Посѣти́лъ еси́ зе́млю и упои́лъ еси́ ю́, умно́жилъ еси́ обогати́ти ю́: рѣка́ Бо́жiя напо́лнися во́дъ: угото́валъ еси́ пи́щу и́мъ, я́ко та́ко [е́сть] угото́ванiе.

Бразды́ ея́ упо́й, умно́жи жи́та ея́: въ ка́пляхъ ея́ возвесели́тся возсiя́ющи {прозяба́ющи}.

Благослови́ши вѣне́цъ лѣ́та бла́гости Твоея́, и поля́ Твоя́ испо́лнятся ту́ка:

разботѣ́ютъ кра́сная пусты́ни, и ра́достiю хо́лми препоя́шутся.

Одѣ́яшася о́вни о́вчiи, и удо́лiя умно́жатъ пшени́цу: воззову́тъ, и́бо воспою́тъ.

Псало́мъ Дави́ду.

Благослови́, душе́ моя́, Го́спода, и вся́ вну́тренняя моя́, и́мя свято́е Его́:

благослови́, душе́ моя́, Го́спода, и не забыва́й всѣ́хъ воздая́нiй Его́:

очища́ющаго вся́ беззако́нiя твоя́, изцѣля́ющаго вся́ неду́ги твоя́,

избавля́ющаго от истлѣ́нiя живо́тъ тво́й, вѣнча́ющаго тя́ ми́лостiю и щедро́тами,

исполня́ющаго во благи́хъ жела́нiе твое́: обнови́тся я́ко о́рля ю́ность твоя́.

Творя́й ми́лостыни Госпо́дь и судьбу́ всѣ́мъ оби́димымъ.

Сказа́ пути́ Своя́ Моисе́ови, сыново́мъ Изра́илевымъ хотѣ́нiя Своя́.

Ще́дръ и ми́лостивъ Госпо́дь, долготерпѣли́въ и многоми́лостивъ.

Не до конца́ прогнѣ́вается, ниже́ во вѣ́къ вражду́етъ:

не по беззако́ниемъ на́шымъ сотвори́лъ е́сть на́мъ, ниже́ по грѣхо́мъ на́шымъ возда́лъ е́сть на́мъ.

Я́ко по высотѣ́ небе́снѣй от земли́, утверди́лъ е́сть Госпо́дь ми́лость Свою́ на боя́щихся Его́:

ели́ко отстоя́тъ восто́цы от за́падъ, уда́лилъ е́сть от на́съ беззако́нiя на́ша.

Я́коже ще́дритъ оте́цъ сы́ны, уще́дри Госпо́дь боя́щихся Его́.

Я́ко То́й позна́ созда́нiе на́ше, помяну́, я́ко пе́рсть есмы́.

Человѣ́къ, я́ко трава́ дні́е его́, я́ко цвѣ́тъ се́лный, та́ко оцвѣте́тъ:

я́ко ду́хъ про́йде въ не́мъ, и не бу́детъ, и не позна́етъ ктому́ мѣ́ста своего́.

Ми́лость же Госпо́дня от вѣ́ка и до вѣ́ка на боя́щихся Его́,

и пра́вда Его́ на сынѣ́хъ сыно́въ, храня́щихъ завѣ́тъ Его́ и по́мнящихъ за́повѣди Его́ твори́ти я́.

Госпо́дь на небеси́ угото́ва престо́лъ Сво́й, и ца́рство Его́ всѣ́ми облада́етъ.

Благослови́те Го́спода, вси́ А́нгели Его́, си́льнiи крѣ́постiю, творя́щiи сло́во Его́, услы́шати гла́съ слове́съ Его́.

Благослови́те Го́спода, вся́ си́лы Его́, слуги́ Его́, творя́щiи во́лю Его́.

Благослови́те Го́спода, вся́ дѣла́ Его́ на вся́комъ мѣ́стѣ влады́чества Его́: благослови́, душе́ моя́, Го́спода.

Псало́мъ Дави́ду, о мiрстѣ́мъ бытiи́.

Благослови́, душе́ моя́, Го́спода. Го́споди Бо́же мо́й, возвели́чился еси́ зѣло́: во исповѣ́данiе и въ велелѣ́поту обле́клся еси́:

одѣя́йся свѣ́томъ я́ко ри́зою, простира́яй не́бо я́ко ко́жу:

покрыва́яй вода́ми превы́спренняя Своя́, полага́яй о́блаки на восхожде́нiе Свое́, ходя́й на крилу́ вѣ́треню:

творя́й а́нгелы Своя́ ду́хи, и слуги́ Своя́ пла́мень о́гненный:

основа́яй зе́млю на тве́рди ея́: не преклони́тся въ вѣ́къ вѣ́ка.

