Ве́тхий Заве́т: Быт. Исх. Лев. Чис. Втор. Нав. Суд. Руф. 1Цар. 2Цар. 3Цар. 4Цар. 1Пар. 2Пар. 1Езд. Неем. 2Езд. Тов. Иудиф. Есф. Иов. Пс. Еккл. Песн. Прем. Сир. Ис. Иер. Плч. ПослИер. Вар. Иез. Дан. Ос. Иоил. Ам. Авд. Ион. Мих. Наум. Авв. Соф. Аг. Зах. Мал. 1Мак. 2Мак. 3Мак. 3Езд.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
 Скрыть
Азбука веры » Би́блия » Псалти́рь » Псалом 44

Псалом 44

Толкования
Толкования главы
44:1
см.:Еф.1:6;
44:2
44:3
см.:Лк.4:22;
44:4
см.:Пс.23:8;Ис.11:5;Евр.4:12;Откр.1:16;Откр.19:15;
44:5
44:6
см.:Иов.6:4;Пс.37:3;
44:7
см.:Евр.1:8;Ис.32:1;
44:8
см.:Пс.14:2;Ис.61:1;
44:9
см.:Песн./1:3;Еф.5:2;
44:10
см.:Ис.61:10;
44:11
см.:Ос.2:19;
44:12
см.:Ис.62:4;Откр.19:7;
44:13
см.:Пс.71:10;
44:14
см.:Иез.16:10;Мф.22:11;
44:15
см.:Ис.61:10;1Пет.3:3;
44:16
44:17
см.:Рим.9:5;Откр.1:6;Откр.5:10;
44:18
Псалом 118 
118:0
118:1
118:2
см.:Пс.18:12;
118:3
см.:1Ин.5:18;
118:4
см.:Втор.4:5-6;
118:5
см.:Лк.1:6;
118:6
см.:1Ин.2:3;Гал.6:16;
118:7
118:8
118:9
см.:Ин.15:3;1Пет.1:22;
118:10
см.:Ис.63:17;
118:11
см.:Втор.6:6;
118:12
118:13
118:14
118:15
118:16
118:17
118:18
см.:Втор.17:19;
118:19
см.:1Пар.29:15;Евр.11:13;
118:20
118:21
см.:Втор.11:28;
118:22
118:23
см.:Пс.2:2;
118:24
см.:Втор.17:19;
118:25
118:26
118:27
118:28
118:29
118:30
см.:3Цар.8:36;
118:31
118:32
см.:Лк.19:6;
118:33
118:34
см.:Неем.9:20;
118:35
118:36
см.:1Цар.8:3;
118:37
см.:Мф.18:9;
118:38
118:39
см.:Мф.6:13;
118:40
118:41
118:42
118:43
118:44
см.:Ин.15:10;
118:45
118:46
см.:Рим.1:16;
118:47
118:48
118:49
118:50
см.:Пс.18:8;Иер.15:16;
118:51
см.:Втор.17:11;
118:52
118:53
118:54
118:55
см.:Пс.62:7;
118:56
118:57
см.:Чис.18:20;
118:58
118:59
118:60
118:61
см.:Кол.2:8;
118:62
см.:Деян.16:25;
118:63
см.:Сир.37:15;
118:64
см.:Пс.32:5;
118:65
118:66
118:67
см.:Евр.12:10;
118:68
118:69
118:70
см.:Мф.13:15;
118:71
см.:2Кор.7:10;
118:72
см.:Пс.118:127;
118:73
см.:Иов.10:8;
118:74
118:75
см.:Откр.19:2;
118:76
118:77
118:78
118:79
118:80
118:81
см.:Пс.118:166;
118:82
118:83
см.:Иов.30:30;
118:84
118:85
118:86
см.:Ин.17:17;
118:87
118:88
118:89
см.:Ис.40:8;Мф.24:35;
118:90
118:91
118:92
см.:Пс.18:8;Иер.15:16;
118:93
118:94
118:95
118:96
118:97
см.:Втор.17:19;
118:98
118:99
см.:Втор.4:6;
118:100
см.:Прем.8:10;
118:101
118:102
118:103
см.:Пс.18:11;
118:104
см.:Пс.118:128;
118:105
см.:2Пет.1:19;
118:106
см.:Неем.10:29;Иов.27:5;
118:107
118:108
см.:Пс.18:15;
118:109
118:110
см.:Пс.139:6;
118:111
118:112
см.:3Цар.8:58;
118:113
118:114
118:115
см.:Пс.6:9;Пс.100:4;
118:116
см.:Пс.24:2;
118:117
118:118
см.:Рим.8:6-7;
118:119
118:120
см.:Лк.12:5;Деян.5:5;
118:121
118:122
118:123
118:124
см.:Пс.142:2;
118:125
118:126
см.:Еккл.8:11;
118:127
см.:Пс.18:11;
118:128
см.:Пс.118:104;
118:129
118:130
см.:Пс.18:9;Мф.11:25;
118:131
118:132
см.:Пс.6:5;
118:133
118:134
118:135
см.:Пс.66:2;
118:136
см.:Иак.4:9;
118:137
см.:Исх.9:27;
118:138
см.:Втор.4:5-6;
118:139
см.:Пс.68:10;
118:140
см.:2Цар.22:31;Притч.30:5;
118:141
118:142
см.:Ин.17:17;
118:143
118:144
118:145
118:146
118:147
см.:Пс.5:4;Пс.87:14;
118:148
см.:Ис.26:9;
118:149
118:150
118:151
см.:Ин.17:17;
118:152
см.:Мф.5:18;1Пет.1:25;
118:153
118:154
см.:Пс.36:6;
118:155
см.:Пс.108:17;
118:156
118:157
см.:Пс.3:1-2;
118:158
см.:Деян.17:16;
118:159
118:160
118:161
см.:Ис.66:2;
118:162
см.:Ис.9:3;
118:163
см.:Пс.100:7;
118:164
118:165
см.:Гал.6:16;1Ин.2:10;
118:166
см.:Быт.49:18;
118:167
118:168
см.:Пс.138:3;
118:169
118:170
118:171
118:172
118:173
118:174
118:175
118:176
см.:Ис.53:6;1Пет.2:25;
Церковнославянский (рус)
Въ коне́цъ, о измѣня́емыхъ сыно́мъ Коре́овымъ въ ра́зумъ, пѣ́снь о воз­лю́блен­нѣмъ.
Отры́гну се́рдце мое́ сло́во бла́го, глаго́лю а́зъ дѣла́ моя́ Царе́ви: язы́къ мо́й тро́сть кни́жника скоропи́сца.
Красе́нъ добро́тою па́че сыно́въ человѣ́ческихъ, излiя́ся благода́ть во устна́хъ Тво­и́хъ: сего́ ра́ди благослови́ Тя Бо́гъ во вѣ́къ.
Препоя́ши ме́чь Тво́й по бедрѣ́ Тво­е́й, си́льне,
красото́ю Тво­е́ю и добро́тою Тво­е́ю: и наляцы́, и успѣва́й, и ца́р­ст­вуй и́стины ра́ди и кро́тости и пра́вды: и наста́витъ Тя́ ди́вно десни́ца Твоя́.
