Скрыть
Псалом 37 
37:1
37:4
37:6
37:8
37:9
37:10
37:11
37:13
37:15
37:16
37:17
37:18
37:20
37:22
37:23
Псалом 38 
38:8
38:9
38:11
38:14
Псалом 39 
39:1
39:2
39:6
39:12
39:17
Псалом 40 
40:1
40:3
40:6
40:7
40:11
40:12
40:13
Псалом 41 
41:2
41:4
41:7
41:11
Псалом 42 
42:1
42:4
Псалом 43 
43:5
43:8
43:9
43:11
43:12
43:15
43:16
43:17
43:19
43:20
43:21
43:27
Псалом 44 
44:2
44:5
44:16
44:18
Псалом 45 
45:3
45:4
45:5
45:7
38:1 Psalm Dawidowy. Dla wspomnienia.
38:2 Nie karć mnie, Panie, w Twoim gniewie i nie karz mnie w Twej zapalczywości!
38:3 Utkwiły bowiem we mnie Twoje strzały i ręka Twoja zaciążyła nade mną.
38:4 Nie ma w mym ciele nic zdrowego na skutek Twego zagniewania, nic nietkniętego w mych kościach na skutek mego grzechu.
38:5 Bo winy moje przerosły moją głowę, gniotą mnie jak ciężkie brzemię.
38:6 Cuchną, ropieją me rany na skutek mego szaleństwa.
38:7 Jestem zgnębiony, nad miarę pochylony, przez cały dzień chodzę smutny.
38:8 Bo ogień trawi moje lędźwie i w moim ciele nie ma nic zdrowego.
38:9 Jestem nad miarę wyczerpany i złamany; skowyczę, bo jęczy moje serce.
38:10 Przed Tobą, Panie, wszelkie me pragnienie i moje wzdychanie nie jest przed Tobą ukryte.
38:11 Serce się me we mnie trzepoce: moc mnie opuściła, zawodzi nawet światło moich oczu.
38:12 Przyjaciele moi i sąsiedzi stronią od mojej choroby i moi bliscy stoją z daleka.
38:13 Ci, którzy czyhają na moje życie, zastawiają sidła, ci, którzy źle mi życzą, mówią przewrotnie i przez cały dzień obmyślają podstępy.
38:14 A ja nie słyszę - jak głuchy; i jestem jak niemy, co ust nie otwiera.
38:15 I stałem się jak człowiek, co nie słyszy; i nie ma w ustach odpowiedzi.
38:16 Bo Tobie ufam, o Panie! Ty odpowiesz, Panie, Boże mój!
38:17 Mówię bowiem: Niech się ze mnie nie cieszą; gdy moja noga się chwieje, niech się nie wynoszą nade mnie!
38:18 Bo jestem bardzo bliski upadku i ból mój jest zawsze przede mną.
38:19 Ja przecież wyznaję moją winę i trwożę się moim grzechem.
38:20 Lecz silni są ci, co bez powodu mi się sprzeciwiają, i liczni, którzy oszczerczo mnie nienawidzą.
38:21 Ci, którzy złem odpłacają za dobro, za to mi grożą, że idę za dobrem.
38:22 Nie opuszczaj mnie, Panie, mój Boże, nie bądź daleko ode mnie!
38:23 Spiesz mi na pomoc, Zbawienie moje - o Panie!
39:1 Kierownikowi chóru, Jedutunowi. Psalm. Dawidowy.
39:2 Rzekłem: Będę pilnował dróg moich, abym nie zgrzeszył językiem; nałożę na usta wędzidło, dopóki naprzeciw mnie jest występny.
39:3 Oniemiałem, zamilkłem pozbawiony szczęścia, lecz moja boleść wzmogła się na nowo.
39:4 Serce w mym wnętrzu rozgorzało; gdy rozważałem, zapłonął w nim ogień: język mój przemówił.