Бе́здна я́ко ри́за одѣя́нiе ея́, на гора́хъ ста́нутъ во́ды:

от запреще́нiя Твоего́ побѣ́гнутъ, от гла́са гро́ма Твоего́ убоя́тся.

Восхо́дятъ го́ры, и низхо́дятъ поля́, въ мѣ́сто е́же основа́лъ еси́ и́мъ.

Предѣ́лъ положи́лъ еси́, его́же не пре́йдутъ, ниже́ обратя́тся покры́ти зе́млю.

Посыла́яй исто́чники въ де́брехъ, посредѣ́ го́ръ про́йдутъ во́ды.

Напая́ютъ вся́ звѣ́ри се́лныя, жду́тъ {воспрiи́мутъ} она́гри въ жа́жду свою́.

На ты́хъ пти́цы небе́сныя привита́ютъ: от среды́ ка́менiя дадя́тъ гла́съ.

Напая́яй го́ры от превы́спреннихъ Свои́хъ: от плода́ дѣ́лъ Твои́хъ насы́тится земля́.

Прозяба́яй траву́ ското́мъ, и зла́къ на слу́жбу человѣ́комъ, извести́ хлѣ́бъ от земли́:

и вино́ весели́тъ се́рдце человѣ́ка, ума́стити лице́ еле́емъ: и хлѣ́бъ се́рдце человѣ́ка укрѣпи́тъ.

Насы́тятся древа́ польска́я, ке́дри Лива́нстiи, и́хже еси́ насади́лъ:

та́мо пти́цы вогнѣздя́тся, ероді́ево жили́ще предводи́телствуетъ и́ми.

Го́ры высо́кiя еле́немъ, ка́мень прибѣ́жище за́яцемъ.

Сотвори́лъ е́сть луну́ во времена́: со́лнце позна́ за́падъ сво́й.

Положи́лъ еси́ тму́, и бы́сть но́щь, въ не́йже про́йдутъ вси́ звѣ́рiе дубра́внiи,

ски́мни рыка́ющiи восхи́тити и взыска́ти от Бо́га пи́щу себѣ́.

Возсiя́ со́лнце, и собра́шася, и въ ло́жахъ свои́хъ ля́гутъ.

Изы́детъ человѣ́къ на дѣ́ло свое́ и на дѣ́ланiе свое́ до ве́чера.

Я́ко возвели́чишася дѣла́ Твоя́, Го́споди: вся́ прему́дростiю сотвори́лъ еси́: испо́лнися земля́ тва́ри Твоея́.

Сiе́ мо́ре вели́кое и простра́нное: та́мо га́ди, и́хже нѣ́сть числа́, живо́тная ма́лая съ вели́кими:

та́мо корабли́ препла́ваютъ, змі́й се́й, его́же созда́лъ еси́ руга́тися ему́.

Вся́ къ Тебѣ́ ча́ютъ, да́ти пи́щу и́мъ во бла́го вре́мя.

Да́вшу Тебѣ́ и́мъ, соберу́тъ: отве́рзшу Тебѣ́ ру́ку, вся́ческая испо́лнятся бла́гости:

отвра́щшу же Тебѣ́ лице́, возмяту́тся: отъи́меши ду́хъ и́хъ, и изче́знутъ и въ пе́рсть свою́ возвратя́тся:

по́слеши ду́ха Твоего́, и сози́ждутся, и обнови́ши лице́ земли́.

Бу́ди сла́ва Госпо́дня во вѣ́ки: возвесели́тся Госпо́дь о дѣ́лѣхъ Свои́хъ:

призира́яй на зе́млю и творя́й ю́ трясти́ся: прикаса́яйся гора́мъ, и дымя́тся.

Воспою́ Го́сподеви въ животѣ́ мое́мъ, пою́ Бо́гу моему́, до́ндеже е́смь:

да услади́тся Ему́ бесѣ́да моя́, а́зъ же возвеселю́ся о Го́сподѣ.

Да изче́знутъ грѣ́шницы от земли́, и беззако́нницы, я́коже не бы́ти и́мъ. Благослови́, душе́ моя́, Го́спода.

Аллилу́iа.

