ста́ни во вратѣ́хъ до́му Госпо́дня и проповѣ́ждь та́мо сло́во то́ и глаго́ли: ^*слы́шите сло́во Госпо́дне, вся́ Иуде́а,^* ходя́щiи сквозѣ́ врата́ сiя́, да покло́нитеся Го́споду:

сiя́ глаго́летъ Госпо́дь си́лъ, Бо́гъ Изра́илевъ: испра́вите пути́ ва́шя и начина́нiя ва́ша, и вселю́ вы на мѣ́стѣ се́мъ.

Не надѣ́йтеся на себе́ во словесѣ́хъ лжи́выхъ, поне́же весьма́ не упо́льзуютъ ва́съ, глаго́люще: хра́мъ Госпо́день, хра́мъ Госпо́день, хра́мъ Госпо́день е́сть.

Я́ко а́ще исправля́юще испра́вите пути́ ва́шя и умышле́нiя ва́ша, и творя́ще сотворите́ су́дъ посредѣ́ му́жа и посредѣ́ и́скренняго его́,

и прише́лцу и си́ру и вдови́цѣ не сотвори́те наси́лiя, и кро́ве непови́нныя не излiе́те на мѣ́стѣ се́мъ, и вслѣ́дъ бого́въ чужди́хъ не по́йдете на зло́ ва́мъ,

вселю́ ва́съ на мѣ́стѣ се́мъ, въ земли́, ю́же да́хъ отце́мъ ва́шымъ от вѣ́ка да́же и до вѣ́ка.

А́ще же вы́ надѣ́етеся на словеса́ лжи́вая, отону́дуже не бу́детъ ва́мъ по́льзы,

и кра́дете и убива́ете, и блу́дствуете и клене́теся лжи́во, и жрете́ Ваа́лу и хо́дите вслѣ́дъ бого́въ чужди́хъ, и́хже не вѣ́сте, я́ко во зло́ ва́мъ су́ть,

и прiидо́сте и ста́сте предо мно́ю въ дому́ се́мъ, въ не́мже при́звано е́сть и́мя мое́, и рекли́ есте́: удали́хомся, е́же не твори́ти вся́ ме́рзости сiя́:

еда́ верте́пъ разбо́йникомъ е́сть до́мъ мо́й, въ не́мже призва́ся и́мя мое́ та́мо во о́чiю ва́шею? И се́, а́зъ ви́дѣхъ, глаго́летъ Госпо́дь.

Сего́ ра́ди иди́те къ мѣ́сту моему́, е́же въ Сило́мѣ, идѣ́же всели́хъ и́мя мое́ от нача́ла, и ви́дите, что́ сотвори́хъ ему́ лука́вствъ ра́ди люді́й мои́хъ Изра́иля.

И ны́нѣ, поне́же сотвори́сте вся́ дѣла́ сiя́, рече́ Госпо́дь, и глаго́лахъ къ ва́мъ ра́но востаю́щь и глаго́лющь, и не услы́шасте мене́, и зва́хъ ва́съ, и не отвѣща́сте:

у́бо и а́зъ сотворю́ до́му сему́, въ не́мже при́звано е́сть и́мя мое́, на него́же вы́ упова́сте, и мѣ́сту, е́же да́хъ ва́мъ и отце́мъ ва́шымъ, я́коже сотвори́хъ Сило́му.

И отве́ргу ва́съ от лица́ моего́, я́коже отверго́хъ всю́ бра́тiю ва́шу, все́ сѣ́мя Ефре́мово.

Ты́ же не моли́ся о лю́дехъ си́хъ и не проси́ е́же поми́лованымъ бы́ти и́мъ, и не моли́, ниже́ приступа́й ко мнѣ́ о ни́хъ, я́ко не услы́шу тя́.

Еда́ не ви́диши, что́ сі́и творя́тъ во градѣ́хъ Иу́диныхъ и на путе́хъ Иерусали́мскихъ?

