^39:12 In increpationibus, propter iniquitatem, corripuisti hominem, et tabescere fecisti, sicut tinea, desiderabilia eius. Etenim vanitas omnis homo.

^39:13 Exaudi orationem meam, Domine, et clamorem meum auribus percipe. Ad lacrimas meas ne obsurdescas, quoniam advena ego sum apud te, peregrinus sicut omnes patres mei.

^39:14 Avertere a me, ut refrigerer, priusquam abeam et non sim amplius.

^40:1 Magistro chori. David. PSALMUS.

^40:2 Exspectans exspectavi Dominum, et intendit mihi.

^40:3 Et exaudivit clamorem meum et eduxit me de lacu miseriae et de luto faecis; et statuit super petram pedes meos et firmavit gressus meos.

^40:4 Et immisit in os meum canticum novum, carmen Deo nostro. Videbunt multi et timebunt et sperabunt in Domino.

^40:5 Beatus vir, qui posuit Dominum spem suam et non respexit superbos et declinantes in mendacium.

^40:6 Multa fecisti tu, Domine Deus meus, mirabilia tua, et cogitationes tuas pro nobis: non est qui similis sit tibi. Si nuntiare et eloqui voluero, multiplicabuntur super numerum.

^40:7 Sacrificium et oblationem noluisti, aures autem fodisti mihi. Holocaustum et pro peccato non postulasti,

^40:8 tunc dixi: «Ecce venio. In volumine libri scriptum est de me.

^40:9 Facere voluntatem tuam, Deus meus, volui; et lex tua in praecordiis meis».

^40:10 Annuntiavi iustitiam tuam in ecclesia magna; ecce labia mea non prohibebo, Domine, tu scisti.

^40:11 Iustitiam tuam non abscondi in corde meo, veritatem tuam et salutare tuum dixi. Non abscondi misericordiam tuam et veritatem tuam ab ecclesia magna.

^40:12 Tu autem, Domine, ne prohibeas miserationes tuas a me; misericordia tua et veritas tua semper suscipiant me,

^40:13 quoniam circumdederunt me mala, quorum non est numerus; comprehenderunt me iniquitates meae, et non potui videre. Multiplicatae sunt super capillos capitis mei, et cor meum dereliquit me.

^40:14 Complaceat tibi, Domine, ut eruas me; Domine, ad adiuvandum me festina.

^40:15 Confundantur et revereantur simul, qui quaerunt animam meam, ut auferant eam. Avertantur retrorsum et erubescant, qui volunt mihi mala.

^40:16 Obstupescant propter confusionem suam, qui dicunt mihi: «Euge, euge».

^40:17 Exsultent et laetentur in te omnes quaerentes te; et dicant semper: «Magnificetur Dominus», qui diligunt salutare tuum.

^40:18 Ego autem egenus et pauper sum; Dominus sollicitus est mei. Adiutor meus et liberator meus tu es; Deus meus, ne tardaveris.

^41:1 Magistro chori. PSALMUS. David.

^41:2 Beatus, qui intellegit de egeno; in die mala liberabit eum Dominus.

^41:3 Dominus servabit eum et vivificabit eum et beatum faciet eum in terra et non tradet eum in animam inimicorum eius.

^41:4 Dominus opem feret illi super lectum doloris eius; universum stratum eius versabis in infirmitate eius.

^41:5 Ego dixi: «Domine, miserere mei; sana animam meam, quia peccavi tibi».

^41:6 Inimici mei dixerunt mala mihi: «Quando morietur, et peribit nomen eius?».

^41:7 Et si ingrediebatur, ut visitaret, vana loquebatur; cor eius congregabat iniquitatem sibi, egrediebatur foras et detrahebat.

^41:8 Simul adversum me susurrabant omnes inimici mei; adversum me cogitabant mala mihi:

^41:9 «Maleficium effusum est in eo; et, qui decumbit, non adiciet ut resurgat».

^41:10 Sed et homo pacis meae, in quo speravi, qui edebat panem meum, levavit contra me calcaneum.

^41:11 Tu autem, Domine, miserere mei et resuscita me, et retribuam eis.

^41:12 In hoc cognovi quoniam voluisti me, quia non gaudebit inimicus meus super me;

^41:13 me autem propter innocentiam suscepisti et statuisti me in conspectu tuo in aeternum.

^41:14 Benedictus Dominus, Deus Israel, a saeculo et usque in saeculum. Fiat, fiat.

^42:1 Magistro chori. Maskil. Filiorum Core.

^42:2 Quemadmodum desiderat cervus ad fontes aquarum, ita desiderat anima mea ad te, Deus.

^42:3 Sitivit anima mea ad Deum, Deum vivum; quando veniam et apparebo ante faciem Dei?

^42:4 Fuerunt mihi lacrimae meae panis die ac nocte, dum dicitur mihi cotidie: «Ubi est Deus tuus?».

^42:5 Haec recordatus sum et effudi in me animam meam; quoniam transibam in locum tabernaculi admirabilis usque ad domum Dei in voce exsultationis et confessionis multitudinis festa celebrantis.

^42:6 Quare tristis es, anima mea, et quare conturbaris in me? Spera in Deo, quoniam adhuc confitebor illi, salutare vultus mei et Deus meus.

^42:7 In meipso anima mea contristata est; propterea memor ero tui de terra Iordanis et Hermonim, de monte Misar.

^42:8 Abyssus abyssum invocat in voce cataractarum tuarum; omnes gurgites tui et fluctus tui super me transierunt.

^42:9 In die mandavit Dominus misericordiam suam, et nocte canticum eius apud me est: oratio ad Deum vitae meae.

^42:10 Dicam Deo: «Susceptor meus es. Quare oblitus es mei, et quare contristatus incedo, dum affligit me inimicus?».

^42:11 Dum confringuntur ossa mea, exprobraverunt mihi, qui tribulant me, dum dicunt mihi quotidie: «Ubi est Deus tuus?». -

^42:12 Quare tristis es, anima mea, et quare conturbaris in me? Spera in Deo, quoniam adhuc confitebor illi, salutare vultus mei et Deus meus.

^43:1 Iudica me, Deus, et discerne causam meam de gente non sancta; ab homine iniquo et doloso erue me.

^43:2 Quia tu es Deus refugii mei; quare me reppulisti, et quare tristis incedo, dum affligit me inimicus?

^43:3 Emitte lucem tuam et veritatem tuam; ipsae me deducant et adducant in montem sanctum tuum et in tabernacula tua.

^43:4 Et introibo ad altare Dei, ad Deum laetitiae exsultationis meae. Confitebor tibi in cithara, Deus, Deus meus.

^43:5 Quare tristis es, anima mea, et quare conturbaris in me? Spera in Deo, quoniam adhuc confitebor illi, salutare vultus mei et Deus meus.

^44:1 Magistro chori. Filiorum Core. Maskil.

^44:2 Deus, auribus nostris audivimus; patres nostri annuntiaverunt nobis opus, quod operatus es in diebus eorum, in diebus antiquis.

^44:3 Tu manu tua gentes depulisti et plantasti illos, afflixisti populos et dilatasti eos.

^44:4 Nec enim in gladio suo possederunt terram, et brachium eorum non salvavit eos; sed dextera tua et brachium tuum et illuminatio vultus tui, quoniam complacuisti in eis.

^44:5 Tu es rex meus et Deus meus, qui mandas salutes Iacob.

^44:6 In te inimicos nostros proiecimus, et in nomine tuo conculcavimus insurgentes in nos. -

^44:7 Non enim in arcu meo sperabo, et gladius meus non salvabit me.

^44:8 Tu autem salvasti nos de affligentibus nos et odientes nos confudisti.

^44:9 In Deo gloriabimur tota die et in nomine tuo confitebimur in saeculum.

^44:10 Nunc autem reppulisti et confudisti nos et non egredieris, Deus, cum virtutibus nostris.

^44:11 Convertisti nos retrorsum coram inimicis nostris; et, qui oderunt nos, diripuerunt sibi.

^44:12 Dedisti nos tamquam oves ad vescendum et in gentibus dispersisti nos.

^44:13 Vendidisti populum tuum sine lucro nec ditior factus es in commutatione eorum.

^44:14 Posuisti nos opprobrium vicinis nostris, subsannationem et derisum his, qui sunt in circuitu nostro.

^44:15 Posuisti nos similitudinem in gentibus, commotionem capitis in populis.

^44:16 Tota die verecundia mea contra me est, et confusio faciei meae cooperuit me

^44:17 a voce exprobrantis et obloquentis, a facie inimici et ultoris.

^44:18 Haec omnia venerunt super nos, nec obliti sumus te et inique non egimus in testamentum tuum.

^44:19 Et non recessit retro cor nostrum, nec declinaverunt gressus nostri a via tua;

^44:20 sed humiliasti nos in loco vulpium et operuisti nos umbra mortis.

^44:21 Si obliti fuerimus nomen Dei nostri et si expanderimus manus nostras ad deum alienum,

^44:22 nonne Deus requiret ista? Ipse enim novit abscondita cordis.

^44:23 Quoniam propter te mortificamur tota die, aestimati sumus sicut oves occisionis.

^44:24 Evigila, quare obdormis, Domine? Exsurge et ne repellas in finem.

^44:25 Quare faciem tuam avertis, oblivisceris inopiae nostrae et tribulationis nostrae?

^44:26 Quoniam humiliata est in pulvere anima nostra, conglutinatus est in terra venter noster. Exsurge, Domine, adiuva nos et redime nos propter misericordiam tuam.

^45:1 Magistro chori. Secundum» Lilia...». Filiorum Core. Maskil. Canticum amoris.

^45:2 Eructavit cor meum verbum bonum, dico ego opera mea regi. Lingua mea calamus scribae velociter scribentis.

^45:3 Speciosus forma es prae filiis hominum, diffusa est gratia in labiis tuis, propterea benedixit te Deus in aeternum.

^45:4 Accingere gladio tuo super femur tuum, potentissime, magnificentia tua et ornatu tuo.

^45:5 Et ornatu tuo procede, currum ascende propter veritatem et mansuetudinem et iustitiam. Et doceat te mirabilia dextera tua:

^45:6 sagittae tuae acutae - populi sub te cadent - in corda inimicorum regis.

^45:7 Sedes tua, Deus, in saeculum saeculi; sceptrum aequitatis sceptrum regni tui.

^45:8 Dilexisti iustitiam et odisti iniquitatem, propterea unxit te Deus, Deus tuus, oleo laetitiae prae consortibus tuis.

^45:9 Myrrha et aloe et casia omnia vestimenta tua; e domibus eburneis chordae delectant te.

^45:10 Filiae regum in pretiosis tuis; astitit regina a dextris tuis ornata auro ex Ophir. -

^45:11 Audi, filia, et vide et inclina aurem tuam et obliviscere populum tuum et domum patris tui;

^45:12 et concupiscet rex speciem tuam. Quoniam ipse est dominus tuus, et adora eum.

^45:13 Filia Tyri cum muneribus; vultum tuum deprecabuntur divites plebis.

^45:14 Gloriosa nimis filia regis intrinsecus, texturis aureis circumamicta.

^45:15 In vestibus variegatis adducetur regi; virgines post eam, proximae eius, afferuntur tibi.

^45:16 Afferuntur in laetitia et exsultatione, adducuntur in domum regis.

^45:17 Pro patribus tuis erunt tibi filii; constitues eos principes super omnem terram.

^45:18 Memor ero nominis tui in omni generatione et generatione; propterea populi confitebuntur tibi in aeternum et in saeculum saeculi.

^46:1 Magistro chori. Filiorum Core. Secundum» Virgines...». Canticum.

^46:2 Deus est nobis refugium et virtus, adiutorium in tribulationibus inventus est nimis.

^46:3 Propterea non timebimus, dum turbabitur terra, et transferentur montes in cor maris.

^46:4 Fremant et intumescant aquae eius, conturbentur montes in elatione eius.

^46:5 Fluminis rivi laetificant civitatem Dei, sancta tabernacula Altissimi.

^46:6 Deus in medio eius, non commovebitur; adiuvabit eam Deus mane diluculo.

^46:7 Fremuerunt gentes, commota sunt regna; dedit vocem suam, liquefacta est terra.

^46:8 Dominus virtutum nobiscum, refugium nobis Deus Iacob.

^46:9 Venite et videte opera Domini, quae posuit prodigia super terram. Auferet bella usque ad finem terrae,

^46:10 arcum conteret et confringet arma et scuta comburet igne.

^46:11 Vacate et videte quoniam ego sum Deus: exaltabor in gentibus et exaltabor in terra.

^46:12 Dominus virtutum nobiscum, refugium nobis Deus Iacob.