Скрыть
141:6
141:8
142:1 Maskil. David, cum esset in caverna. Precatio.
142:2 Voce mea ad Dominum clamo, voce mea ad Dominum deprecor;
142:3 effundo in conspectu eius lamentationem meam, et tribulationem meam ante ipsum pronuntio.
142:4 Cum deficit in me spiritus meus, tu nosti semitas meas. In via, qua ambulabam, absconderunt laqueum mihi.
142:5 Considerabam ad dexteram et videbam, et non erat qui cognosceret me. Periit fuga a me, et non est qui requirat animam meam. -
142:6 Clamavi ad te, Domine; dixi: «Tu es refugium meum, portio mea in terra viventium.
142:7 Intende ad deprecationem meam, quia humiliatus sum nimis. Libera me a persequentibus me, quia confortati sunt super me.
142:8 Educ de custodia animam meam ad confitendum nomini tuo; me circumdabunt iusti, cum retribueris mihi».
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible