς ἐκεῖνον

καὶ λούεσαι καὶ πλένεσαι1385 καὶ φεύγεις ἀπ’ ἐκεῖνον.

Ἡ δὲ ἡ γῆ τοῦ Ζαβουλὼν πέρα τοῦ Ἰορδάνου

εὑρίσκεται ἡ Νεφθαλείμ, κήρυγμα Ἰωάυνου·

ἐκ’ εἶδε1386 φῶς γὰρ ὁ λαός, ὁ πρὶν ἐσκοτισμένος,

κατὰ τὸ Εὐαγγέλιον, καὶ εἶναι1387 φωτισμένος.

Ἐκ δεξιῶν δὲ ποταμοῦ εὑρίσκεις ἄλλον τόπον,

τὸν λέγουν Σοδογόμοῤῥα1388· ἄκουε καὶ τὸν τρόπον.

Ἐκεῖ πολλὰ ἐπλήθυνε1389 ἡ ἀρσενοκοιτία,

μοιχεία1390 καὶ πορνεία1391 τε καὶ πᾶσα ἀνόμία.

Ἔπεσε πῦρ ἐξ οὐρανοῦ καὶ τηάφι συνάμα

καὶ ἐκατέκαυσεν αὐτούς. Φεῦ, οἴμοι, μέγα πρᾶγμα!

Καὶ μετ’ αὐτὴν τὴν ἀπειλὴν ἄλλην ἰσχυροτέραν·

ἐκατεπόντισεν1392 αὐτοὺς εἰς γῆν ἐκατωτέραν1393,

καὶ ἄρτι λέγεται Νεκρὰ Θάλασσα ὡς πικρία,

βρῶμος ἐξόθεν1394 ἔρχεται· ὅζει ὡς Ἑβραΐδα.

Ἐκεῖ καὶ Δὼτ εὑρίσκετον μετὰ τὴν γενεάν1395 του

καὶ ὕστερον ἐξέφυγεν μετὰ τὴν φαμελι̮άν του·

καὶ τὸ πικρὸν νερὸν αὐτῆς ἡμέρας τρεῖς τὸ μάκρος1396

ἔχει καὶ οὐδὲν θαυμαστόν· οὕτως δὲ καὶ τὸ πλάτος.

Πῖσσα βρωμώδης1397 ῥεύγεται ἐξ αὐτὴν τὴν πικρίδα

καὶ βάλλουν εἰς τὰ κλήματα διὰ τὴν ἀγουρίδα·

τὴν κάμπην θανατώνει δέ, κολλᾶται1398 ὥσπερ μέλι.

Ἂς φεύγωμεν1399 καὶ ἐξ αὐτὴν καὶ ἄλλα δὲ’ μᾶς μέλει.

Τοῦ Ἰορδάνου Ναζαρὲτ ἀριστερᾷ τυγχάνει·

καθὼς τὸ οἴδαμεν ἡμεῖς, οὕτω καταλαμβάνει.

Ἐκεῖ δὲ καὶ ὁ Γαβριὴλ ὁ ἄγγελος Κυρίου

(σ)τὴν μόνην Θεομήτορα, μητέρα τοῦ Κυρίου,

τὸ ‟χαῖρε» προσεκόμισεν1400 καὶ εἶπεν ‟ὧ Μαρία,

τὸν Κύριόν μου καὶ Θεὸν τέξεις, ὧ Παναγία».

Πλησίον δὲ καὶ ἡ Γκανά, ὅθι1401 Χριστὸς τὸ ὕδωρ

μετέβαλεν θαυματουργὸν καὶ ἐποίησεν οἷνον·

εἶναι δὲ καὶ ἡ Γεννησαρὲτ ἡ λίμνη1402 ἡ μεγάλη·

πλῆθος ἰχθύων καὶ αὐτὴ ἐκεῖσε δὲ ἐβγάλλει1403.

Εἶναι καὶ κώμη Ζεβεδῆ κατὰ τὴν Ἑβραίδα

γλῶτταν1404 ὀνομαζόμενη· κἀγώ γε ταύτην εἶδα1405·

εἰς τοῦτο ὠνομάσθη δὲ οὕτω ὁ Ζεβεδαῖος1406.

τοῦ Θεολόγου ὁ πατήρ, ὃς ἧτον Ἰουδαῖος·

ἐκ’ ἧτον ἡ πατρίδα του καὶ ὅλον του τὸ γένος

καὶ ὁ κλεινὸς1407 βροντῆς υἱός, φίλος τε καὶ παρθένος.

Καὶ ἀπ’ αὐτοῦ δὲ ἔρχεσαι κὑπάγεις τὴν ὁδόν σου

κεὑρίσκεις θάλασσαν πλατει̮ὰν1408 καὶ εἶναι ἔμπροσθέν σου.

Ἐκεῖ καὶ ὁ Ναθαναὴλ σὺν δυσὶν1409 ἅλλοις πάλε1410

Θωμᾶς ἁλίευε· φησὶν Χριστὸς ὁρίσας ‟Βάλε

ἐκ δεξιοῖς, τὰ δίκτυα χαλάσατε1411, ὡς λέγω,

κεὑρίσκετε1412 ὀψάριον ποιήσατε τὸ λέγω».

Αὐτὴ δὲ ὀνομάζεται ὄνομα Βεριάδος1413,

ὅτι ἐπέρασεν ἐκεῖ ὁ εἶς δὲ τῆς Τριάδος.

Καὶ μέσον τούτων πέλει δὲ πηγάδιον κτισμένον,

1414 ἔρριψαν τὸν Ἰωσήφ, τὸν κεχαριτωμένον.

Ἐκεῖθεν τὸ Θαβώριον, ἐν ᾧ Χριστὸς μορφοῦται

(ὀλίγο1415 δὲ διάστημα), ᾧ καὶ Χριστὸς ένοῦται·

ἐκεῖ δὲ καὶ ὁ Μωϋσῆς αὗθις σὺν τῷ Ἠλίᾳ

ἐφάνη σὺν τῷ Ἰ͜ωάννῃ ἅμα προστάξει θείᾳ,

ἵνα πιστώσῃ Πέτρῳ τε λέγω καὶ Ἰωάννῃ·

ὁμοίως καὶ Ἰάκωβον τούτοις1416 παραλαμβάνει

καὶ ἔδειξε τὴν δόξαν του, ἣν εἶχεν ἀπαρχῆθεν·

ἔλαμψεν1417 δὲ ὡς ἥλιος, μᾶλλον πλεῖον ὑπῆρχεν.

Οὕτω1418 δὲ τὸ Θαβώριον ἡμέρας τρεῖς ἀπέχει

ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ· οὕτως πίστευε ἔχει.

Πάλιν εἰς πόλιν Ἱερουσαλὴμ καλῶς ἐπιστραφοῦμεν

καὶ τὰ ἐπίλοιπα ἐκεῖ καλῶς διηγηθοῦμεν.

Ἀπὸ τὴν πόρταν τοῦ Δαβὶδ πρὸς δυσικὰ τὰ μέρη

περιπατῶν δ͜υὸ1419 μίλια ἐκεῖ λοιπὸν σὲ φέρει

κεὑρίσκεις1420 μοναστήριον καὶ εἶναι τῶν Ἰβήρων

καὶ ἐξαρχῆθεν1421 τῶν αὐτῶν, ἀλλὰ τῶν καλογήρων·

τὸ δὲ γε μοναστήριον Σταυρὸς γὰρ ὠνομάσθην1422,

ὅτι τὰ ξύλ’1423 ἀπέκοψαν, Χριστὸς γὰρ ἐκρεμάσθην.

Καὶ ἄκουσον δὲ ἀκριβῶς νὰ σὲ τὸ σαφηνίσω1424,

καταλεπτῶς μὲ ἔννοιαν1425 πάντα σοι διηγήσω.

Ὅτε ὁ Λὼτ1426 ἐπόρνευσεν ἰδίας θυγατέρας,

τότε τὸν ἐκανόνισεν ὁ ἴδιος πατέρας,

Ἀβραάμ λέγω δὲ φημὶ1427 ἐκεῖνος ὁ θειός του,

ὅτι αὐτὸς τὸν ἔβλεπε, ὃς ’περνᾶτον θειός του·

κανόνα τοῦτον δέδωκεν, τρεῖς δὲ δαυλοὺς νὰ πι̮̮άσῃ,

ὅπως τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν εἰς τέλος ἁγιάσῃ1428,

καὶ νὰ ὑπάγῃ1429 παρευθὺς ἐκείνους νὰ φυτεύσῃ1430

κεἰς Ἰορδάνην ποταμὸν νὰ ’πάγη νὰ γυρεύσῃ1431,

νὰ φέρνῃ1432 μὲ κεράμιον ὕδωρ νὰ τοὺς ποτίζῃ1433,

νὰ βάλῃ1434 καὶ παραμικρὸν σημεῖον νὰ γνωρίζῃ1435.

Αὐτὸς οὕτως ἐποίησεν, ὡς ἐκ Θεοῦ πεμφθέντα1436

τὰ ῥήματα τοῦ Ἀβραάμ, ὡς ἐκ Θεοῦ δοθέντα.

Ἐδι̮άβη καὶ ἐφύτευσεν τοὺς τρεῖς δαυλοὺς ἐκείνους

καὶ ἔβαλεν παραμικρὸν σημεῖον εἰς ἐκείνους.

Εἶτα πορεύετ’1437 ἀληθῶς ἐπὶ τὸν Ἰορδάνη1438,

μὲ πᾶσάν τε ταπείνωσιν κεράμιον λαμβάνει·

βαστᾷ αὐτὸ στὸν ὦμὸν του μὲ τὲς χαρὲς καὶ βάλλει1439

τὸ ὕδωρ ἐπὶ τοὺς1440 δαυλοὺς καὶ ἡ καρδι̮ά του θάλλει1441,

καὶ τρεῖς φορὰς ἐπότισεν τὰ ξύλα καὶ φυτρώσαν.

Γίνονται δένδρα σύμπλεκτα1442, καλὰ καὶ ἐῤῥιζώσαν1443,

πεῦκος, κέδρος, κυπάρισσος, ὡς ἡ Γραφὴ λαμβάνει

(καλὰ1444 καὶ δὲν τὰ εἴδαμεν1445, ἀλλὰ ὁ νοῦς τὰ βάνει1446),

καὶ μοναστήριον ἐκεῖ ἔκτισαν οἱ Ἰβῆροι

καὶ λειτουργοῦν τὴν σήμερον ἐκεῖσε καλογῆροι·

τρι̮ακόσια ἐξήκοντα καὶ πέντε δὲ κελλία1447

εἶναι κτισμένα ἔσωθεν, εὔμορφα1448 πάνυ, λία·

δώδεκα παρακκλήσια εὑρίσκονται ἐκεῖσε

καὶ τίς δύναται σήμερον ταῦτα οἰκοδομῆσαι;

ὁ δὲ ναὸς ὁ θαυμαστὸς ἔνι ἱστορισμένος,

ὡραῖος καὶ περικαλλὴς1449 εἶναι ζωγραφισμένος.

Ἔστι δὲ καὶ τὸ ἔδαφος ὅλον μετὰ ψηφίων1450,

κόκκινον, μαυροπράσινον, ἄσπρο πάνυ, ὡς εἶδον1451.

Ὑποκάτω τῆς προθέσεως ὑπάρχει καὶ ὁ τόπος,

ὅθεν ἐβλάστησαν δαυλοί, τοῦ Λὼτ ἐκείνου κόπος1452.

Ἐξέρχεται καὶ ἐξ αὐτοῦ μεγάλη εὐωδία

καὶ προσκυνοῦσιν ἅπαντες, ἄνδρες τε καὶ παιδία.

Ἐκεῖ κανδήλι̮’1453 ἀνάπτουσι ἀκοίμητα γὰρ ἕξι·

μήτε τὴν νύκτα σβένονται, μήτε ἃν τε νὰ φέξῃ1454.

Ἔχει καὶ πόρταν σιδηρᾶν ὡραιοκαμωμένην

καὶ εἰς τὴν πύλην τοῦ ναοῦ τὴν ἔχουσιν βαλμένην.

Ἂς δράμωμεν μετὰ σπουδῆς εἰς πόλιν τοῦ Ἰούδα,

ὅτι αὐτὴν οὐκ ἔγνωκα οὐδὲ ποτὲ τὴν εἶδα·1455

καὶ πορευθῶμεν δὲ ἐκεῖ, ὡς πάλαι ἡ Μαρία,

καὶ ἴδωμεν τὴν Ὀρεινὴν1456 ἐκείνην τὴν ἁγία1457·

τὸ δὲ τὸ μῆκος τῆς ὁδοῦ δύο ὥρας παγαίνεις1458·

ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ στὴν Ὀρεινὴν ἐβγαίνεις1459·

ἐκεῖ εὑρίσκεις1460 δὲ ναὸν μὲ τοῦρλα ἐκτισμένον,

μὲ παραθύρι̮α εὔμορφα, ὡραιοκαμωμενα·

ἐκεῖ στὸν τοῖχον1461 τοῦ ναοῦ μία θύρα1462 τυχάνει

καὶ σκάλα δὲ μικρότατη1463 ὁποῦ κάτω ὑπάνει·

καὶ κάτω δὲ εὑρίσκεται ἡ Γέννησις τοῦ θείου

προδρόμου τε τοῦ βαπτιστοῦ Ἰωάννου τοῦ ἁγίου·

καὶ ἔξωθεν εὑρίσκεται Ὕδωρ, ὅπερ λαλοῦσιν

καὶ εἶναι τῆς Ἐλέγξεως καὶ πάντες τὸ θωροῦσιν

βρύσι1464 μεγίστ’ ἐξέρχεται ἐκ γῆς δὲ τῶν λαγόνων

ἐκ προπολλοῦ καὶ ἔκπαλαι καὶ ἀπὸ τῶν αἰώνων·

ἐκεῖ δὲ ἐφανέρωναν τὰ συκοφαντηθέντα1465

καὶ ἔλεγαν τὸ ἀληθές1466, τ’ ἀδικολαληθέντα·

ἐξ αὐτὸ δὲ ἐπότισαν τὴν Θεοτόκον ἅμα

σὺν Ἰωσὴφ τῷ μνήστορι (φεῦ, οἴμοι, μέγα πρᾶγμα),

ὅτε εἶχεν ἐγκάστριον Ἐμμανουὴλ παιδίον,

ἵνα ὁμολογήσωσιν ἀμφότεροι, οἱ δύο.

Καὶ παρακάτω τοῦ ναοῦ πέτρα διεσχισμένη1467

εὑρίσκεται τὴν σήμερον κἔνι ἁγιασμένη·

ἐκεῖσε δὲ τὸν Πρόδρομον μὲ τὴν αὐτοῦ μητέρα

ἐδέκτην καὶ ἐφύλαξεν κἐσώθην ἕως τώρα.

Ὑπάρχει καὶ ἐκεῖ νερὸν σήμερον καθ’ ἐκάστην,

καὶ ὅσοι πορευθοῦν ἐκεῖ δοξάζουσι τὸν πλάστην·

καὶ περικάτωθεν λοιπὸν νερό ’ναι ποῦ ’βαπτίσθη1468

Κανδάκη1469 ἐκ Φιλίππου τε καὶ ἐκεῖ ἀνακαινίσθη1470.

Ἐπὶ δυσμὰς εὑρίσκεται Πόλεως τῆς Ἁγίας,

ὅπου κατοίκαν ὁ σεπτὸς προφήτης Ζαχαρίας.

Ἐκεῖσε συνασπάσθησαν ἀλλήλας1471 αἱ μητέρες,

καθώς περ ἔθος εἴχασιν1472, ὁμοίως κοἱ1473 πατέρες.

Χωρίον δὲ ἐκεῖ ἐστιν μικρότατον1474, ὡς οἷδα,

καὶ ὀνομάζετ’1475 ἔκπαλαι πόλι τε τοῦ Ἰούδα.

Ὑπάγεις πρὸς τὴν Βηθλεέμ, εἰ βούλει προσκυνῆσαι,

ὅπως δοξάσῃς1476 τὸν Θεὸν καὶ ταύτην ἀπορῆσαι1477.

Εὑρίσκεται ἐν τῇ ὀδῷ δένδρον ἡγιασμένον·

εἶναι γυρτὸ εἰς μι̮ὰν1478 μεράν, πρὸς τὴν ὁδὸν κλιμένον·

ἐκεῖ δὲ ἀνεκάθισεν1479 παρθένος ἡ Μαρία

καὶ τὸ δενδρὸν ἐκεῖ ’σκυψεν1480 καὶ κάμε μετανοία·

τὴν σήμερον καλεῖται δὲ Δένδρον τῆς Παναγίας,

ἡγιασμένον γάρ ἐστιν ἐκ κόρης τῆς Μαρίας.

Πλησίον δὲ εὑρίσκεται ναός τε τοῦ Ἠλία,

ἐκεῖ ὁποῦ ’κοιμήθηκεν1481 ἐκ τὴν ὁδοιπορία1482

καὶ ἄγγελος, ἐκόμισεν1483 ἄρτον διὰ νὰ φάγῃ

Ἠλίας ὁ θαυμάσιος, νὰ δυνηθῇ νὰ ’πάγῃ1484·

κἐκεῖ ποῦ ἔκλινεν λοιπὸν ἡ πέτρα ἐτυπώθη1485

καὶ ἐξεκεῖ σηκώθηκεν κἔφυγεν καὶ ’λυτρώθη1486.

Κατέ(μ)προσθεν ἐν τῇ ὁδῷ κουβούκλιον κτισμενον

καὶ πέλει δὲ τῆς Ῥαχιὴλ τὸ λείψανον θαμμένον,

μητέρας τε τοῦ Ἰωσὴφ παγκάλου τε ἐκείνου,

τοῦ εὔμορφου καὶ θαυμαστοῦ, ὡραίου καὶ ἁγίου.

Παρέκει δὲ κατέμπροσθεν (ὡς μίλιον λογᾶται1487)

εὑρίσκεται ἡ Βηθλεέμ, Χριστὸς γεννᾶται.

Ἐκεῖ ναὸς πανθαύμαστος, ὡραῖος καμωμένος

μέγας τε καὶ ἐξαίσιος1488 ὑπάρχει ἐκτισμένος,

σφόδρα μακρύς1489, εὐρύχωρος, ἐξαίσιος τοῖς πᾶσι1490

(καὶ τίς λοιπὸν ἰδεῖν αὐτόν, μὴ τὸν Θεὸν δοξάσῃ1491;),

ἔσωθεν δὲ μετὰ σκευῆς τεχνουργοκαμωμένος1492

θ’ ἅμα μολίβδῳ1493 ἔξωθεν ὑπάρχει σκεπασμένος.

Τὸ ἔδαφος ἐξαίσιον1494 ἧτον μετὰ μαρμάρων

καὶ τώρα1495 ἐπαρῆλθεν δὲ ἀπὸ τε τῶν Βαρβάρων.

Πενηνταπέντε στέκονται κολῶνες ἐστημένες

καὶ ὅλες εἶν’ ἐξαίσια μ’ ἁγι̮οὺς1496 ζωγραφισμένες,

καὶ ἄνωθεν μὲ τὸ ψηφὶ1497 αἱ σύνοδες βαλμένες·

αἱ τοπικαὶ καὶ αἱ ἑπτὰ εἶναι τετυπωμένες1498·

προφῆται δὲ καὶ μάρτυρες μετὰ χρυσομώσείου1499

εὑρίσκονται τὴν σήμερον ὡς φῶς τε τοῦ ἡλίου.

Τὸ δὲ παναγιώτατον βῆμα τῆς ἐκκλησίας

κτισμένον ὑπερθαύμαστον, μεγάλης παῤῥησίας.

Ἔσωθεν δὲ τοῦ βήματος ἐκ δεξιὰ τὰ μέρη

σκάλα μικρὰ εὑρίσκεται κεἶναι στὸ’ μεσομέρι1500·

ἔχει βαθμοὺς, γὰρ δώδεκα καὶ πέλει Γεωργίου

ναὸς περικαλλέστατος τοῦ μάρτυρος ἐκείνου,

καὶ πάλιν τὸ παλάτιον τῆς πρώτης ἐκκλησίας·

ζωγραφισμένη κεῖται δὲ Κοίμησις τῆς Μαρίας1501.

Πεντηκοστὴ1502 ἡ ἱερὰ ὅλη μετὰ χρυσίου

ἱστορισμένη πέλει δὲ πάνυ μετὰ μωσείου1503·

καὶ ἄνωθεν τοῦ βήματος ἔνι ἡ Πλατυτέρα·

ὑπὲρ χρυσίου σαμφείρου1504 πέλει τιμιωτέρα·

εἶναι καὶ ἡ Ἀνάστασις μετὰ χρυσομωσείου1505

καὶ τοῦ Χριστοῦ ἡ Γέννησις ὅλη μετὰ χρυσίου.

Τὸ δὲ γε σπήλαιον ἐστὶν βήματος ὑποκάτω,

ὅθεν Χριστὸς ἐκγεννηθείς1506, κεἶναι ὡραιοτάτο1507.

Τὸ Σπήλαιον τὸ Ἅγιον δύο θύρες γὰρ ἔχει

χάλκινες καὶ μὲ μάρμαρα· πᾶσά ’νας1508 ἐκεῖ τρέχει.

Βαθμίδια δεκατέσσαρα ὑπάγεις ὑποκάτω

κεὑρίσκεται τὸ σπήλαιον πάντερπνο, μερωδᾶτο1509·

ἀνατολὰς ἡ Γέννησις κῆ Φάτνη ἐπὶ δύσης1510·

χαίρεσαι καὶ ἀγάλλεσαι νὰ ’πάς νὰ προσκυνήσῃς1511.

Ἐκεῖσε δὲ στὸ σπήλαιον ἀνάπτουσιν κανδῆλες

κοἱ Φράγκοι δὲ τὲς πλένουσι πάντα διὰ τὲς ὕλες·

καὶ ὑποκάτωθεν αὐτοῦ εὑρίσκονται σπηλαῖα

γλυπτότατα, μικρότατα καὶ λελατομημένα1512.

καὶ ἀπ’ αὐτῶν ἐξέρχεσαι, εὑρίσκεις ἐκκλησίαν·

τῶν Ἰταλῶν δὲ εἶν’1513 αὐτὴ καὶ εἶναι μὲ κελλία1514.

Εἶναι καὶ περιβόλαιον, ὃ ἔχουν οἱ Λατῖνοι,

καλὸν καὶ ἐπιτήδειον1515 τὸ χαίρουνται ἐκεῖνοι·

κῆ πηγὴ ποῦ ’πεθύμησεν Δαβίδ διὰ νὰ πίῃ1516

εὑρίσκεται τὴν σήμερον καὶ ὕδωρ ἀναβρύει.

Ὅπισθεν δὲ τοῦ βήματος, ἀνατολῆς τὸ μέρος,

ἐκεῖ Ἡρώδης ὁ πικρὸς καὶ ὁ κατηραμένος

συνέσφαξε τὰ νήπια μετὰ θυμοῦ καὶ φθόνου·

καθὼς ἐκ μάγων ἤκουσε, ἠκρίβωσε1517 τοῦ χρόνου.

Τότ’ ἐπληρώθη1518 τὸ ῥηθὲν διὰ Ἱερεμίου

καὶ ὡς ἐκ στόματος Θεοῦ, φωνῆς δὲ τοῦ Κυρίου,

ὅτ’1519 εἰς Ῥαμᾶ1520 ἠκούετο ὁ τῆς Ῥαχὴλ1521 δὲ θρῆνος,

ὁ μέγας τε καὶ θαυμαστός, ὁ λυπηρὸς ἐκεῖνος.

Αὐτὸς ὁ τόπος γίνωσκε μίλιον γὰρ ὑπάρχει

ἀπὸ τὴν πόλιν Βηθλεέμ· πλεότερον οὐκ ἔχει.

Ἐκ δεξιῶν τοῦ βήματος τῆς Βηθλεὲμ ἐτμήθη

Χριστὸς δὲ ὀκταήμερος, καθὼς ἧτον1522 συνήθη.

Ἀπέχει ὡς τοξόβολον ἡ Βηθλεὲμ ἡ χώρα

ἐκ τὸ Ἅγιον Σπήλαιον καὶ εἶναι ἕως τώρα.

Ἔστι δὲ καὶ τοῦ Ἀβραὰμ ὁ οἶκος καὶ τὸ μνῆμα

ἀπὸ τὴν πόλιν Ἱελὴμ τριάκοντα μιλία·

κατὰ τῆς δύσεως ἐστὶν ὁ οἶκος καὶ ὁ τόπος.

Ἄραβες1523 κατοικοῦν ἐκεῖ καὶ εἶν’1524 ἄγριος τόπος.

Ἡ Βηθλεὲμ δὲ λείπεται1525 ἐκ τὴν Ἁγίαν Πόλιν

ἕξι μίλι̮α1526, ὡς λέγουσι καὶ μαρτυροῦν το ὅλοι.

Κεῖται δὲ ἀπὸ Βηθλεὲμ τὰ δυσικὰ τὰ μέρη1527

ὁ οἶκός τε τοῦ Ἐφραθὰ1528 καὶ καλῶς διαφέρει·

Πεζαλὰ ὀνομάζουν δέ, Τοῦρκοι δὲν κατοικοῦσιν·

Αἱ κολῶναι δὲ ἔσωθεν κούφι̮ες εἶν’ γλυμμένες1529

καὶ μὲ χρυσὲς βοῦλλες λοιπὸν εἶν’ ὅλες βουλλωμένες1530·

τὰ λείψανα δὲ τῶν ἁγι̮ῶν εἶν’ ἔσωθεν1531 βαλμένα·

κατὰ τὴν ζωγραφιάν δὲ εἶναι κι̮αὐτὰ1532 θεμένα.

Ἡ Μεταμόρφωσις λοιπὸν εἶναι ζωγραφισμένη·

ἔσω στὸ βῆμα βρίσκεται μὲ τὸ ψηφὶ1533 βαλμένη.

Πολλὰ εὑρίσκεις τὸ λοιπὸν εἰς τὸ βῆμα δὲ ἔσω

κι̮ἀκούσατέ με, δέομαι, νὰ σᾶς τὸ ὠφελήσω1534·

οὐδεὶς δὲ μέντοι κάθεται στὸ σύνθρονον1535 ὀπίσω·

προσέχετε1536 δὲ τὸ λοιπὸν διὰ νὰ τὸ ’μιλήσω.

Пοτὲ πατριάρχης ἐκεῖ ὑπῆγεν νὰ καθίσῃ1537

καὶ πῦρ ἐξῆλθεν ἀπ’ ἐκεῖ νὰ τὸν ἀναφανίσῃ1538.

Τὰ ἱερὰ ἐκάησαν ὁποῦ ’τον στολισμένος

κι̮αὐτὸς1539 ὄπισθεν ἔστρεψεν καὶ δὲν ἤτουν1540 καμένος.

Οὐδεὶς τολμᾷ τὴν σήμερον ἐκεῖσε νὰ καθίσῃ1541,

νὰ μ’ ἔλθῃ ὀργὴ ἀπὸ Θεοῦ καὶ τὸν καταβύθισῃ1542.

Τῆς Κατερίνας τῆς σοφῆς τὸ λείψανον βαλμένον

ἐκεῖ ἔσω τοῦ βήματος εἶναι, κι̮αὐτὸ θεμένον

εἰς μαρμαρένην λάρνακα λευκότατη1543, μεγάλη.

Πολλὰ αὐτὸ μυροδοτεῖ καὶ εὐωδία βγάλλει1544·

ἀκοίμητες δὲ ἅπτουσιν ἐκεῖσε τρεῖς κανδῆλες1545·

πλένουν τες καὶ παστρέβουν τες, νὰ μηδὲν ἔχουν ὕλες.

Ἐκ δεξιῶν ἀνοίγει δέ, σεβαίν’1546 εἰς παρακκλήσι1547,

τοὺς Τεσσαράκοντα Μάρτυρας ἐκεῖ νὰ προσκυνήσῃ.

Τῶν Ἀββάδων εὑρίσκονται ἐκεῖ τὰ λείψανά τους,

π’ ἀπέκτειναν1548 οἱ Βάρβαροι ἔσωθεν στὰ κελλι̮ά1549 τους.

Ἰακώβου τοῦ Пέρσου δὲ ἐξ εὐωνύμων1550 ἔνι

παρακκλησίδιον1551· λοιπὸν ἐκ τὸ βῆμα σεβαίνει.

Ἕτερη θύρα εὑρίσκεις δὲ καὶ ὑπάνεις ὑποκάτω1552

στὸ1553 μέγα βῆμα ὄπισθεν, ὁποῦ ἤτουν1554 ἡ βάτος.

Ἡ βάτος, ποῦ προείπαμεν1555, ἐκεῖ ’τουνε βγαλμένη1556,

ὅταν τὴν εἶδ’1557 ὁ Μωϋσῆς καὶ δὲν ἤτουν1558 καμένη.

Εἰς τέσσαρα κολώνια τράπεζα ’κεῖ βαλμένη

καὶ κάτωθεν εὑρίσκοτου ἡ βάτος φυτευμένη.

Ἀνάπτουσιν κανδήλια1559 ὑποκάτωθευ τρία,

ὅτι ἐκεῖθεν ἔρχεται μεγάλη εὐωδία.

Ἄνωθεν εἰς τὴν τράπεζαν ἀνάπτ’1560 ἄλλον κανδήλι·

ἀκοίμητά ’ν’1561 τὰ τέσσαρα· πάντα καίει τὸ φ‘τίλλι1562.

Εἰς τρία παρακκλήσια1563 ’σεβαίνεις ἐκ τὸ βῇμα

κι̮ὡς1564 ἠδυνήθην εἶπά τὰ1565 κι̮ὄπισθεν κάμνω στρέμμα1566.

Τοῦ τέπλου τὰ παραστατὰ ὅλα ’ναι χρυσωμένα1567·

μὲ τέχνη εὐμορφότατη1568 εἶναι ἐκεῖ δεμένα·

τὰ ἁγιοβημόθυρα ἀσιμοχρυσωμένα1569·

μὲ ’στορία λεπτότατη εἶναι ζωγραφισμένα.

Τὸ Δεσποτ‘κὸν εὑρίσκεται περιχρυσιωμένον1570·

ὅμοιον καὶ τῆς Δέσποινας εἶναι ἐκεῖ βαλμένον.

Αἰκατερίνα ἡ σοφὴ λεπτοχρυσογραμμένη.

Αὐτοῦ ’ναι καὶ τοῦ Μωϋσῆ εἰκόνα του θεμένη

Αὐτὰ στέκουνται λοιπὸν εἰς τὸ τέπλον ὑποκάτω1571.

Αὐτὸ1572 τὸ τέπλον εἶν’1573 λοιπὸν πολλὰ ὡραιοτάτο1574.

Ἔξωθεν εὑρίσκεις δὲ εἰκόνα μία μεγάλη.

’Σ ὅλον1575 τὸν κόσμον δὲν εἶναι ὡσὰν ἐκείνη ἄλλη·

στὴν1576 πόρταν ποῦ ’σεβαίνουσιν εἶναι αὐτὴ βαλμένη·

καὶ αἱ ὁρταὶ1577 τῆς Δέσποινας εἶναι ζωγραφισμένοι1578·

εἰς τὴν μέσην δὲ ἔχουσιν αὐτὴν τὴν Θεοτόκον,

τὴν ῥάβδον δὲ τοῦ Ἰεσσαί1579, τοῦ Γεδεὼν1580 τὸν πόκον.

Λέγουν τινὲς ἐσύντυχεν1581 αὐτοῦ ἡ Παναγία

καὶ εἶπεν τινὰ λόγια ὁποῦ ἔκαμναν χρεία·

κανδήλι δὲ ἀκοίμητο ἀνάπτουσιν ὀ(μ)πρός της,

εἰς δόξαν δὲ καὶ εἰς τιμὴν αὐτῆς καὶ τοῦ υἱοῦ της.

Ἔξι δὲ παρακκλήσια1582 εἰς τὸν ναὸν τυχάνουν

καὶ τρία εἰς τὸ βῆμα δέ. Εἰς ὅλ’1583 αὐτὰ ὑπάνουν,

πορεύουνται καὶ λειτουργοῦν ὅλην τὴν ἑβδομάδα1584

οἱ ἐφημέριοι φημί1585, καθένας εἰς τὴν ῥάδα.

Καὶ δύο θύρες τὸ λοιπὸν ἐκ προῦζον καμωμένες·

ἐκ δεξιὰ κι̮ἀριστερὰ εἶναι αὐτὲς βαλμένες.

Δεκαοκτὼ θυρίδια δίδουν στὴν1586 ἐκκλησία

τὸ φῶς καὶ λάμπει ἔσωθεν, ὅλα μὲ τὰ1587 ὑ͜αλία.

Ἔξωθεν δὲ τῆς ἐκκλησι̮ᾶς1588 εἶναι πολλὰ κελλία1589,

εὔμορφα δὲ καὶ θαυμαστά, ἐξαίσια1590 δὲ λίαν,

καὶ τράπεζ’ ὡραιότατη1591, καλὰ ξενοδοχεῖα1592·

εἰς καιρὸν αὐτὰ ἔγιναν μὲ τοῦ Θεοῦ ’δηγία1593.

Ὁλόγυρα εὑρίσκονται ’πὸ1594 μέσα τὰ κελλία1595

δεκαὲξ παρακκλήσια, θαυμασιώτατα λίαν.

Εἶναι καὶ ἕνα Φράγκικον1596, εἶναι καὶ μιὰ1597 σμαγίδα.

Ἔσωθεν εἶναι ὅλ’1598 αὐτά, καθὼς ἐγὼ τὰ εἶδα.

Τοῦ Μωϋσῆ δὲ ἡ πηγὴ ἔσωθεν δὲ τυχάνει,

ζερβόθεν δὲ τῆς ἐκκλησι̮ᾶς1599, ὅστις θέλει νὰ πάνῃ1600.

Αὐτὸς ἐκεῖ ἐπότιζε ὅλα1601 τὰ πρόβατά του,

ἐκεῖνα ὁποῦ ἔλαβεν ἐκ τὰ πεθερικά του.

Μία ῥοϊδι̮ὰ1602 εὑρίσκεται εἰς αὐτὸ τὸ πηγάδι

καὶ ἂς ὑπάμε, ἂν ἀγαπᾷς, νὰ ἴδωμεν1603 ὁμάδι,

νὰ ’δῇς1604 ἐκείνην τὴν ῥοϊδι̮ὰ καὶ ῥόϊδι̮α1605 ὅπου φέρει,

ὁποῦ ’ν’1606 εἰς μέτρον καὶ αὐτὰ ὅσ’ εἶν’ οἱ1607 καλόγεροι.

Ὅσοι λοιπὸν εὑρίσκονται στοῦ1608 Μωϋσῆ τὴν μνήμην,

τόσα ῥώδι̮α1609 γένονται νὰ τό ’χουσιν εις μνήμην.

Εὑρίσκεται κι̮ἄλλη πηγὴ εἰς τὸ βῆμα ὀπίσω·

ἔξωθεν θέλω νὰ ἐλθῶ, τὰ ἔσω δὲ ν’ ἀφήσω1610.

Ἂς ἔλθωμεν δὲ τὸ λοιπὸν καὶ ἔξωθεν νὰ ’δοῦμεν

καὶ ὅσον εἶναι δυνατὸν νὰ τὰ διηγηθοῦμεν.

Καλόν ἐστι, ὧ ἀδελφοί, νὰ ’ποῦμεν κατὰ τάξιν,

νὰ ’χετε1611 καὶ κατάνυξιν καὶ πᾶς τις νὰ σπουδάξῃ1612.

Ἔξω εἶν’ κοιμητήριον1613, ποῦ θάπτοντ’ οἱ1614 πατέρες,

ἐκεῖνοι π’ ἀρνηθήκασι πατέρες καὶ μητέρες·

ἐκεῖνοι ἧραν τὸν σταυρόν, Χριστὸν ἀκολουθοῦσιν,

εἰς τὴν ἔρημον οἴκησαν κι̮αὐτὸν1615 παρακαλοῦσιν.

Ἔξωθεν δὲ εἶναι πηγή, τὴν λέγουν τοῦ Τζαγκάρη,

ὅτι ’δεήθη1616 τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ ἔστειλεν1617 χάρι

κἐξῆλθεν1618 ὕδωρ ἐκ τῆς γῆς διὰ τὴν προσευχή του·

περιπάνω ἂς δράμωμεν· μετ’ ἐμᾶς1619 ἡ εὐχή του.

Ὡς ἕνα μίλιν ἄνωθεν εὑρίσκεις ἐκκλησία·

ποτὲ σωματικῶς ἐκεῖ ἐφάν’ ἡ1620 Παναγία·

τῶν πατέρων ἐσύντυχεν1621· λέγει ‟Τί ἀδημονεῖτε1622;

στρέψατε ὄπισθεν λοιπὸν καὶ εἰς ἐμὲν θαῤῥεῖτε1623

τοὺς πειρασμοὺς ποῦ ’πάθετε1624 διαβόλου συνεργίᾳ·

ἀπάρτι ἀφανίζονται1625· μὴν τὸ ’χετ’ ἀπορία1626·

τὸν υ͜ἱόν μου δίδω ’γγυητὴν νά ’μαι πάντα σιμά σας,

νὰ μηδὲν λείψω ἐξ ὑμῶν, ἀλλὰ νά ’μαι κοντά σας».

Καὶ ἄφαντος ἐγένετο καὶ ὅλοι1627 ἐπιστρέψαν,

καὶ πάντες ἐστηρίχθηκαν, εἰς τὴν μονὴν ἐστρέψαν.

Εἶχε τοὺς εὕρῃ πειρασμὸς μεγάλος1628 πάνυ, λίαν·

φθεῖρες1629, κουνοῦποι, ψύλλοι1630 δὲ ἔγεμαν τὰ κελλία1631,

καὶ νόσος τοὺς ἐκόλλησεν κἧταν1632 ἀστενημένοι,

σχεδὸν δὲ ἔχω νὰ εἰπῶ ὡσὰν ἀποθαμμένοι1633.

Ἡ Δέσποινα ἠθέλησεν. ὅλα1634 αὐτὰ ’χαθήκαν

κεἰς μίον ὅλα ἔδραμαν, ὅλα ἀφανίστηκαν1635.

Εἰς τὸ ὄρος ἀνάβαινε, ὅπου Θεὸς ἐφάνη1636·

δέκα χιλι̮άδες σκαλόνι̮α στὴν κορυφὴν1637 ὑπάνει.

Ἀνάβαινε, ἀνάβαινε ἄνω εἰς θεωρίαν,

ἐκεῖ ’π’ ἀνέβη1638 Μωϋσῆς, νὰ λάβῃς εὐλογίαν1639.

Ἐκεῖ ἐδέκτ’1640 ὁ Μωϋσῆς τὰς πλάκας γεγραμμένας1641·

τεσσαράκοντα ’νήστεψεν νύκτας καὶ τὰς ἡμέρας

καὶ ὅλος ἀλλοιώθηκεν εἰς ’κείν’ τὴν1642 θεωρίαν,

κιαὐτὸς μόνος εὐφραίνοτου εἰς ’κείν’ τὴν ὁμιλίαν1643.

Ἐκεῖ ἄκουσεν νὰ ἰδῇ1644 ὀπίσθια Θεοῦ μου·

ὀπίσθια νόει γὰρ σάρκωσιν τοῦ Χριστοῦ μου.

Ἡ Μεταμόρφωσις ἐκεῖ εἶν1645· ὁ ναὸς κτισμένος.

Στὸ μοναστήρ’1646 εὑρίσκεται ὁ κτήτορας θαμμένος1647.

Γερμανὸν τὸν ἐλέγασιν καὶ πατριάρχης ἧτον1648,

κἐκεῖ ἔκτισε1649 τὸν ναὸν κι̮ἀλλοῦ ’ναι1650 ἡ θανή του.

Καὶ κάτωθεν ἐρχόμενος εὑρίσκεις ἐκκλησία

προφήτου Ἐλισσαίου τε καὶ θεσβίτου1651 Ἠλία·

καὶ ἕτερη τοῦ Μωϋσῆ, τῆς ἁγίας Μαρίας,

τῆς μάρτυρος γὰρ φημι1652, οὐχὶ τῆς Αἰγυπτίας.

Ἐκεῖθεν δὲ ὁλόγυρα εὑρίσκεις κι̮ἄλλα κτίρι̮α1653,

εὔμορφα δὲ καὶ θαυμαστά, ὥσπερ καὶ μοναστήρι̮α·

ὁ Πρόδρομος ὁ βαπτιστὴς1654 καὶ ὁ Пαντελεήμων,

Γεώργιος ὁ μάρτυρας ποῦ ’ναι κι̮αὐτὸς1655 οἰκτίρμων.

Καὶ εἰς τὴν μέσην τῆς ὁδοῦ εἶναι τῆς Παναγίας

καὶ τῆς Ἄννας ἐγγὺς ἐκεῖ μητρός τε τῆς Μαρίας.

Εἰς ἕνα ὄρος δὲ ἐκεῖ μικρότερ’1656 ἐκ τὰ τρία

ἐκεῖ ἐφάνη1657 τοῦ Θωμᾶ ἡ Ὁδηγητρία·

Ἁγία Ζώνη λέγουν το, ἐκκλησία τυχάνει,

τῆς Θεοτόκου εἶν’1658 ναὸς καὶ ὅστις θέλει πάνει.

Ἀκούσατε δὲ τὸ λοιπὸν πῶς εἶναι ἡ αἰτια

καὶ πῶς ἀπέρασ’ ἀπεκεῖ αὐτὴ ἡ Παναγία.

Ποτὲ γὰρ1659 οἱ ἀπόστολοι ὅλοι ἐσυναχθήσαν

εἰς χωρίον Γεθσημανῆ1660, τὴν Παναγι̮άν1661 ’κηδεύσαν·

πάντες δ’ οἱ1662 ἀπόστολοι μετὰ νεφέλης ἧλθαν·

ὀλίγον ἐκεῖ ἐποίησαν καὶ πάλιν μὲν ἐξῆλθαν·

Θωμᾶς δὲ ὁ ἀπόστολος δὲν ἔσωσεν στὴν1663 ὥραν,

ὅτι αὐτὸς ἐκίνησεν ἀπὸ μαχρέαν1664 χώραν.

Θέλοντας ἡ πανύμνητος αὐτὸν νὰ μὴ λυπήσῃ1665,

εἰς τοῦτο τὸ ἐποίησεν νὰ τὴν συναπαντήσῃ1666,

νὰ μὴ διστάζῃ1667 κἐρευνᾷ καθὰ κεἰς τὸν Χριστόν μας,

ὅτι ἂν ἀπίστα καὶ αὐτοῦ, ἐγένοτου ἐχθρός μας,

εἰς τοῦτο ὁλόσωμον ἐκεῖ εἶδε1668 τὴν Παναγία

καὶ μία ζώνη τοῦ ’δωσεν ἡ ’πέραγνος1669 Μαρία,

νὰ τὸν πιστεύσουν κοἱ λοιποί, πῶς εἶδ’ αὐτὴν στὸ1670 ὄρος·

ὅτ’1671 ἀπεκεῖ ἐδιάβηκεν ὁ νεφελοδοιπόρος

καὶ μὲ τὴν ζώνην ἔσωσεν ἐκεῖ στοὺς1672 ἀποστόλους

καὶ συμμετρήθη1673 καὶ αὐτὸς μετ’ ἐκείνους δὲ ὅλους1674,

καὶ πάντες δὲ ἐδόξασαν τὴν ’πέραγνον μητέραν,

τοῦ οὐρανοῦ ἐγώ φημι καὶ1675 γῆς τὴν πλατυτέραν1676.

Ὁ νοῦς1677 μου ἐπαράδραμε, δὲν εἶπα τ’ ἀσκητήρι.

Ὀλίγο1678 λείπεται κι̮αὐτὸ ἀπὸ τὸ μοναστήρι.

Δύο ἀδέλφια ἐκεῖ ’πῆγαν1679 καὶ ἀσκητεύαν·

ἀπείρους κόπους ἔκαμναν, πολλὰ δὲ ἐνηστεύαν1680·

ἧταν1681 δὲ βασιλόπουλα, τὸν κόσμον ἠρνηθήκαν

καὶ πλέον εῶς τὸν τόπον τους δὲν ἐμεταστραφήκαν1682.

Ἄρτι ἂς δράμωμε λοιπὸν νὰ ἴδωμ’1683 ἄλλον τόπον

καὶ εἰς μισθὸν τὸ ἔχομεν, ἂν πάρωμεν1684 καὶ κόπον,

δι̮ατὶ κἐκεῖ ’ν’1685 προσκύνημα καὶ εἶναι θαῦμα μέγα,

καὶ ἂν δὲν ἤτουν1686 θαυμαστόν, ἐγὼ δὲν σᾶς τό ’λεγα.

Еἰς ἄλλον ὄρος τὸ λοιπὸν θέλω νὰ ἀναβῆτε1687·

πλὴν ἂν θέλετε νὰ τὸ1688 ’πώ καὶ νὰ μὴν πειραχθῆτε1689,

ἐσεῖς ἀναπαῆται δὲ κι̮ὁ νοῦς σᾶς ἂς διάβῃ1690

’ς αὐτὸ τὸ ὄρος τὸ λοιπόν, διὰ νὰ καταλάβῃ1691.

Δεικνύω μὲ τὸ1692 δάκτυλον τὸ ὄρος καὶ θωρεῖτε1693,

ἐπειδὴ ἐκαθίσατε διὰ ν’ ἀναπαῆτε1694.

Εἰς ’κεῖνον τὸ ὄρος εὑρισκοτου τὸ σῶμα τῆς ἁγίας,

ποῦ ἔλαβον οἱ ἄγγελοι ἀπὸ Ἀλεξάνδρειάς,

τῆς παρθένου καὶ μάρτυρος, τῆς σοφῆς καὶ ἁγίας,

τῆς Κατερίνας λέγω δὲ καὶ τὰς θαυματουργίας1695.

Τρι̮ακόσιους1696 χρόνους ἄγγελοι1697 εἰς τὸ ὄρος ἀπάνω

τὸ λείψανον ἐπρόσεχαν, εἰς τοῦτο τ’ ἀνθιβάνω1698.

Οὕτως δοξάζει ὁ Θεὸς ’κείνους1699 ποῦ τὸν δοξάζουν

κι̮ἀλλοιοτρόπως1700 τοὺς κακοὺς ὁποῦ τὸν ἀτιμάζουν.

Ἐκ τὴν μονὴν ποῦ εἴπαμεν ὀκτὼ μίλι̮α εἶν’1701 μάκρος.

Τὸ ὄρος1702 καταβαίνοντας ἔρχεσαι πρὸς τὸ ἄκρος

κεὑρίσκεις ῥεῦμα ποταμοῦ καὶ ἕνα περιβόλι

καὶ οἱ Σσαράκοντα Μάρτυρες ζωγραφισμένοι ὅλοι1703.

Μαρτύρων τεσσαράκοντα εἶναι ἡ ἐκκλησία.

Ἔσω στὸ1704 περιβόλαιον εὑρίσκεις καὶ κελλία1705·

τοῦ ἁγίου Νουφρίου δὲ εὑρίσκεις ἐκκλησίαν.

Αὐτὸ1706 τὸ περιβόλαιον ἔχει πολὺ ’μορφιάν1707.

κἐκεῖ κοντὰ εὑρίσκεται κἡ πέτρα ποῦ κτυπῆσε1708

μὲ τὴν ῥάβδον τ’1709 ὁ Μωϋσῆς καὶ ὕδωρ ἀναβρύσε

καὶ ἔπιε πᾶς ὁ λαὸς καὶ ὅλος ἐκορέσθη

καὶ ὁ Θεός τὸν Μωϋσῆ ἐκεῖ δὲ τὸν ὠργίσθη1710.

Δι’ ἕναν λόγον οὐκ ἔφθασεν1711 εἰς Γῆν Ἐπαγγελίας1712

καὶ σὺ τί νὰ γένῃς, ψυχή, ἐκ πολλὰς ἀνωμαλίας1713;

Ὀλίγον πάλιν ἔ(μ)προσθεν εὑρίσκεις ἐκκλησίαν

Ἁγίων Ἀποστόλων τε, καλούσικη δὲ λίαν·

καὶ παρέ(μ)προσθεν πάλιν δὲ Ἁγίων Ἀναργύρων

ἐκκλησία δὲ εὔμορφη (μὲ) περιβόλ’ (σ)τὸν γῦρον

Ἰωάννου τοῦ Κλίμακος1714· εὑρίσκεις τὴν μονήν του

εἰς ὀλίγον διάστημα, ποῦ ἧτουν1715 (σ)τὴν ζωήν του.

Σσαράντα χρόνους ἔκαμεν εἰς ’κεῖνον τ’ ἀσκητήριν1716·

ὀκτὼ δὲ μίλι̮α λείπεται ἀπὸ τὸ μοναστήριν.

Ἐκεῖ τὴν Κλίμακ’ ἔβγαλε1717, τῶν μοναχῶν τὴν πρᾶξιν·

κλίμακα τρι̮ακοντάβαθμον1718 ἐσύνθεσε μὲ τάξιν.

Πολλὰ σοῦ εἶπεν, ὧ ψυχή, ν’ ἀφήσῃς1719 τὰ κακά σου

καὶ σὺ σπουδαία βρίσκεσαι εἰς τ’ ἁμαρτήματά σου.

Ταλαίπωρος Παρθένιε, ἆρα καὶ τί νὰ γένῃς;

– Γίνωσκέ το, πανάθλιε, εἰς Γέενναν παγαίνεις1720.

– Τὸ ὄνομά μ’ ἀλλάξετε νὰ βάλετ’1721 ἐδικό σας.

– Οὐδὲ νὰ τὸ ἐάσατε1722 ἐγὼ δὲν συγχωρῶ σας1723.

– Δι̮ατί πάντα νὰ βρίσκεται1724 ἐκεῖ τὸ ὄνομά μου;

ἵνα μὲ συγχωρέσωσιν διὰ τ’ ἀνόμημά1725 μου.

Διὰ τὸν κόπον ποῦ ’καμα στὰ παραδάρματά μου

ὅλοι συγχωρέσετέ1726 (με) εἰς τ’ ἁμαρτήματά1727 μου.

Εἰς τὴν Ἁγίαν Κορυφήν1728, ὁποῦ θεὸς ἐφάνη1729,

τρία μίλι̮α λείπ’ ἀπὸ ’κεῖ καὶ ὅστις θέλει πάνει.

Εἶναι καὶ ἄλλον κάθισμα1730 καὶ τοῦ Δαβὶδ τὸ κράζουν·

προσέχουν το οἱ πατέρες δέ, καλούτζικα τὸ φράζουν.

Τρία μίλια1731 λείπεται αὐτὸ τὸ περιβόλιν

ἀπὸ τὸ μοναστήριον ὁποῦ ’ν’ οἱ1732 καλογήροι.

Τῆς Θεοτόκου εἶναι ’κεῖ εὔμορφη ἐκκλησία

κι̮ὁ1733 Ἅγιος Ἀντώνιος ἐκεῖ εἰς μι̮ὰν1734 μερία.

Ἐκεῖ κοντὰ εὑρίσκεται καὶ τόπος τῶν Ἑβραίων,

τῶν σκληροτράχηλων αὐτῶν κακίστων Ἰουδαίων,

ὁποῦ ἐλ͜υώσαν1735 τὸν χρυσὸν ἅμα δὲ μὲ τ’ ἀσίμι1736

κἐστήκοτου1737 πᾶς ὁ λαὸς καὶ τὸν Θεὸν ’βλαστήμει1738,

καὶ ἐπροσκύνησαν ἐκεῖ τὸν μόσχον χωνεμένου1739·

αὐτὸ τὸ γένος τ’ ἄπιστον καὶ τὸ κατηραμένον

πεπωρωμένον στέκεται αὐτὸ τὸ γένος πάνυ.

Καὶ ὁ Θεὸς μὲν ’ς αὐτουνοὺς δύο βολὲς ἐφάνη1740,

τὴν μίαν μὲ τὰ θαύματα, τὴν ἄλλην σαρκωμένος1741,

καὶ τέλος ἐξ αὐτῶν λοιπὸν εὑρέθη σταυρωμένος1742.

Εἰς τοῦτο τοὺς ὠργίσθηκεν1743 καὶ εἶναι σκορπισμένοι,

καὶ πάντα, ὅπου κι̮ἂν βρεθοῦν, εἶναι ὠνειδισμένοι1744.

Ἄνωθεν εἶναι ὄρος δὲ ποῦ ἔκαμεν θυσία

ποτ’1745 ὁ προφήτης Ἀαρὼν μὲ πάσῃ παῤῥησίᾳ1746.

Αὐτοῦ εὑρίσκεται πηγὴ καὶ λέγεται δική1747 του,

ποῦ ἔπιε πᾶς ὁ λαός, αὐτός τε καὶ οἱ υ͜ἱοί του.

Ἡ Ἅγι̮α1748 Ἐπιστήμη βρίσκεται στὸ1749 τρίτον ὄρος,

κι̮ἂν θέλωμεν1750 νὰ πάμε ’κεῖ δύσβατος εἶν’1751 ὁ πόρος.

Ἐκκλησία βρίσκεις1752 ἐκεῖ καὶ εἶναι χαλασμένη·

ἐκ πολυκαιρι̮ᾶς1753 εὑρίσκεται αὐτὴ ἀφανισμένη.

Γυναίκει̮ον μοναστήριον λέγουν ἤτουν1754 ἐκεῖνο.

Ἄλλο δὲν ἔχω νὰ εἰπῶ κεἰς1755 τοῦτο τὸ ἀφίνω1756.

Ἔγιναν κι̮ἄ̮λλα θαύματα ’ς αὐτὸ τὸ μοναστήρι,

ποῦ εἶδαν πάλιν τὴν Δέσποιναν αὐτοὶ οἱ καλογῆροι.

Ποτὲ τὸ μοναστήριον ἧλθεν ἐν περιστάσει

καὶ ὅλοι1757 ἔδωσαν βουλὴν νὰ φύγουν, νὰ χαλάσῃ1758.

Ἐξ ἐνεργει̮ᾶς δαιμονικῆς ’γίναν κουνοῦποι ψύλλοι1759

κι̮ὁ1760 τόπος ὅλος1761 ἔγεμεν, ἐμαύριζαν οἱ στῦλοι·

ἅρτους δὲ καὶ παντάπασι δὲν εἴχασιν νὰ φάσιν.

Ἔπασκε πάντα ὁ ἐχθρὸς αὐτὸ νὰ τὸ χαλάσῃ1762.

