Мага кайгы! Анткени мен жайкы жемиштерди жыйнап алгандан кийинки, жєзємдє терип алгандан кийинки мезгилдей болуп калдым. Жегенге бир да мљмљ жок, менин жаным каалаган, бышкан бир да жемиш жок.

Жерде ырайымдуу адамдар калбай калды, адамдардын арасында адил адамдар жок. Кан тљгєш єчєн, бардыгы тузак коюшат, ар бири љз бир тууганына тор жаят.

Алардын колдору жамандык кылып, жакшылык кєтєшљт: жетекчи белек талап кылат, сот пара алып соттойт, тљрљлљр болсо љздљрєнєн жаман каалоолорун ачык айтышат, ишти бурмалашат.

Алардын эњ жакшысы тикенектей, эњ адилеттєєсє тикенектєє тосмодон жаман. Сенин пайгамбарларыњ айткан кєн, Сен жазалай турган кєн келе жатат. Эми аларга дєрбљлљњ тєшљт.

Досуњарга ишенбегиле, жолдошуњарга таянбагыла. Койнуњда жаткан аялыњдан оозуњдун эшигин сакта.

Анткени уулу атасын уят кылат, кызы энесине каршы чыгат, келини кайын энесине каршы болот. Адамдын душманы – љзєнєн єйєндљгєлљрє.

Мен болсо Тењирден ємєттљнљм, мени куткарган Кудайга таянам: Кудайым мени угат.

Душманым, мени табалаба! Мен кулап калсам да, кайра турам. Мен карањгылыкта отурсам да, Тењир мен єчєн жарык.

Менин ишимди чечкенге чейин, мени соттогонго чейин, Тењирдин каарын кљтљрљм, анткени Анын алдында кєнљљ кылдым. Ал мени жарыкка алып чыгат, ошондо мен Анын адилеттєєлєгєн кљрљм.

Мага «Сенин Кудай-Тењирињ кайда?» деген душманым муну кљрєп, уятка калат. Ал кљчљдљгє баткакка окшоп тебеленгенде, аны кљрєп, кљзємдєн моокуму канат.

Сен љзєњдєн дубалдарыњды курган кєнє, ошол кєнє чек арањ чоњоёт.

Ошол кєнє сага Ашурдан жана Мисир шаарларынан келишет, Мисирден тартып Эфрат дарыясына чейин, дењизден дењизге чейин, тоодон тоого чейин жашаган элдер келишет.

Ал жер болсо љзєнєн тургундарынын кєнљљлљрє єчєн, алардын иштеринин жемиштери єчєн чљлгљ айланат.

Кармелдин ортосундагы токойдо обочо жашаган Љз элињди, Љз мурасыњ болгон койлоруњду, Љзєњдєн таягыњ менен кайтар. Алар Башан менен Гилатта байыркы кєндљрдљгєдљй оттоп жєрєшсєн!

«Сен Мисирден чыгып келе жаткан кєндљрдљ кандай кереметтерди кљрсљтсљм, азыр да ага ошондой кереметтерди кљрсљтљм».

Муну кљргљн элдер љздљрєнєн бардык кєч-кубатына карабастан, уят болушат: колдору менен ооздорун жабышат, кулактары дєлљй болуп калат.

Жыландай болуп топурак жалашат, жер курттарындай болуп чептеринен сойлоп чыгышат. Биздин Кудай-Тењирден коркушат, Сенден єрљйлљрє учат.

Љз мурасынын калдыгынын мыйзамсыздыгын кечирип, айыбын мойнуна салбаган Сендей Кудай барбы? Ал тєбљлєккљ каарданбайт, анткени ырайым кылганды жакшы кљрљт.

Ал бизге кайрадан ырайым кылат, биздин мыйзамсыздыктарыбызды љчєрљт. Сен биздин бєт кєнљљлљрєбєздє дењиздин тєпкєрєнљ таштайсыњ.

Сен байыркы кєндљрдљн бери биздин ата-бабаларыбызга ант берип убада кылып келгенињдей, Жакыпка ишенимдєєлєгєњдє, Ыбрайымга ырайымдуулугуњду кљрсљтљсєњ.