Алар болсо: “Бизди эч ким ишке жалдаган жок”, – деп жооп беришти. Ошондо ал аларга: “Силер да менин жєзємдєгємљ баргыла, тийиштєє акыњарды тљлљп берем”, – деди.

Кеч киргенде, жєзємдєктєн ээси чарба иштерин башкаруучусуна: “Жумушчуларды чакырып, аларга, акыркыларынан баштап, биринчилерине чейин, эмгек акыларын бер”, – деди.

Он биринчи саат чамасында жалданып иштегендер келип, бир динарийден алышты.

Биринчи келгендер кљбєрљљк алабыз деп ойлошкон, бирок алар да бир динарийден алышты.

Алгандан кийин, кожоюнга нааразы боло башташты.

Алар кожоюнга: “Бул акыркы келгендер бир эле саат иштешти. Бирок сен аларды керээли-кечке кєндєн ысыгында иштеген бизге тењеп койдуњ”, – дешти.

Ошондо жєзємдєк ээси алардын бирине мындай деди: “Досум, мен сени алдаган жокмун. Сен мени менен бир динарийге макулдашпадыњ беле?

Љз акыњды алгын да, кете бергин. Сага канча берсем, акыркы келген буга да ошончо бергим келет.

Љзємдєкєн љзєм каалагандай пайдаланууга акым жокпу? Же менин берешендигимди кљрљ албай жатасыњбы?”

Ошентип, акыркылар биринчи, биринчилер акыркы болот. Анткени чакырылгандар кљп, бирок тандалгандар аз».

Иерусалимге бара жаткан жолдо Ыйса он эки шакиртин четке чыгарып алып, мындай деди:

«Мына, биз Иерусалимге бара жатабыз. Адам Уулун башкы ыйык кызмат кылуучулар менен мыйзам окутуучулардын колуна салып беришет. Алар болсо Аны љлтєрєєгљ љкєм чыгарышат.

Аны бутпарастардын колуна салып беришет, алар болсо Аны шылдыњдашат, сабашат, айкаш жыгачка кадашат. Єчєнчє кєнє Ал тирилет».

Ошондо Зебедей уулдарынын энеси уулдары менен Ыйсанын жанына келип таазим кылды да, бир нерсе сурамакчы болду.

Ыйса аялдан: «Эмне каалайсыњ?» – деп сурады. Аял Ага: «Сенин Падышачылыгыњда бул эки уулумдун бири оњ жагыњда, бири сол жагыњда отурса экен. Ушундай буйрук берчи», – деди.

Ыйса мындай деп жооп берди: «Эмне сурап жатканыњарды љзєњљр билбейсињер. Мен иче турган чљйчљктљн иче аласыњарбы? Мен чљмєлдєрєлљ турган чљмєлдєрєє менен чљмєлдєрєлљ аласыњарбы?» «Ошенте алабыз», – дешти алар.

Ошондо Ыйса аларга: «Мен иче турган чљйчљктљн ичесињер. Мен чљмєлдєрєлљ турган чљмєлдєрєє менен чљмєлдєрєлљсєњљр. Бирок оњ жагыма же сол жагыма отургузуу Менин колумда эмес. Атам кимге даярдаган болсо, ошол отурат», – деди.

Муну уккан берки он шакирт эки бир тууганга ачууланды.

Ыйса аларды чакырып алып: «Элге башчылар єстљмдєк кылып, тљрљлљр бийлик жєргєзљрєн билесињер.

Бирок силердин арањарда мындай болбосун. Арањарда ким чоњ болгусу келсе, ал силерге кызматчы болсун.

Арањарда ким биринчи болгусу келсе, ал силерге кул болсун.

Анткени Адам Уулу да Љзєнљ кызмат кылдыруу єчєн эмес, тескерисинче, Љзє кызмат кылуу єчєн, Љз жанын берип, кљптљрдє куткаруу єчєн келген», – деди.

Алар Жериходон чыгып бара жатышканда, Ыйсанын артынан кљп эл ээрчиди.

Жол боюнда отурган эки сокур адам Ыйсанын љтєп бара жатканын угуп: «Тењир, Дљљттєн Уулу, бизге ырайым кыла кљр!» – деп кыйкыра башташты.

Элдин тыйганына болбой, алар ого бетер катуу кыйкырып жатышты: «Тењир, Дљљттєн Уулу, бизге ырайым кыла кљр!»

Ыйса токтоп, аларды жанына чакырды да: «Менин эмне кылышымды каалайсыњар?» – деп сурады.

Алар Ага: «Тењир, кљзєбєз кљрсљ экен», – дешти.

Ыйса боор ооруп, алардын кљзєнљ колун тийгизди. Ошол замат алардын кљзє кљрєп калды. Анан алар Ыйсанын артынан ээрчип жљнљштє.