Стрѣ́лы Твоя́ изощре́ны, Си́льне: лю́дiе подъ Тобо́ю паду́тъ въ се́рдцы вра́гъ Царе́выхъ.
Престо́лъ Тво́й, Бо́же, въ вѣ́къ вѣ́ка: же́злъ пра́вости же́злъ ца́р­ст­вiя Тво­его́.
Возлюби́лъ еси́ пра́вду и воз­ненави́дѣлъ еси́ беззако́нiе: сего́ ра́ди пома́за Тя́, Бо́же, Бо́гъ Тво́й еле́емъ ра́дости па́че при­­ча́ст­никъ Тво­и́хъ.
Сми́рна и ста́кти и касі́а от­ ри́зъ Тво­и́хъ, от­ тя́жестей слоно́выхъ {от­ хра́мовъ слоно́выхъ}, изъ ни́хже воз­весели́ша Тя́.
Дще́ри царе́й въ че́сти Тво­е́й: предста́ цари́ца одесну́ю Тебе́, въ ри́захъ позлаще́н­ныхъ одѣ́яна преиспещре́на.
Слы́ши, дщи́, и ви́ждь, и при­­клони́ у́хо твое́, и забу́ди лю́ди твоя́ и до́мъ отца́ тво­его́:
и воз­жела́етъ Ца́рь добро́ты тво­ея́, зане́ То́й е́сть Госпо́дь тво́й, и поклони́шися Ему́,
и дщи́ Ти́рова съ да́ры: лицу́ Тво­ему́ помо́лят­ся бога́тiи лю́дстiи.
Вся́ сла́ва дще́ре Царе́вы вну́трь: ря́сны златы́ми одѣ́яна и преиспещре́на.
Приведу́т­ся Царю́ дѣ́вы вслѣ́дъ ея́, и́скрен­нiя ея́ при­­веду́т­ся Тебѣ́:
при­­веду́т­ся въ весе́лiи и ра́дованiи, введу́т­ся въ хра́мъ Царе́въ.
Вмѣ́сто оте́цъ Тво­и́хъ бы́ша сы́нове Тво­и́: поста́виши я́ кня́зи по все́й земли́.
Помяну́ и́мя Твое́ во вся́комъ ро́дѣ и ро́дѣ: сего́ ра́ди лю́дiе исповѣ́дят­ся Тебѣ́ въ вѣ́къ и во вѣ́къ вѣ́ка.
Аллилу́iа.
Блаже́ни непоро́чнiи въ пу́ть {въ пути́}, ходя́щiи въ зако́нѣ Госпо́дни.
Блаже́ни испыта́ющiи свидѣ́нiя Его́, всѣ́мъ се́рдцемъ взы́щутъ Его́.
Не дѣ́ла­ю­щiи бо беззако́нiя въ путе́хъ Его́ ходи́ша.
Ты́ заповѣ́далъ еси́ за́повѣди Твоя́ сохрани́ти зѣло́:
дабы́ испра́вилися путiе́ мо­и́, сохрани́ти оправда́нiя Твоя́.
Тогда́ не постыжу́ся, внегда́ при­­зрѣ́ти ми́ на вся́ за́повѣди Твоя́.
Исповѣ́мся Тебѣ́ въ пра́вости се́рдца, внегда́ научи́тимися судьба́мъ пра́вды Тво­ея́.
Оправда́нiя Твоя́ сохраню́: не оста́ви мене́ до зѣла́.
Въ чесо́мъ испра́витъ юнѣ́йшiй пу́ть сво́й? Внегда́ сохрани́ти словеса́ Твоя́.
Всѣ́мъ се́рдцемъ мо­и́мъ взыска́хъ Тебе́: не от­ри́ни мене́ от­ за́повѣдiй Тво­и́хъ.
Въ се́рдцы мо­е́мъ скры́хъ словеса́ Твоя́, я́ко да не согрѣшу́ Тебѣ́.
Благослове́нъ еси́, Го́споди: научи́ мя оправда́ниемъ Тво­и́мъ.
Устна́ма мо­и́ма воз­вѣсти́хъ вся́ судьбы́ у́стъ Тво­и́хъ.
На пути́ свидѣ́нiй Тво­и́хъ наслади́хся, я́ко о вся́комъ бога́т­ст­вѣ.
Въ за́повѣдехъ Тво­и́хъ поглумлю́ся, и уразумѣ́ю пути́ Твоя́.
Во оправда́нiихъ Тво­и́хъ по­учу́ся: не забу́ду слове́съ Тво­и́хъ.
Возда́ждь рабу́ Тво­ему́: живи́ мя, и сохраню́ словеса́ Твоя́.
Откры́й о́чи мо­и́, и уразумѣ́ю чудеса́ от­ зако́на Тво­его́.
Пришле́цъ а́зъ е́смь на земли́: не скры́й от­ мене́ за́повѣди Твоя́.
Возлюби́ душа́ моя́ воз­жела́ти судьбы́ Твоя́ на вся́кое вре́мя.
Запрети́лъ еси́ го́рдымъ: про́кляти уклоня́ющiися от­ за́повѣдiй Тво­и́хъ.
Отъими́ от­ мене́ поно́съ {поноше́нiе} и уничиже́нiе, я́ко свидѣ́нiй Тво­и́хъ взыска́хъ.
И́бо сѣдо́ша кня́зи и на мя́ клевета́ху, ра́бъ же Тво́й глумля́шеся во оправда́нiихъ Тво­и́хъ:
и́бо свидѣ́нiя Твоя́ по­уче́нiе мое́ е́сть, и совѣ́ти мо­и́ оправда́нiя Твоя́.
Прильпе́ земли́ душа́ моя́: живи́ мя по словеси́ Тво­ему́.
Пути́ моя́ воз­вѣсти́хъ, и услы́шалъ мя́ еси́: научи́ мя оправда́ниемъ Тво­и́мъ.
Пу́ть оправда́нiй Тво­и́хъ вразуми́ ми, и поглумлю́ся въ чудесѣ́хъ Тво­и́хъ.
Воздрема́ душа́ моя́ от­ уны́нiя: утверди́ мя въ словесѣ́хъ Тво­и́хъ.
Пу́ть непра́вды от­ста́ви от­ мене́ и зако́номъ Тво­и́мъ поми́луй мя́.
Пу́ть и́стины изво́лихъ и судьбы́ Твоя́ не забы́хъ.
Прилѣпи́хся свидѣ́ниемъ Тво­и́мъ, Го́споди, не посрами́ мене́.
Пу́ть за́повѣдiй Тво­и́хъ теко́хъ, егда́ разшири́лъ еси́ се́рдце мое́.
Законоположи́ мнѣ́, Го́споди, пу́ть оправда́нiй Тво­и́хъ, и взыщу́ и́ вы́ну:
вразуми́ мя, и испыта́ю зако́нъ Тво́й и сохраню́ и́ всѣ́мъ се́рдцемъ мо­и́мъ.
