Азбука веры » Біблія » Да карынфян 1-е пасланне » гл.11

Да карынфян 1-е пасланне, Глава 11

Толкования

Толкования главы

11:1

см.:1Кор.4:16;Флп.3:17;

11:2

см.:1Кор.15:1;

11:3

см.:Быт.3:16;Ин.14:28;Еф.5:23;

11:4

11:5

11:6

11:7

см.:Быт.1:26;Кол.3:10;

11:8

см.:Быт.2:21;

11:9

11:10

11:11

11:12

11:13

11:14

11:15

11:16

11:17

11:18

см.:1Кор.3:3;

11:19

см.:Лк.17:1;

11:20

11:21

11:22

11:23

см.:Мф.26:26;Мк.14:22;Лк.22:19;1Кор.10:16;

11:24

11:25

11:26

11:27

см.:Евр.10:29;

11:28

см.:2Кор.13:5;

11:29

11:30

11:31

см.:Пс.31:5;

11:32

11:33

11:34

Белорусский

Языки

Будзьце пераймальнікамі маімі, як я — Хрыста.

Хвалю вас, браты, што вы ўсё маё па́мятаеце і трымаеце пада́нні так, як я перадаў вам.

Хачу таксама, каб вы ведалі, што кожнаму мужчыну галава Хрыстос, а жанчыне галава — муж, а Хрысту галава — Бог.

Кожны мужчына, які моліцца альбо прарочыць з пакрытаю галавою, сароміць сваю галаву;

і кожная жанчына, якая моліцца альбо прарочыць з непакрытаю галавою, сароміць сваю галаву, бо гэта тое самае, як бы яна была паголена;

бо калі жанчына не пакрываецца, то няхай і стрыжэцца; а калі жанчыне сорамна быць астрыжанай альбо паголенай, то няхай пакрываецца.

Дык вось, мужчына не павінен пакрываць галаву, бо ён — вобраз і слава Божая; а жанчына — слава мужа.

Бо не мужчына ад жанчыны, а жанчына ад мужчыны;

і не мужчына створаны для жанчыны, а жанчына для мужчыны.

Таму жанчына і павінна мець на галаве знак улады над ёю, для Ангелаў.

Зрэшты, ні мужчына без жанчыны, ні жанчына без мужчыны, у Госпадзе.

Бо як жанчына ад мужчыны, так і мужчына праз жанчыну; а ўсё — ад Бога.

Судзíце самі, ці прыстойна жанчыне маліцца Богу з непакрытаю галавою?

І хіба́ не сама прырода ву́чыць вас, што калі мужчына адпускае доўгія валасы, то гэта га́ньба для яго,

а калі жанчына адпускае доўгія валасы, то гэта слава для яе, бо валасы да́дзены ёй замест пакрывала?

А калі б хто захацеў спрачацца, то ні мы такога звычаю не маем, ні Цэрквы Божыя.

Але, даючы́ гэтыя настаўле́нні, я не хвалю вас за тое, што вы збіраецеся не на лепшае, а на горшае.

Бо, па-першае, чую, што, калі вы збіраецеся разам як Царква, то паміж вамі бываюць падзелы, і гэтаму часткова я веру.

Бо павінна быць і разнамы́снасць паміж вамі, каб вы́явіліся сярод вас дасве́дчаныя.

Дык вось, калі вы і збіраецеся разам, то гэта не значыць, што вы спажыва́еце вячэру Гасподнюю;

бо кожны хутчэй бярэ і есць сваю ўласную вячэру, і тады адзін застае́цца галодным, а другі ўпіваецца.

Хіба́ ў вас няма дамоў, каб есці і піць? Альбо хочаце знява́жыць Царкву Божую і прынíзіць тых, хто нічога не ма́е? Што сказаць вам? пахвалíць вас за гэта? Не пахвалю́.

Бо я ад Госпада прыня́ў тое, што і вам перадаў: што Гасподзь Іісус у тую ноч, калі Ён вы́дадзены быў, узяў хлеб

і, узнёсшы падзяку, пераламіў і сказаў: прымíце, ежце, гэта Цела Маё, Якое за вас пераламля́ецца; рабіце гэта на ўспамін пра Мяне.

Таксама і чашу пасля вячэры, і сказаў: гэтая чаша — новы запавет у Маёй Крыві; рабіце гэта кожны раз, калі будзеце піць, на ўспамін пра Мяне.

Бо кожны раз, калі вы ясце́ хлеб гэты і п’яце́ чашу гэтую, вы смерць Госпада абвяшчаеце — да таго часу, як Ён прыйдзе.

Дык вось, хто будзе есці хлеб гэты і піць чашу Гасподнюю недастойна, вінаваты будзе перад Целам і Крывёю Гасподнімі.

Няхай жа выпрабоўвае сябе чалавек, і тады няхай есць ад хлеба гэтага і п’е з чашы гэтай.

Бо хто есць і п’е недастойна, той есць і п’е асуджэ́нне сабе, не разважа́ючы пра Цела Гасподняе.

З-за гэтага многа сярод вас нядужых і хворых, і памірае нямала.

Бо калі б мы судзілі самі сябе, дык не падвярга́ліся б суду.

Але калі падвярга́емся суду, то атрымліваем пакара́нне ад Госпада, каб не быць асу́джанымі са светам.

Таму, браты мае́, збіраючыся разам, каб есці, адзін аднаго чакайце.

Калі ж хто галодны, няхай есць дома, каб збірацца вам разам не на асуджэнне. Астатняе ж уладку́ю, калі прыйду.