Жалчы болсо койчу эмес, анткени койлор аныкы эмес. Ал карышкырдын келе жатканын кљргљндљ, койлорду таштай качат. Карышкыр койлорго тийип, аларды туш тарапка чачыратат.

Жалчы болсо качып кетет, анткени ал – жалчы, койлорго кайдыгер мамиле кылат.

Мен жакшы Кайтаруучумун. Мен Љзємдєн койлорумду билем,

Атам Мени, Мен Атамды билгендей эле, койлорум да Мени билет. Койлорум єчєн Мен Љз жанымды берем.

Менин бул короодогу койлордон башка да койлорум бар. Мен аларды да алып келєєм керек. Алар да Менин єнємдє угушат, ошондо бир короо кой, бир койчу болот.

Мен Љз жанымды беремин, ошон єчєн Атам Мени жакшы кљрљт. Мен Љз жанымды кайра алуу єчєн беремин.

Менден аны эч ким тартып албайт, Мен аны Љзєм берем. Аны берєєгљ жана кайра алууга бийлигим бар. Бул осуятты Мен Атамдан алгам».

Ушул сљздљн улам жєйєттљрдєн ортосунда талаш чыкты.

Алардын кљпчєлєгє: «Анын ичинде жин бар, акылы ордунда эмес, Аны эмнеге угуп жатасыњар?» – дешти.

Кээ бирљљлљрє: «Бул жин тийген адамдын сљзє эмес! Жин сокурлардын кљзєн ача алмак беле?» – дешти.

Ошол убакта Иерусалимде ийбадаткананы ыйыктоо майрамы болуп жаткан. Кыш мезгили эле.

Ыйса ийбадаткананын чыгыш тарабындагы Сулайман єйєнєн кире беришинде басып жєргљндљ,

жєйєттљр Аны курчап алып: «Качанкыга чейин башыбызды мањ кыласыњ? Машайак болсоњ, айтпайсыњбы ачыгын!» – дешти.

Ыйса аларга мындай деп жооп берди: «Мен силерге айттым, бирок силер ишенбей жатасыњар. Атамдын атынан кылып жаткан иштерим Мен жљнєндљ кєбљлљндєрєп жатпайбы.

Бирок силер ишенбей жатасыњар, анткени Менин койлорум эмессињер. Мен муну силерге айткам.

Менин койлорум Менин єнємдє угушат. Мен аларды тааныйм, алар Мени ээрчишет.

Мен аларга тєбљлєк љмєр берем, алар эч качан љлєшпљйт. Аларды Менин колумдан эч ким тартып ала албайт.

Аларды Мага берген Атам баарынан чоњ. Аларды Атамдын колунан эч ким тартып ала албайт.

Мен жана Атам бирбиз».

Ошондо Аны таш барањга алуу єчєн, жєйєттљр бул жолу да жерден таш алышты.

Ыйса аларга: «Мен силердин кљз алдыњарда Атамдын атынан кљп жакшы иштерди кылдым. Алардын кайсынысы єчєн Мени таш барањга алгыњар келип жатат?» – деди.

Жєйєттљр Ага: «Жакшы иштерињ єчєн эмес, Кудайга акарат келтиргендигињ єчєн, адам болуп туруп, Љзєњдє Кудай кылып жаткандыгыњ єчєн, таш барањга алганы жатабыз», – деп жооп беришти.

Ыйса аларга мындай деп жооп берди: «Мыйзамыњарда: Мен силерге: “Силер кудайларсыњар”, – дедим», – деп жазылган эмеспи?

Кудайдын Сљзє кимдерге берилсе, ошолорду Ал кудайлар деп атап жатса (Ыйык Жазуу Љз кєчєн жоготпойт),

Атам тарабынан дайындалып, бул дєйнљгљ жиберилген Мен: “Кудайдын Уулумун”, – дегеним єчєн, “Кудайга акарат келтирип жатасыњ”, – дейсињерби?

Эгерде Мен Атамдын иштерин кылбай жатсам, анда Мага ишенбей эле койгула.

Эгерде кылып жатсам, Мага ишенбесењер да, кылган иштериме ишенгиле. Ошондо Атанын Менин ичимде, Мен Атанын ичинде экенимди билип, ишенип каласыњар».

Ошондо алар Ыйсаны кайрадан кармап алмакчы болушту, бирок Ал карматкан жок.

Ыйса кайрадан Иордан дарыясынын наркы љйєзєнљ – мурун Жакан элди сууга чљмєлдєрєп жєргљн жерге барып, ошол жерде калып калды.

Ага кљп адамдар келишип: «Жакан эч кандай керемет кљрсљткљн эмес, бирок анын бул Адам жљнєндљ айткандарынын баары чындык экен», – дешти.

Ошентип, ал жерден Ага кљптљгљн адамдар ишенип калышты.