39:5 O Panie, mój kres pozwól mi poznać i jaka jest miara dni moich, bym wiedział, jak jestem znikomy.
39:6 Oto wymierzyłeś moje dni tylko na kilka piędzi, i życie moje jak nicość przed Tobą. Doprawdy, życie wszystkich ludzi jest marnością.
39:7 Człowiek jak cień przemija, na próżno tyle się niepokoi, gromadzi, lecz nie wie, kto to zabierze.
39:8 A teraz w czym mam pokładać nadzieję, o Panie? W Tobie jest moja nadzieja.
39:9 Wybaw mnie od wszelkich moich nieprawości, nie wystawiaj mnie na pośmiewisko głupca!
39:10 Zamilkłem, ust mych nie otwieram: Ty bowiem [to] sprawiłeś.
39:11 Odwróć ode mnie Twe ciosy: ginę pod uderzeniem Twej ręki.
39:12 Za winę chłoszczesz człowieka karaniem, jak mól obracasz wniwecz to, czego pożąda. Doprawdy, każdy człowiek jest marnością.
39:13 Usłysz, o Panie, moją modlitwę, i wysłuchaj mego wołania; na moje łzy nie bądź nieczuły, bo gościem jestem u Ciebie, przechodniem - jak wszyscy moi przodkowie.
39:14 Odwróć oczy ode mnie, niech doznam radości, zanim odejdę i mnie nie będzie.
40:1 Kierownikowi chóru. Dawidowy. Psalm.
40:2 Złożyłem w Panu całą nadzieję; On schylił się nade mną i wysłuchał mego wołania.
40:3 Wydobył mnie z dołu zagłady i z kałuży błota, a stopy moje postawił na skale i umocnił moje kroki.
40:4 I włożył w moje usta śpiew nowy, pieśń dla naszego Boga. Wielu zobaczy i przejmie ich trwoga, i położą swą ufność w Panu.
40:5 Szczęśliwy mąż, który złożył swą nadzieję w Panu, a nie idzie za pyszałkami i za zwolennikami kłamstwa.
40:6 Wiele Ty uczyniłeś swych cudów, Panie, Boże mój, a w zamiarach Twoich wobec nas nikt Ci nie dorówna. I gdybym chciał je wyrazić i opowiedzieć, będzie ich więcej niżby można zliczyć.
40:7 Nie chciałeś ofiary krwawej ani obiaty, lecz otwarłeś mi uszy; całopalenia i żertwy za grzech nie żądałeś.
40:8 Wtedy powiedziałem: Oto przychodzę; w zwoju księgi o mnie napisano:
40:9 Jest moją radością, mój Boże, czynić Twoją wolę, a Prawo Twoje mieszka w moim wnętrzu.
40:10 Głosiłem Twoją sprawiedliwość w wielkim zgromadzeniu; oto nie powściągałem warg moich - Ty wiesz, o Panie.
40:11 Sprawiedliwości Twojej nie kryłem w głębi serca. Głosiłem Twoją wierność i pomoc. Nie taiłem Twej łaski ani Twej wierności przed wielkim zgromadzeniem.
40:12 A Ty, o Panie, nie wstrzymuj wobec mnie Twego miłosierdzia; łaska Twa i wierność niech mnie zawsze strzegą!
40:13 Otoczyły mnie bowiem nieszczęścia, których nie ma liczby, winy moje mnie ogarnęły, a gdybym mógł je widzieć, byłyby liczniejsze niż włosy na mej głowie, więc we mnie serce ustaje.
40:14 Panie, racz mnie wybawić; Panie, pospiesz mi na pomoc!
40:15 Niech się zmieszają i razem okryją rumieńcem ci, co na życie me czyhają, aby je odebrać. Niech się cofną zawstydzeni ci, którzy z niedoli mojej się weselą.
40:16 Niech osłupieją hańbą okryci, którzy mi mówią: Ha, ha!
40:17 Niech się radują i weselą w Tobie wszyscy, co Ciebie szukają i niech zawsze mówią: Pan jest wielki ci, którzy pragną Twojej pomocy.
40:18 Ja zaś jestem ubogi i nędzny, ale Pan troszczy się o mnie. Ty jesteś wspomożycielem moim i wybawcą; Boże mój, nie zwlekaj!
41:1 Kierownikowi chóru. Psalm. Dawidowy.
41:2 Szczęśliwy ten, kto myśli o biednym i o nędzarzu, w dniu nieszczęścia Pan go ocali.
41:3 Pan go ustrzeże, zachowa przy życiu, uczyni szczęśliwym na ziemi i nie wyda go wściekłości jego wrogów.
41:4 Pan go pokrzepi na łożu boleści: podczas choroby poprawi całe jego posłanie.
41:5 Mówię: O Panie, zmiłuj się nade mną; uzdrów mnie, bo zgrzeszyłem przeciw Tobie!
41:6 Nieprzyjaciele moi mówią o mnie złośliwie: Kiedyż on umrze i zginie jego imię?
41:7 A jeśli przychodzi któryś odwiedzić, mówi puste słowa, w sercu swym złość gromadzi, a skoro wyjdzie za drzwi, wypowiada ją.
41:8 Szepcą przeciw mnie wszyscy, co mnie nienawidzą i obmyślają moją zgubę:
41:9 Zaraza złośliwa nim zawładnęła i Już nie wstanie ten, co się położył.
41:10 Nawet mój przyjaciel, któremu ufałem i który chleb mój jadł, podniósł na mnie piętę.
41:11 Ale Ty, Panie, zmiłuj się nade mną i dźwignij mnie, abym im odpłacił.
41:12 Po tym poznam, żeś dla mnie łaskawy, że mój wróg nie odniesie nade mną triumfu.
41:13 A Ty mnie podtrzymasz dzięki mej prawości i umieścisz na wieki przed Twoim obliczem.
41:14 Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, od wieku aż po wiek! Amen, amen.
42:1 Kierownikowi chóru. Pieśń pouczająca. Synów Koracha.
42:2 Jak łania pragnie wody ze strumieni, tak dusza moja pragnie Ciebie, Boże!
42:3 Dusza moja pragnie Boga, Boga żywego: kiedyż więc przyjdę i ujrzę oblicze Boże?
42:4 Łzy stały się dla mnie chlebem we dnie i w nocy, gdy mówią mi co dzień: Gdzie jest twój Bóg?
42:5 Gdy wspominam o tym, rozrzewnia się dusza moja we mnie, ponieważ wstępowałem do przedziwnego namiotu, do domu Bożego, wśród głosów radości i dziękczynienia w świątecznym orszaku.
42:6 Czemu jesteś zgnębiona, moja duszo, i czemu jęczysz we mnie? Ufaj Bogu, bo jeszcze Go będę wysławiać: Zbawienie mego oblicza
42:7 i mojego Boga. A we mnie samym dusza jest zgnębiona, przeto wspominam Cię z ziemi Jordanu i z ziemi Hermonu, i z góry Misar.
42:8 Głębia przyzywa głębię hukiem Twych potoków. Wszystkie twe nurty i fale nade mną się przewalają.
42:9 Za dnia udziela mi Pan swojej łaski, a w nocy Mu śpiewam, sławię Boga mego życia.
42:10 Mówię do Boga: Moja Skało, czemu zapominasz o mnie? Czemu chodzę smutny, gnębiony przez wroga?
42:11 Kości we mnie się kruszą, gdy lżą mnie przeciwnicy, gdy cały dzień mówią do mnie: Gdzie jest twój Bóg?
42:12 Czemu jesteś zgnębiona, moja duszo, i czemu jęczysz we mnie? Ufaj Bogu, bo jeszcze Go będę wysławiać: Zbawienie mego oblicza i mojego Boga.
43:1 Wymierz mi, Boże, sprawiedliwość i broń mojej sprawy przeciw ludowi, co nie zna litości; wybaw mnie od człowieka podstępnego i niegodziwego!
43:2 Przecież Ty jesteś Bogiem mej ucieczki, dlaczego mnie odrzuciłeś? Czemu chodzę smutny gnębiony przez wroga?
43:3 Ześlij światłość swoją i wierność swoją: niech one mnie wiodą i niech mnie przywiodą na Twoją świętą górę i do Twych przybytków!
43:4 I przystąpię do ołtarza Bożego, do Boga, który jest moim weselem. Radośnie będę Cię chwalił przy wtórze harfy, Boże, mój Boże!
43:5 Czemu jesteś zgnębiona, moja duszo, i czemu jęczysz we mnie? Ufaj Bogu, bo jeszcze Go będę wysławiać: Zbawienie mego oblicza i mojego Boga.
44:1 Kierownikowi chóru. Synów Koracha. Pieśń pouczająca.
44:2 Boże, słyszeliśmy na własne uszy: ojcowie nasi nam opowiedzieli o czynie, którego za ich dni dokonałeś, za dni starożytnych.
44:3 Ty własną ręką wygnałeś pogan, a ich zasadziłeś, starłeś narody, a im dałeś przestrzeń.
44:4 Bo nie zdobyli kraju swoim mieczem ani ich nie ocaliło własne ramię, lecz prawica i ramię Twoje, i światło Twego oblicza, boś ich umiłował.
44:5 Ty, o mój Boże, jesteś moim Królem, który Jakubowi zapewniałeś ocalenie.
44:6 Dzięki Tobie nacieramy na naszych wrogów i naszych napastników depczemy w imię Twoje.
44:7 Bo nie zaufałem mojemu łukowi ani mój miecz mnie nie ocalił;
44:8 lecz Ty nas wybawiłeś od wrogów i zawstydziłeś Tych, co nas nienawidzą.
44:9 W każdym czasie chlubimy się Bogiem i sławimy bez przerwy Twe imię.
44:10 A jednak odrzuciłeś nas i zawstydziłeś, i nie wyruszasz już z naszymi wojskami;
44:11 sprawiłeś, że ustępujemy przed wrogiem, a ci, co nas nienawidzą, łup sobie zdobyli.
44:12 Na rzeź nas wydałeś jak owce i rozproszyłeś nas między pogan.
44:13 Swój lud sprzedałeś za bezcen i niewiele zyskałeś na tej sprzedaży.
44:14 Wystawiłeś nas na wzgardę sąsiadom, na śmiech i urąganie naszego otoczenia.
44:15 Uczyniłeś nas przedmiotem przysłowia wśród pogan, ludy potrząsają głową nad nami.
44:16 Wciąż przede mną jest moja zniewaga i wstyd mi twarz okrywa,
44:17 na głos miotającego obelgi i szyderstwa, wobec wroga i mściciela.
44:18 Wszystko to na nas przyszło, a jednak myśmy nie zapomnieli o Tobie i nie złamaliśmy Twego przymierza,
44:19 ani serce nasze się nie odwróciło i kroki nasze nie zboczyły z Twej ścieżki,
44:20 kiedy nas starłeś w miejscu szakali i okryłeś nas mrokiem.
44:21 Gdybyśmy zapomnieli imię Boga naszego i wyciągali ręce do obcego boga,
44:22 czyżby Bóg tego nie dostrzegł, On, który zna tajniki serca?
44:23 Lecz to przez wzgląd na Ciebie ciągle nas mordują, mają nas za owce na rzeź przeznaczone.
44:24 Ocknij się! Dlaczego śpisz, Panie? Przebudź się! Nie odrzucaj na zawsze!
44:25 Dlaczego ukrywasz Twoje oblicze? Zapominasz o nędzy i ucisku naszym?
44:26 Albowiem dusza nasza pogrążyła się w prochu, a ciało do ziemi.