Исповѣ́дайтеся Го́сподеви, я́ко бла́гъ: я́ко въ вѣ́къ ми́лость Его́.

Исповѣ́дайтеся Бо́гу бого́въ: я́ко въ вѣ́къ ми́лость Его́.

Исповѣ́дайтеся Го́сподеви господе́й: я́ко въ вѣ́къ ми́лость Его́.

Сотво́ршему чудеса́ ве́лiя еди́ному: я́ко въ вѣ́къ ми́лость Его́.

Сотво́ршему небеса́ ра́зумомъ: я́ко въ вѣ́къ ми́лость Его́.

Утверди́вшему зе́млю на вода́хъ: я́ко въ вѣ́къ ми́лость Его́.

Сотво́ршему свѣти́ла ве́лiя еди́ному: я́ко въ вѣ́къ ми́лость Его́:

со́лнце во о́бласть дне́: я́ко въ вѣ́къ ми́лость Его́:

луну́ и звѣ́зды во о́бласть но́щи: я́ко въ вѣ́къ ми́лость Его́.

Порази́вшему Еги́пта съ пе́рвенцы его́: я́ко въ вѣ́къ ми́лость Его́:

и изве́дшему Изра́иля от среды́ и́хъ: я́ко въ вѣ́къ ми́лость Его́:

руко́ю крѣ́пкою и мы́шцею высо́кою: я́ко въ вѣ́къ ми́лость Его́.

Раздѣ́льшему Чермно́е мо́ре въ раздѣле́нiя: я́ко въ вѣ́къ ми́лость Его́:

и прове́дшему Изра́иля посредѣ́ его́: я́ко въ вѣ́къ ми́лость Его́:

и истря́сшему фарао́на и си́лу его́ въ мо́ре Чермно́е: я́ко въ вѣ́къ ми́лость Его́.

Прове́дшему лю́ди Своя́ въ пусты́ни: я́ко въ вѣ́къ ми́лость Его́.

Порази́вшему цари́ ве́лiя: я́ко въ вѣ́къ ми́лость Его́.

И уби́вшему цари́ крѣ́пкiя: я́ко въ вѣ́къ ми́лость Его́:

Сио́на царя́ Аморре́йска: я́ко въ вѣ́къ ми́лость Его́:

и О́га царя́ Васа́нска: я́ко въ вѣ́къ ми́лость Его́.

И да́вшему зе́млю и́хъ достоя́нiе: я́ко въ вѣ́къ ми́лость Его́:

достоя́нiе Изра́илю рабу́ Своему́: я́ко въ вѣ́къ ми́лость Его́.

Я́ко во смире́нiи на́шемъ помяну́ ны Госпо́дь: я́ко въ вѣ́къ ми́лость Его́.

И изба́вилъ ны́ е́сть от враго́въ на́шихъ: я́ко въ вѣ́къ ми́лость Его́:

дая́й пи́щу вся́кой пло́ти: я́ко въ вѣ́къ ми́лость Его́.

Исповѣ́дайтеся Бо́гу небе́сному: я́ко въ вѣ́къ ми́лость Его́.

Хвала́ Дави́ду.

Вознесу́ Тя, Бо́же мо́й, Царю́ мо́й, и благословлю́ и́мя Твое́ въ вѣ́къ и въ вѣ́къ вѣ́ка.

На вся́къ де́нь благословлю́ Тя, и восхвалю́ и́мя Твое́ въ вѣ́къ и въ вѣ́къ вѣ́ка.

Ве́лiй Госпо́дь и хва́ленъ зѣло́, и вели́чiю Его́ нѣ́сть конца́.

Ро́дъ и ро́дъ восхва́лятъ дѣла́ Твоя́ и си́лу Твою́ возвѣстя́тъ:

великолѣ́пiе сла́вы святы́ни Твоея́ возглаго́лютъ и чудеса́ Твоя́ повѣ́дятъ:

и си́лу стра́шныхъ Твои́хъ реку́тъ и вели́чiе Твое́ повѣ́дятъ:

па́мять мно́жества бла́гости Твоея́ отры́гнутъ и пра́вдою Твое́ю возра́дуются.

Ще́дръ и ми́лостивъ Госпо́дь, долготерпѣли́въ и многоми́лостивъ.

Бла́гъ Госпо́дь вся́ческимъ, и щедро́ты Его́ на всѣ́хъ дѣ́лѣхъ Его́.