Εἰς τὸ ὄρος ἀνέβηκαν διὰ νὰ προσκυνήσουν,

εἶτα τὸ μοναστήριον νὰ φύγουν νὰ τ’ ἀφήσουν·

ἐκεῖ δὲ ’βρήκασιν γυνὴ ἀράβικα1763 ’δυμένη·

εἰς τὴν ὁδόν, ποῦ πήγαιναν1764, ἐστέκοτου σταμένη.

Προχαιρετᾷ τους δὲ αὐτή· ‟Σαλμπαλχαὴρ» τοὺς λέγει.

Μὲ τὸ σχῆμα ἐστέκοτου ὥσπερ ὡσὰν νὰ κλαίγῃ1765.

Σαλὰμ κι̮αὐτοὶ τῆς εἴπασιν εἰς ἐκείνην τὴν γλῶσσαν

κἤστεκαν κἐθαυμάζονταν εἰς ’κείνην τὴν κουρτέσσαν.

Στὴν ὡραιότητα1766 λοιπόν, στὰ ἤθη κεἰς τὰ κάλλη,

σὰν ἐκείνην δὲν εἴδασι ποτὲ στὸν κόσμον ἄλλη.

Κρυφολογοῦντ’ ἀλλήλως1767 τους, τὴν γλῶσσά τους ’μιλοῦσιν,

κἐκεῖνοι1768 δὲ τὰ ὅμοια στέκουν καὶ ἀποροῦσιν.

– ‟Κυρά, καὶ ποῦ τὰ ἔμαθες τέτοι̮α καὶ συντυχαίνεις1769;

τὰ ῥοῦχα σ’ εἶν’ ἀράπικα1770, ὅσα καὶ ἂν βασταίνεις1771.

Μανίκια ἔχεις πλατ͜υά1772, ζωνάριον δὲν ἔχεις,

καὶ τοῦτα, ποῦ ’μιλήσαμεν, ’πέ μας πῶς τὰ κατέχεις»;

– ‟Πατέρες», εἶπέ τους αὐτή, τί εἶσθε συγχυσμένοι1773;

τί σπουδάζετε1774 εἰς φυγὴν ὥσπερ οἱ διωγμένοι;

τὰ ῥοῦχα τί ’ξετάζετε1775, ὁποῦ ’μαι φορεμένη1776;

κατὰ τὸν τόπον καὶ ἐγὼ εἶμαι αὐτὰ ’νδυμένη1777.

Καὶ τί θαυμάζεσθε1778 λοιπόν, πῶς ’ξεύρω τί λαλεῖτε1779;

καὶ τῆς καρδι̮ᾶ σας1780 τὰ κρυφὰ ’ ξεύρω, πρὶν νὰ τὰ ’πῆτε1781.

Ὅπισθεν στρέψατ’1782, ἀδελφοί, κάτω εἰς τὴν μονήν σας,

κἐγὼ ’κονόμος νὰ γενῶ εἰς ὅλην τὴν ζωήν σας».

Αὐτοὶ τότε ἐγέλασαν καὶ ἄνω ἀναβαίνουν,

καὶ ὅταν ἐπροσκύνησαν, ὄπισθεν καταβαίνουν

κεὑρίσκουν ἔξω στὴν μονὴν καμήλι̮α φορτωμένα1783·

πλὴν δὲν τὰ ἐξεφόρτωσαν καὶ ἤτανε δεμένα1784.

Τότε τοὺς λέγουσιν αὐτοί· ‟Καμηλαρ͜έ͜οι1785. ποῦ ’πάτε1786;

ἑμεῖς ψωμὶ1787 δὲν ἔχομεν νὰ δώσωμεν νὰ φάτε».

–‟Ἑμείς ψωμὶ δὲν θέλομεν1788· ἔχομεν ἐδικό μας.

καὶ ὅσον νὰ ἐγείρωμεν1789, περνοῦμεν τὸν καιρόν μας·

ἡμᾶς ἐδῶ μᾶς ἤφερεν1790 ἄνδρας καὶ μι̮ὰ1791 γυναῖκα

κἐκ τὸ Μισὶρ1792 ἐδράμαμεν κἤλθαμεν1793 ’μέρες δέκα.

Τὸν κόπο μας ἐλάβαμεν κἤμεσθε πλερωμένοι1794

καὶ ὡς ἐδῶ σεβάστημεν νὰ ’λθωμ’ ἀγωγι̮ασμένοι1795.

Δικά τους εἶναι τὰ σακκι̮ὰ1796 κἡμεῖς ὑπάμε1797 ’πίσω.

Ἄλλον λόγον δὲν ἔχω ὑμᾶς νὰ ὁμιλήσω·

τὰ κουκκι̮ὰ μόν’1798 νὰ φάγουσι1799 τὰ καμήλι̮α, ὑπάμεν,

κἡμεῖς1800 ὀλίγον βρέξιμον1801 παξιμάδι1802 νὰ φάμεν».

Σὲ λογισμοὺς δὲ ἔπεσαν τότε οἱ καλογέροι1803

καὶ ἧλθεν ἕνας ἐξ αὐτοὺς καὶ πάλιν ἀναφέρει1804·

– «Ἂν τοὺς ἰδῆτε1805 τὸ λοιπόν, τάχα γνωρίζετέ τους»;

Καὶ δύο ’κόνες ἔβγαλε1806 καὶ ’κεινῶν ἔδειξέν1807 τους,

καὶ τότε σὰν τοὺς εἴδασιν, ἄρχισαν καὶ ’μιλοῦσαν

κἐδείκναν1808 μὲ τὸ δάκτυλον καὶ ἐχαμογελοῦσαν.

Λέγουν· ‟Ἰδῆτε1809 τὸν σπανόν, ποῦ ἤτουν ὁδηγός1810 μας·

μὲ τὴν γυναῖκα ἔτρεχεν πάντοτε ἔ(μ)προσθέν μας».

Τότε δὲ ἐκατάλαβαν, πῶς εἶν’1811 ἡ Παναγία

καὶ Μωϋσῆς ὁ ἕτερος, Θεοῦ ’ναι ’κονομία1812.

Ἄλλοτε πάλιν ἔλαιον δὲν εἴχασιν στὴν χρεία1813

ν’ ἀνάψουν τὰ κανδήλια1814 ἔσω στὴν1815 ἐκκλησίαν.

Ἕνας καλόγερος ἐκεῖ Γεώργις τ’ ὄνομά του,

τοῦ θεοῦ ἐδεήθηκεν μὲ ὅλην τὴν καρδι̮ά του,

καὶ – ὧ τοῦ ξένου θαύματος – ἐγέμωσαν οἱ πίθοι1816

καὶ ἔξωθεν ἐχύθηκεν καὶ ἔβαψαν οἱ λίθοι.

Καὶ τὰ πιθάρι̮α βρίσκονται1817 καὶ τὸν τόπον γνωρίζουν·

ἐκεῖ κοἱ λίθοι καὶ ἡ γῆς ὁλόλαιον νοτίζουν.

Ποτὲ καὶ ἄλλος μοναχὸς τὸν Μωϋσῆν ἐθώρει·

τοὺς ξένους ἐπηρέτα1818 δέ, ἔστεκε κἐξαπόρει1819.

Καὶ ἄλλα πολλὰ ἔγιναν τ’ ἀφίνω1820 δι̮ὰ τὴν ὥραν.

Συμπαθήσατέ με τὸ λοιπὸν νὰ ’πάμεν ’ς ἄλλην1821 χώραν.

Ἂς δράμωμεν μὲ δύναμιν στὴν1822 Ῥαϊθοὺ νὰ ’δοῦμεν.

καὶ ὅσα1823 εἴδομεν ἐκεῖ νὰ τὰ διηγηθοῦμεν.

Ἡ Ἐρυθρὰ ἡ θάλασσα μὲ τὸ μαργαριτάριν

ἐκεῖ ’ναι, κι̮ὅστις χρ͜ειάζεται, ἂς ἐλθῇ1824 καὶ ἂς πάρῃ1825.

Λείπει ἐκ τὸ μοναστήριν1826, ὡς οἷμαι1827, δ͜υὸ ἡμέρας·

διὸ σώζεσαι1828 τὸ λοιπόν, ἂν καὶ σοῦ κάμ’1829 ἀέρας.

’Βδομήκοντα1830 εὑρίσκονται τῶν φοινίκων στελέχη1831

ἐκεῖ καὶ δώδεκα πηγαί· ἐξ αὐτὰς ὕδωρ τρέχει.

Αὐτὰς ἐγλύκανε Μωσῆς καὶ ἔπιε ὁ λαός του

μὲ τὸ ξύλον, ποῦ εἶπέ του κύριος ὁ Θεός του.

Οἱ πατέρες τὸ ἔχουσι αὐτὸ τὸ περιβόλι,

κι̮ἅντα καρποῦν1832 οἱ φοινικές, ἐκεῖ τρέχουν ὅλοι1833.

Καὶ εἰς τὸ παραθάλασσον ἂς δράμωμεν νὰ ’πάμεν,

νὰ εὕρωμεν ἁγνά, εὔμορφα, νὰ πάρωμεν. νὰ φάμεν,

καὶ ἐξ αὐτοῦ νὰ ἔλθωμεν εἰς ἄλλον ἕναν τόπον.

’Λίγο λείπ’1834 ἐκ τὴν θάλασσαν, μὴ βαρεθῇς1835 τὸν κόπον·

ν’ ἀκούσῃς1836 καὶ νὰ μὴν ἱδῇς, νὰ τὸ ’χῃς1837 ἀπορία,

ὁποῦ ἀνθρώπους δὲν θωρεῖς, ἀλλὰ οὐδὲ χωρία,

κἐκεῖ ἀκούσις σήμανδρον, σημαίνει κατὰ τάξιν·

ὥσπερ τὰ μοναστήρια ἔχουν κἐκεῖ τὴν πράξιν,

καὶ ὥρας καὶ ἐσπερινόν, καὶ ὄρθρον κι̮ἀποδείπνι1838·

ἀλλ’ ὁ Θεὸς τὸ ’σκέπασεν καὶ δὲν τ’ ἀποκαλύπτει.

’Κεῖ1839 λέγουν ὅτι1840 κατοικεῖ ὁ ἅγιος Ἠλίας,

Ἐνὼχ καὶ Ἰωάννης τε καὶ μ’ ἄλλης συνοδίας,

καὶ λέγουν ὅτι βρίσκονται σσαράντα καλογέροι1841,

καὶ εἶς ἂν κοιμηθῇ ’ξ1842 αὐτῶν, ἄγγελος ἄλλον φέρει.

Ἐκεῖ πόλιν δὲν θεωρεῖς, οὐδ’ οἴκους, οὐδὲ κάστρη1843·

τὴν ἡμέραν τὴν ἄμμον δὲ καὶ τὴν νύκτα τὰ ἄστρη1844·

τὴν ἀκουὴν ἀκούεις δέ, ζητεῖς καὶ δεν ευρίσκεις,

καὶ φαρμακώνεσαι1845 πολλὰ ὡσάν τι ν’ ἀποθνήσκῃς1846.

Ἐγγράφως1847 δὲν τὸ εἴδαμεν ’ς καμμίαν1848 ἱστορίαν·

πολλὰ δὲ τὸ θαυμάζομεν καὶ τὸ ’χομ’ ἀπορία1849·

ἀλλ’ ὅστις ὑπά’ βλέπει τα ἐκεῖνες τὲς ἡμέρες

κι̮ἁπλώνει καὶ πι̮άνει1850 τα καὶ φέρει τα εἰς χεῖρας.

’Ξ αὐτοῦ1851 κἐκεῖθεν τὸ λοιπὸν ὁ ἄνεμος σηκώνει1852

τὸν ἄμμον1853 τὸν ψιλώτατον κεἰς ῥάχες τὸν μαζώνει·

κἐκεῖ αἱ μούμι̮αι1854 γίνονται ’π’1855 ἀνθρώπους πετρωμένους1856,

ποῦ ἡ ἄμμος κι̮ὁ1857 ἄνεμος ἔχει αὐτοὺς χωμένους1858.

Τοῦ ποταμοῦ ἀναβαίνοντας ἄνωθεν τὸ Μισίρι1859

εὑρίσκεται τ’ ἁγι͜’ Ἀντώνι̮οῦ1860 τὸ ἅγι̮ον μοναστήρι1861,

στὴν1862 Ἐρυθρὰν δὲ ἄνωθεν, στὴν Ἄνω Θηβαΐδα1863·

στὴν μέσην αὐτὸ βρίσκεται1864, καθὼς ἐγὼ τὸ εἶδα,

μοναστήριον θαυμαστὸν καστροτειχοκτισμένο1865.

καὶ μέσα Κόπτες βρίσκονται1866 καὶ εἶν’ κατοικημένο1867.

Κάτωθεν τὸ Μισίρι1868 δὲ βρίσκεις1869 ἕτερη Θηβαΐδα1870,

τὴν κάτωθεν ποῦ λέγουσιν κι̮αὐτὴν ἐγὼ τὴν εἶδα.

Αὐτόθι καταβαίνοντας πρὸς τὴν Ἀλεξάνδρειάν

τρι̮ὰ1871 μοναστήρι̮α βρίσκονται1872 μὲ κάστρη, μὲ κελλία1873,

ζερβόθεν καταβαίνοντας, εἰς ἔρημον δὲ τόπον·

καὶ ὅστις θέλ’ ἐκεῖ νὰ πάγ’, μεγάλον (ἔχει) κόπον1874

ἀπὸ τὴν ἄμμον1875 τὴν πολλήν1876, τὸ ἄπειρον τὸ καῦμα,

ὁποῦ νερὸν δὲν βρίσκεται1877 οὐδ’ ὅσον διὰ ναῦμα1878.

Ἡ Θεοτόκος εἶν’1879 τὸ ἕν, τἆλλ’ ἀββᾶ Μακαρίου1880·

Σισώη εἶν’1881 τὸ τρίτον δὲ ὁσίου τε κι̮ἁγίου.

Κεἰς ταῦτα1882 Κόπτες κατοικοῦν μοναχοί, καλόγεροι1883·

πολλὰ περνοῦν ἐκεῖ σκληρὰ1884 χειμὼν καὶ καλοκαίρι1885·

ἄλλο ἀπ’ τοὺς1886 Ἀράπιδες κἐκ τὸ σκληρὸν1887 τοῦ τόπου

τίποτες ἐκεῖ δὲν εἶναι ὅσα ’ναι1888 τοῦ ἀνθρώπου.

Ὀλίγον1889 νερὸν ἔχουσι ἔσω εἰς τὰ κελλία1890·

τὰ ἄλλα δὲ τὰ φέρουσι ἐκ τὴν Ἀλεξανδρειάν.

Ἀλεξανδρεία βρίσκεται εἰς παραθαλασσίαν1891·

ἐξ αὐτοῦ δὲ χωρίζεται ὁ τόπος ἡ Λιβύα1892.

Ἔσωθεν εἶν’1893 ἡ φυλακὴ τῆς ἅγι̮ας Κατερίνης1894

καὶ ἐκκλησία ἔρημη κι̮ὁσπίτια1895 ἐκείνης·

κολῶνες1896 μάρμαρα ἐκεῖ ἐξαίσια1897 βαλμένα,

ἀλλ’ ἄρτι ἀναλώθηκαν καὶ εἶναι χαλασμένα·

Μᾶρκον δὲ τὸν ἀπόστολον αὐτοῦ ’μαρτύρησάν τον·

τὸ μάρμαρον γνωρίζεται ἐκεῖ ποῦ ἔκοψάν τον·

εἰς τὴν ὁδὸν εὑρίσκεται καὶ πολλοὶ τὸ πατοῦσι,

ἀλλ’ οἱ γινώσκοντες αὐτὸ μ’ εὐλάβεια1898 περνοῦσι.

Οὐαί μοι τί ’δα ’γὼ ἐκεῖ στην1899 Ἀλεξανδρείαν,

οἱ χριστι̮ανοὶ νὰ ἔχουσι μόνον μι̮ὰν1900 έκκλησίαν!

κοἱ1901 χριστιανοὶ ποῦ βρίσκονται1902, ξένοι κι̮ἀπ’1903 ἄλλους τόπους

καὶ μὲ τὴν τέχνη τους περνοῦν, μὲ τοὺς ἰδίους κόπους.

Ὁ τόπος ὁ περίφημος ὁποῦ ’χεν τοὺς ἁγίους

ἀρχιερεῖς καὶ ἱερεῖς καὶ ὅλους1904 τοὺς ὁσίους!

Κολῶνες βρίσκεις1905 τὸ λοιπὸν καὶ μάρμαρα στημένα

καὶ ὅλοι1906 τὸ θαυμάζουσι πῶς εἶναι σηκωμένα1907.

Κι̮ἂς δώσωμεν τέλος τὸ λοιπὸν τώρα διὰ τὴν ὥραν

κι̮ἀφήσωμεν νὰ λέγωμευ1908 διὰ ἔρημην χώραν,

κι̮ὡσὰν δὲν εὕρης1909 τίποτες ὑπάγεις καὶ καθίζεις1910

καὶ πάλιν προσηκώνεσαι1911 κι̮ὀλίγον μετανοίζεις

κι̮ἁμαρτωλὸν1912 αὐτὸν καλεῖς, κλαίεις τὴν ἁμαρτίαν,

μοιχείαν1913, ἀσωτίαν τε κι̮ἂν ἔκαμες πορνείαν.

Εἰς ὀλίγον ἐγείρεσαι1914 καὶ τὴν ὁδόν σου πάνεις

κἐκεῖνα ποῦ εἶπες ἐκεῖ στὸν1915 νοῦν σου δὲν τὸ βάνεις.

Τὴν θάλασσ’ ἀναβαίνοντας, (σ)τῆς Αἰγύπτου τὰ μέρη,

ἐκεῖ ποῦ σχίσθ’ ἡ θάλασσα1916 ὁ δρόμος δὲ σὲ φέρει.

Ὁ Μωϋσῆσ τὴν ἔσχισεν κι̮ἀπέρας1917 ὁ λαός του,

Καθὼς τοῦ ἐπαράγγειλεν κύριος ὁ Θεός του,

καὶ διεῤῥάγ’1918 ἡ θάλασσα καὶ ὡς τεῖχος ἐγίνη1919,

καὶ εἶπ’ ‟Ἂς ’σεβῇ1920 ὁ λαός· ἔξω κανεὶς μὴ μείνῃ1921».

Τὸ ὕδορ ἔγινεν κτιστό, ὥσπερ νὰ ἤτουν1922 ῥάχη·

ὅλοι1923 ἐκεῖ (ἐ)πέρασαν, κανεὶς καὶ δὲν ἐβράχη1924.