Наста́ви мя́ на стезю́ за́повѣдiй Тво­и́хъ, я́ко ту́ю восхотѣ́хъ.
Приклони́ се́рдце мое́ во свидѣ́нiя Твоя́, а не въ лихо­и́м­ст­во.
Отврати́ о́чи мо­и́ е́же не ви́дѣти суеты́: въ пути́ Тво­е́мъ живи́ мя.
Поста́ви рабу́ Тво­ему́ сло́во Твое́ въ стра́хъ Тво́й.
Отъими́ поноше́нiе мое́, е́же непщева́хъ: я́ко судьбы́ Твоя́ бла́ги.
Се́, воз­жела́хъ за́повѣди Твоя́: въ пра́вдѣ Тво­е́й живи́ мя.
И да прiи́детъ на мя́ ми́лость Твоя́, Го́споди, спасе́нiе Твое́ по словеси́ Тво­ему́:
и от­вѣща́ю поноша́ющымъ ми́ сло́во, я́ко упова́хъ на словеса́ Твоя́.
И не отъ­ими́ от­ у́стъ мо­и́хъ словесе́ и́стин­на до зѣла́, я́ко на судьбы́ Твоя́ упова́хъ:
и сохраню́ зако́нъ Тво́й вы́ну, въ вѣ́къ и въ вѣ́къ вѣ́ка.
И хожда́хъ въ широтѣ́, я́ко за́повѣди Твоя́ взыска́хъ:
и глаго́лахъ о свидѣ́нiихъ Тво­и́хъ предъ цари́ и не стыдя́хся:
и по­уча́хся въ за́повѣдехъ Тво­и́хъ, я́же воз­люби́хъ зѣло́:
и воз­двиго́хъ ру́цѣ мо­и́ къ за́повѣдемъ Тво­и́мъ, я́же воз­люби́хъ, и глумля́хся во оправда́нiихъ Тво­и́хъ.
Помяни́ словеса́ Твоя́ рабу́ Тво­ему́, и́хже упова́нiе да́лъ ми́ еси́.
То́ мя утѣ́ши во смире́нiи мо­е́мъ, я́ко сло́во Твое́ живи́ мя.
Го́рдiи законопреступова́ху до зѣла́: от­ зако́на же Тво­его́ не уклони́хся.
Помяну́хъ судьбы́ Твоя́ от­ вѣ́ка, Го́споди, и утѣ́шихся.
Печа́ль прiя́тъ мя́ от­ грѣ́шникъ, оставля́ющихъ зако́нъ Тво́й.
Пѣ́та бя́ху мнѣ́ оправда́нiя Твоя́ на мѣ́стѣ при­­ше́л­ст­вiя мо­его́.
Помяну́хъ въ нощи́ и́мя Твое́, Го́споди, и сохрани́хъ зако́нъ Тво́й.
Се́й бы́сть мнѣ́, я́ко оправда́нiй Тво­и́хъ взыска́хъ.
Ча́сть моя́ еси́, Го́споди: рѣ́хъ сохрани́ти зако́нъ Тво́й.
Помоли́хся лицу́ Тво­ему́ всѣ́мъ се́рдцемъ мо­и́мъ: поми́луй мя́ по словеси́ Тво­ему́.
Помы́слихъ пути́ Твоя́ и воз­врати́хъ но́зѣ мо­и́ во свидѣ́нiя Твоя́.
Угото́вихся и не смути́хся сохрани́ти за́повѣди Твоя́.
У́жя грѣ́шникъ обяза́шася мнѣ́, и зако́на Тво­его́ не забы́хъ.
Полу́нощи воста́хъ исповѣ́датися Тебѣ́ о судьба́хъ пра́вды Тво­ея́.
Прича́ст­никъ а́зъ е́смь всѣ́мъ боя́щымся Тебе́ и храня́щымъ за́повѣди Твоя́.
Ми́лости Тво­ея́, Го́споди, испо́лнь земля́: оправда́ниемъ Тво­и́мъ научи́ мя.
Бла́гость сотвори́лъ еси́ съ рабо́мъ Тво­и́мъ, Го́споди, по словеси́ Тво­ему́:
бла́гости и наказа́нiю и ра́зуму научи́ мя, я́ко за́повѣдемъ Тво­и́мъ вѣ́ровахъ.
Пре́жде да́же не смири́тимися, а́зъ прегрѣши́хъ: сего́ ра́ди сло́во Твое́ сохрани́хъ.
Бла́гъ еси́ Ты́, Го́споди: и бла́гостiю Тво­е́ю научи́ мя оправда́ниемъ Тво­и́мъ.
Умно́жися на мя́ непра́вда го́рдыхъ: а́зъ же всѣ́мъ се́рдцемъ мо­и́мъ испыта́ю за́повѣди Твоя́.
Усыри́ся я́ко млеко́ се́рдце и́хъ: а́зъ же зако́ну Тво­ему́ по­учи́хся.
Благо мнѣ́, я́ко смири́лъ мя́ еси́, я́ко да научу́ся оправда́ниемъ Тво­и́мъ.
Бла́гъ мнѣ́ зако́нъ у́стъ Тво­и́хъ па́че ты́сящъ зла́та и сребра́.
Ру́це Тво­и́ сотвори́стѣ мя́ и созда́стѣ мя́: вразуми́ мя, и научу́ся за́повѣдемъ Тво­и́мъ.
Боя́щiися Тебе́ у́зрятъ мя́ и воз­веселя́т­ся, я́ко на словеса́ Твоя́ упова́хъ.
Разумѣ́хъ, Го́споди, я́ко пра́вда судьбы́ Твоя́, и во­и́стин­ну смири́лъ мя́ еси́.
Бу́ди же ми́лость Твоя́, да утѣ́шитъ мя́, по словеси́ Тво­ему́ рабу́ Тво­ему́:
да прiи́дутъ мнѣ́ щедро́ты Твоя́, и жи́въ бу́ду, я́ко зако́нъ Тво́й по­уче́нiе мое́ е́сть.
Да постыдя́т­ся го́рдiи, я́ко непра́ведно беззако́н­новаша на мя́: а́зъ же поглумлю́ся {размышля́ти бу́ду} въ за́повѣдехъ Тво­и́хъ.
Да обратя́тъ мя́ боя́щiися Тебе́ и вѣ́дящiи свидѣ́нiя Твоя́.
Бу́ди се́рдце мое́ непоро́чно во оправда́нiихъ Тво­и́хъ, я́ко да не постыжу́ся.
Изчеза́етъ во спасе́нiе Твое́ душа́ моя́, на словеса́ Твоя́ упова́хъ:
изчезо́ша о́чи мо­и́ въ сло́во Твое́, глаго́люще: когда́ утѣ́шиши мя́?
Зане́ бы́хъ я́ко мѣ́хъ на сла́нѣ: оправда́нiй Тво­и́хъ не забы́хъ.
Коли́ко е́сть дні́й раба́ Тво­его́? Когда́ сотвори́ши ми́ от­ гоня́щихъ мя́ су́дъ?