Сы́нове и́хъ собира́ютъ дрова́, и отцы́ и́хъ зажига́ютъ о́гнь, и жены́ и́хъ мѣ́сятъ муку́, да сотворя́тъ опрѣсно́ки во́инству небе́сному {Евр.: цари́цѣ небе́снѣй.}, и возлiя́ша возлiя́нiя бого́мъ чужди́мъ, да прогнѣ́ваютъ мя́.

Мене́ ли ті́и прогнѣвля́ютъ? глаго́летъ Госпо́дь: еда́ не себе́ сами́хъ? да постыдя́тся ли́ца и́хъ.

Сего́ ра́ди та́ко глаго́летъ Госпо́дь: се́, гнѣ́въ и я́рость моя́ Лiе́тся на мѣ́сто сiе́ и на лю́ди, и на скоты́ и на вся́ко дре́во страны́ и́хъ и на плоды́ земны́я, и возжже́тся и не уга́снетъ.

Сiя́ глаго́летъ Госпо́дь си́лъ, Бо́гъ Изра́илевъ: всесожже́нiя ва́ша собери́те со же́ртвами ва́шими и изъяди́те мяса́:

я́ко не глаго́лахъ ко отце́мъ ва́шымъ и не заповѣ́дахъ и́мъ въ де́нь, въ о́ньже изведо́хъ и́хъ от земли́ Еги́петскiя, о всесожже́нiихъ и же́ртвахъ,

но [то́кмо] сло́во сiе́ заповѣ́дахъ и́мъ, рекі́й: услы́шите гла́съ мо́й, и бу́ду ва́мъ въ Бо́га, и вы́ бу́дете мнѣ́ въ лю́ди, и ходи́те во всѣ́хъ путе́хъ мои́хъ, въ ни́хже повелѣ́хъ ва́мъ, да бла́го бу́детъ ва́мъ.

И не услы́шаша мене́, и не вня́тъ у́хо и́хъ: но поидо́ша въ по́хотехъ и стро́потствѣ се́рдца своего́ лука́ваго, и сотвори́шася на за́дняя, а не на пре́дняя,

от дне́, въ о́ньже изыдо́ша отцы́ и́хъ от земли́ Еги́петскiя, и да́же до дне́ сего́: и посла́хъ къ ва́мъ вся́ рабы́ моя́ проро́ки, въ де́нь и ра́но востая́ и посыла́я:

и не услы́шаша мя́, ни приклони́ша у́хо свое́, но ожесточи́ша вы́ю свою́ па́че оте́цъ свои́хъ.

И рече́ши къ ни́мъ вся́ словеса́ сiя́,^* и не услы́шатъ тя́, и воззове́ши и́хъ, и не отвѣща́ютъ тебѣ́.

И рече́ши къ ни́мъ: се́й язы́къ, и́же не послу́ша гла́са Го́спода Бо́га своего́, ни воспрiя́тъ наказа́нiя: поги́бе вѣ́ра и отъя́та е́сть от у́стъ и́хъ.

Остризи́ главу́ твою́ и отме́тни, и воспрiими́ во устнѣ́ рыда́нiе, я́ко отве́рже Госпо́дь и отри́ну ро́дъ творя́й сiя́.

Поне́же сотвори́ша сы́нове Иу́дины лука́вое во о́чiю мое́ю, рече́ Госпо́дь: поста́виша ме́рзости своя́ въ дому́, въ не́мже при́звано е́сть и́мя мое́, да оскверня́тъ его́,

и созда́ша тре́бище тафе́ѳу, е́же е́сть во юдо́ли сы́на енно́мля, да сожига́ютъ сы́ны своя́ и дще́ри своя́ огне́мъ, его́же не повелѣ́хъ и́мъ, ниже́ помы́слихъ въ се́рдцы мое́мъ:

сего́ ра́ди се́, дні́е гряду́тъ, глаго́летъ Госпо́дь, и не реку́тъ ктому́: тре́бище тафе́ѳово и юдо́ль сы́на енно́мля, но юдо́ль закла́ныхъ: и погребу́тся во тафе́ѳѣ, зане́же нѣ́сть мѣ́ста.