44:27 Powstań, przyjdź nam na pomoc i wyzwól nas przez swą łaskawość!
45:1 Kierownikowi chóru. Na melodię: Lilie... Synów Koracha. Pieśń pouczająca. Pieśń miłosna.
45:2 Z mego serca tryska piękne słowo: utwór mój głoszę dla króla; mój język jest jak rylec biegłego pisarza.
45:3 Tyś najpiękniejszy z synów ludzkich, wdzięk rozlał się na twoich wargach: przeto pobłogosławił tobie Bóg na wieki.
45:4 Bohaterze, przypasz do biodra swój miecz, swą chlubę i ozdobę!
45:5 Szczęśliwie wstąp na rydwan w obronie wiary, pokory i sprawiedliwości, a prawica twoja niech ci wskaże wielkie czyny!
45:6 Strzały twoje są ostre - ludy poddają się tobie - trafiają w serce wrogów króla.
45:7 Tron Twój, o Boże, trwa wiecznie, berło Twego królestwa - berło sprawiedliwe.
45:8 Miłujesz sprawiedliwość, wstrętna ci nieprawość, dlatego Bóg, twój Bóg, namaścił ciebie olejkiem radości hojniej niż równych ci losem;
45:9 wszystkie twoje szaty pachną mirrą, aloesem; płynący z pałaców z kości słoniowej dźwięk lutni raduje ciebie.
45:10 Córki królewskie wychodzą ci na spotkanie, królowa w złocie z Ofiru stoi po twojej prawicy.
45:11 Posłuchaj, córko, spójrz i nakłoń ucha, zapomnij o twym narodzie, o domu twego ojca!
45:12 Król pragnie twojej piękności: on jest twym panem; oddaj mu pokłon!
45:13 I córa Tyru nadchodzi z darami; możni narodów szukają twych względów.
45:14 Cała pełna chwały wchodzi córa królewska; złotogłów jej odzieniem.
45:15 W szacie wzorzystej wiodą ją do króla; za nią dziewice, jej druhny, wprowadzają do ciebie.
45:16 Przywodzą je z radością i z uniesieniem, przyprowadzają do pałacu króla.
45:17 Niech twoi synowie zajmą miejsce twych ojców; ustanów ich książętami po całej ziemi!
45:18 Przez wszystkie pokolenia upamiętnię twe imię; dlatego po wiek wieków sławić cię będą narody.
46:1 Kierownikowi chóru. Synów Koracha. Na melodię: Alamot... Pieśń.
46:2 Bóg jest dla nas ucieczką i mocą: łatwo znaleźć u Niego pomoc w trudnościach.
46:3 Przeto się nie boimy, choćby waliła się ziemia i góry zapadały w otchłań morza.
46:4 Niech wody jego burzą się i kipią, niech góry się chwieją pod jego naporem: Pan Zastępów jest z nami, Bóg Jakuba jest dla nas obroną.
46:5 Odnogi rzeki rozweselają miasto Boże - uświęcony przybytek Najwyższego.
46:6 Bóg jest w jego wnętrzu, więc się nie zachwieje; Bóg mu pomoże o brzasku poranka.
46:7 Zaszemrały narody, wzburzyły się królestwa. Głos Jego zagrzmiał - rozpłynęła się ziemia:
46:8 Pan Zastępów jest z nami, Bóg Jakuba jest dla nas obroną.
46:9 Przyjdźcie, zobaczcie dzieła Pana, dzieła zdumiewające, których dokonuje na ziemi.
46:10 On uśmierza wojny aż po krańce ziemi, On kruszy łuki, łamie włócznie, tarcze pali w ogniu.
46:11 Zatrzymajcie się, i we Mnie uznajcie Boga wzniosłego wśród narodów, wzniosłego na ziemi!
46:12 Pan Zastępów jest z nami, Bóg Jakuba jest dla nas obroną.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible