^65:5 Μακάριος είν’ αυτός που εκλέγεις, που τον παίρνεις κοντά σου μες στις αυλές σου για να κατοικεί! Θα μας χορτάσουν τ’ αγαθά του οίκου σου, η ιερότητα του αγιαστηρίου σου.

^65:6 Μες στην πιστότητά σου θα μας αποκριθείς κάνοντας έργα εκπληκτικά, Θεέ, σωτήρα μας, η σιγουριά σ’ όλες της γης τις άκρες, στις μακρινές τις θάλασσες.

^65:7 Με την ισχύ σου θεμελιώνεις τα βουνά, δύναμη είσαι ζωσμένος·

^65:8 της θάλασσας τον παφλασμό ηρεμείς, τον ήχο των κυμάτων της και των λαών το θόρυβο.

^65:9 Οι άνθρωποι που κατοικούν στης γης τα πέρατα στέκουν με τρόμο μπρος στα θαυμαστά σου έργα· απ’ της ανατολής την άκρη ως της δύσης κάνεις να υψώνονται φωνές χαράς.

^65:10 Τη γη επισκέπτεσαι και της χαρίζεις αφθονία, την πλημμυρίζεις αγαθά· με νερό, Θεέ, γεμίζεις το ποτάμι σου, φροντίζεις την καρποφορία της, έτσι καθώς την προετοιμάζεις.

^65:11 Δίνεις στ’ αυλάκια της να πιουν, το σβωλιασμένο της το χώμα ισιώνεις, την απαλαίνεις με την ήρεμη βροχή και ευλογείς το κάθε της βλαστάρι.

^65:12 Όλο τον κύκλο της χρονιάς τονε στολίζεις με τις καλοσύνες σου· όπου περάσεις χύνετ’ η αφθονία.

^65:13 Στις στέπες τα λιβάδια θάλλουν κι οι λόφοι περιζώνονται χαρά.

^65:14 Γεμίζουν πρόβατα τα βοσκοτόπια, οι κάμποι μες στις θημωνιές τυλίγονται· τραγούδια και κραυγές χαράς ηχούν!