Да исповѣ́дятся Тебѣ́, Го́споди, вся́ дѣла́ Твоя́, и преподо́бнiи Твои́ да благословя́тъ Тя́:

сла́ву ца́рствiя Твоего́ реку́тъ и си́лу Твою́ возглаго́лютъ,

сказа́ти сыново́мъ человѣ́ческимъ си́лу Твою́ и сла́ву великолѣ́пiя ца́рствiя Твоего́.

Ца́рство Твое́ ца́рство всѣ́хъ вѣко́въ, и влады́чество Твое́ во вся́комъ ро́дѣ и ро́дѣ. ^*Вѣ́ренъ Госпо́дь во всѣ́хъ словесѣ́хъ Свои́хъ и преподо́бенъ во всѣ́хъ дѣ́лѣхъ Свои́хъ.

Утвержда́етъ Госпо́дь вся́ низпа́дающыя и возставля́етъ вся́ низве́рженныя.

О́чи всѣ́хъ на Тя́ упова́ютъ, и Ты́ дае́ши и́мъ пи́щу во благовре́менiи:

отверза́еши ты́ ру́ку Твою́ и исполня́еши вся́кое живо́тно благоволе́нiя.

Пра́веднъ Госпо́дь во всѣ́хъ путе́хъ Свои́хъ и преподо́бенъ во всѣ́хъ дѣ́лѣхъ Свои́хъ.

Бли́зъ Госпо́дь всѣ́мъ призыва́ющымъ Его́, всѣ́мъ призыва́ющымъ Его́ во и́стинѣ:

во́лю боя́щихся Его́ сотвори́тъ, и моли́тву и́хъ услы́шитъ, и спасе́тъ я́.

Храни́тъ Госпо́дь вся́ лю́бящыя Его́, и вся́ грѣ́шники потреби́тъ.

Хвалу́ Госпо́дню возглаго́лютъ уста́ моя́: и да благослови́тъ вся́ка пло́ть и́мя свято́е Его́ въ вѣ́къ и въ вѣ́къ вѣ́ка.

Аллилу́iа.

Хвали́те Го́спода, я́ко бла́гъ псало́мъ: Богови на́шему да услади́тся хвале́нiе.

Зи́ждай Иерусали́ма Госпо́дь: разсѣ́янiя Изра́илева собере́тъ:

изцѣля́яй сокруше́нныя се́рдцемъ и обязу́яй сокруше́нiя и́хъ:

изчита́яй мно́жество звѣ́здъ, и всѣ́мъ и́мъ имена́ нарица́яй.

Ве́лiй Госпо́дь на́шъ, и ве́лiя крѣ́пость Его́, и ра́зума Его́ нѣ́сть числа́.

Прiе́мляй кро́ткiя Госпо́дь, смиря́яй же грѣ́шники до земли́.

Начни́те Го́сподеви во исповѣ́данiи, по́йте Богови на́шему въ гу́слехъ:

одѣва́ющему не́бо о́блаки, уготовля́ющему земли́ до́ждь: прозяба́ющему на гора́хъ траву́ и зла́къ на слу́жбу человѣ́комъ:

даю́щему ското́мъ пи́щу и́хъ, и птенце́мъ вра́новымъ призыва́ющымъ Его́.

Не въ си́лѣ ко́нстѣй восхо́щетъ, ниже́ въ лы́стѣхъ му́жескихъ благоволи́тъ:

благоволи́тъ Госпо́дь въ боя́щихся Его́ и во упова́ющихъ на ми́лость Его́.

Аллилу́iа, Агге́а и Заха́рiи.

Похвали́, Иерусали́ме, Го́спода, хвали́ Бо́га твоего́, Сiо́не:

я́ко укрѣпи́ вереи́ вра́тъ твои́хъ, благослови́ сы́ны твоя́ въ тебѣ́.

Полага́яй предѣ́лы твоя́ ми́ръ, и ту́ка пшени́чна насыща́яй тя́:

посыла́яй сло́во Свое́ земли́, до ско́рости тече́тъ сло́во Его́,

даю́щаго снѣ́гъ сво́й я́ко во́лну, мглу́ я́ко пе́пелъ посыпа́ющаго,

мета́ющаго го́лоть Сво́й я́ко хлѣ́бы: проти́ву лица́ мра́за Его́ кто́ постои́тъ?

По́слетъ сло́во Свое́, и иста́етъ я́: дхне́тъ ду́хъ Его́, и потеку́тъ во́ды.

Возвѣща́яй сло́во Свое́ Иа́кову, оправда́нiя и судьбы́ Своя́ Изра́илеви:

не сотвори́ та́ко вся́кому язы́ку, и судьбы́ Своя́ не яви́ и́мъ.

Грузинский

Языки

გუნდის ლოტბარს, ფსალმუნი დავითისა. გალობა.

შენ შეგშვენის ხოტბა, ღმერთო, სიონზე, და შენ აგისრულებენ აღთქმას.

მომსმენო ლოცვისა, შენთან მოვა ყველა ხორციელი.

ჩადენილმა ცოდვებმა დამჯაბნეს მე; ჩვენს დანაშაულს შენ შეგვინდობ.

ნეტარ არს, ვისაც ამოირჩევ და დაიახლოებ, რომ იცხოვროს შენს ეზოში; გავძღებით შენი სახელის სიკეთით, წმიდაა შენი ტაძარი.

საშიშარო, სიმართლით გვიპასუხე, ღმერთო, ჩვენო მხსნელო, სასოებავ დედამიწის ყველა კუთხისა და შორეული ზღვის მცხოვრებთა.

განამზადა მთები თავისი ძალით, გარემოსილია ძლიერებით.

აწყნარებ ზღვათა ხმაურს, მათი ტალღების ხმაურს და ერების მღელვარებას.

და შეაშინებს კიდეთა მცხოვრებთ შენი სასწაულები, აღმოსავლეთსა და დასავლეთს გაამხიარულებ.

კეთილად გაიხსენე ქვეყანა და მორწყე, დიდად გაამდიდრე იგი; ნაკადი ღმერთისა სავსეა წყლით; მოამზადე მათი პური, რადგან ასე წარმართე იგი.

მის კვლებს არწყულებ, ასწორებ მის ბელტებს, ჟუჟუნა წვიმით ალბობ, მის აღმონაცენს აკურთხებ.

გვირგვინი დაადგი შენი სიკეთის ზაფხულს და შენი ნაკვალევიდან წვეთავს სიმსუქნე.

წვეთავენ უდაბნოს საძოვრებზე და ქედები ლხინით შეიმოსებიან.

საძოვრები ცხვრით აივსებიან და დაბლობები მარცვლეულით დაიფარებიან; იღაღადებენ და იმღერებენ.

დავითისა. ადიდე, სულო ჩემო უფალი და მთელო შიგნეულობავ ჩემო - მისი წმიდა სახელი.

ადიდე, სულო ჩემო, უფალი და ნუ დაივიწყებ მის ქველმოქმედებას.

ის არის შემნდობი ყველა შენი ბრალისა, მკურნალი ყველა შენი სნეულებისა.

საფლავიდან დამხსნელი შენი სიცოცხლისა, შენი გვირგვინდამდგმელი წყალობით და შებრალებით;

სიკეთით ამვსები შენი გულისთქმისა, არწივის მსგავსად განმაახლებელი შენი სიჭაბუკისა.

სიმართლეს იქმს უფალი და სამართალს ყველა ჩაგრულისათვის.

აუწყა თავისი გზები მოსეს, ისრაელიანებს - თავისი საქმენი.

შემბრალე და ლმობიერია უფალი, სულგრძელი და მრავალმოწყალე.

არც სამუდამოდ იდავებს და არც საუკუნოდ გაწყრება.

არც ჩვენი ცოდვების მიხედვით მოგვაგო და არც ჩვენი ბრალისამებრ გადაგვიხადა.

რადგან, რაოდენ ცა მაღალია დედამიწაზე, მისი წყალობაც ძლიერია მის მოშიშთა მიმართ.

როგორც დაცილებულია აღმოსავლეთი დასავლეთისგან, ისე გაგვაშორა მან დანაშაული ჩვენი.

როგორც მამა შეიწყნარებს შვილებს, შეიწყნარა უფალმა მოშიშნი მისნი.

რადგან უწყის აგებულება ჩვენი, ახსოვს, რომ მტვერი ვართ ჩვენ.

ბალახივით არის დღენი კაცისა, ველის ყვავილივით აყვავდება.

ქარი გადაუქროლებს და - აღარ არის და ვეღარავინ იცნობს მის ნაალაგევს.

ხოლო წყალობა უფლისა უკუნისამდეა მის მოშიშთა მიმართ და მისი სიმართლე - შვილთაშვილებზე,

ვინც იცავს მის აღთქმას და ვისაც ახსოვს მისი მცნებანი და ასრულებს კიდეც.