И бу́дутъ тру́пiе люді́й си́хъ во снѣ́дь пти́цамъ небе́снымъ и звѣре́мъ земны́мъ, и не бу́детъ отгоня́ющаго.

И упраздню́ от градо́въ Иу́диныхъ и от путі́й Иерусали́млихъ гла́съ ра́дующихся и гла́съ веселя́щихся, гла́съ жениха́ и гла́съ невѣ́сты, во опустѣ́нiи бо бу́детъ вся́ земля́.

И прiидо́ша вси́ воево́ды си́лы, и Иоана́нъ сы́нъ карі́евъ и Азарі́а сы́нъ маасе́евъ, и вси́ лю́дiе от ма́ла и до вели́ка

ко иеремі́и проро́ку и реко́ша ему́: да паде́тъ моли́тва на́ша предъ лице́мъ твои́мъ, и помоли́ся от на́съ ко Го́сподеви Бо́гу твоему́ о оста́вшихся си́хъ: я́ко оста́ся ма́ло на́съ от мно́гихъ, я́коже о́чи твои́ ви́дятъ:

и да возвѣсти́тъ на́мъ Госпо́дь Бо́гъ тво́й пу́ть, по нему́же по́йдемъ, и сло́во, е́же сотвори́мъ.

И рече́ и́мъ Иеремі́а проро́къ: слы́шахъ: се́, а́зъ помолю́ся о ва́съ Го́сподеви Бо́гу на́шему по словесе́мъ ва́шымъ: и бу́детъ, сло́во, е́же отвѣща́етъ Госпо́дь, повѣ́мъ ва́мъ и не потаю́ от ва́съ словесе́.

Ті́и же реко́ша иеремі́и: бу́ди Госпо́дь въ на́съ по́слухъ правди́въ и вѣ́ренъ, я́ко по всему́ сло́ву, е́же а́ще по́слетъ Госпо́дь къ на́мъ, та́ко сотвори́мъ:

а́ще добро́ и а́ще зло́, гла́са Го́спода на́шего, къ нему́же мы́ посыла́емъ тя́, послу́шаемъ, да лу́чше на́мъ бу́детъ, я́ко послу́шаемъ гла́са Го́спода Бо́га на́шего.

И егда́ сконча́шася де́сять дні́й, бы́сть сло́во Госпо́дне ко иеремі́и.

И призва́ Иоана́на сы́на карі́ева и воево́ды си́лы, и́же съ ни́мъ бы́ша, и вся́ лю́ди от ма́ла и до вели́ка,

и рече́ и́мъ: та́ко рече́ Госпо́дь Бо́гъ Изра́илевъ, къ нему́же посыла́сте мя́, да простру́ моли́твы ва́шя предъ ни́мъ:

а́ще сѣдя́ще ся́дете на земли́ се́й, то́ сози́жду ва́съ, а не разорю́, и насажду́ ва́съ, а не исто́ргну, я́ко преста́хъ от зо́лъ, я́же сотвори́хъ ва́мъ.

Не убо́йтеся от лица́ царя́ Вавило́нска, его́же вы́ боите́ся: от лица́ его́ не убо́йтеся, рече́ Госпо́дь: я́ко а́зъ съ ва́ми е́смь, е́же избавля́ти ва́съ и спаса́ти ва́съ от руки́ его́:

и да́мъ ва́мъ ми́лость и поми́лую ва́съ и возвращу́ ва́съ на зе́млю ва́шу.

А́ще же рече́те вы́: не ся́демъ на земли́ се́й, е́же не слы́шати гла́са Го́спода Бо́га на́шего,

глаго́люще: ника́ко, но въ зе́млю Еги́петску вни́демъ, и не у́зримъ ра́ти, и гла́са тру́бнаго не услы́шимъ, и о хлѣ́бѣхъ не вза́лчемъ, и та́мо всели́мся:

того́ ра́ди слы́шите сло́во Госпо́дне, оста́вшiи Иу́дины, та́ко рече́ Госпо́дь Вседержи́тель, Бо́гъ Изра́илевъ: а́ще вы́ дади́те лице́ ва́ше во Еги́петъ и вни́дете та́мо жи́ти,

и бу́детъ, ме́чь, его́же вы́ боите́ся от лица́ его́, обря́щетъ вы́ во Еги́птѣ, и гла́дъ, от него́же вы́ опасе́нiе и́мате от лица́ его́, пости́гнетъ вы́ вслѣ́дъ ва́съ во Еги́птѣ, и та́мо и́змрете вы́.

И бу́дутъ вси́ му́жiе и вси́ иноплеме́нницы положи́вшiи лице́ свое́ на зе́млю Еги́петску жи́ти та́мо, оскудѣ́ютъ гла́домъ и мече́мъ, и бу́детъ от ни́хъ ни еди́нъ спаса́емь от зо́лъ, я́же а́зъ наведу́ на ня́.

Я́ко та́ко рече́ Госпо́дь си́лъ, Бо́гъ Изра́илевъ: я́коже вска́па я́рость моя́ на живу́щыя во Иерусали́мѣ, та́ко вска́плетъ я́рость моя́ на ва́съ, вше́дшымъ ва́мъ во Еги́петъ: и бу́дете въ непроходи́мая и подру́чни, и въ кля́тву и во укори́зну, и не у́зрите ктому́ мѣ́ста сего́.

Сiя́ глаго́ла Госпо́дь на ва́съ оста́вшихся от Иу́ды: не входи́те во Еги́петъ. И ны́нѣ вѣ́дяще увѣ́даете, я́ко засвидѣ́телствовахъ ва́мъ дне́сь:

я́ко слука́вновасте въ душа́хъ ва́шихъ, посла́вше мя́ ко Го́споду Бо́гу ва́шему, глаго́люще: помоли́ся о на́съ Го́сподеви: и по всему́, ели́ко возглаго́летъ тебѣ́ Госпо́дь Бо́гъ на́шъ, та́ко возвѣсти́ на́мъ, и сотвори́мъ.

И возвѣсти́хъ ва́мъ дне́сь, и не послу́шасте гла́са Го́спода Бо́га ва́шего во все́мъ, его́же посла́ къ ва́мъ:

и ны́нѣ вѣ́дуще вѣ́дайте, я́ко мече́мъ и гла́домъ и мо́ромъ исче́знете на мѣ́стѣ, на не́же хо́щете ити́ жи́ти та́мо.

Грузинский

Языки

სიტყვა, რომელიც იყო იერემიას მიმართ უფლისგან თქმული:

დადექი უფლის სახლის კარიბჭესთან და გამოაცხადე იქ ეს სიტყვა, თქვი: ისმინე უფლის სიტყვა, მთელო იუდა, ვინც ამ კარიბჭეებით შემოდიხართ უფლის თაყვანისსაცემად.

ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი: გამოისწორეთ თქვენი ზნე და საქციელი, რათა მტკიცედ დაგასახლოთ ამ ადგილზე.

ნუ დაენდობით ცრუ სიტყვებს, რომ ამბობენ: უფლის ტაძარია, უფლის ტაძარია, უფლის ტაძარიაო აქ!

