^27:4 O jedno proszę Pana, tego poszukuję: bym w domu Pańskim przebywał po wszystkie dni mego życia, abym zażywał łaskawości Pana, stale się radował Jego świątynią.

^27:5 Albowiem On przechowa mnie w swym namiocie w dniu nieszczęścia, ukryje mnie w głębi swego przybytku, wydźwignie mnie na skałę.

^27:6 Już teraz głowa moja się podnosi nad nieprzyjaciół, co wokół mnie stoją. Złożę w Jego przybytku ofiary radości, zaśpiewam i zagram Panu.

^27:7 Usłysz, Panie, głos mój - wołam: zmiłuj się nade mną i wysłuchaj mnie!

^27:8 O Tobie mówi moje serce: Szukaj Jego oblicza! Szukam, o Panie, Twojego oblicza;

^27:9 swego oblicza nie zakrywaj przede mną, nie odpędzaj z gniewem swojego sługi! Ty jesteś moją pomocą, więc mnie nie odrzucaj i nie opuszczaj mnie, Boże, moje Zbawienie!

^27:10 Choćby mnie opuścili ojciec mój i matka, to jednak Pan mnie przygarnie.

^27:11 Panie, naucz mnie Twojej drogi, prowadź mnie ścieżką prostą, ze względu na mych wrogów!

^27:12 Nie wydawaj mnie na łaskę moich nieprzyjaciół, bo przeciw mnie powstali kłamliwi świadkowie i ci, którzy dyszą gwałtem.

^27:13 Wierzę, iż będę oglądał dobra Pańskie w ziemi żyjących.

^27:14 Ufaj Panu, bądź mężny, niech się twe serce umocni, ufaj Panu!

^28:1 Dawidowy. Do Ciebie, Panie, wołam, Skało moja, nie bądź wobec mnie głuchy, bym wobec Twego milczenia nie stał się jak ci, którzy zstępują do grobu.

^28:2 Usłysz głos mego błagania, gdy wołam do Ciebie, gdy wznoszę ręce do świętego przybytku Twego.

^28:3 Nie gub mnie z występnymi i z tymi, co czynią nieprawość, co rozmawiają przyjaźnie z bliźnimi, a w duszy żywią zły zamiar.

^28:4 Odpłać im według ich czynów i według złości ich postępków! Według dzieła ich rąk im odpłać, oddaj im własnymi ich czynami!

^28:5 Skoro nie zważają na czyny Pana ani na dzieła rąk Jego: niechaj On ich zniszczy, a nie odbuduje!

^28:6 Błogosławiony Pan, usłyszał bowiem głos mego błagania,

^28:7 Pan moją mocą i tarczą! Moje serce Jemu zaufało: Doznałem pomocy, więc moje serce się cieszy i pieśnią moją Go sławię.

^28:8 Pan jest mocą zbawczą dla swojego ludu, twierdzą zbawienia dla swego pomazańca.

^28:9 Ocal Twój lud i błogosław Twemu dziedzictwu, bądź im pasterzem, na ręku nieś ich na wieki.

^29:1 Psalm. Dawidowy. Przyznajcie Panu, synowie Boży, przyznajcie Panu chwałę i potęgę!

^29:2 Przyznajcie Panu chwałę Jego imienia, na świętym dziedzińcu uwielbiajcie Pana!

^29:3 Głos Pański ponad wodami, zagrzmiał Bóg majestatu: Pan ponad wodami niezmierzonymi!

^29:4 Głos Pana pełen potęgi! Głos Pana pełen dostojeństwa!

^29:5 Głos Pana łamie cedry, Pan łamie cedry Libanu,

^29:6 sprawia, że Liban skacze niby cielec i Sirion niby młody bawół.

^29:7 Głos Pana rozsiewa ogniste strzały,

^29:8 głos Pana wstrząsa pustynią, Pan wstrząsa pustynią Kadesz.

^29:9 Głos Pana zgina dęby, ogałaca lasy: a w Jego pałacu wszystko woła: Chwała!

^29:10 Pan zasiadł na tronie nad potopem i Pan zasiada jako Król na wieki.

^29:11 Niech Pan udzieli mocy swojemu ludowi, niech Pan błogosławi swój lud, darząc go pokojem.

^30:1 Psalm. Pieśń na uroczystość poświęcenia świątyni. Dawidowy.

^30:2 Wysławiam Ciebie, Panie, boś mnie wybawił i nie uradowałeś mych wrogów z mojego powodu.

^30:3 Panie, mój Boże, do Ciebie wołałem, a Tyś mnie uzdrowił.

^30:4 Panie, dobyłeś mnie z Szeolu, przywróciłeś mnie do życia spośród schodzących do grobu.

^30:5 Śpiewajcie Panu psalm wy, co Go miłujecie, wychwalajcie pamiątkę Jego świętości!

^30:6 Gniew Jego bowiem trwa tylko przez chwilę, a Jego łaskawość - przez całe życie. Płacz nadchodzi z wieczora, a rankiem okrzyki radości.

^30:7 A ja powiedziałem pewny siebie: Nigdy się nie zachwieję.

^30:8 Z łaski Twojej, Panie, uczyniłeś mnie niezdobytą górą, a gdy ukryłeś swe oblicze, ogarnęła mnie trwoga.

^30:9 Wołam do Ciebie, Panie, błagam Boga mego o miłosierdzie:

^30:10 Jaki będzie pożytek z krwi mojej, z mojego zejścia do grobu? Czyż proch Cię będzie wysławiał albo rozgłaszał Twą wierność?

^30:11 Wysłuchaj, Panie, zmiłuj się nade mną; bądź, Panie, dla mnie wspomożycielem!

^30:12 Biadania moje zmieniłeś mi w taniec; wór mi rozwiązałeś, opasałeś mnie radością,

^30:13 by moje serce nie milknąc psalm Tobie śpiewało. Boże mój, Panie, będę Cię wysławiał na wieki.

^31:1 Kierownikowi chóru. Psalm. Dawidowy.

^31:2 Panie, do Ciebie się uciekam, niech nigdy nie doznam zawodu; wybaw mnie w Twojej sprawiedliwości!

^31:3 Skłoń ku mnie ucho, pośpiesz, aby mnie ocalić. Bądź dla mnie skałą mocną, warownią, aby mnie ocalić.

^31:4 Ty bowiem jesteś dla mnie skałą i twierdzą; przez wzgląd na imię Twoje kieruj mną i prowadź mnie!

^31:5 Wydobądź mnie z sieci zastawionej na mnie, bo Ty jesteś moją ucieczką.

^31:6 W ręce Twoje powierzam ducha mojego: Ty mnie wybawiłeś, Panie, Boże wierny!

^31:7 Nienawidzisz tych, którzy czczą marne bóstwa, ja natomiast pokładam ufność w Panu.

^31:8 Weselę się i cieszę z Twojej łaski, boś wejrzał na moją nędzę, uznałeś udręki mej duszy

^31:9 i nie oddałeś mnie w ręce nieprzyjaciela, postawiłeś me stopy na miejscu przestronnym.

^31:10 Zmiłuj się nade mną, Panie, bo jestem w ucisku, od smutku słabnie me oko, a także moja siła i wnętrzności.

^31:11 Bo zgryzota trawi me życie, a wzdychanie - moje lata. Siłę moją zachwiał ucisk i kości moje osłabły.

^31:12 Stałem się znakiem hańby dla wszystkich mych wrogów, dla moich sąsiadów przedmiotem odrazy, dla moich znajomych - postrachem; kto mnie ujrzy na ulicy, ucieka ode mnie.

^31:13 Zapomniano w sercach o mnie jak o zmarłym: stałem się jak sprzęt wyrzucony.

^31:14 Słyszę bowiem złorzeczenia wielu: Trwoga dokoła, gdy przeciw mnie się zbierają, zamyślają odebrać mi życie.

^31:15 Ja zaś pokładam ufność w Tobie, Panie, mówię: Ty jesteś moim Bogiem.

^31:16 W Twoim ręku są moje losy: wyrwij mnie z ręki mych wrogów i prześladowców!

^31:17 Niech zajaśnieje Twoje oblicze nad Twym sługą: wybaw mnie w swej łaskawości!

^31:18 Panie, niech nie doznam zawodu, skoro Cię wzywam; niech się zawiodą występni, niech zamilkną w Szeolu!

^31:19 Niech zaniemówią wargi kłamliwe, co zuchwale wygadują na sprawiedliwego z pychą i ze wzgardą.

^31:20 Jakże jest wielka, o Panie, Twoja dobroć, którą zachowujesz dla tych, co się boją Ciebie, i okazujesz tym, co w Tobie szukają ucieczki na oczach synów ludzkich.

^31:21 Ukrywasz ich pod osłoną Twojej obecności od spisku mężów, w swoim namiocie ich kryjesz przed sporem języków.

^31:22 Błogosławiony niech będzie Pan, który okazał cuda swoje i łaski w mieście warownym.

^31:23 Ja zaś powiedziałem przerażony: Odcięty jestem od Twoich oczu, lecz Tyś wysłuchał głos mego błagania, gdy do Ciebie wołałem.

^31:24 Miłujcie Pana, wszyscy, co Go czcicie! Pan zachowuje wiernych, a odpłaca z nawiązką tym, którzy wyniośle postępują.

^31:25 Bądźcie mocni i mężnego serca, wszyscy, którzy pokładacie ufność w Panu!

^32:1 Dawidowy. Pieśń pouczająca. Szczęśliwy ten, komu została odpuszczona nieprawość, którego grzech został puszczony w niepamięć.

^32:2 Szczęśliwy człowiek, któremu Pan nie poczytuje winy, w którego duszy nie kryje się podstęp.

^32:3 Póki milczałem, schnęły kości moje, wśród codziennych mych jęków.

^32:4 Bo dniem i nocą ciążyła nade mną Twa ręka, język mój ustawał jak w letnich upałach.

^32:5 Grzech mój wyznałem Tobie i nie ukryłem mej winy. Rzekłem: Wyznaję nieprawość moją wobec Pana, a Tyś darował winę mego grzechu.

^32:6 Toteż każdy wierny będzie się modlił do Ciebie w czasie potrzeby. Choćby nawet fale wód uderzały, jego nie dosięgną.

^32:7 Tyś dla mnie ucieczką: z ucisku mnie wyrwiesz, otoczysz mnie radościami ocalenia.

^32:8 Pouczę cię i wskażę drogę, którą pójdziesz; umocnię moje spojrzenie na tobie.

^32:9 Nie bądźcie bez rozumu niczym koń i muł: tylko wędzidłem i uzdą można je okiełznać, nie zbliżą się inaczej do ciebie.

^32:10 Liczne są boleści grzesznika, lecz łaska ogarnia ufających Panu.

^32:11 Cieszcie się sprawiedliwi i weselcie w Panu, wszyscy o prawym sercu, wznoście radosne okrzyki!