უფალმა ცაში დაიდგა ტახტი თვისი და მეუფება მისი ფლობს ყოველივეს.

ადიდეთ უფალი, ანგელოზნო მისნო; ძალით ძლიერნი, მისი სიტყვის შემსრულებელნი, ემორჩილებიან მის ნათქვამს.

ადიდეთ უფალი, ყოველნო სპანო მისნო, მსახურნო მისნო, მისი ნების შემსრულებელნო.

ადიდეთ უფალი, ყოველი მისი ნამოქმედარი, მისი მეუფების ყველა ადგილას. ადიდე, სულო ჩემო, უფალი.

აკურთხე, სულო ჩემო, უფალი; უფალო, ღმერთო ჩემო, დიდი ხარ ფრიად, სიმშვენიერით და ბრწყინვალებით ხარ შემოსილი.

გაკრავს სინათლე სამოსელივით, განგიფენია ცა ფარდასავით.

წყლებზე ააგო ზესართულები, მისი ღრუბლები გაიხადა ეტლად თავისთვის, მიმოდიოდა ქარის ფრთებზე.

რომელმან შეჰქმნა ანგელოზნი თვისნი ქარებად, მსახურნი თვისნი - ალად ცეცხლისა.

დააფუძნა დედამიწა თავის საძირკვლებზე, არ მოირყევა უკუნისამდე.

უფსკრულით, როგორც სამოსელით, დაფარე იგი; მთებზე დგას წყლები.

შენი შერისხვით მიიქცევიან, შენი ქუხილის ხმაზე ილტვიან.

ადიან მთებზე, ჩადიან ველებზე, იმ ადგილას, სადაც დაუფუძნე.

საზღვარი დადე - ვერ გადალახავენ, ვერც დაბრუდებიან დედამიწის დასაფარავად.

გაუშვი წყაროები ხევებში, რომ მთებს შორის იდინონ.

დალიოს ყოველმა მხეცმა ველისამ, მოიკლან კანჯრებმა წყურვილი.

მათზე ცის ფრინველნი დამკვიდრებულან, რტოთა შიგნიდან გამოსცემენ ხმას.

რწყავს მთებს თვისი ზესართულებიდან, შენთა საქმეთა ნაყოფით ძღება ქვეყანა.

აღმოაცენებ ბალახს პირუტყვისათვის და მცენარეულობას - ადამიანის სამსახურებლად, რათა გამოიღოს პური მიწისაგან.

და ღვინომ გაამხიარულოს გული კაცისა, გააბრწყინოს სახე საცხებელზე მეტად და პურმა შეამტკიცოს გული კაცისა.

გაძღნენ ხენი უფლისა და კედრები ლიბანისა, მან რომ დანერგა.

რომ იქ ჩიტებმა დაიდონ ბუდე: კვიპაროსები ყარყატის სახლია.

მთანი მაღალნი - ქურციკთათვის, კლდენი - კურდღელთა თავშესაფარი.

შეჰქმნა მთვარე ჟამთათვის, მზემ იცის თავისი დასავალი.

განავრცობ ბნელს და იქნება ღამე, მაშინ ამოძრავდებიან ყოველნი ნადირნი ტყისა.

ბოკვერნი ლომისა ბრდღვინავენ ნადავლისათვის და მოითხოვენ ღმერთისაგან თავიანთ საჭმელს.

ამობრწყინდება მზე - შეგროვდებიან და თავიანთ ბუნაგებში დაწვებიან.

გავა ადამიანი, რათა იშრომოს და იმუშაკოს მწუხრის ჟამამდე.

რაოდენ მრავალია საქმენი შენი, უფალო! ყოველივე სიბრძნით შეგიქმნია, სავსეა დედამიწა შენი მონაგარით.

ეს ზღვაა, დიდი და უკიდეგანო, იქ ქვეწარმავალია ურიცხვი, მხეცნი - მცირენი დიდებთან ერთად.

იქ ხომალდები დადიან, ლევიათანი - ეს შენ შეჰქმენი მასში გასართობად.

ყველა მათგანი შენგან მოელის საზრდოს მიცემას თავ-თავის დროზე.

მისცემ მათ - აიღებენ, გახსნი შენს ხელს - გაძღებიან სიკეთით.

დაფარავ შენს სახეს - შეძრწუნდებიან, სულს წაართმევ - დაიხოცებაან და თავიანთი მტვერს დაუბრუნდებიან.

გაუშვებ შენს სულს - წარმოიქმნებიან და განაახლებ პირს მიწისას.

იყოს დიდება უფლისა უკუნისამდე, იხარებდეს უფალი თავისი ნამოქმედარით.

დახედავს დედამიწას და ის აცახცახდება, შეეხება მთებს და აკვამლდებიან.

ვუგალობებ უფალს ჩემი სიცოცხლის მანძილზე, ვუგალობებ ჩემს ღმერთს, ვიდრე ვარსებობ.

ეამოს მას ჩემი გალობა; მე გავიხარებ უფალში.

გაქრებიან ცოდვილნი ქვეყნიერებიდან და ბოროტნი აღარ იქნებიან; აკურთხე, სულო ჩემო, უფალი! ადიდეთ უფალი!

ადიდეთ უფალი, რადგან კეთილია, რადგან უკუნისამდეა წყალობა მისი.

ადიდეთ ღმერთი ღმერთებისა, რადგან უკუნისამდეა წყალობა მისი.

ადიდეთ უფალი უფალთა, რადგან უკუნისამდეა წყალობა მისი.

მარტოდმარტო მოქმედი დიდ საოცრებათა, რადგან უკუნისამდეა წყალობა მისი.

ცათა შემქმნელი გონიერებით, რადგან უკუნისამდეა წყალობა მისი.

დედამიწის განმვრცობი წყლებზე, რადგან უკუნისამდეა წყალობა მისი.

შემქმნელი დიდი მნათობებისა, რადგან უკუნისამდეა წყალობა მისი.

მზისა - სამართავად დღისით, რადგან უკუნისამდეა წყალობა მისი.

მთვარის და ვარსკვლავებისა - ღამით სამართავად, რადგან უკუნისამდეა წყალობა მისი.

რომელმაც განგმირა ეგვიპტე - პირმშოებითურთ, რადგან უკუნისამდეა წყალობა მისი.

და გამოიყვანა ისრაელი მათი შუაგულიდან, რადგან უკუნისამდეა წყალობა მისი.

ხელით ძლიერით და მკლავით შემართულით, რადგან უკუნისამდეა წყალობა მისი.

რომელმაც გააპო მეწამული ზღვა ნაჭერ-ნაჭერ, რადგან უკუნისამდეა წყალობა მისი.

და გაიყვანა ისრაელი მის შუაგულში, რადგან უკუნისამდეა წყალობა მისი.

და ჩაღუპა ფარაონი და მისი ჯარი მეწამულ ზღვაში, რადგან უკუნისამდეა წყალობა მისი.

რომელმაც წაიყვანა ხალხი თვისი უდაბნოში, რადგან უკუნისამდეა წყალობა მისი.

რომელმაც განგმირა მეფენი დიდნი, რადგან უკუნისამდეა წყალობა მისი.

და დახოცა მეფენი ძლიერნი, რადგან უკუნისამდეა წყალობა მისი.

სიხონი, მეფე ამორეველთა, რადგან უკუნისამდეა წყალობა მისი;

ოგი, მეფე ბაშანისა, რადგან უკუნისამდეა წყალობა მისი.

და მისცა მათი ქვეყნები სამკვიდრებლად, რადგან უკუნისამდეა წყალობა მისი.

სამკვიდრებლად ისრაელს, თავის მორჩილს, რადგან უკუნისამდეა წყალობა მისი.

რომელმაც ჩვენი დამცირების ჟამს გაგვიხსენა, რადგან უკუნისამდეა წყალობა მისი.

და გვიხსნა ჩვენი მტრებისაგან, რადგან უკუნისამდეა წყალობა მისი.

რომელიც აძლევს პურს ყოველ ხორციელს, რადგან უკუნისამდეა წყალობა მისი.

ადიდეთ ცათა ღმერთი, რადგან უკუნისამდეა წყალობა მისი.

ხოტბა დავითისა. აღგამაღლებ შენ, ღმერთო ჩემო, მეფეო, და ვაკურთხებ შენს სახელს უკუნითი უკუნისამდე.

ყოველდღე გაკურთხებ შენ და ვადიდებ შენს სახელს უკუნითი უკუნისამდე.

დიდია უფალი და ქებულია ფრიად და მისი სიდიადე მიუწვდომელია.

თაობა თაობას უქებს შენს საქმეებს და შენს სიძლიერეზე მოუთხრობენ.

შენს დიდმშვენიერებაზე, დიდებაზე, ბრწყინვალებაზე, შენს საოცარ საქმეებზე ვილაპარაკებ.

შენთა საშიშროებათა სიძლიერეს იტყვიან, ხოლო მე შენს სიდიადეზე ვილაპარაკებ.

ხსენებას შენი მრავალი სიკეთისას გამოთქვამენ და შენს სიმართლეს უმღერებენ.

გულმოწყალე და შემბრალეა უფალი, სულგრძელი და დიდად მოწყალე.

კარგია უფალი ყველას მიმართ და მისი წყალობაა ყველა მის ნამოქმედარზე.

გადიდებს შენ, უფალო, ყველა შენი ნამოქმედარი და შენი წმიდანები გადიდებენ შენ.

შენი მეფობის დიდებას იტყვიან და შენს სიძლიერეზე ილაპარაკებენ.

რათა აცნობონ ადამის ძეთ შენი სიძლიერე, და ბრწყინვალე დიდება შენი მეფობისა.

შენი მეფობა მეფობაა ყველა საუკუნისა და შენი ბატონობა თაობებში.

უფალი შემწეა ყველა დაცემულისა და გამმართავი ყველა წელში მოხრილისა.

ყველას თვალები შენ შემოგცქერიან და შენ აძლევ მათ საზრდოს თავის დროზე.

აღაპყრობ შენს ხელს და დააკმაყოფილებ ყოველ სულდგმულს.

მართალია უფალი ყველა თავის გზაზე და მოწყალეა ყველა თავის საქმეში.

ახლოა უფალი ყველა მის მლოცველთან, ყოველთან, ვინც მას მოუხმობს ჭეშმარიტებით.

მის მოშიშთა სურვილს შეასრულებს და მათს ღაღადისს მოისმენს და უშველის მათ.

იცავს უფალი ყველა მის მოყვარულს და ყველა ბოროტს მოსპობს.

ხოტბას უფლისას ილაპარაკებს პირი ჩემი და აქებს ყოველი ხორციელი მის წმიდა სახელს უკუნითი უკუნისამდე.

ადიდეთ უფალი! რადგან კარგია განდიდება ჩვენი უფლისა, რადგან სასურველია, შეშვენის ქება-დიდება.

ააშენებს იერუსალიმს უფალი, განდევნილებს ისრაელისას შემოკრებს.

განკურნავს გულგატეხილებს და ჭრილობებს შეუხვევს მათ.

დაიანგარიშებს ვარსკვლავთა რიცხვს, ყველას თავის სახელს უწოდებს.

დიდია უფალი და დიდძალოვანი, მისი გონიერება განუზომელია.

გაამხნევებს მორჩილებს უფალი, ბოროტეულებს დაამდაბლებს მიწამდე.

გაეხმიანეთ უფალს სამადლობელით, უგალობეთ ჩვენს ღმერთს ქნარით.

რომელიც ფარავს ცას ღრუბლებით, ამზადებს დედამიწისათვის წვიმას, აღმოაცენებს მთებში ბალახს.

აძლევს პირუტყვს თავის საზრდოს, ყორნის ბარგყებს, რომელნიც მოუხმობენ მას.

არც ცხენის ძლიერებას ისურვებს, არც კაცის მუხლმაგრობას ინებებს.

ისურვებს უფალი თავის მოშიშებს, მისი წყალობის მოიმედეებს.

აქე, იერუსალიმო, უფალი; ადიდე შენი ღმერთი, სიონო!

რადგან გაამაგრა ურდულები შენი ჭიშკრების, აკურთხა ძენი შენნი შენთან.

დაამკვიდრებს შენს საზღვრებზე მშვიდობას, ხორბლის ყუათით დაგამაძღრისებს.

ვინც წარმოავლენს თავის სიტყვას დედამიწაზე, ანაზდეულად გაიქცევა ნათქვამი მისი.

წარმოგზავნის თოვლს მატყლივით, თრთვილს ფერფლით მიმოფანტავს.

გადმოუშვებს სეტყვას პურის ნატეხებივით, მის სუსხს ვინ დაუდგება წინ?

მოავლენს თავის სიტყვას და დაადნობს მათ; დაუბერავს თავის ქარს და გადმოდინდება წყალი.

ამცნო თავისი სიტყვა იაკობს, წესები და სამართალნი თვისნი - ისრაელს.

არ უქნია ეს არცერთი სხვა ერისათვის და მისი სამართალნი არ იციან მათ. ადიდეთ უფალი!