თუ გამოისწორებთ ზნესა და საქციელს, თუ სამართლიანად მოექცევით ერთმანეთს,

არ შეავიწროვებთ ხიზანს, ობოლსა და ქვრივს, არ დაღვრით უბრალო სისხლს ამ ადგილზე, არ გაჰყვებით უცხო ღმერთებს თქვენდა საზიანოდ,

მაშინ დაგასახლებთ ამ ადგილზე, ქვეყანაში, რომელიც მივეცი თქვენს მამა-პაპას უკუნითი უკუნისამდე.

თქვენ კი დანდობილხართ ცრუ სიტყვებს, რომელთაც სარგებლობა არ მოაქვს.

ქურდობთ, კაცისმკვლელობთ, ბოზობთ, ცრუდ იფიცავთ, ბაალს უკმევთ, მისდევთ უცხო ღმერთებს, რომელთაც არც იცნობდით,

მერე კი მოდიხართ, დგებით ჩემს წინაშე ამ სახლში, რომელიც ჩემი სახელით იწოდება, და ამბობთ; გადავრჩითო, რათა კვლავ აკეთოთ ყველა ეს სისაძაგლე.

ავაზაკების ბუნაგი ხომ არ გგონიათ ეს სახლი, რომელიც ჩემი სახელით იწოდება? აჰა, მეც ვხედავ, რომ ასეა, ამბობს უფალი.

აბა, წადით ჩემს ადგილზე, სილოამში, სადაც თავდაპირველად დავამკვიდრე ჩემი სახელი, და ნახეთ, რა დავმართე მას ჩემი ერის, ისრაელის, უკეთურების გამო.

ახლა, რაკი ყველაფერს ამას სჩადიხართ, ამბობს უფალი, არ გესმით, რასაც დილიდან გელაპარაკებით, გეძახით და პასუხს არ მაგონებთ,

რაც სილოამს დავმართე, იმასვე დავმართებ ამ სახლს, რომელიც ჩემი სახელით იწოდება რიშელსაც ესავთ, და ამ ადგილს, რომელიც მოგეცით თქვენ და თქვენს მამა-პაპას.

მოგისვრით ჩემს თვალთაგან, როგორც ყველა შენი ძმა, ეფრემის მთელი მოდგმა მოვისროლე.

შენ კი, ნუ ილოცებ ამ ხალხისთეის, ნუ აღავლენ ლოცვა-ვედრებას, ნუ შემეხვეწები, რადგან არ მოგისმენ.

განა ვერ ხედავ, რას სჩადიან იუდას ქალაქებში და იერუსალიმის ქუჩებში?

შვილები შეშას აგროვებენ, მამები ცეცხლს ანთებენ, დედაკაცები ცომს ზელენ ცის დედოფლისთვის კოტორების გამოსაცხობად; საღვრელს უღვრიან უცხო ღმერთებს ჩემს გასაჯავრებლად.

განა მე მაჯავრებენ, ამბობს უფალი, უფრო თავის თავს არცხვენენ.

ამიტომაც, ასე თქვა უფალმა ღმერთმა, აჰა, გადმოინთხევა ჩემი რისხვა და ბრაზი ამ ადგილზე, ადამიანზე და პირუტყვზე, მინდვრის ხეებზე და მიწის ნაყოფზე, აბრიალდება და არ ჩაქრება.

ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი: მიუმატეთ აღსავლენი სხვა საკლავს და ჭამეთ ხორცი.

რადგან არაფერი მითქვამს თქვენი მამა-პაპისთვის, არ მომითხოვია მათგან აღსავლენი და საკლავი, როცა ეგვიპტის ქვეყნიდან გამოვიყვანე ისინი.

მხოლოდ ეს ვუბრძანე: გაიგონეთ ჩემი ხმა და მე ვიქნები თქვენი ღმერთი-მეთქი, ხოლო თქვენ ჩემი ერი იქნებით; იარეთ ყველა გზაზე, რომელსაც მიგასწავლით, რათა სიკეთეს ეწიოთ-მეთქი.

არ გამიგონეს, ყური არ მათხოვეს, აჰყვნენ თავიანთ ზრახვებსა და ბოროტ გულისთქმას; უკან წავიდნენ და არა წინ.

იმ დღიდან, რაც თქვენი მამა-პაპა ეგვიპტის ქვეყნიდან გამოვიდა, დღემდე გიგზავნით და გიგზავნით გამუდმებით ჩემს მორჩილთ - წინასწარმეტყველებს.

მაგრამ არ მიგონებდნენ და ყურს არ მათხოვებდნენ, ჯიუტობდნენ და თავიანთ მამებზე უფრო უკუღმართად იქცეოდნენ.

ეტყვი მათ ყველა ამ სიტყვას, მაგრამ არ მოგისმენენ; დაუძახებ და არ გაგაგონებენ.

უთხარი მათ: ეს არის ხალხი, რომელსაც უფლის, თავისი ღვთის ხმა არ ეყურება და ჭკუას არ სწავლობს. სიწრფელე გაქრა, წაერთვა მათ ბაგეებს.

თმა მოიკვეცე და გადაუარე; გლოვა გამართე ხმელგორებზე, რადგან უფალმა უარყო და მიატოვა მისგან შერისხული მოდგმა.

რადგან ბოროტებას სჩადიან იუდაელნი ჩემს თვალში, ამბობს უფალი; თავიანთი სიბილწეები შეიტანეს სახლში, რომელიც ჩემი სახელით იწოდება, რათა წაბილწონ.

ააშენეს თოფეთის საკერპო ბენ-ჰინომის ველზე, რათა თავიანთი ვაჟები და ასულები მსხვერპლად დასწვან, რაც არ მიბრძანებია მათთვის და ფიქრადაც არ მომსვლია.

ამიტომაც დადგება ჟამი, ამბობს უფალი, და აღარ ერქმევა ამ ადგილს თოფეთი და ბენ-ჰიმონის ველი, არამედ სასაკლაო ველი, თოფეთში დამარხავენ მკვდრებს უადგილობის გამო.

ამ ხალხის გვამები ცის ფრინველთა და ველის მხეცთა საჯიჯგნი გახდება, და არავინ იქნება მომგერიებელი.

გავაუქმებ იუდას ქალაქებში და იერუსალიმის ქუჩებში ხმას მხიარულებისას და ხმას სიხარულისას, ხმას სიძისას და ხმას პატარძლისას, რადგან გაუდაბურდება მთელი ქვეყანა.

მიადგნენ მხედართმთავრები - იოხანან კარეახის ძე, იეზანია ჰოშაყიას ძე და მთელი ხალხი დიდიან-პატარიანად,

და უთხრეს იერემია წინასწარმეტყველს: გევედრებით, ილოცე ჩვენთვის უფლის, შენი ღვთის მიმართ, მთელი ამ დანარჩომისთვის, რადგან მრავლიდან მცირენი დავრჩით, როგორც საკუთარი თვალით გვხედავ.

გამოგვიცხადოს უფალმა, შენმა ღმერთმა, რა გზით ვიაროთ და როგორ მოვიქცეთ.

უთხრა მათ იერემია წინასწარმეტყველმა: კეთილი. ახლა ვილოცებ უფლის, თქვენი ღვთის მიმართ, თქვენი თხოვნისამებრ, და ყველაფერს გამოგიცხადებთ, რასაც უფალი გიპასუხებთ, არაფერს დაგიმალავთ.

უთხრეს იერემიას: უფალი იყოს ჭეშმარიტი და სარწმუნო მოწმე ჩვენს წინააღმდეგ, თუ ყველაფერი ისე არ შევასრულეთ, როგორც უფალი, შენი ღმერთი დაგაბარებს ჩვენთან.

კარგი იქნება თუ ცუდი, დავუჯერებთ უფალს, ჩვენს ღმერთს, ვისთანაც ჩვენ გაგზავნით, რომ კეთილს ვეწიოთ. ნამდვილად დავუჯერებთ უფალს, ჩვენ ღმერთს.

გავიდა ათი დღე და იყო უფლის სიტყვა იერემიას მიმართ.

დაუძახა იოხანან კარეახის ძეს, მასთან მყოფ მხედართმთავრებს და მთელს ხალხს დიდიან-პატარიანად,

და უთხრა მათ: ასე ამბობს უფალი, ისრაელის ღმერთი, რომელთანაც თქვენ გამგზავნეთ, რათა თქვენი ვედრება მიმეტანა მის წინაშე:

თუ დარჩებით ამ ქვეყანაში, აგაშენებთ და აღარ დაგაქცევთ, დაგნერგავთ და აღარ ამოგძირკვავთ, რადგან ვწუხვარ, რაც უბედურება დაგმართეთ.

ნუ შეგეშინდებათ ბაბილონის მეფისა, რომლისაც გეშინიათ, ნუ შეგეშინდებათ მისი, ამბობს უფალი, რადგან თქვენთანა ვარ, რათა დაგიფაროთ და დაგიხსნათ მისი ხელიდან.

მოვაფენ წყალობას თქვენზე და შეგიწყალებთ ის და თქვენს მიწაზე დაგაბრუნებთ.

თუ იტყვით: არ დავრჩებითო ამ ქვეყანაში, არ დაუჯერებთ უფალს, თქვენს ღმერთს,

იტყით: არა, ეგვიპტეში წავალთ, სადაც არც ომს ვნახავთ, არც ბუკის ხმას გავიგონებთ და არც პური მოგვშივა, იქ დავრჩებითო,

მაშინ ისმინე უფლის სიტყვა იუდას ნაგამალო! ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი: თუ მართლა გადაგიწყვეტიათ ეგვიპტეში წასვლა და კიდეც წახვედით იქ დასარჩენად,

მახვილი, რომლისაც აქ გეშინიათ, ეგვიპტის ქვეყანაში მიგწვდებათ; და შიმშილი, რომელსაც აქ უფრთხით, ეგვიპტეშიც არ მოგცილდებათ და იქ დაიხოცებით.

ყველა, ვინც კი ეგვიპტეში დასარჩენად წასვლას გადაწყვეტს, გაწყდება მახვილით, შიმშილით და შავი ჭირით; ვერავინ გადარჩება მათგან და ვერავინ გაექცევა უბედურებას, რასაც მათ დავათევ.

რადგან ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი: როგორც იერუსალიმზე გადმოინთხა ჩემი მძვინვარება და რისხვა, ასევე გადმოინთხევა ჩემი რისხვა თქვენზე, როცა ეგვიპტეში მიხვალთ. შესაჩვენებელი, შესაზარებელი, საგინებელი და შესარცხვენელი გახდებით და ვეღარასოდეს იხილავთ ამ ადგილს.

თქვენზე ილაპარაკა უფალმა, იუდას ნატამალო. ნუ წახვალთ ეგვიპტეში. იცოდეთ, გამიფრთხილებიხართ დღეს.

შეაცთენთ საკუთარ თავს, რადგან თქვენ გამგზავნეთ უფალთან, თქვენს ღმერთთან, ჩვენი გულისთვის ილოცეთ უფლის, ჩვენი ღვთის მიმართ, და როგორც უფალი , ჩვენი ღმერთი იტყვის, გამოგვიცხადე და ჩვენც ისე მოვიქცევითო.

აჰა, გამოგიცხადეთ დღეს და არ გაიგონეთ უფლის, თქვენი ღვთის, ხმა და არც ის, რაც თქვენთან დამაბარა.

ამიერიდან იცოდეთ, რომ მახვილით, შიმშილით და შავი ჭირით გაწყდებთთ იმ ადგილზე, სადაც საცხოვრებლად წასვლა გინდათ.