Οἱ Αἰγύπτιοι ’ξέτρεχαν ἐκείνους νὰ τοὺς φθάσουν

κηὗραν τὸν πόρον ἀνοικτὸν κὑπάνουν1925 νὰ περάσουν,

καὶ ’σέβηκαν οἱ ἄθλιοι εἰς τὸν ἀνήλι̮ον τόπον

κὴ ’πῆρε1926 τους ὁ δι̮άβολος ὅλους μὲ τέτοι̮ον τρόπον.

Ἕνα κάστρον ἐκεῖ κοντά, Σουέσι δὲ τὸ κράζουν.

’Κεῖ ἔρχοντ’1927 ἐκ τὴν Ἵνδιαν τὰ καράβι̮α καὶ ῥάζουν·

αὐτοῦ ’δωσεν ὁ Μωϋσῆς μὲ ῥάβδον κι̮ἀναβρύσαν1928

δώδεκα πηγαὶ ’ξήλθασιν1929, ὁποῦ πρῶτα δὲν ἧσαν1930.

Ἕξ ἐξ αὐτὰς εἶναι γλυκὲς καὶ ἕξι ἁρμυρίζουν,

καὶ ἐκ τὰς ἓξ πίνουσιν1931, τὰς ἓξ ἀναγυρίζουν.

Ἐρχόμενος τὴν Αἴγυπτον βρίσκεις1932 φρέαρ μεγάλο·

ἐλπίζω σὰν ἐκεῖνο δὲ ὅτι νὰ μ’ εἶναι1933 ἄλλο.

Ἀλέξανδρος τὸ ἔσκαψεν χίλι̮ες ὀργυι̮ὲς1934 τὸ βάθος

καὶ εἰς κενὰ κοπίασεν· ὁσό ’παθεν1935 τὸ πάθος!

Ἐκεῖ νερὸν δὲν ἔβγαλε1936 μὲ ’κεῖνον δὲ τὸν κόπον,

ὅτι νερὸν δὲν βρίσκεται ’κεῖ ’ς1937 ὅλον τὸν τόπον.

Θωρεῖς τὸν κόπον τὸν πολύν, τὸ χῶμα τὸ σκαμμένον1938,

ὁποῦ εὑρίσκονται σωροὶ1939 ὥσπερ βουνοὶ1940 βαλμένον.

Αὐτοῦ ’βουλήθη1941 τὸ λοιπὸν τὴν θάλασσαν νὰ κόψῃ1942,

τὴν Ἅσπρην καὶ τὴν Ἐρυθράν, τὲς δύο νὰ ἑνωσῃ.

Τριῶν ’μερῶν διάστημα σκαμμένος εἶν’1943 ὁ τόπος

κεἰς τοῦτο λὲν1944 οἱ ἄνθρωποι ὅτ’ ἔγινεν1945 ὁ κόπος.

Πολλὰ λέγουσιν τὸ λοιπὸν, πῶς δὲν ἐτελειώθη1946·

ταῦτο νὰ ἐρευνήσωμεν1947 ἡμᾶς καὶ δὲν ἐδόθη1948.

Ἂς πάρωμεν1949 τὸν δρόμο μας νὰ ’πάμεν στὸ Μισίρι1950.

Δώδεκα ’μέρες λείπεται ἀπὸ τὸ μοναστήρι

καὶ ἄλλες δώδεκα λοιπὸν ἐκ τῶν Ἁγίων Τόπων1951,

καὶ ὅλον ἅμμον περιπατεῖ κἔχει μεγάλον κόπον.

Αὐτοῦ δὲ θέλω νὰ εἰπῶ πῶς ἦλθ’1952 ἡ Παναγία,

πῶς ἐκαταβοδώθηκεν μὲ τοῦ Θεοῦ ’δηγία1953.

Ἅντα γεννήθη1954 ὁ Χριστός, ἄγγελος τοῦ ἐφάνη1955

τοῦ Ἰωσὴφ καὶ λέγει του στὴν1956 Αἴγυπτον νὰ πάνῃ1957,

καὶ τὸ ταχὺ σηκώνεται, παίρνει1958 τὴν Θεοτόκον;

κἡ Παναγία ’κίνησεν1959 μὲ τὸν νέον τὸν τόκον.

Κοντὰ ἐκεῖ στὴν1960 Αἴγυπτον, ἔξω εἰς μίαν χώραν,

νὰ εἴπω τί ἐποίησαν τότε διὰ τὴν ὥραν.

Ἐκεῖ εὑρίσκεται πηγή, ὕδωρ πολὺ ἐβγάνει1961,

καὶ ἐξ αὐτοῦ ἐξέρχεται, εἰς περιβόλι πάνει.

’Κεῖ1962 ἔπλυνε ἡ Μαριὰμ σπάργανα τοῦ Χριστοῦ μου·

ἰδὲς μεγάλα θαύματα Κυρίου τοῦ Θεοῦ μου!

Ἐκείποθεν1963 τὰ ἅπλωσεν ὡς διὰ νὰ στεγνώσουν·

ἐκεῖ ’δωσεν εὐλογία1964 βάλσαμα νὰ φυτρώσουν1965·

ἐφύτρωσαν καὶ ἔγιναν κεὑρίσκουνται ὡς τώρα.

Αὐτὰ τὰ εἶδα καὶ ἐγὼ εἰς ἐκείνην τὴν χώραν·

ἐκεῖ ποῦ τὸν ἐκάθισαν1966 κύριον τὸν Θεόν μου

ὑπῆγα κἐπροσκύνησα ἐγὼ δὲ ἀπατός μου·

εὐωδία φέρν’1967 ὁ τόπος δέ, πάντες τὸν προσκυνοῦσιν

χριστιανοὶ καὶ ἀσεβεῖς πάντες δὲ τὸν τιμοῦσιν·

ὁ τόπος εἶναι1968 εὔμορφος, περιβόλα͜ια ὡραῖα.

Εὑρίσκεται λοιπὸν ἐκεῖ μία συκομορέα1969.

ἐκεῖ ποῦ κάθισ’1970 ὁ Χριστὸς κεἰς τὸ νερὸν ποῦ βγαίνει1971·

αὐτοῦ κοντὰ εὑρίσκεται κἐκείνη φυτευμένη·

ἐξαρχῆθεν εὑρίσκεται στὴν1972 μέσην τρυπημένη·

ὅσον χωρεῖ δὲ ἄνθρωπον εἶναι κι̮αὐτὴ σκαμμένη1973.

Ἐκεῖ περνοῦν οἱ ἄνθρωποι· τὸ ἔχουν διὰ θαῦμα·

ἂν εἶν’1974 μπάσταρδος τὸ λοιπόν, νὰ ’δῇς κακὸν καὶ κλαῦμα!

σφίγκεται τόσον μὲν ἐκεῖ, θέλει νὰ ξεψυχήσῃ1975.

Εἰς τοῦτο δίδω ’γὼ βουλὴν κανεὶς νὰ μ’ ἀστοχήσῃ1976·

μπαστάρδος ἂν περάσ’1977 ἐκεῖ, θάνατον θέλει λάβῃ1978,

κι̮ὅπου ξεύρει καὶ κρύβει1979 τὸ ἔχει μεγάλη βλάβη.

Ἐξ αὐτοῦ ἧλθεν ὁ Χριστὸς εἰς τὴν Αἴγυπτον μέσα·

τὰ εἴδωλα. ὅσα βρίσκονταν1980. ὅλα κάτω ἐπέσαν·

κἐκεῖ ποῦ ’στάθη1981 ὁ Ἰωσήφ. Χριστὸς καὶ ἡ Μαρία.

ἐκεῖ εὑρίσκεται μονή· τὸ λὲν Στὴν1982 Παναγία.

Ἔσωθεν Κόπται βρίσκονται1983 καὶ ψάλλουν ἀκλουθία1984.

καὶ ὅταν δὲ θελήσουσιν κάμνουν καὶ λειτουργία1985.

Ἐκεῖ κοντὰ εὑρίσκεται καὶ ἄλλη ἐκκλησία·

ὀρθόδοξοι1986 τὴν ψάλλουσιν καὶ εἶναι Παναγία.

Ἔχει καὶ παρακκλήσια· πολλά ’ν’1987 μεγαλοτάτη·

πλατεῖα1988 καὶ εὐρύχωρος1989, πολλὰ ὡραιοτάτη1990.

Ἐκεῖ κοντὰ εὑρίσκεται τ’ ἁγίου Γεωργίου,

ναὸς δὲ περιθαύμαστος αὐτουνοῦ τοῦ ἁγίου·

ἔσωθεν εἶναι καλογραὶς ξένες κι̮ἀπ’ ἄλλους τόπους

κἐκεῖ περνοῦν ἑπτωχικὰ καὶ μὲ μεγάλους κόπους.

Ἐκεῖ λέγουν ὁτ’ ἤτονε1991 τὸ παλαιὸν Μισίρι1992,

ἀλλὰ ἄρτι ἐσπάραξεν πλέον ἀπὸ ’να μίλι.

Εἰς τὸ καινούρι̮ον οἱ χριστιανοὶ μι̮ὰν ἐκκλησίαν ἔχουν.

Ἅγιος Νικόλας ἡ μονὴ κεἰς αὐτὴν ὅλοι τρέχουν.

Αὐτοῦ ἔρχετ’1993 ὁ ποταμὸς ὁ Νεῖλος ὁποῦ λέγουν·

εἶναι μέγας κεἶναι πλατύς1994, ὅσον καράβι̮α πλέγουν.

’Σ αὐτὸν1995 τὸν τόπ’1996 οὐδέποτε ἢ βρέχει ἢ χι̮ονίζει,

ὁ ποταμὸς δὲ πλημμυρεῖ1997 καὶ τὸν τόπον ποτίζει1998.

Ἀντίπερα τὴν Αἴγυπτον καὶ τὸ ποτάμι1999 τέρα2000·

νὰ ’πὰς2001 δὲ καὶ νὰ ’λθῇς2002 εἶναι μισὴ2003 ἡμέρα.

Δύο ὅρη εὑρίσκονται· ’ξ2004 ἀνθρώπων εἶν’2005 κτισμένα·

μὲ λίθους δυνατότατους2006 εἶναι ἐκεῖ βαλμένα·

ἐκ τὰ ἑπτα δὲ θαύματα οἱ κέραμοι2007 ἐκεῖνοι·

ὁ Φαραὸς τὰ ἔκτισεν ποῦ ’χεν τὴν κακοσύνη2008·

κι̮ἀνὰ2009 μέσον τὴν Αἴγυπτον κἐκεῖνα2010 δὲ τὰ ὅρη

πίστευε τί θέλο εἰπεῖ καὶ μὴ τὸ ἐξαπόρει2011.

Τόπος πολὺς εὑρίσκεται νεκρῶν κορμι̮ὰ θαμμένα2012·

τ’ Μεγάλη Πέπτ’2013 εὑρίσκονται ἔξω ὅλα βγαλμένα2014

καὶ ὡς τῆς Ἀναλήψεως2015 στέκουσι σκορπισμένα2016

καὶ πλέον οὐδὲ φαίνονται οὐδ’ ὅξω2017 οὐδὲ θαμμένα2018·

κι̮ἂν τι2019 πάρῇς ἀπὸ ’κεῖνα, ὑπὰς εἰς ἄλλον τόπον,

ὄπιστεν πάλιν στρέφεται2020· μόνον ὅσον εἶχες κόπον.

Μόνον ’μὲ συχωρέσετε2021 ποῦ ἕβαλα τὸν κόπον

καὶ ἕγραψα κἱστόρησα2022 ὡς εἶδα ’κεῖ2023 τὸν τόπον

κἐλέησε2024, Χριστὲ Θεέ, Пαρθένιον τὸν θύτην,

1800 ἁμαρτωλόν, τὸν τλήμονα2025. τὸν Μπογωϊανίτην2026.

Πατρὶ καὶ Λόγῳ2027 Πνεύματι ὕμνον, εὐχαριστίαν.

ἂς δώσωμεν, εἰς ἄναρχον Τριάδαν τὴν ἁγίαν·

νῦν καὶ ἁεὶ καὶ πάντοτε, εἰς αἰῶνας αἰώνων,

δοξάσωμεν2028 τὸν Κύριον καὶ τὸν Θεὸν δὲ μόνον.

Ἀμήν.

* * *

728

Здесь и далее показаны замены, произведенные в Codex 845, ann. 1585–1586, monasterii Ἰβήρων, f. 284–834, переводчиком. Cod.: περιέχων.

729

Cod.: τοποθέσις.

730

Cod.: εὑρεθεῖτε. – v. 5 et 6 in margine.

731

Cod.: περιμαζοχθεῖται.

732

Cod.: ἐπιποθῆται.

733

Cod.: πανγγαλεῖς.

734

Cod.: κατὸ.

735

Cod.: προορισμένον.

736

Cod.: ὑπέστει.

737

Cod.: τὸ.

738

Cod.: σχήσμα.

739

Cod.: ὁπου εἰπεγένεις.

740

Cod.: πάντερπνως.

741

Cod.: πολοῦ.

742

Cod.: ὁπου ἔσχησε, σταλάζων.

743

Cod.: τῷ.

744

Cod.: εἶναι ἐκείνω.

745

Cod.: ὑποκάτοθεν.

746

Cod.: κανδήλην.

747

Cod.: σβένηται.

748

Cod.: μικρότατο.

749

Cod.: σμικροτάτω.

750

Cod.: τρίπα.

751

Cod.: ἀργυροκολλυμένη.

752

Cod.: γλυπτώτάτη.

753

Cod.: ἄναπτουν.

754

Cod.: πλάτη.

755

Cod.: ἧν παραθύρη.

756

Cod.: τρίπας.

757

Cod.: ἰσούς.

758

Cod.: ἐσκαμένος.

759

Cod.: καὶ κτισμένος.

760

Cod.: ψιφίων.

761

Cod.: κόκινομαυρωπράσινον, ἄσπρω.

762

Cod.: χρυσομοσίου.

763

Cod.: ζωγραφισμένον ἅγιον.

764

Cod.: ἐξέσιον.

765

Cod.: ἰδεῖν.

766

Cod.: δοξάσι.

767

Cod.: καὶ αὐτῶ.

768

Cod.: καὶ εἰς.

769

Cod.: πέρουσι.

770

Cod.: εἰς.

771

Cod.: εὑρίσκειν ἔνπροσθεν.

772

Cod.: συνικοδήμω.

773

Cod.: ἀπὸ καθήλαν.

774

Cod.: ἐκείνον.

775

Cod.: καὶ ἑπτὰ.

776

Cod.: παρασκεβὴν.

777

Cod.: μεταθρήνων.

778

Cod.: μεταπολλῶν.

779

Cod.: ὁρίας.

780

Cod.: ἡδυστον, ὑπερμελικηρίου.

781

Cod.: λευκώτατον ὡσπερχιὸν εὖωσμον.

782

Cod.: εὐωδία.

783

Cod.: σσαρανταὀκτῶ.

784

Cod.: ἐπιτιδία.

785

Cod.: ὀρθομαρμάροτον.

786

Cod.: εὐμορφωτάτο.

787

Cod.: ἔλθει τὸ ἅγιον.

788

Cod.: αὗθις καταλαμβάνουν.

789

Cod.: ἕξει.

790

Cod.: ταῖς ὕλαις.

791

Cod.: ὅτ’ ἐκάθησεν.

792

Cod.: καὶ ἕφθασαν.

793

Cod.: ἕξει κανδήλαις; in margine δεκατέσσαραις

794

Cod.: τοῦ ἀληθεινοῦ.

795

Cod.: χωτρώτατα.

796

Cod.: κολύναις ἧν.

797

Cod.: νεστώριοι, γχαμπέσιοι, λ. διωσκορεῖται.

798

Cod.: μακεδονεῖται.

799

Cod.: ἐστέκοτου.

800

Cod.: τὸ.

801

Cod.: εἶναι δὲ μεγαλώτατη.

802

Cod.: πλατιᾶ.

803

Cod.: μαζομένη.

804

Cod.: μετασκεβῆς ἧν περὶ τυχισμένη.

805

Cod.: κυπαρίσινα.

806

Cod.: τουτείχου.

807

Cod.: εὔμοφα.

808

Cod.: ἑτέρων.

809

Cod.: ἄσπρω περιστέρη.

810

Cod.: ἀστέρη.

811

Cod.: νακατευαιενει.

812

Cod.: κερὸν.

813

Cod.: περιστέρη.

814

Cod.: ἔθεται ὡ. βανεις μαχαίρι.

815

Cod.: ἣν.

816

Cod.: ἐμψη.

817

Cod.: μήνει.

818

Cod.: βούλα.

819

Cod.: πολὴν.

820

Cod.: ἰδεῖ.

821

Cod.: δοξάσι.

822

Cod.: κτήστην.

823

Cod.: πολυπόθοτον.

824

Cod.: ἐποτήστειν.

825

Cod.: καὶ ἄλλα.

826

Cod.: γράφει στορία.

827

Cod.: ὅλλοι.

828

Cod.: κάστροι.

829

Cod.: δὲ πιστεύει.

830

Cod.: μεγάλω.

831

Cod.: εὐγάλεται.

832

Cod.: ἔρχεται.

833

Cod.: εὐγένει.

834

Cod.: κοιτάζουσιν.

835

Cod.: βάλουν.

836

Cod.: να ἔλθει εἰς αυτους σκέπει.

837

Cod.: ἐλέσον.

838

Cod.: ὑμνοδία.

839

Cod.: μεπολὺς παρησίας.

840

Cod.: τότε.

841

Cod.: νάδες.

842

Cod.: ταράσσεται.

843

Cod.: καλοσύνης.

844

Cod.: ποιοῦ.

845

Cod.: ὅθεν.

846

Cod.: συκόνουν.

847

Cod.: κάμνωσιν.

848

Cod.: βαρῶσιν.

849

Cod.: ναἰδοῦν τὸ ἐπιθυμοῦν.

850

Cod.: μήνης.

851

Cod.: βούλαν ναεύγαλη.

852

Cod.: κλιδάριον.

853

Cod.: κελίου.

854

Cod.: ἔρχεται.

855

Cod.: εἰς.

856

Cod.: ἀναμένω.

857

Cod.: ἀλλότε.

858

Cod.: ἀπλομένω.

859

Cod.: καὶ εἰς.

860

Cod.: ἀνεβαίνει.

861

Cod.: σέρβηκην ποῦναι.

862

Cod.: καὶ ἀναπτουνσι.

863

Cod.: καὶ οἱ φράγγοι τ. στέκουντε εἰς μ. ἀπορείαν.

864

Cod.: καὶ ἀς στ. εἰς.

865

Cod.: καὶ ἡμεῖς εἰς.

866

Cod.: καὶ ἐσεῖς π. πιστεύεται νάἐχεται.

867

Cod.: καὶ ἡμεῖς.

868

Cod.: ερετικοὶ.

869

Cod.: ἀστρέψομαι εἰς.

870

Cod.: καὶ ἀκούσεται.

871

Cod.: εἶσθαι ’δικήμας.

872

Cod.: εἰς τὸν.

873

Cod.: παιδία.

874

Cod.: ἡμέραν.

875

Cod.: μετακηρία.

876

Cod.: καὶηλειτουργία.

877

Cod.: ἄρξι.

878

Cod.: ὑπνώτουσιν.

879

Cod.: ἀγρυπνίαν.

880

Cod.: ἀκολουθίαν.

881

Cod.: κυρίαν.

882

Cod.: θήραν.

883

Cod.: ἐκκλύουσιν ἐκείνου τ. κελίου.

884

Cod.: θήραν.

885

τὴν κλήραν == τὸν κλῆρον.

886

Cod.: τε.

887

Cod.: τῆ ἁγία.

888

Cod.: ἀγχώριστον.

889

Cod.: τελειόνοντος λέγει.

890

Cod.: πάντες.

891

Cod.: ἀκολουθείαν.

892

Cod.: ἀπλώνει.

893

Cod.: χαῖρα.

894

Cod.: συναύτο.

895

Cod.: ἀγάλεται.

896

Cod.: ἀγάλουνται.

897

Cod.: ἀς ἐπιστρέψομεν.

898

Cod.: στρογγλῶ.

899

Cod.: εἶναι ἐκεῖ.

900

Cod.: μέσιν τρυπιμένο.

901

Cod.: ψιφὴ.

902

βαρμένο == βαλμένο.

903

Cod.: ἢν στιχιομένος.

904

Cod.: καρφία.

905

Cod.: τ’αὐτήτους.

906

Cod.: ἄναθρον.

907

Cod.: σιδύρο.

908

Cod.: αὐτὸν.

909

Cod.: κανδήλα.

910

Cod.: αὐτὸ.

911

Cod.: ἔδυραν.

912

Cod.: κρέμετε καὶ ὡς.

913

Cod.: κάτοθεν δὲ ἐξέρχεσε.

914

Cod.: τριπητὴν.

915

Cod.: κλαπομένος.

916

Cod.: φυλακομένος.

917

πλένουν == πλύνουν.

918

Cod.: κιβέβουν.

919

Cod.: ἐκκλησίαν.

920

Cod.: κεῖτε.

921

Cod.: κάτοθεν.

922

Cod.: ἣν.

923

Cod.: σκήσμα.

924

Cod.: βαλμένω.

925

Cod.: σβεμένω.

926

Cod.: ἄτντικρις.

927

ἔκτησεν στὸν ἐπτωχῶν == πτωχῶν.

928

Cod.: ἐξοπίσο.

929

Cod.: κάτο.

930

Cod.: ποεύεσε εἰς τὸνπάντο.

931

Cod.: ἐρέθη.

932

Cod.: ὁ.

933

Cod.: καὶ εὑρέθη.

934

Cod.: ἐξει ὀκτῶ βαθμήδια.

935

Cod.: εὑρίκαν.

936

Cod.: τύχου.

937

Cod.: γωνύας.

938

Cod.: τρίπαν.

939

Cod.: εἰς κάφην μαρμαραίνην.

940

Cod.: καὶ ἐξέρχεται.

941

Cod.: εὐγένει.

942

Cod.: βοὴνἀκούης.

943

Cod.: εἶναι.

944

Cod.: καχλάζόντος.

945

Cod.: ὅμοιως.

946

Cod.: ἄλλος.

947

Cod.: ἄρωστον.

948

Cod.: ἀπὸ ῥῆσαι.

949

Cod.: ἐπιτό μέσω μέρην.

950

Cod.: τὴν.

951

Cod.: ἐσκήστικεν.

952

Cod.: κείνην.

953

Cod.: ἡμᾶς.

954

Cod.: στεφάνη.

955

Cod.: λαμβάνη.

956

Cod.: κανδήλην.

957

Cod.: σβένηται.

958

Cod.: ἐξέρχέσε.

959

Cod.: ὀλίγον.

960

Cod.: ἰσώπεδον.

961

Cod.: παρησίας.

962

Cod.: ἴδα.

963

Cod.: μικρώτατον.

964

Cod.: γλυπτώτατον.

965

Cod.: εἰ δὲ.

966

Cod.: μιχρώτατα

967

Cod.: ἴδας.

968

Cod.: κρέμμαται.

969

Cod.: ψηφιοκαμωτάτω.

970

Cod.: τεχνουργοεύμορφώτατον.

971

Cod.: ὡραιωτάτον.

972

Cod.: ἐξέσιον.

973

Cod.: παῤησίας.

974

Cod.: μεπαῤἡσίαν.

975

Cod.: ναἴδες.

976

Cod.: ἴδες.

977

Cod.: ἐκείνας.

978

Cod.: παῤἡσίαν.

979

Cod.: εἰκοσιδύο.

980

Cod.: εἷναι.

981

Cod.: ἣν πόρτα.

982

syntaxis: στὰ δυσικὰ δὲ τοῦ ναοῦ εἶναι πόρτα, ἣν, ὡς λέγουν, διεπέρασεν ὁσία Μαρία ἡ Αἰγυπτία.

983

Cod.: ὡς.

984

Cod.: ἁμαρτίαν.

985

Cod.: καὶ ὑπὸ.

986

Cod.: ἀνεκλείσβησαν.

987

Cod.: ἰστερισμέναις.

988

Cod.: ἀνανεοῦτε.

989

Cod.: τακάλη.

990

Cod.: ἐξεφωνήσαμεν.

991

Cod.: ἐμάθαμεν.

992

Cod.: καὶ εὐχαριστήσαμεν.

993

Cod.: ἀκούσαται.

994

Cod.: διεξέρχεσε.

995

Cod.: εὔμοφον κολλυμένον.

996

Cod.: καμπαναρίω.

997

Cod.: ὡραιοτάτω.

998

Cod.: λεπτῶτεχνουργωκάματον.

999

Cod.: ὑψηλωτάτω.

1000

Cod.: συντεθεμμένα.

1001

Cod.: μωσίου.

1002

Cod.: σαφίσνισμα.

1003

Cod.: μάθεται.

1004

Cod.: ναφυγηθῶ.

1005

Cod.: αὐθεντίασας.

1006

Cod.: ἀλ’λ’ἀπολίγω εἰς πόλην ναεἰπῶ τ. εὐγενείασας.

1007

Cod.: εἰς τὸ.

1008

Cod.: τεσσαράκοντα.

1009

Cod.: ἄγγελοι.

1010

Cod.: ἀλλ’ὁ τρόπος.

1011

Cod.: ἰσοῦν

1012

Cod.: φωτοδώτην.

1013

Cod.: δι’ ὑπήντησεν.

1014

Cod.: ἅψητε.

1015

Cod.: ἐπετήμησεν.

1016

Cod.: ἀναβαίβηκα.

1017

ἀκμὴ == ἀκμὴν == ἀκόμη.

1018

Cod.: κλίει.

1019

Cod.: καὶ ἡ.

1020

Cod.: εὑρίσκεται θαμένη.

1021

Cod.: εἰς μερία.

1022

Cod.: ἧν.

1023

Cod.: εἰς τῶν.

1024

Cod.: ἣν.

1025

Cod.: ἀνοίγη.

1026

Cod.: ἐκκλησίαις σκάλα.

1027

Cod.: καὶ εἰπάνει.

1028

Cod.: χρείζετε εἰς πατριαρχιω.

1029

Cod.: εὑρίσκει.

1030

Cod.: ὡραιοτάτω.

1031

Cod.: κελλία.

1032

Cod.: τιμιωτάτω.

1033

Cod.: κολλυμένον.

1034

Cod.: ἐκκλησίας μετο.

1035

Cod.: ἀκούσαται δοξάσαται.

1036

Cod.: ὅτι.

1037

Cod.: φενεται.

1038

Cod.: εὑρίσκοτου.

1039

Cod.: ἡ αὐλὴ.

1040

Cod.: ὀλίγω ἐπαρήλθεν δεδ’ἡμῶν ἁἁμαρτίας.

1041

Cod.: κολόναις.

1042

Cod.: ἔφθηραν.

1043

Cod.: πύλη.

1044

Cod.: μαρμαρωκαμομένη.

1045

Cod.: ἀλλήθεια.

1046

Cod.: ἑτέρων.

1047

Cod.: ἑτέρων.

1048

Cod.: εὑρίσκεται.

1049

Cod.: μαυρὴ.

1050

Cod.: ὅπερ.

1051

Cod.: καὶ αὐτῶ.

1052

Cod.: ὅπερ.

1053

Cod.: ὁ.

1054

Cod.: ὃ ἐς μικρωτάτον.

1055

Cod.: ἐκείνον.

1056

Cod.: εἰδ’ εἰς.

1057

Cod.: ἐβρίσκοντα.

1058

Cod.: ὀλλίγον.

1059

Cod.: μοναστρίων.

1060

Cod.: ὅτ’ ἔστι καὶ ὁδύρετον.

1061

Cod.: ἐνἤσκισε.

1062

Cod.: καὶ ἡ ἀννησία.

1063

Cod.: διέφθηραν.

1064

Cod.: μήνει.

1065

Cod.: ἐγκρέμησαν καὶ.

1066

Cod.: ἀπαρτι.

1067

Cod.: δαβὴδ.

1068

Cod.: οἱκίαν.

1069

Cod.: εἶναι.

1070

Cod.: ἐπιτηδία.

1071

Cod.: ναγενεῖ κρίση.

1072

Cod.: τήθεται.

1073

Cod.: κρίσιν.

1074

Cod.: ναμασλοτρώσει

1075

Cod.: μεάρματοσία.

1076

Cod.: καὶ ἐπὶ τατειχοι.

1077

Cod.: οὕτο.

1078

Cod.: εἰς τὴν.

1079

Cod.: τύρος.

1080

Cod.: ἐπίστηθήος.

1081

Cod.: μάρτης.

1082

Cod.: κλίνὴ.

1083

Cod.: προτομάρτυρα.

1084

Cod.: κελλία καὶ.

1085

Cod.: καλογροίας.

1086

Cod.: τοῦ θηριόδες.

1087

Cod.: ἐκείνω.

1088

Cod.: δοξολογεῖτε.

1089

Cod.: ἔκτησεν.

1090

Cod.: σολωμὸς.

1091

Cod.: κλέγουν.

1092

Cod.: οὕτως.

1093

Cod.: ὅνπερ ἐρέθη.

1094

Cod.: λεπτωτάτη.

1095

Cod.: σιμεὼν.

1096

Cod.: κλινὸν.

1097

Cod.: ἐπιτομεσωμέρη.

1098

Cod.: παναγίαν.

1099

Cod.: οὑτως.

1100

Cod.: πιάνη.

1101

Cod.: εὐλογημένη.

1102

Cod.: οὐκανοιχθήσει.

1103

Cod.: εἰσελεύσωμε.

1104

Cod.: κρίσιν.

1105

Cod.: ἧν.

1106

Cod.: ἧν.

1107

Cod.: τοῦ λουετροῦ.

1108

Cod.: τεῖχον.

1109

Cod.: ἧν.

1110

Cod.: καὶ εὑρίσκεις.

1111

Cod.: ἐπιτίδια.

1112

Cod.: κτήριον π. ὡραιοτάτω.

1113

Cod.: ἐπιτίδιον.

1114

Cod.: παναγίαν.

1115

Cod.: διεξέρχεται.

1116

Cod.: ἔγγυστα τοῦ πυλαίου.

1117

Cod.: ’τάρασε.

1118

Cod.: προορισμένος.

1119

Cod.: ὑγιεῖ καθ’ ἓν.

1120

Cod.: δὲν.

1121

Cod.: καὶ ὀλίγω.

1122

Cod.: ναἰδεῖ.

1123

Cod.: ἐπιτίδιον.

1124

Cod.: κτηστῶ σπήτη.

1125

Cod.: δισθήριν.

1126

Cod.: διμηουργόν.

1127

Cod.: πυλάτου.

1128

Cod.: μπαίης.

1129

Cod.: μιιαιρέων.

1130

Cod.: ἔξει.

1131

Cod.: δεκαπέντε ὀργιάς.

1132

Cod.: κἀλλὸν.

1133

Cod.: ναεἰποῦμεν κατατάξιν.

1134

Cod.: νἄχεται.

1135

Cod.: νασπουδάξει.

1136

Cod.: ὤφελος.

1137

Cod.: διὰ τὴν.

1138

Cod.: τὴν σ. ἔχωμεν.

1139

Cod.: γῶνος.

1140

Cod.: ἐξηφάνισθαι.

1141

Cod.: ἧν.

1142

Cod.: ἄνωγεον, ὅπερ.

1143

Cod.: σογκαθήσας.

1144

Cod.: τριβλίω.

1145

Cod.: κατώγεον.

1146

Cod.: θαμένον.

1147

Cod.: μυροδίαν.

1148

Cod.: ἐγεννήθ’.

1149

Cod.: μελλωδὸς.

1150

Cod.: καί εὕρεις.

1151

Cod.: ἴδα.

1152

Cod.: νοϊτά.

1153

Cod.: αἱσθητά, τ ... ουν ὡς. αὐτάδε.

1154

Cod.: καὶ ὁ.

1155

Cod.: ἐχειροτόσε.

1156

Cod.: εἶτον.

1157

Cod.: ἑβρίσκεται, οὗ εἶσαν.

1158

Cod.: εἶσαν.

1159

Cod.: εἶσαν.

1160

Cod.: εἳρμωσεν.

1161

Cod.: ἀγώρασαν.

1162

Cod.: κεραμαίως.

1163

Cod.: μετοτιμίω.

1164

Cod.: ἀνθέλεις ναμανθάνεις.

1165

Cod.: ναἀποθάνεις.

1166

Cod.: ἐπίπρακεν.

1167

Cod.: κορμὴν.

1168

Cod.: ἐπιμελληθεῖς.

1169

Cod.: ἐρρήξας.

1170

Cod.: δίδει.

1171

Cod.: ἀγώρασαν.

1172

Cod.: κάνουν.

1173

εἰπάνουν == ὑπάγουν; of. v. 429, 654, 681, 821, 1033, 1169 etc.

1174

Cod.: πάν’.

1175

Cod.: ἀσκήτεβαν.

1176

Cod.: πολεῖς.

1177

Cod.: λειτουργίαν.

1178

Cod.: ἔπιτα.

1179

sic codex.

1180

Cod.: γευσιμανὴν εὐγένει.

1181

Cod.: χώματ’ ἄρυπτεν.

1182

Cod.: καὶ ὁ τ. ἧν.

1183

Cod.: καὶ οἱ.

1184

Cod.: εἰπάνουν.

1185

Cod.: ’λήθεικεν.

1186

Cod.: ἐβρίσκεις.

1187

Cod.: καλλὰ.

1188

Cod.: μαρμαρένει.

1189

Cod.: πεντίκοντα.

1190

Cod.: ἧν.

1191

Cod.: περικαλέστατος κεκεχαριτωμένος.

1192

Cod.: σκαλὴν.

1193

Cod.: μικρώτατη.

1194

Cod.: ὅλλων.

1195

Cod.: ὅτι ἐκεῖθεν.

1196

σὲ == είς.

1197

Cod.: καὶ αὐτόναι σεσημεῖον.

1198

Cod.: ὁρίας.

1199

Cod.: ὑπάγωμεν.

1200

Cod.: ἐκοπίασεν.

1201

Cod.: ἐσκαμένος.

1202

Cod.: ὁποῦ ἀναβαίνει.

1203

Cod.: ὄνον.

1204

Cod.: δὲ οἱ ἀπόστολ’οἴθέλον ὑπνου ἀναπαῆναι.

1205

Cod.: εἶδε.

1206

Cod.: λέγειν.

1207

Cod.: ἔσεσθαι.

1208

Cod.: ἐῤῥήμωσις.

1209

Cod.: κωρυφὴν.

1210

Cod.: καλλὰ.

1211

Cod.: τούρλαιον.

1212

Cod.: γύροθε.

1213

Cod.: μαθεταὶ.

1214

Cod.: οὗτος.

1215

Cod.: ὅλος.

1216

καταβόμενος == καταβὰς.

1217

Cod.: οὗτος.

1218

Cod.: ἥτης.

1219

Cod.: ὅτ’.

1220

Cod.: τοῖς.

1221

Cod.: δράμεται, εἴπαται.

1222

Cod.: ὡς φησὶν.

1223

Cod.: πλαγία.

1224

Cod.: κελίον ἧν.

1225

Cod.: μεγάλω.

1226

Cod.: μνημεῖον.

1227

Cod.: θαυμάσει.

1228

Cod.: περιχαρὸς.

1229

Cod.: σφίγγεσε.

1230

Cod.: ὅσα.

1231

Cod.: νατὰ λέγεις.

1232

Cod.: ταφυγηθὴς ποίῆσε δὲ νακλαίεις.

1233

Cod.: δὲ ἐξομολογηθεὶς.

1234

Cod.: πορνίαν.

1235

Cod.: ἀφείησε.

1236

Cod.: εὐγένεις.

1237

Cod.: παγένης.

1238

Cod.: ἁγίαν.

1239

Cod.: τοῦ ἀπαιῶνος.

1240

Cod.: ὅπος ἧν.

1241

Cod.: ναπασχει.

1242

Cod.: ναμὴ συνηπαντήσης.

1243

Cod.: πλίστα.

1244

Cod.: ἀφείη μοι τὰ κατ’ αὐτῶν.

1245

Cod.: ἔχει.

1246

Cod.: ἴδα.

1247

Cod.: εὑρίσκεται ὡς ἧν ἀπεσταλμένη.

1248

Cod.: ἡ.

1249

Cod.: σηλωὰμ.

1250

Cod.: νῆψε.

1251

Cod.: ἴσον.

1252

Cod.: σθενὸν.

1253

Cod.: ἐκείνω δὲ τὸ χίςσιμον πολλὰνἐ βαβυτάτω.

1254

Cod.: ἧν πλατὴ ὁπίσθεν στενοτάτω.

1255

Cod.: ἐκεῖνοι.

1256

Cod.: καὶ αὐτοὶ.

1257

Cod.: στραβοτυφλαθήκασι καὶ οἱ.

1258

Cod.: πουκ’ είδασι.

1259

Cod.: ἀξιώπιστοι.

1260

Cod.: ἐκ ἧν.

1261

Cod.: ξύλω.

1262

Cod.: μερήζεται.

1263

Cod.: φύλλω.

1264

Cod.: σκέβη.

1265

Cod.: τακούσει καὶ ἰδεῖ πᾶσα’νας τὸ πιστέβη.

1266

Cod.: ἐπροείκόνειζαν.

1267

Cod.: ἴδαμε.

1268

Cod.: σχισμένην.

1269

Cod.: εἰπανει.

1270

Cod.: θεοδοσίαν.

1271

Cod.: αὐτοὶ.

1272

Cod.: ἀφάνησαν, ἐχάλλασαν.

1273

Cod.: ἔξι.

1274

Cod.: ἐξέσία.

1275

Cod.: μελαζούρην.

1276

Cod.: παγκαλῆς.

1277

Cod.: ἐπιτίδια.

1278

Cod.: μεταψιφίων.

1279

Cod.: ἐπινοσοκομίου.

1280

Cod.: κελλὴ.

1281

Cod.: δαμασκυνος.

1282

Cod.: παρέδοκε.

1283

Cod.: ὅλλων τῶν κελλίων.

1284

Cod.: ἐκκλησίας.

1285

Cod.: εἰς τὴν.

1286

Cod.: ἐπέλαψαν.

1287

Cod.: κάλιστος.

1288

Cod.: ἀφείημοι.

1289

Cod.: αὐτῶν.

1290

Cod.: ἀστάρες.

1291

Cod.: πλίστας κέλας.

1292

Cod.: κέονται.

1293

Cod.: γεύοντε.

1294

Cod.: ἀλλέξωθεν.

1295

Cod.: κτηρίω.

1296

Cod.: μικρώτατον.

1297

Cod.: ἀσκηταρίω.

1298

Cod.: τούρλαιον.

1299

Cod.: πέλλει τούτον.

1300

Cod.: ναεἰδεῖς ἐ. μεγάλω.

1301

Cod.: τὰασκητίρια νασεπαρει.

1302

Cod.: εἶταν.

1303

Cod.: ναμείνει.

1304

Cod.: εὑρίσκομαι.

1305

Cod.: ἀλλαἐκεῖνα εἴβλεπες.

1306

Cod.: δυστάζει.

1307

Cod.: εἰδεῖ.

1308

Cod.: δεἰκνουσει.

1309

Cod.: ἐστρόθηκαν.

1310

Cod.: κόσμου.

1311

Cod.: ῥημομένα.

1312

Cod.: οὐδεναγκομιάσω.

1313

Cod.: ἣν.

1314

Cod.: εἴπωμεν.

1315

Cod.: λόγον.

1316

Cod.: ὑμωγαῖς.

1317

Cod.: ὄζη.

1318

Cod.: ἣν.

1319

Cod.: ἡμέραν.

1320

Cod.: εἶπων.

1321

Cod.: λύτρωσεις.

1322

Cod.: ἔγεσιν.

1323

Cod.: ἐπέρνουσιν.

1324

Cod.: καὶ ἐκ. πρσεγγύσας.

1325

Cod.: εἰσενοίαν.

1326

Cod.: ὑπάγε.

1327

Cod.: σεσαθρομένος.

1328

Cod.: μανθάνει.

1329

Cod.: ἐκάθησεν.

1330

Cod.: φιλανοίας.

1331

Cod.: εὑρίσης.

1332

Cod.: ὡς.

1333

Cod.: δύνανασαι τοῦτον.

1334

Cod.: μετὸ καλάμη εὑρίσκονται.

1335

Cod.: σποίτια.

1336

Cod.: ἀφορεσμένα.

1337

Cod.: ἐκπροπολοῦ.

1338

Cod.: ἤχαν.

1339

Cod.: μαγνήτων.

1340

Cod.: καὶ εἶναι.

1341

Cod.: ἄρραβοι.

1342

Cod.: γυμνώκολοι.

1343

Cod.: ἀφορισμένοι.

1344

Cod.: εὐαγγέλιον.

1345

Cod.: λέγει ὅτι ἐκατέβη.

1346

Cod.: εἰς τὴν.

1347

Cod.: καὶ αὐτοὶ.

1348

Cod.: ἐπήκεν.

1349

Cod.: ναβὴ ἐπολέμησεν.

1350

Cod.: κωλοβοῦ.

1351

Cod.: συκομορίας.

1352

Cod.: ὑπομεῖνε.

1353

Cod.: οὕτος.

1354

Cod.: ναπᾶμε.

1355

Cod.: ὀλίγω μας ἀπόμηνεν.

1356

Cod.: φθάνωμεν.

1357

Cod.: καθήσωμαι.

1358

Cod.: ὅτιμε θ.

1359

Cod.: ἀνεκάθησεν.

1360

Cod.: ἀναπάη.

1361

Cod.: ὀλώφωτος.

1362

Cod.: πιστωθηταίμου.

1363

Cod.: ταπεινὸς.

1364

Cod.: ἐστὶ.

1365

Cod.: ταῦτας.

1366

Cod.: προόρισμένα.

1367

Cod.: καὶ ἔλαβε τὴν ἁλμυρὰν σγλυκύτητα.

1368

Cod.: πίνωσιν.

1369

Cod.: ναγευτεῖ.

1370

Cod.: μετέβαλε.

1371

Cod.: ἐπετίμησέν.

1372

Cod.: ἐδιοξέν.

1373

ἐκρεμνοὺς == κρημνοὺς.

1374

Cod.: καλλιαὶ.

1375

Cod.: ἰορδάνην.

1376

Cod.: ἐβαπτίσθει.

1377

Cod.: καὶ ὁ.

1378

Cod.: ἐφοτίσθει.

1379

Cod.: ὁποῦ ἐλθεῖ.

1380

Cod.: ἀπέρει.

1381

λία; cf. v. 1029, 1145.

1382

Cod.: ἐχάριν.

1383

Cod.: ἴδε καὶ ἐπροσκύνησεν.

1384

Cod.: ἀνθέννα.

1385

Cod.: πλένεσε.

1386

Cod.: ἐκεῖδε.

1387

Cod.: ἥναι.

1388

Cod.: σοδογόμορα.

1389

Cod.: ἐπλήθηνε.

1390

Cod.: μοιχῖα.

1391

Cod.: πορνία.

1392

Cod.: ἐκατεπόντησεν.

1393

ἐκατοτέραν == κατωτέραν.

1394

Cod.: βρόμος ἐξέθεν.

1395

Cod.: γεννεάν.

1396

Cod.: ἄκρος.

1397

Cod.: βρομώδης.

1398

Cod.: θανατώνηδε, κωλλᾶται.

1399

Cod.: φεύγομεν.

1400

Cod.: προσεκόμησεν.

1401

Cod.: ὅθεν.

1402

Cod.: λύμνη.

1403

Cod.: εὐγάλη.

1404

Cod.: γλῶττα.

1405

Cod.: ἵδα.

1406

Cod.: ὀνομασθη δὲ οὕτο ὁ ζεβαιδαῖος.

1407

Cod.: κλινὸς.

1408

Cod.: θάλλασσαν πλατιὰν.

1409

Cod.: τὸν ἀθαναὴλ συνδυσὶν.

1410

πάλαι == πάλιν.

1411

Cod.: δύκτια χαλλάσαται.

1412

Cod.: εὑρίσκεται.

1413

Βεριάδος == Τιβεριὰς.

1414

Cod.: ὃ.

1415

Cod.: ὁλίγω.

1416

Cod.: τούτους.

1417

Cod.: ἔλλαμψεν.

1418

Cod.: Αοὕτω.

1419

Cod.: δύο.

1420

Cod.: καὶ εὑρίσκεις.

1421

Cod.: ἐξαρχίθεν.

1422

Cod.: ὀνομάσθην.

1423

Cod.: ταξύλα.

1424

Cod.: σαφηνήσω.

1425

Cod.: ἔνοιαν.

1426

Cod.: λὼτ τ’.

1427

Cod.: φησὶν.

1428

Cod.: ἁγιάσει.

1429

Cod.: ναυπάγει.

1430

Cod.: ναφυτεύσει.

1431

Cod.: ναπάγει ναγυρευσει.

1432

Cod.: ναφέρνει.

1433

Cod.: νατοὺς ποτίζει.

1434

Cod.: ναβάλει.

1435

Cod.: ναγνωρίζει.

1436

Cod.: πεμφέντα.

1437

Cod.: πορεύεται.

1438

Cod.: ἰορδάνην.

1439

Cod.: ταῖς χαραῖς καὶ βάλη.

1440

Cod.: ἐπιτοὺς.

1441

Cod.: καρδία του θάλη.

1442

Cod.: σύμπλευκτα.

1443

Cod.: ἐριζῶσαν.

1444

Cod.: καλλὰ.

1445

Cod.: ἴδαμεν.

1446

Cod.: βάλει.

1447

Cod.: κελία.

1448

Cod.: εὔμοφα.

1449

Cod.: περικαλῆς.

1450

Cod.: μεταψιφίων.

1451

Cod.: ἴδον.

1452

Cod.: ὁ κόπος.

1453

Cod.: κανδήλια.

1454

Cod.: ἀντεναφέξει.

1455

Cod.: ἴδα.

1456

Cod.: ὁρηνὴν.

1457

Cod.: ἁγίαν.

1458

Cod.: παγένης.

1459

Cod.: ὁρινὴν εὐγένης.

1460

Cod.: εβρίσκεις.

1461

Cod.: εἰς τὸν τεῖχον.

1462

Cod.: θήρα.

1463

Cod.: μικρώτατη.

1464

Cod.: βρύσει.

1465

Cod.: συκωφαντηθέντα.

1466

Cod.: τὰ ἀληθὲς.

1467

Cod.: διησχισμένη.

1468

Cod.: νερόναἰ ποῦ βαπτισθει.

1469

Cod.: κανδάκις.

1470

Cod.: ἀνακενήσθει.

1471

Cod.: ἀλλήλαι.

1472

Cod.: ἤχασιν.

1473

Cod.: καὶ οἱ.

1474

Cod.: μικρώτατον.

1475

Cod.: ὀνομάζεται.

1476

Cod.: Δοξάσεις.

1477

Cod.: ἀπορρῆσαι.

1478

Cod.: μίαν.

1479

Cod.: ἀνεκάθησεν.

1480

Cod.: τοδένδρὸν ἐκεῖσκιψεν.

1481

Cod.: κειμήθυκεν

1482

Cod.: ὁδηπορία.

1483

Cod.: ἐκώμησεν.

1484

Cod.: ναπάγει.

1485

Cod.: ἐτυπώθει.

1486

Cod.: ἐσικόθηκεν καὶ ἔφ. καὶ λυτρώθειν.

1487

Cod.: λογᾶτε.

1488

Cod.: ἐξέσιος.

1489

Cod.: μακρὴς.

1490

Cod.: ἐξέσιος τ. πᾶσιν.

1491

Cod.: δοξάσει.

1492

Cod.: μετασκεβῆς τεχνουργωκ.

1493

Cod.: θ’ἀμαμολιβδη.

1494

Cod.: ἐξέσιον.

1495

Cod.: τόρα.

1496

Cod.: ὅλλαις εἶναι ἐξέσια μ’ ἁγίους.

1497

Cod.: ψιφὶ.

1498

Cod.: τετυπομέναις.

1499

Cod.: μεταχρυσομοσίου.

1500

Cod.: κ’ εἶνεστὸμεσομέρει.

1501

Cod.: ἁγίας μαρίας.

1502

Cod.: πεντικοστὴ.

1503

Cod.: μεταμωσίου.

1504

Cod.: σαμφύρου.

1505

Cod.: χρυσομωσίου.

1506

Cod.: ἐκγεννηθὴς.

1507

Cod.: ὡραιοτάτον.

1508

Cod.: πασάνας.

1509

Cod.: πάντερπνω μερωδάτω.

1510

Cod.: ἐπιδύσις.

1511

Cod.: ὑπᾶς ναπροσκυνήσις.

1512

Cod.: γλυπτώτατα, μικρώτατα κ. λελαττωμημένα.

1513

Cod.: ἣν.

1514

Cod.: μεκελία.

1515

Cod.: ἐπιτίδιον.

1516

Cod.: ποπεθύμησεν δ. διαναπιει.

1517

Cod.: εἰκρὴβοσε.

1518

Cod.: τότε πληρθώη.

1519

Cod.: ὅτε.

1520

Cod.: ῥαμμὰ.

1521

Cod.: ραχιηλ.

1522

Cod.: εἶτον.

1523

Cod.: ἄρραβες.

1524

Cod.: ἧν.

1525

Cod.: ὁ βηθλεὲμ δὲ λήπεται.

1526

Cod.: μήλια.

1527

Cod.: μέρει.

1528

Cod.: εὐφρανθᾶ.

1529

Cod.: κούφυες ἧν γλυμένες.

1530

Cod.: μεχρυσαῖς βούλαις λ. ἧν ὅλλαις βουλωμέναις.

1531

Cod.: ἁγίων εἶναίσωθεν.

1532

Cod.: κ’αὐτὰ.

1533

Cod.: εἰς το β. εὑρίσκεται μετοψηφὴ.

1534

Cod.: νασαςτὸ ὀφελήσω.

1535

Cod.: μέντι κ. εἰς τὸ σύθρονον.

1536

Cod.: προσέχεται.

1537

Cod.: νακαθήση.

1538

Cod.: ἀναφανήση.

1539

Cod.: καὶ αὐτὸς.

1540

Cod.: δενεἶτουν.

1541

Cod.: νακαθήσει.

1542

Cod.: καταβηθύση.

1543

Cod.: λευκοτάτη.

1544

Cod.: εὐγάλει.

1545

Cod.: κανδίλες.

1546

Cod.: σεβαίνει.

1547

Cod.: παρακλήσι.

1548

Cod.: ἀπέκτηναν.

1549

Cod.: κελιά.

1550

Cod.: ἐξεβωνίμων.

1551

Cod.: παρακλησίδιον.

1552

Cod.: ὑποκάτον.

1553

Cod.: εἰς τὸ.

1554

Cod.: ὁπουεἶτουν.

1555

Cod.: πουπρωεἴπαμεν.

1556

Cod.: εὐγαλμένη.

1557

Cod.: εἶδε.

1558

Cod.: εἶτουν.

1559

Cod.: κανδίλια.

1560

Cod.: ἀνάπτει.

1561

Cod.: ἧν.

1562

Cod.: κέει τὸ φυτήλ.

1563

Cod.: παρακλήσια.

1564

Cod.: καὶ ὡς.

1565

Cod.: εἴπατα.

1566

Cod.: στρέμα.

1567

Cod.: ὅλλα ’ναι χρυσόμενα.

1568

Cod.: εὐμορφώτατη.

1569

Cod.: ἁγιωβημ. ἀσιμοχρυσομένα.

1570

Cod.: περιχροσιομένον.

1571

Cod.: ὑποκάτο.

1572

Cod.: αὐτῶ.

1573

Cod.: ἧν.

1574

Cod.: ὡραιωτάτω.

1575

Cod.: εἰς ὅλσν.

1576

Cod.: εἰς τὴν.

1577

ὁρταὶ == ἑορταὶ.

1578

Cod.: ζωγραφισμένη.

1579

Cod.: ἰσσαὶ.

1580

Cod.: γεδαιὼν.

1581

Cod.: τινὲς τιἐσύντηχεν.

1582

Cod.: ἒξ δὲ παρακλήσια.

1583

Cod.: ὅλλα.

1584

Cod.: εὐδομάδα.

1585

Cod.: εὐφημέριοι φημοὶ.

1586

Cod.: εἰς τὴν.

1587

Cod.: ὅλλα μετα.

1588

Cod.: ἐκκλησίας.

1589

Cod.: κελία.

1590

Cod.: ἐξέσια.

1591

Cod.: τράπεζα ὡραιώτατη.

1592

Cod.: ξενοδοχία.

1593

Cod.: ὁδιγήα.

1594

Cod.: πὴ.

1595

Cod.: κελία.

1596

Cod.: φράγγικον.

1597

Cod.: μία.

1598

Cod.: ὅλλα.

1599

Cod.: ἐκκλησίας.

1600

Cod.: ναπάνει.

1601

Cod.: ἐπότηζε ὅλλα.

1602

Cod.: ῥοϊδία.

1603

Cod.: ναεἴδομεν.

1604

Cod.: ναδεῖς.

1605

Cod.: ῥοϊδία καὶ τὰ ῥοΐδια.

1606

Cod.: ’ναι.

1608

Cod.: εἰς τοῦ.

1609

Cod.: ῥόδια.

1610

Cod.: ναφείσω.

1611

Cod.: νάχεται.

1612

Cod.: νασπουδάξει.

1614

Cod.: θάπτουνται.

1615

Cod.: οἴκισαν καυτὸν.

1616

Cod.: ἐδεήθει.

1617

Cod.: ἔστειλλεν.

1618

Cod.: καὶ ἐξ.

1619

Cod.: ἀςδράμομεν, μετεμὰς.

1620

Cod.: ἐφάνει.

1621

Cod.: ἐβύντηχεν.

1622

Cod.: ἀδημωνεῖται.

1623

Cod.: θαρήται.

1624

Cod.: πάθεται.

1625

Cod.: ἀφανήζονται.

1626

Cod.: τ’όχετε ἀπορεία.

1627

Cod.: ὅλλοι.

1628

Cod.: εὕρει π. μεγάλως.

1629

Cod.: φθήρες.

1630

Cod.: ψίλοι.

1631

Cod.: κελία.

1632

Cod.: κ’ εἶτα.

1633

Cod.: ἀποθαμένοι.

1634

Cod.: ὅλλα.

1635

Cod.: ὅλλα ἔ. ὅλλα ἀφανιστίκαν.

1636

Cod.: ἐφάνει.

1637

Cod.: κοριφὴν.

1638

Cod.: ἀνέβει.

1639

Cod.: εὐλογείαν.

1640

Cod.: ἐδέκτει.

1641

Cod.: γεγραμένας.

1642

Cod.: ἀλοιώθηκεν εἰς κείνην.

1643

Cod.: κείνην τ. ὁμιλήαν.

1644

Cod.: ναἰδεῖ.

1645

Cod.: ἧν.

1646

Cod.: κεἰς τὸ μοναστήριον.

1647

Cod.: θαμένος.

1648

Cod.: εἶτον.

1649

Cod.: κεκεῖκτίσε.

1650

Cod.: κ’ἀλλοῦναι.

1651

Cod.: θεσβύτου.

1652

Cod.: φημοι.

1653

Cod.: καὶ ἄλλα κτήρια.

1654

Cod.: βαπτιστὶς.

1655

Cod.: π’οῦναι καὶ.

1656

Cod.: μικρότερον.

1657

Cod.: ἐφάνει.

1658

Cod.: ἧν.

1659

Cod.: δὲ.

1660

Cod.: γευθσιμανὴ.

1661

Cod.: παναγίαν.

1662

Cod.: δὲ.

1663

Cod.: εἰς τὴν.

1664

Cod.: μακρὰν.

1666

Cod.: νατὴν συναπαντήσει.

1667

Cod.: ναμὴ δυστάζει.

1668

Cod.: ἲδὲ.

1669

Cod.: τόὐδωσεν ὑπέραγνος.

1670

Cod.: ἴδ’ α. εἰς τὸ

1671

Cod.: ὅτι.

1672

Cod.: εἰς τοὺς.

1673

Cod.: συνεμετρήθει.

1674

Cod.: ὅλλους.

1675

Cod.: φημοὶ καὶ καὶ.

1676

Cod.: πλατητέραν.ῖ

1677

Cod.: ὁνος.

1678

Cod.: ὁλίγω.

1679

Cod.: ὑπείγαν.

1680

Cod.: ἐνηστέβαν.

1681

Cod.: εἶταν.

1682

Cod.: ἐμεταστραφείκαν.

1683

Cod.: ναεἴδομε.

1684

Cod.: μησθὸν τὸ ἔχωμεν ἀνπάρομεν.

1685

Cod.: κ’ ἐκεῖ ἧν.

1686

Cod.: εἶτουν.

1687

Cod.: ναἀναβῆται.

1688

Cod.: ἀνθέλεται νατὸ.

1689

Cod.: πειραχθῆται.

1690

Cod.: ἀς διάβει.

1691

Cod.: νακαταλάβει.

1692

Cod.: δικνήω μετὸ.

1693

Cod.: θωρίται.

1694

Cod.: ἐκαθήσαται δ. ναναπαῆται.

1695

Cod.: θαυματουργείας.

1696

Cod.: τριακοσίους.

1697

Cod.: οἱ ἄγγελοι.

1698

Cod.: τἂνθιβάνω.

1699

Cod.: ἐκεινοὺς.

1700

Cod.: καὶ ἀλειοτρόπως.

1701

Cod.: μήλ ἧν.

1702

Cod.: ἐκ τὸ ὄρος.

1703

Cod.: ζωγραφισμένοι ολλοι.

1704

Cod.: εἰς τὸ.

1705

Cod.: κεκελία.

1706

Cod.: οτι αὐτὸ.

1707

Cod.: εὐμορφίαν.

1708

Cod.: πουκτηπῆσε.

1709

Cod.: μετὴν ῥαύδον του.

1710

Cod.: ὀργήσθη.

1711

Cod.: εὔθασεν.

1712

Cod.: ἐπαγγελείας.

1713

Cod.: ἀνωμαλείας.

1714

Cod.: κλήμακος.

1715

Cod.: εἶτουν.

1716

Cod.: τὸ ἀσκητ.

1717

Cod.: κλήμακα εὕγαλε.

1718

Cod.: κλήμακα τριανταντοβάθμηδον.

1719

Cod.: ναφείσεις.

1720

Cod.: παγένης.

1721

Cod.: ἀλάξεται ναβάλεται.

1722

Cod.: εἀσαται.

1723

Cod.: συγχωρύσας.

1724

Cod.: εὑρίσκεται.

1725

Cod.: τανόμειμά.

1726

Cod.: ολλοι συγχωρέσεται.

1727

Cod.: τὰμαρτιματά.

1728

Cod.: κοριφὴν.

1729

Cod.: ἐφάνει.

1730

Cod.: κάδησμα.

1731

Cod.: μήλ.

1732

Cod.: ὁποῦναι.

1733

Cod.: καὶ ὁ.

1734

Cod.: μίαν.

1735

Cod.: ἐλύσαν.

1736

Cod.: μετασίμη.

1737

Cod.: καὶ ἐστήκοτου.

1738

Cod.: βλαστήμει.

1739

Cod.: χονεμένον.

1740

Cod.: ἐφάνει.

1741

Cod.: σαρκομένος.

1742

Cod.: εὑρέθε στρομένος.

1743

Cod.: ὀργήσθηκεν.

1744

Cod.: ὀνειδυσμένοι.

1745

Cod.: ποτὲ.

1746

Cod.: παρισία.

1747

Cod.: δικί.

1748

Cod.: ἁγια.

1749

Cod.: εὑρίσκεται εἰς τὸ.

1750

Cod.: καὶ ἂν θέλομεν.

1751

Cod.: εἶναι.

1752

Cod.: εὑρίσκεις.

1753

Cod.: πολυκαιρίας.

1754

Cod.: γυναίκιον μοναστίριον λ. εἶτουν.

1755

Cod.: ναεἴπω ἐκεῖ καὶ.

1756

Cod.: ἀφείνο.

1757

Cod.: ὅλλοι.

1758

Cod.: ναχαλάσει.

1759

Cod.: ἔγιναν κουνούπετε καὶ ψίλοι.

1760

Cod.: καὶ ὁ.

1761

Cod.: ὅλλος.

1762

Cod.: χαλάσει.

1763

Cod.: δεβρίκασιν γ. ἀρράβηκα.

1764

Cod.: πουπήγεναν.

1765

Cod.: σαντανακλαίγ.

1766

Cod.: εἰς τὴν ὡραιώτητα.

1767

Cod.: κρυφολογοῦνται ἀλλήλος.

1768

Cod.: κ’ἐκείνη.

1769

Cod.: συντηχένεις.

1770

Cod.: ῥούχα σου εἶναι ἀρράπικα.

1771

Cod.: βαστένεις.

1772

Cod.: πλατιὰ.

1773

Cod.: εἶσθαι σϋσυχισμένοι.

1774

Cod.: σπουδάζεται.

1775

Cod.: ξετάζεται.

1776

Cod.: φοραιμένη.

1777

Cod.: ἐνδυμένη.

1778

Cod.: θαυμάζεσθαι.

1779

Cod.: λαλῆται.

1780

Cod.: καρδίασας.

1781

Cod.: ναταπεῖται.

1782

Cod.: στρέψαται.

1783

Cod.: φορτομένα.

1785

Cod.: καμηλαραῖοι.

1786

Cod.: ψομὴ.

1787

Cod.: πᾶται.

1788

Cod.: θέλωμεν.

1789

Cod.: ναἐγύρομεν.

1790

Cod.: εἴφερεν.

1791

Cod.: μία.

1792

Cod.: καὶ ἐκτομησιρ.

1793

Cod.: καὶ ἤλθ.

1794

Cod.: κ’ εἴμεσθαι πλερομένοι.

1795

Cod.: νάλθομεν ἀγογιασμένοι.

1796

Cod.: σακκία.

1797

Cod.: ὑπάμεαι.

1798

Cod.: κουκία μόνον.

1799

Cod.: φάγουσει.

1800

Cod.: καὶ ἡμεῖς.

1801

Cod.: βρέξαμας.

1803

Cod.: καλογεροι.

1804

Cod.: τα’ναφερ.

1805

Cod.: εἰδεῖται.

1806

Cod.: εὔγαλε.

1807

Cod.: ἐδιξέν.

1808

Cod.: κἐδίκναν.

1809

Cod.: εἰδεῖται.

1810

Cod.: εἶτουν ὁδιγός.

1811

Cod.: εἶναι.

1812

Cod.: κονομεία.

1813

Cod.: εἰς τὴν χρείαν.

1814

Cod.: κανδίληα.

1815

Cod.: εἰς τὴν.

1816

Cod.: πλύθοι.

1817

Cod.: εὑρίσκονται.

1818

ἐπειρέτα == ὑπηρέτει.

1819

Cod.: κἀ ἐξαπώρει.

1820

Cod.: τἀφείνω.

1821

Cod.: σάλην.

1822

Cod.: εἰς τὴν.

1823

Cod.: ὧσα.

1824

Cod.: ἐλθεῖ.

1825

Cod.: πάρει.

1827

Cod.: οἷ ειμαι.

1828

Cod.: δύο σώζεσε.

1829

Cod.: κάμει.

1830

Cod.: ἑυδομήκοντα.

1831

Cod.: στελέχοι.

1832

Cod.: κ’ ἀντὰ καρποῦ. ἅντα == ὅταν; cf. v. 1730.

1833

Cod.: ὅλλοι.

1834

Cod.: ὁλίγω λείπει.

1835

Cod.: βαρεθεῖς.

1836

Cod.: νακούσεις.

1837

Cod.: εἰδεῖς νατόχἐις.

1838

Cod.: ὄρθρον καὶ ἀποδείπνη.

1839

Cod.: ἐκεῖ.

1840

Cod.: τί.

1841

Cod.: εὑρίσκονται σσαράντα καλογήροι.

1842

Cod.: ἐξ.

1843

Cod.: κάστροι.

1844

Cod.: ἄστροι.

1845

Cod.: φαρμακόνεσε.

1846

Cod.: ταναποθνήσκεις.

1847

Cod.: ἐγράφως.

1848

Cod.: ἴδαμεν εἰς καμίαν.

1849

Cod.: τὅχομαι ἀπωρία.

1850

Cod.: καὶ ἀπλ. καὶ πιάνητε.

1851

Cod.: ἐξ αὐτοῦ.

1852

Cod.: συκόνει.

1853

Cod.: ἄμον.

1854

Cod.: μούμυαι.

1855

Cod.: ἀπ’

1856

Cod.: πετρομένους.

1857

Cod.: ὁπου ἡ ἄμος καὶ.

1858

Cod.: χομένους.

1859

Cod.: Мισύρη.

1860

Cod.: τοῦ ἁγίου ἀντωνίου.

1861

Cod.: μοναστήρη.

1862

Cod.: εἰς τὴν.

1863

Cod.: θυβαΐδα.

1864

Cod.: εἰς τὴν μέσιν αὐτῆ εὑρίσκεται.

1865

Cod.: καστροτυχοκτισμένω.

1866

Cod.: εὑρίσκονται.

1867

Cod.: ἧν κατοικιμένω.

1868

Cod.: μισύρη.

1869

Cod.: εὑρίσκεις.

1870

Cod.: θυβαΐδα.

1871

Cod.: τρία.

1872

Cod.: εὑρίσκονται.

1873

Cod.: μεκελία.

1874

Cod.: ἐκεῖνα ὑπάγει μεγάλον κόπον.

1875

Cod.: ἄμον.

1876

Cod.: πολὴν.

1877

Cod.: ὁπουνερὸν δ. εὑρίσκεται.

1878

διαναῦμα == διὰ νᾶμα.

1879

Cod.: ἧν.

1880

Cod.: τὸ ἄλλο τοῦ ἀβὰ μακ.

1881

Cod.: ἧν.

1882

Cod.: καὶ εἰς αὐτὰ.

1883

Cod.: καλογὴροι.

1884

Cod.: σκλυρὰ.

1885

Cod.: καλοκέρη.

1886

Cod.: ἀποτοὺς.

1887

Cod.: κἀκτὸν σκλυρὸν.

1888

Cod.: ὁσάναι.

1889

Cod.: ὁλύγον.

1890

Cod.: κελία.

1891

Cod.: ἡ ἀλεξ. εὑρίσκεται εἰς παραθ.

1892

Cod.: λυβία.

1893

Cod.: ἧν.

1894

Cod.: ἁγίας κατερήνης.

1895

Cod.: καὶ ὁσπήτια.

1896

Cod.: κωλόνες.

1897

Cod.: ἐςέσια.

1898

Cod.: μεβλάβεια.

1899

Cod.: εἰς τὴν.

1900

Cod.: μίαν.

1901

Cod.: καὶ οἱ.

1902

Cod.: πουεὑρίσκονται.

1903

Cod.: καὶ ἀπ’.

1904

Cod.: ὅλλους.

1905

Cod.: κωλῶνες εὑρίσκεις.

1906

Cod.: ὅλλοι.

1907

Cod.: συκομένα.

1908

Cod.: καὶ ἀς φείσομεν ναλὲγομεν.

1909

Cod.: καὶ ὡσὰν δ. εὕρεις.

1910

Cod.: ὑπάγνεις κ. καθήζης.

1911

Cod.: προσυκόνεσε.

1912

Cod.: καὶ ἁμ.

1913

Cod.: μοιχίαν.

1914

Cod.: ἐγύρεσαι.

1916

Cod.: σχίσθη θάλ.

1917

Cod.: κ’ἀπέρασεν.

1918

Cod.: διεράγει.

1919

Cod.: ἐγίνει.

1920

Cod.: εἶπεν ασεβεῖ.

1921

Cod.: μείνει.

1922

Cod.: ναεἶτουν.

1923

Cod.: ὅλλοι.

1924

Cod.: ἐβράχει.

1925

Cod.: καὶ ὑπάνουν.

1926

Cod.: κ’εἰπείρε.

1927

Cod.: ἐκεῖ ἔρχονται.

1928

Cod.: ῥαῦδον καὶ

1929

Cod.: ἐξἤλθασιν.

1930

Cod.: πρώταν δ. εἶσαν.

1931

Cod.: πίνωσιν.

1932

Cod.: εὑρίσκεις.

1933

Cod.: ναμεῖναι.

1934

Cod.: χιλίαις ὁρίαις.

1935

Cod.: κοποίασεν ὅσοπαθεν.

1936

Cod.: εὔγάλε.

1937

Cod.: ἐκεῖ εἰς.

1938

Cod.: πολὴν τὸ χόματσκαμένον.

1939

Cod.: σοροὶ.

1940

Cod.: βουνὴ.

1941

Cod.: βουλήθει.

1942

Cod.: νακόψει.

1943

Cod.: σκαμένος ἧν.

1944

Cod.: λέγουν.

1945

Cod.: ὅτι ἔγεινεν.

1946

Cod.: ἐτελειώθει.

1947

Cod.: ναἐρευνήσομεν.

1948

Cod.: ἐδόθει.

1949

Cod.: πάρομεν.

1950

Cod.: μησίρι.

1951

Cod.: τὸν ἅγιον τόπον.

1952

Cod.: ἧλθεν.

1953

Cod.: ὁδιγήα.

1954

Cod.: ἀνταγεννήθει.

1955

Cod.: ἐφάνει.

1956

Cod.: εἰς τὴν.

1957

Cod.: ναπάνει.

1958

Cod.: συκόνεται πέρνει.

1959

Cod.: κείνησεν.

1960

Cod.: εἰς τὴν.

1961

Cod.: εὐγάνει.

1962

Cod.: ἐκεῖ.

1963

ἐκεῖ πόθεν == ἐκεῖ που.

1964

Cod.: εὐλογεία.

1965

Cod.: ναφυτρόσουν.

1966

Cod.: ἐκάθησαν.

1967

Cod.: φέρνει.

1968

Cod.: ἐκεῖ εἶναι.

1969

Cod.: συκομωραία.

1970

Cod.: πουκάθησεν.

1971

Cod.: εὐγένει.

1972

Cod.: ἐξαρχίθεν εὑρ. εἰς τὴν.

1974

Cod.: ἧν.

1975

Cod.: ναξεψυχήσει.

1976

Cod.: ναμἂστοχήσει.

1977

Cod.: ἀνμπεράσει.

1978

Cod.: λάβει.

1979

Cod.: κρύβη.

1980

Cod.: εὑρίσκονται.

1981

Cod.: στάθει.

1982

Cod.: εἰς τὴν.

1983

Cod.: εὑρίσκονται.

1984

Cod.: ἀκλουθεία.

1985

Cod.: λειτουργεία.

1986

Cod.: οἱ ὀρθόδ.

1987

Cod.: πολλαἧν.

1988

Cod.: πλατῆα.

1989

Cod.: εὐρίχωρος.

1990

Cod.: ὡραιωτάτη.

1991

Cod.: ὁτίτοναι.

1992

Cod.: μησίρι.

1993

Cod.: ἔρχεται.

1994

Cod.: καὶ εἶναι πλατῆς.

1995

Cod.: εἰς αὐτὸν.

1996

Cod.: τόπον.

1997

Cod.: πλοιμηρεῖ.

1998

Cod.: ποτήζει.

1999

Cod.: ποτάμη.

2000

τέρα == τήρει.

2001

Cod.: ναὑπᾶς.

2002

Cod.: ναελθῆς.

2003

Cod.: ἰμισὴ.

2004

Cod.: εὑρίσκοται ἐξ

2005

Cod.: ἧν.

2006

Cod.: δινατότατους.

2007

Cod.: θαύμ. εἶναι οἱ κέραμοι.

2008

Cod.: κακοσύνην.

2009

Cod.: καὶ ἀνὰ.

2010

Cod.: καὶ ἐκεῖνα.

2011

Cod.: ἐξαπώρει.

2012

Cod.: κορμία θαμένα.

2013

Cod.: τὴν μεγάλην πέπτην.

2014

Cod.: ἔξο ὅλλα εὐγαλμένα.

2015

Cod.: ἀναλίψεως.

2016

Cod.: σκορπημένα.

2017

Cod.: ὅξο

2018

Cod.: θαυμένα.

2019

Cod.: καὶ ἂν τὸ.

2020

Cod.: στρέφαιται.

2021

Cod.: συχωρέσεται.

2022

Cod.: καὶ ἱστώρησα.

2023

Cod.: ἐκεῖ.

2024

Cod.: καὶ ἐλέησε.

2025

Cod.: τλήμωνα.

2026

Cod.: μπογωϊανήτην.

2027

Cod.: λόγον.

2028

Cod.: ἀς δοξάσομεν.


Источник: Пападопуло-Керамевс А.И. Восемь греческих описаний святых мест XIV, XV и XVI вв. (С русским переводом П.В. Безбородова) // Православный палестинский сборник. 1903. Том 19. Вып. 2 (56). I-XIII, 254 с.

Комментарии для сайта Cackle