Повѣ́даша мнѣ́ законопресту́пницы глумле́нiя, но не я́ко зако́нъ Тво́й, Го́споди.
Вся́ за́повѣди Твоя́ и́стина: непра́ведно погна́ша мя́, помози́ ми.
Вма́лѣ не сконча́ша мене́ на земли́: а́зъ же не оста́вихъ за́повѣдiй Тво­и́хъ.
По ми́лости Тво­е́й живи́ мя, и сохраню́ свидѣ́нiя у́стъ Тво­и́хъ.
Во вѣ́къ, Го́споди, сло́во Твое́ пребыва́етъ на небеси́.
Въ ро́дъ и ро́дъ и́стина Твоя́: основа́лъ еси́ зе́млю, и пребыва́етъ.
Учине́нiемъ Тво­и́мъ пребыва́етъ де́нь: я́ко вся́ческая рабо́тна Тебѣ́.
Я́ко а́ще бы не зако́нъ Тво́й по­уче́нiе мое́ бы́лъ, тогда́ у́бо поги́блъ бы́хъ во смире́нiи мо­е́мъ:
во вѣ́къ не забу́ду оправда́нiй Тво­и́хъ, я́ко въ ни́хъ оживи́лъ мя́ еси́.
Тво́й е́смь а́зъ, спаси́ мя: я́ко оправда́нiй Тво­и́хъ взыска́хъ.
Мене́ жда́ша грѣ́шницы погуби́ти мя́: свидѣ́нiя Твоя́ разумѣ́хъ.
Вся́кiя кончи́ны ви́дѣхъ коне́цъ: широка́ за́повѣдь Твоя́ зѣло́.
Ко́ль воз­люби́хъ зако́нъ Тво́й, Го́споди: ве́сь де́нь по­уче́нiе мое́ е́сть.
Па́че вра́гъ мо­и́хъ умудри́лъ мя́ еси́ за́повѣдiю Тво­е́ю, я́ко въ вѣ́къ моя́ е́сть.
Па́че всѣ́хъ уча́щихъ мя́ разумѣ́хъ, я́ко свидѣ́нiя Твоя́ по­уче́нiе мое́ е́сть.
Па́че ста́рецъ разумѣ́хъ, я́ко за́повѣди Твоя́ взыска́хъ.
От вся́каго пути́ лука́ва воз­брани́хъ нога́мъ мо­и́мъ, я́ко да сохраню́ словеса́ Твоя́:
от­ суде́бъ Тво­и́хъ не уклони́хся, я́ко Ты́ законоположи́лъ ми́ еси́.
Ко́ль сладка́ горта́ни мо­ему́ словеса́ Твоя́: па́че ме́да усто́мъ мо­и́мъ.
От за́повѣдiй Тво­и́хъ разумѣ́хъ: сего́ ра́ди воз­ненави́дѣхъ вся́къ пу́ть непра́вды.
Свѣти́лникъ нога́ма мо­и́ма зако́нъ Тво́й, и свѣ́тъ стезя́мъ мо­и́мъ.
Кля́хся и поста́вихъ сохрани́ти судьбы́ пра́вды Тво­ея́.
Смири́хся до зѣла́: Го́споди, живи́ мя по словеси́ Тво­ему́.
Во́льная у́стъ мо­и́хъ благоволи́ же, Го́споди, и судьба́мъ Тво­и́мъ научи́ мя.
Душа́ моя́ въ руку́ Твое́ю {Алекс.: мое́ю} вы́ну, и зако́на Тво­его́ не забы́хъ.
Положи́ша грѣ́шницы сѣ́ть мнѣ́: и от­ за́повѣдiй Тво­и́хъ не заблуди́хъ.
Наслѣ́довахъ свидѣ́нiя Твоя́ во вѣ́къ, я́ко ра́дованiе се́рдца мо­его́ су́ть:
при­­клони́хъ се́рдце мое́ сотвори́ти оправда́нiя Твоя́ въ вѣ́къ за воз­дая́нiе.
Законопресту́пныя воз­ненави́дѣхъ, зако́нъ же Тво́й воз­люби́хъ.
Помо́щникъ мо́й и засту́пникъ мо́й еси́ Ты́: на словеса́ Твоя́ упова́хъ.
Уклони́теся от­ мене́, лука́вну­ю­щiи, и испыта́ю за́повѣди Бо́га мо­его́.
Заступи́ мя по словеси́ Тво­ему́, и жи́въ бу́ду: и не посрами́ мене́ от­ ча́янiя мо­его́:
помози́ ми, и спасу́ся, и по­учу́ся во оправда́нiихъ Тво­и́хъ вы́ну.
Уничижи́лъ еси́ вся́ от­ступа́ющыя от­ оправда́нiй Тво­и́хъ: я́ко непра́ведно помышле́нiе и́хъ.
Преступа́ющыя непщева́хъ вся́ грѣ́шныя земли́: сего́ ра́ди воз­люби́хъ свидѣ́нiя Твоя́.
Пригвоз­ди́ стра́ху Тво­ему́ пло́ти моя́: от­ суде́бъ бо Тво­и́хъ убоя́хся.
Сотвори́хъ су́дъ и пра́вду: не преда́ждь мене́ оби́дящымъ мя́.
Воспрiими́ раба́ Тво­его́ во благо, да не оклевета́ютъ мене́ го́рдiи.
О́чи мо­и́ изчезо́стѣ во спасе́нiе Твое́ и въ сло́во пра́вды Тво­ея́:
сотвори́ съ рабо́мъ Тво­и́мъ по ми́лости Тво­е́й, и оправда́ниемъ Тво­и́мъ научи́ мя.
Ра́бъ Тво́й е́смь а́зъ: вразуми́ мя, и увѣ́мъ свидѣ́нiя Твоя́.
Вре́мя сотвори́ти Го́сподеви: разори́ша зако́нъ Тво́й.
Сего́ ра́ди воз­люби́хъ за́повѣди Твоя́ па́че зла́та и топа́зiа.
Сего́ ра́ди ко всѣ́мъ за́повѣдемъ Тво­и́мъ направля́хся, вся́къ пу́ть непра́вды воз­ненави́дѣхъ.
Ди́вна свидѣ́нiя Твоя́: сего́ ра́ди испыта́ я́ душа́ моя́.
Явле́нiе слове́съ Тво­и́хъ просвѣща́етъ и вразумля́етъ младе́нцы.
Уста́ моя́ от­верзо́хъ и при­­влеко́хъ ду́хъ, я́ко за́повѣдiй Тво­и́хъ жела́хъ.
При́зри на мя́ и поми́луй мя́, по суду́ лю́бящихъ и́мя Твое́.
Стопы́ моя́ напра́ви по словеси́ Тво­ему́, и да не облада́етъ мно́ю вся́кое беззако́нiе:
изба́ви мя́ от­ клеветы́ человѣ́ческiя, и сохраню́ за́повѣди Твоя́.
Лице́ Твое́ просвѣти́ на раба́ Тво­его́ и научи́ мя оправда́ниемъ Тво­и́мъ.
Исхо́дища водна́я изведо́стѣ о́чи мо­и́, поне́же не сохрани́хъ зако́на Тво­его́.
Пра́веднъ еси́, Го́споди, и пра́ви суди́ Тво­и́:
заповѣ́далъ еси́ пра́вду свидѣ́нiя Твоя́, и и́стину зѣло́.
Иста́яла мя́ е́сть ре́вность Твоя́: я́ко забы́ша словеса́ Твоя́ врази́ мо­и́.
Разжже́но сло́во Твое́ зѣло́, и ра́бъ Тво́й воз­люби́ е́.
Юнѣ́йшiй а́зъ е́смь и уничиже́нъ: оправда́нiй Тво­и́хъ не забы́хъ.
Пра́вда Твоя́ пра́вда во вѣ́къ, и зако́нъ Тво́й и́стина.
Ско́рби и ну́жди обрѣто́ша мя́: за́повѣди Твоя́ по­уче́нiе мое́.
Пра́вда свидѣ́нiя Твоя́ въ вѣ́къ: вразуми́ мя, и жи́въ бу́ду.
Воззва́хъ всѣ́мъ се́рдцемъ мо­и́мъ, услы́ши мя́, Го́споди: оправда́нiя Твоя́ взыщу́.
Воззва́хъ Ти́, спаси́ мя, и сохраню́ свидѣ́нiя Твоя́.
Предвари́хъ въ безго́дiи и воз­зва́хъ: на словеса́ Твоя́ упова́хъ.
Предвари́стѣ о́чи мо­и́ ко у́тру, по­учи́тися словесе́мъ Тво­и́мъ.
Гла́съ мо́й услы́ши, Го́споди, по ми́лости Тво­е́й: по судьбѣ́ Тво­е́й живи́ мя.
Прибли́жишася гоня́щiи мя́ беззако́нiемъ: от­ зако́на же Тво­его́ удали́шася.
Бли́зъ еси́ Ты́, Го́споди, и вси́ путiе́ Тво­и́ и́стина.
Испе́рва позна́хъ от­ свидѣ́нiй Тво­и́хъ, я́ко въ вѣ́къ основа́лъ я́ еси́.
Ви́ждь смире́нiе мое́ и изми́ мя: я́ко зако́на Тво­его́ не забы́хъ.
Суди́ су́дъ мо́й и изба́ви мя́: словесе́ ра́ди Тво­его́ живи́ мя.
Дале́че от­ грѣ́шникъ спасе́нiе, я́ко оправда́нiй Тво­и́хъ не взыска́ша.
Щедро́ты Твоя́ мно́ги, Го́споди: по судьбѣ́ Тво­е́й живи́ мя.
Мно́зи изгоня́щiи мя́ и стужа́ющiи ми́: от­ свидѣ́нiй Тво­и́хъ не уклони́хся.
Ви́дѣхъ неразумѣва́ющыя и иста́яхъ: я́ко слове́съ Тво­и́хъ не сохрани́ша.
Ви́ждь, я́ко за́повѣди Твоя́ воз­люби́хъ: Го́споди, по ми́лости Тво­е́й живи́ мя.
Нача́ло слове́съ Тво­и́хъ и́стина, и во вѣ́къ вся́ судьбы́ пра́вды Тво­ея́.
Кня́зи погна́ша мя́ ту́не: и от­ слове́съ Тво­и́хъ убоя́ся се́рдце мое́.
Возра́дуюся а́зъ о словесѣ́хъ Тво­и́хъ, я́ко обрѣта́яй коры́сть мно́гу.
Непра́вду воз­ненави́дѣхъ и омерзи́хъ: зако́нъ же Тво́й воз­люби́хъ.
Седмери́цею дне́мъ хвали́хъ Тя́ о судьба́хъ пра́вды Тво­ея́.
Ми́ръ мно́гъ лю́бящымъ зако́нъ Тво́й, и нѣ́сть и́мъ собла́зна.
Ча́яхъ спасе́нiя Тво­его́, Го́споди, и за́повѣди Твоя́ воз­люби́хъ.
Сохрани́ душа́ моя́ свидѣ́нiя Твоя́ и воз­люби́ я́ зѣло́.
Сохрани́хъ за́повѣди Твоя́ и свидѣ́нiя Твоя́, я́ко вси́ путiе́ мо­и́ предъ Тобо́ю, Го́споди.
Да при­­бли́жит­ся моле́нiе мое́ предъ Тя́, Го́споди: по словеси́ Тво­ему́ вразуми́ мя.
Да вни́детъ проше́нiе мое́ предъ Тя́: Го́споди, по словеси́ Тво­ему́ изба́ви мя́.
Отры́гнутъ устнѣ́ мо­и́ пѣ́нiе, егда́ научи́ши мя́ оправда́ниемъ Тво­и́мъ.
Провѣща́етъ язы́къ мо́й словеса́ Твоя́, я́ко вся́ за́повѣди Твоя́ пра́вда.
Да бу́детъ рука́ Твоя́ е́же спасти́ мя, я́ко за́повѣди Твоя́ изво́лихъ.
Возжела́хъ спасе́нiе Твое́, Го́споди, и зако́нъ Тво́й по­уче́нiе мое́ е́сть.
Жива́ бу́детъ душа́ моя́ и восхва́литъ Тя́: и судьбы́ Твоя́ помо́гутъ мнѣ́.
Заблуди́хъ я́ко овча́ поги́бшее: взыщи́ раба́ Тво­его́, я́ко за́повѣдiй Тво­и́хъ не забы́хъ.
გუნდის ლოტბარს, შოშანის საკრავზე: მოძღვრება კორახისა, გალობა სიყვარულისა.
აღმოთქვა ჩემმა გულმა სიტყვა კეთილი. მე ვამბობ: ჩემი ნახელავი - მეფეს; ჩემი ენა კალამია სწრაფად მწერლისა.
ადამის ძეთა უმშვენესი ხარ, მადლი იღვრება შენთა ბაგეთაგან, ამიტომ გაკურთხა ღმერთმა უკუნისამდე.
წელზე შემოირტყი შენი მახვილი, გმირო, შენი დიდებით და მშვენებით.
და ამ შენი მშვენებით დაბრძანდი ეტლზე ჭეშმარიტების, თვინიერებისა და სიმართლის გულისათვის, და აჩვენებს საოცრებას მარჯვენა შენი.
შენი ისრები წამახულია, ხალხები ეცემიან შენს ფეხქვეშ; გულში ერჭობიან მეფის მტრებს.
ტახტი შენი, ღმერთო, უკუნითი უკუნისამდეა, სიმართლის კვერთხია კვერთხი შენი მეუფებისა.
შენ შეიყვარე სიმართლე და შეიძულე ბოროტება; ამიტომაც გცხო ღმერთმა, შენმა ღმერთმა, სიხარულის ზეთი შენს მეგობრებზე უმეტეს.
მთელი შენი სამოსი - ვითარცა ზმირინი, ალოე და კასია; სპილოს ძვლის დარბაზებიდან გაგამხიარულებენ შენ.
მეფეთა ასულნი შენს დიდებულებს შორის არიან; შენს მარჯვნივ დადგა დედოფალი ოფირის ოქროთი შემკული.
მისმინე, ასულო, გამოიხედე და მომაპყარ ყური. და დაივიწყე ხალხი შენი და სახლი მამაშენისა.
და დატკბება მეფე შენი მშვენებით, რადგან ის არის შენი უფალი, და თაყვანი ეცი მას.
და ასულნი ტვიროსისა ძღვენით მოვლენ; მუდარას დაგიწყებენ ერის მდიდარნი.
მთელი დიდება მეფის ასულისა შიგნითაა; მოოქროვილია მისი სამოსი.
მოქარგული კაბით მოჰყავთ იგი მეფესთან; მის უკან ქალწულნი, დობილნი მისნი მოჰყავთ შენთან.
მოჰყავთ სიხარულით და ლხინით, შედიან მეფის სრა-სასახლეში.
შენს წინაპართა ადგილას იქნებიან ძენი შენნი; მათ დააყენებ მთავრებად მთელ დედამიწაზე.
გავიხსენებ შენს სახელს თაობიდან თაობაში, ამიცომ ხალხები ხოტბას შეგასხამენ უკუნითი უკუნისამდე.
ნეტარ არიან გზიანები, რომელნიც დადიან უფლის რჯულზე.
ნეტარ არიან შემნახველნი მის მცნებათა, მთელი გულით რომ ეძიებენ მას.
არც სიავკაცე ჩაუდენიათ, მისი გზით დადიან;
შენ დაავალე შენს ბრძანებათა დაცვა. ზედმიწევნით.
ნეტამც წარიმართოს ჩემი გზები შენი წესდების დასაცავად.
მაშინ აღარ შემრცხვებოდა, როს შევხედავდი შენს ყოველ მცნებას.
განგადიდებდი გულის სისწორით, რომ მასწავლიდი სამართალს შენი სიმართლისა.
შენს წესებს დავიცავ, ნუ მიმატოვებ საბოლოოდ,
რით შეინახოს ყმაწვილმა სიწმიდე თავისი გზისა? დაიცვას შენი სიტყვისამებრ.
მთელი გულით გეძიებ შენ, ნუ გადამახვევინებ შენთა მცნებათაგან.
გულში ჩავიმარხე შენი სიტყვები, რათა არ შევცოდო.
კურთხეულ ხარ შენ, უფალო! მასწავლე წესები შენი.
ჩემი ბაგეებით მოვუთხრობდი ყველა სამართალს შენი პირისას.
შენთა მცნებათა გზაზე ვხარობდი, ვითარცა მთელ ქონებაზე.
შენს მცნებებზე ვილაპარაკებ და დავუკვირდები შენს გზებს.
შენი წესებით გავიხარებ, არ დავივიწყებ შენს სიტყვას.
კეთილი უქმენ შენს მორჩილს; ვიცოცხლებ და დავიცავ შენს სიტყვას.
აღმიხილე თვალნი და ვჭვრეტდე საოცრებებს შენი რჯულისას.
მწირი ვარ ქვეყანაზე, ნუ დამიმალავ შენს მცნებებს.
მოითენთა სული ჩემი შენი სამართლის წადილით ყოველჟამს.
შერისხე ამპარტავანნი, წყეულნი, რომელთაც გადაუხვიეს შენი მცნებებიდან.
ამაცილე სირცხვილი და შეურაცხყოფა, რადგან შენს მცნებებს ვიცავდი.
დასხდებიან კიდეც თავადნი, ჩემს წინააღმდეგ ითათბირებენ; შენი მორჩილი კი ისაუბრებს შენს წესებზე.
შენი მცნებებიც სიხარულია ჩემთვის, მრჩეველნი ჩემნი.
მტვერს მიეკრა სული ჩემი; მაცოცხლე შენი სიტყვისამებრ.
გზანი ჩემნი განგიცხადე და მიპასუხე; მასწავლე წესები შენი.
გზა შენთა ბრძანებათა გამაგებინე და ვილაპარაკებ შენს საოცრებებზე.
დადნა სული ჩემი ნაღვლიანობით; გამამაგრე შენი სიტყვისამებრ.
გზა სიცრუისა განმაშორე და შენი რჯულით შემიწყალე.
გზა ჭეშმარიტებისა ამოვირჩიე, შენი სამართალნი წინ დავიყენე.
მიკრული ვარ შენს მცნებებზე; უფალო, ნუ გამაწბილებ.
შენთა მცნებათა გზით ვრბოდე, რადგან განავრცობ ჩემს გულს.
მიჩვენე, უფალო, გზა შენთა წესთა და დავიცავ ბოლომდე.
გამაგებინე და დავიცავ შენს რჯულს და შევინახავ მთელი გულით.
დამაყენე შენთა მცნებათა კვალზე, რადგანაც მწადია იგი.
განუმტკიცე შენს მორჩილს შენი ნათქვამი შენი მოშიშების გამო.
ააცილე თვალი ჩემი ამაოების ცქერას, შენი გზით მაცოცხლე.
დაუყენე შენს მონას შენი ნათქვამი შენგან მოშიშების გამო.
ამაცილე შერცხვენა, რომლისაც მეშინია, რადგან შენი სამართალნი კეთილია.
აჰა, ვისურვე ფრიად შენი ბრძანებანი; შენი სიმართლით მაცოცხლე მე.
მოვიდნენ ჩემთან წყალობანი შენნი, უფალო, ხსნა შენმიერი, შენი სიტყვისამებრ.
და პასუხს გავცემ ჩემს მაგინებლებს, რადგან ვიმედოვნებ შენი სიტყვით.
ნუ წაართმევ ჩემს პირს ჭეშმარიტების სიტყვას სრულიად, რადგან შენს სამართალს მოველი.
დავიცავ შენს რჯულს მარადის, უკუნითი უკუნისამდე.
ვივლი ხალვათად, რადგან შენს ბრძანებებს ვეძიებდი.
ვილაპარაკებ შენს მცნებებზე მეფეთა წინ და არ შემრცხვება.
გავიხარებ შენი მცნებებით, რომლებიც მიყვარს;
ხელთ აღვაპყრობ შენთა მცნებათა მიმართ, რომლებიც მიყვარს, და ვისაუბრებ შენს წესებზე.
გაუხსენე შენს მორჩილს სიტყვა, რომლითაც დამაიმედე მე.
ეს არის ჩემი ნუგეში გაჭირვებაში, რადგან შენმა ნათქვამმა გამომაცოცხლა.
ამპარტავანნი დამცინოდნენ მეტისმეტად; შენი რჯულიდან არ გადამიხვევია.
ვიხსენიებდი შენს სამართალს ადრიდანვე, უფალო, და დარდს ვიქარვებდი.
თავზარი მეცემოდა, ცოდვილნი რომ ტოვებდნენ შენს რჯულს.
სიმღერებად იქცა ჩემთვის შენი წესები ჩემს საცხოვრებელ სახლში.
ვიხსენებდი ღამით შენს სახელს, უფალო, და ვიცავდი შენს რჯულს.
ეს იყო ჩემთვის, რადგან შენს ბრძანებას ვიცავდი.
ჩემი ხვედრია, ვთქვი, უფალო, შენთა სიტყვათა დაცვა.
გევედრებოდი მთელი გულით; შემიწყალე შენი სიტყვისამებრ.
ვფიქრობდი ჩემს გზებზე და ვიბრუნებდი ფეხს შენი მცნებებისაკენ.
ვჩქარობდი და არ ვაყოვნებდი შენთა მცნებათა დაცვას.
ბოროტეულთა ბორკილები გარს შემომერტყნენ, შენი რჯული არ დავივიწყე.
შუაღამისას გდგები შენს სადიდებლად, შენს მართალ სამართალთა გამო.
თანაზიარი ვარ ყველასი, ვინც შენი მოშიშია და იცავს შენს მცნებებს.
შენი წყალობით, უფალო, სავსეა ქვეყნიერება, მასწავლე შენი კანონმდებლობა.
კეთილი ჰქმენი შენი მორჩილისთვის, უფალო, შენი სიტყვისამებრ.
კეთილი აზრი და გაგება მასწავლე, რადგან ვირწმუნე შენი მცნებანი.
ვიდრე დავიტანჯებოდი, შევცდი; ახლა კი შენს სიტყვას ვიცავ.
კეთილი ხარ და კეთილმოქმედი; მასწავლე წესები შენი.
ტყუილს ჩმახავენ ამპარტავანნი ჩემზე, მე მთელი გულით დავიცავ შენს ბრძანებებს.
დამსუყდა ცხიმივით მათი გული, მე შენი რჯულით ვხარობდი.
კარგია ჩემთვის, რომ ვეწამე, ვინძლო ვისწავლო წესები შენი.
უმჯობესია ჩემთვის რჯული შენი ბაგისა, ვიდრე ათასი ოქრო და ვერცხლი.
შენმა ხელებმა შემქმნა და წარმმართა; შთამაგონე და ვისწავლი შენს მცნებებს.
მოშიშნი შენნი შემხედავენ და გაიხარებენ, რადგან შენს სიტყვებზე ვარ მინდობილი.
ვიცოდი, უფალო, რომ მართალია შენი სამართალი, და სამართლიანად შემაჭირვე.
დაე, იყოს შენი წყალობა შემს სანუგეშებლად, როგორც აღუთქვი შენს მორჩილს.
მოვიდეს ჩემდამი წყალობა შენი და ვიცოცხლებ, რადგან შენი რჯული სიხარულია ჩემი.
შერცხვეთ ამპარტავნებს, რადგან ტყუილად მჩაგრავდნენ; ვისაუბრებ შენს ბრძანებებზე.
დაბრუნდნენ ჩემთან მოშიშნი შენნი და მცოდნენი შენი მცნებებისა.
იყოს ჩემი გული უბიწო შენს წინაშე, რათა არ შევრცხვე.
დადნა შენი შეწევნის მოლოდინში ჩემი სული, შენს სიტყვაზე ვარ დაიმედებული.
დადნენ თვალნი ჩემნი შენი სიტყვის მოლოდინში, ვთქვი: როდის მანუგეშებ მე?
ვიყავი, ვითარცა ტიკი ორთქლში, შენი წესები არ დავივიწყე.
რაოდენია დღენი შენი მორჩილისა? როდის გაასამართლებ ჩემს მდევნელებს?
გამითხარეს ამპარტავნებმა ორმო, ოღონდ არა შენი რჯულისამებრ.
ყველა მცნება შენი ჭეშმარიტებაა; უმიზეზოდ მდევნიან, მიშველე.
ლამის გამანადგურეს მიწაზე და მაინც არ მივაგოვე შენი ბრძანებანი.
შენი წყალობით მაცოცხლე და დავიცავ მცნებებს შენი პირისას.
უკუნისამდე, უფალო, შენი სიტყვა დაფუძნებულია ზეცაში.
თაობიდან თაობამდეა ჭეშმარიტება შენი; დაამყარე ქვეყანა და დგას.
შენი მსჯავრით დგანან დღესაც, რადგან ყოველნი გმსახურებენ.
რჯული შენი რომ არ ყოფილიყო ჩემდა ნუგეშად, დავიღუპებოდი ჩემს ტანჯვაში.
უკუნისამდე არ დავივიწყებ ბრძანებებს შენსას, რადგანაც მათით მასულდგმულებდი.
შენი ვარ - მიხსენი, რადგან შენს ბრძანებებს ვეძიებდი.
მიდარაჯდებიან ბოროტნი, რომ დამღუპონ; შენს მცნებებს ღრმად ვუკვირდები.
ყოველნაირი სრულქმნილების მინახავს ბოლო; ვრცელია შენი მცნებანი ფრიად.
რარიგად მიყვარს რჯული შენი, ის არის ჩემი საფიქრალი დღენიადაგ.
ჩემს მტრებზე მეტად დამაბრძენე შენი მცნებით; რადგან მარადის ჩემია იგი.
ყველა ჩემს მოძღვარზე გონიერი გავხდი, რადგან შენი მცნებანი სააზროვნიაა ჩემი.
მოხუცებზე მეტად საზრიანი ვარ, რადგან შენს ბრძანებებს ვიცავ.
ყოველგვარ ბოროტ გზას მოვარიდე ფეხი, რათა დავიცვა შენი სიტყვა.
შენთა სამართალთაგან არ გადამიხვევია, რადგანაც შენ მასწავლიდი.
რარიგ ატკბობს ჩემს სასას შენი სიტყვები, თაფლზე ტკბილია ჩემი პირისთვის.
შენი ბრძანებით საზრიანი გავხდი, ამიტომ მოვიძულე ყთველი გზა სიცრუისა.
ლამპარია ჩემი ფეხისთვის სიტყვა შენი და სინათლე - ჩემი ბილიკისათვის.
დავიფიცავ და ავასრულებ, დავიცავ შენს მართალ სამართალს.
დავიტანჯე მეტისმეტად; უფალო, მაცოცხლე შენი სიტყვისამებრ.
აღთქმანი ჩემი პირისა ისურვე - გთხოვ, უფალო, და სამართალნი შენნი მასწავლე.
სული ჩემი ხელისგულზეა მუდამ და შენს რჯულს არ ვივიწყებ.
დამიგეს ბოროტებმა მახე, მაგრამ შენი ბრძანებებისთვის არ გადამიხვევია.
დავიმკვიდრე მცნებანი შენი საუკუნოდ, რადგან ისინი ჩემი გულის სიხარულია.
მოვდრიკე გული ჩემი წესთა შენთა შესასრულებლად. უკუნითი უკუნისამდე.
ბოროტგანმზრახველნი შევიძულე და შენი რჯული შევიყვარე.
თავშესაფარი და ფარი ხარ ჩემი, შენს სიტყვაზე ვარ დაიმედებული.
შორს ჩემგან, ბოროტნო, და მე დავიცავ მცნებებს ჩემი ღმერთისას.
შემეწიე შენი სიტყვისამებრ და ვიცოცხლო, და ნუ გამიწბილებ ჩემს იმედს.
შემეწიე და გადავრჩე, და ჩავწვდვბი შენს წესდებებს ყოველთვის.
მოსრე ყოველი, ვინც განუდგა შენს წესებს, რადგან სიცრუეა მათი ხრიკები.
როგორც ნაყარ-ნუყარი, მოსპე ყოველი ბოროტი ქვეყანაზე, ამიტომ შევიყვარე, მცნებანი შენნი.
თრთის შენი შიშით სხეული ჩემი და მეშინია შენი განკითხვების.
ვქმენ სამართალი და სიმართლე. ნუ შემატოვებ მჩაგვრელებს ჩემსას.
გამოესარჩლე შენს მორჩილს სასიკეთოდ, რომ დამჩაგრონ ამპარტავნებმა.
დადნენ თვალნი ჩემნი შენი შეწევნისა და შენი სიმართლის სიტყვის მოლოდინში.
მოიმოქმედე შენი მორჩილისთვის შენი წყალობისამებრ და წესები შენი მასწავლე.
მორჩილი ვარ შენი; გონიერ-მყავ, რათა შევიმეცნო მცნებანი შენნი.
ჟამია უფლის მოქმედებისა - მოშალეს რჯული შენი.
ამიტომ მიყვარს მცნებანი შენნი ოქროზე და ბაჯაღლოზე მეტად.
ამიტომ ყველა შენი ბრძანება უკლებლივ სწორად მიმაჩნია; მძულს ყოველი გზა სიცრუისა.
საოცარია მცნებანი შენნი; ამიტომ ინახავს მათ სული ჩემი.
საწყისი შენი სიტყვებისა ანათებს, შთააგონებს გულუბრყვილოებს.
პირი გავხსენი და ამოვისუნთქე, რადგან მომენატრა მცნებანი შენნი.
მომხედე და შემიწყალე, როგორც შეეფერება შენი სახელის მოყვარულთ.
ჩემი ნაბიჯები წარმართე შენი სიტყვით და ნუ გააბატონებ ჩემზე ნურავითარ ბოროტს.
გადამარჩინე ადამიანის ჩაგვრისაგან, და დავიცავ შენს ბრძანებებს.
შენი სახე მოაშუქე შენს მორჩილს და მასწავლე წესები შენი.
წყლის ნაკადები გადმომდის თვალთაგან, რადგან არ იცავენ შენს რჯულს.
მართალი ხარ შენ, უფალო, და სწორია სამართალი შენი.
ბრძანე სიმართლით მცნებანი შენნი და ჭეშმარიტია მეტად.
დამღრღნა ეჭვმა, რადგან დაივიწყეს შენი სიტყვები ჩემმა მტრებმა.
ხალასია შენი ნათქვამი ფრიად და შენს მორჩილს უყვარს იგი.
მცირე ვარ და მოძულებული; შენს ბრძანებებს არ ვივიწყებ.
სიმართლე შენი მარადიული სიმართლეა და შენი რჯული ჭეშმარიტია.
განსაცდელი და გაჭირვება წამომეწია; შენი მცნებანი სიხარულია ჩემთვის.
სიმართლეა შენი მცნებანი მარადის; შთამაგონე და ვიცოცხლებ.
მოგიხმობ მთელი გულით; მიპასუხე, უფალო! შენს წესებს დავიცავ.
შენ მოგიხმობ, გადამარჩინე, და დავიცავ შენს მცნებებს.
ავდგები გარიჟრაჟამდე და ვიღაღადებ, შენს სიტყვაზე ვარ დაიმედებული.
ჩემმა თვალებმა დაასწრეს განთიადს, რათა ვილაპარაკო შენს ნათქვამზე.
ჩემა ხმა ისმინე შენი წყალობისამებრ; უფალო, შენი სამართლის მიხედვით მაცოცხლე.
მომიახლოვდნენ მდევარნი გარყვნილებისა; შენს რჯულს დაშორდნენ.
ახლოს ხარ, უფალო, და ყოველი მცნება შენი ჭეშმარიტებაა.
ადრიდანვე შევიტყვე შენთა მცნებათა შესახებ, რომ სამარადჟამოდ დააფუძნე ისინი.
იხილე ტანჯვა ჩემი და გადამარჩინე, რადგან შენი რჯული არ დავივიწყე.
გამომესარჩლე და დამიხსენი, შენი ნათქვამისამებრ მაცოცხლე.
შორს არის ბოროტთაგან შველა, რადგან შენს წესებს არ ეძიებენ.
წყალობანი შენნი უხვია, უფალო, შენი სიმართლის მიხედვით მაცოცხლე.
ბევრია ჩემი მდევარი და შემავიწროებელი; შენი მცნებებისათვის არ გადამიხვევია.
ვიხილე ორგულნი და შევედავე, რადგან შენს ნათქვამს არ იცავენ.
ნახე, რარიგ შევიყვარე შენი ბრძანებანი, უფალო; შენი წყალობისამებრ მაცოცხლე.
საწყისი შენი სიტყვისა ჭეშმარიტებაა, და საუკუნოა ყოველი მართალი შენი სამართალი.
მთავარნი მდევნიან უმიზეზოდ და შენი სიტყვებისაგან დაშინებულია გული ჩემი.
ვხარობ შენი ნათქვამით, ვითარცა მპოვნელი უხვი ნადავლისა.
სიცრუე მძულს და მძაგს; შენი რჯული მიყვარს.
დღეში შვიდგზის გაქებ შენრ სიმართლის სამართალთათვის.
დიდია მშვიდობა შენი რჯულის მოყვარულთა, და არ არსებობს მათთვის დაბრკოლება.
იმედი მქონდა შენი შეწევნისა, უფალო, და შენს მცნებებს ვასრულებდი.
იცავდა ჩემი სული შენს მცნებებს და მე ისინი მიყვარს ძალიან.
ვიცავდი შენს ბრძანებებს და მცნებებს, რადგან ყველა ჩემი გზა შენს წინაშეა.
მოახლოვდეს ჩემი ღაღადი შენს წინაშე, უფალო, და შენი სიტყვებისამებრ შთამაგონე.
მოვიდეს ჩემი ვედრება შენს წინაშე, რადგან მასწავლე წესები შენი.
წარმოთქვამენ ჩემი ბაგენი ქებას, რადგან მასწავლე წესები შენი.
იტყვის ჩემი ენა შენს ნათქვამს, რადგან ყველა მენი მცნება სიმართლეა.
იყოს შენი ხელი ჩემდა შემწედ, რადგან შენი ბრძანებანი ამოვირჩიე.
ვნატრობდი შენს შველას, უფალო, და შენი რჯული სასიამოვნოა ჩემთვის.
იცოცხლოს ჩემმა სულმა და გაქოს შენ, და შენი სამართალი შემეწიოს.
დავიბენი, ვითარცა ცხვარი დაკარგული; მოძებნე შენი მორჩილი, რადგან მცნებანი შენნი არ დავივიწყე.
Кафизма:
Псалом:
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония

Настройки

Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible