^18:1 Kierownikowi chóru. Sługi Bożego, Dawida, który wypowiedział do Pana słowa tej pieśni, gdy go Pan wybawił z mocy wszystkich jego nieprzyjaciół i z ręki Saula.

^18:2 Rzekł wtedy: Miłuję Cię, Panie, Mocy moja,

^18:3 Panie, ostojo moja i twierdzo, mój wybawicielu, Boże mój, skało moja, na którą się chronię, tarczo moja, mocy zbawienia mego i moja obrono!

^18:4 Wzywam Pana, godnego chwały, i jestem wolny od moich nieprzyjaciół.

^18:5 Ogarnęły mnie fale śmierci i zatrwożyły mnie odmęty niosące zagładę;

^18:6 oplątały mnie pęta Szeolu, zaskoczyły mnie sidła śmierci.

^18:7 W moim utrapieniu wzywam Pana i wołam do mojego Boga; usłyszał On mój głos ze swojej świątyni, a krzyk mój dotarł do Jego uszu.

^18:8 Zatrzęsła się i zadrżała ziemia, posady gór się poruszyły, zatrzęsły się, bo On zapłonął gniewem.

^18:9 Uniósł się dym z Jego nozdrzy, a z Jego ust - pochłaniający ogień: od niego zapaliły się węgle.

^18:10 Nagiął On niebiosa i zstąpił, a czarna chmura była pod Jego stopami.

^18:11 Lecąc cwałował na cherubie, a skrzydła wiatru Go niosły.

^18:12 Przywdział mrok niby zasłonę wokół siebie, jako okrycie ciemną wodę, gęste chmury.

^18:13 Od blasku Jego obecności rozżarzyły się węgle ogniste.

^18:14 Pan odezwał się z nieba grzmotem, to głos swój dał słyszeć Najwyższy,

^18:15 wypuścił swe strzały i rozproszył wrogów, cisnął błyskawice i zamęt wśród nich wprowadził.

^18:16 Aż ukazało się łożysko morza i obnażyły się posady lądu od groźnej nagany Twej, Panie, i tchnienia wichru Twoich nozdrzy.

^18:17 On wyciąga [rękę] z wysoka i chwyta mnie, wydobywa mnie z toni ogromnej;

^18:18 Wyrywa mnie od przemożnego nieprzyjaciela, od mocniejszych ode mnie, co mnie nienawidzą.

^18:19 Napadają na mnie w dzień dla mnie złowrogi, lecz Pan jest moją obroną,

^18:20 wyprowadza mnie na miejsce przestronne; ocala, bo mnie miłuje.

^18:21 Pan nagradza moją sprawiedliwość, odpłaca mi według czystości rąk moich.

^18:22 Strzegłem bowiem dróg Pańskich i nie odszedłem od mojego Boga,

^18:23 bo mam przed sobą wszystkie Jego przykazania i nie odrzucam od siebie Jego poleceń,

^18:24 lecz jestem wobec Niego bez skazy i wystrzegam się grzechu.

^18:25 Pan mię nagradza za moją sprawiedliwość, za czystość rąk przed Jego oczyma.

^18:26 Ty jesteś miłościwy dla miłościwego i względem nienagannego działasz nienagannie,

^18:27 względem czystego okazujesz się czystym, wobec przewrotnego jesteś przebiegły.

^18:28 Albowiem Ty wybawiasz naród uniżony a pognębiasz oczy wyniosłe.

^18:29 Bo Ty, Panie, każesz świecić mojej pochodni: Boże mój, oświecasz moje ciemności.

^18:30 Bo z Tobą zdobywam wały, mur przeskakuje dzięki mojemu Bogu.

^18:31 Bóg - Jego droga jest nieskalana, słowo Pana w ogniu wypróbowane; On tarczą dla wszystkich, którzy doń się chronią.

^18:32 Bo któż jest Bogiem prócz Pana? Lub któż jest Skałą prócz Boga naszego?

^18:33 Bóg, co mocą mnie przepasuje i nienaganną czyni moją drogę,

^18:34 On daje moim nogom rączość nóg łani i stawia mnie na wyżynach,

^18:35 On ćwiczy moje ręce do bitwy, a ramiona - do napinania spiżowego łuku.

^18:36 Dajesz mi tarczę Twą dla ocalenia, i wspiera mnie Twoja prawica, a Twoja troskliwość czyni mnie wielkim.

^18:37 Wydłużasz mi kroki na drodze i stopy moje się nie chwieją.

^18:38 Ścigam mych wrogów i dopadam, a nie wracam, póki nie zginą.

^18:39 Starłem ich, nie mogli się podnieść, upadli pod moje stopy.

^18:40 Mocą mnie przepasujesz do bitwy, sprawiasz, że przeciwnicy gną się pode mną,

^18:41 zmuszasz wrogów moich do ucieczki, a wytracasz tych, co mnie nienawidzą.

^18:42 Wołają - lecz nie ma wybawcy; do Pana - lecz im nie odpowiada.

^18:43 Jak proch na wietrze ich rozrzucę, zdepczę jak błoto uliczne.

^18:44 Ty mnie ocalasz od buntów ludu, ustanawiasz mnie głową narodów. Służy mi lud, którego nie znałem.

^18:45 Są mi posłuszni na pierwsze wezwanie; cudzoziemcy mi schlebiają.

^18:46 Cudzoziemcy bledną, z drżeniem wychodzą ze swoich warowni.

^18:47 Niech żyje Pan! Moja Skała niech będzie błogosławiona! Niech będzie wywyższony Bóg, mój Zbawca,

^18:48 Bóg, który zapewnia mi pomstę i poddaje mi narody,

^18:49 wybawia mnie od nieprzyjaciół, wynosi nad moich wrogów i uwalnia od gwałtownika.

^18:50 Przeto będę Cię, o Panie, chwalił wśród narodów i będę wysławiał Twoje imię.

^18:51 Tyś zwycięstwa wielkie dał królowi i Twemu pomazańcowi okazałeś łaskę, Dawidowi i jego potomstwu na wieki.

^19:1 Kierownikowi chóru. Psalm. Dawidowy.

^19:2 Niebiosa głoszą chwałę Boga, dzieło rąk Jego nieboskłon obwieszcza.

^19:3 Dzień dniowi głosi opowieść, a noc nocy przekazuje wiadomość.

^19:4 Nie jest to słowo, nie są to mowy, których by dźwięku nie usłyszano;

^19:5 ich głos się rozchodzi na całą ziemię i aż po krańce świata ich mowy. Tam słońcu namiot wystawił,

^19:6 i ono wychodzi jak oblubieniec ze swej komnaty, weseli się jak olbrzym, co drogę przebiega.

^19:7 Ono wschodzi na krańcu nieba, a jego obieg aż po krańce niebios, i nic się nie schroni przed jego żarem.

^19:8 Prawo Pana doskonałe - krzepi ducha; świadectwo Pana niezawodne - poucza prostaczka;

^19:9 nakazy Pana słuszne - radują serce; przykazanie Pana jaśnieje i oświeca oczy;

^19:10 bojaźń Pańska szczera, trwająca na wieki; sądy Pańskie prawdziwe, wszystkie razem są słuszne.

^19:11 Cenniejsze niż złoto, niż złoto najczystsze, a słodsze od miodu płynącego z plastra.

^19:12 Chociaż Twój sługa na nie uważa, w ich przestrzeganiu zysk jest wielki,

^19:13 kto jednak dostrzega swoje błędy? Oczyść mnie od tych, które są skryte przede mną.

^19:14 Także od pychy broń swojego sługę, niech nie panuje nade mną! Wtedy będę bez skazy i wolny od wielkiego występku.

^19:15 Niech znajdą uznanie słowa ust moich i myśli mego serca u Ciebie, Panie, moja Skało i mój Zbawicielu!

^20:1 Kierownikowi chóru. Psalm. Dawidowy.

^20:2 Niech Pan cię wysłucha w dniu utrapienia, niech ciebie chroni imię Boga Jakuba.

^20:3 Niech ześle tobie pomoc z świątyni i niech cię wspiera z Syjonu.

^20:4 Niechaj pamięta o wszystkich twych ofiarach i niech Mu będzie miłe twe całopalenie.

^20:5 Niech ci udzieli, czego w sercu pragniesz, i wypełni każdy twój zamysł.

^20:6 Chcemy się cieszyć z twego ocalenia i w imię Boga naszego podnieść sztandary. Niech Pan wypełni wszystkie twoje prośby!

^20:7 Teraz wiem, że Pan wybawia swego pomazańca, odpowiada mu ze świętych swych niebios, przez możne czyny zbawczej swej prawicy.

^20:8 Jedni wolą rydwan, drudzy konie, a nasza siła w imieniu Pana, Boga naszego.

^20:9 Tamci się zachwiali i upadli, a my stoimy i trwamy.

^20:10 Panie, wybaw króla, a nas wysłuchaj w dniu, gdy Cię wzywamy.

^21:1 Kierownikowi chóru. Psalm. Dawidowy.

^21:2 Panie, król się weseli z Twojej potęgi, jak bardzo się cieszy z Twojej pomocy!

^21:3 Spełniłeś pragnienie jego serca i nie odmówiłeś błaganiu warg jego.

^21:4 Bo go uprzedzasz pomyślnymi błogosławieństwami, koronę szczerozłotą wkładasz mu na głowę.

^21:5 Prosił Ciebie o życie: Ty go obdarzyłeś długimi dniami na wieki i na zawsze.

^21:6Wielka jest jego chwała dzięki Twej pomocy, ozdobiłeś go blaskiem i dostojeństwem.

^21:7 Bo go czynisz błogosałwieństwem na wieki, napełniasz go radością przed Twoim obliczem.

^21:8 Król bowiem w Panu pokłada nadzieję i z łaski Najwyższego się nie zachwieje.

^21:9 Niech spadnie Twa ręka na wszystkich Twoich wrogów; niech znajdzie Twa prawica tych, co nienawidzą Ciebie.

^21:10 Uczyń ich jakby piecem ognistym, gdy się ukaże Twoje oblicze. Niech Pan ich pochłonie w swym gniewie, a ogień niechaj ich strawi!

^21:11 Wytrać ich potomstwo z ziemi, usuń ich plemię spośród synów ludzkich!

^21:12 Choćby zamierzyli zło przeciwko Tobie, choćby uknuli podstęp, nie dopną niczego,

^21:13 bo Ty ich zmusisz do ucieczki, z Twego łuku będziesz mierzyć w ich twarze.

^21:14 Powstań, Panie, w swej potędze, chcemy śpiewać i moc Twoją sławić.

^22:1 Kierownikowi chóru. Na modłę pieśni: Łania o świcie. Psalm. Dawidowy.

^22:2 Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił? Daleko od mego Wybawcy słowa mego jęku.

^22:3 Boże mój, wołam przez dzień, a nie odpowiadasz, wołam i nocą, a nie zaznaję pokoju.

^22:4 A przecież Ty mieszkasz w świątyni, Chwało Izraela!

^22:5 Tobie zaufali nasi przodkowie, zaufali, a Tyś ich uwolnił;

^22:6 do Ciebie wołali i zostali zbawieni, Tobie ufali i nie doznali wstydu.

^22:7 Ja zaś jestem robak, a nie człowiek, pośmiewisko ludzkie i wzgardzony u ludu.

^22:8 Szydzą ze mnie wszyscy, którzy na mnie patrzą, rozwierają wargi, potrząsają głową:

^22:9 Zaufał Panu, niechże go wyzwoli, niechże go wyrwie, jeśli go miłuje.

^22:10 Ty mnie zaiste wydobyłeś z matczynego łona; Ty mnie czyniłeś bezpiecznym u piersi mej matki.

^22:11 Tobie mnie poruczono przed urodzeniem, Ty jesteś moim Bogiem od łona mojej matki,

^22:12 Nie stój z dala ode mnie, bo klęska jest blisko, a nie ma wspomożyciela.

^22:13 Otacza mnie mnóstwo cielców, osaczają mnie byki Baszanu.

^22:14 Rozwierają przeciwko mnie swoje paszcze, jak lew drapieżny i ryczący.

^22:15 Rozlany jestem jak woda i rozłączają się wszystkie moje kości; jak wosk się staje moje serce, we wnętrzu moim topnieje.

^22:16 Moje gardło suche jak skorupa, język mój przywiera do podniebienia, kładziesz mnie w prochu śmierci.

^22:17 Bo sfora psów mnie opada, osacza mnie zgraja złoczyńców. Przebodli ręce i nogi moje,

^22:18 policzyć mogę wszystkie moje kości. A oni się wpatrują, sycą mym widokiem;

^22:19 moje szaty dzielą między siebie i los rzucają o moją suknię.

^22:20 Ty zaś, o Panie, nie stój z daleka; Pomocy moja, spiesz mi na ratunek!

^22:21 Ocal od miecza moje życie, z psich pazurów wyrwij moje jedyne dobro,

^22:22 wybaw mnie od lwiej paszczęki i od rogów bawolich - wysłuchaj mnie!

^22:23 Będę głosił imię Twoje swym braciom i chwalić Cię będę pośród zgromadzenia:

^22:24 Chwalcie Pana wy, co się Go boicie, sławcie Go, całe potomstwo Jakuba; bójcie się Go, całe potomstwo Izraela!

^22:25 Bo On nie wzgardził ani się nie brzydził nędzą biedaka, ani nie ukrył przed nim swojego oblicza i wysłuchał go, kiedy ten zawołał do Niego.

^22:26 Dzięki Tobie moja pieśń pochwalna płynie w wielkim zgromadzeniu. Śluby me wypełnię wobec bojących się Jego.

^22:27 Ubodzy będą jedli i nasycą się, chwalić będą Pana ci, którzy Go szukają. Niech serca ich żyją na wieki.

^22:28 Przypomną sobie i wrócą do Pana wszystkie krańce ziemi; i oddadzą Mu pokłon wszystkie szczepy pogańskie,

^22:29 bo władza królewska należy do Pana i On panuje nad narodami.

^22:30 Tylko Jemu oddadzą pokłon wszyscy, co śpią w ziemi, przed Nim zegną się wszyscy, którzy w proch zstępują. A moja dusza będzie żyła do Niego,

^22:31 potomstwo moje Jemu będzie służyć, opowie o Panu pokoleniu

^22:32 przyszłemu, a sprawiedliwość Jego ogłoszą ludowi, który się narodzi: Pan to uczynił.

^23:1 Psalm. Dawidowy. Pan jest moim pasterzem, nie brak mi niczego.

^23:2 Pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć:

^23:3 orzeźwia moją duszę. Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach przez wzgląd na swoje imię.

^23:4 Chociażbym chodził ciemną doliną, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną. Twój kij i Twoja laska są tym, co mnie pociesza.

^23:5 Stół dla mnie zastawiasz wobec mych przeciwników; namaszczasz mi głowę olejkiem; mój kielich jest przeobfity.

^23:6 Tak, dobroć i łaska pójdą w ślad za mną przez wszystkie dni mego życia i zamieszkam w domu Pańskim po najdłuższe czasy.

^24:1 Dawidowy. Psalm. Do Pana należy ziemia i to, co ją napełnia, świat i jego mieszkańcy.

^24:2 Albowiem On go na morzach osadził i utwierdził ponad rzekami.

^24:3 Kto wstąpi na górę Pana, kto stanie w Jego świętym miejscu?

^24:4 Człowiek o rękach nieskalanych i o czystym sercu, który nie skłonił swej duszy ku marnościom i nie przysięgał fałszywie.

^24:5 Taki otrzyma błogosławieństwo od Pana i zapłatę od Boga, Zbawiciela swego.

^24:6 Takie jest pokolenie tych, co Go szukają, co szukają oblicza Boga Jakubowego.

^24:7 Bramy, podnieście swe szczyty i unieście się, prastare podwoje, aby mógł wkroczyć Król chwały.

^24:8 Któż jest tym Królem chwały? Pan, dzielny i potężny, Pan, potężny w boju.

^24:9 Bramy, podnieście swe szczyty i unieście się, prastare podwoje, aby mógł wkroczyć Król chwały!

^24:10 Któż jest tym Królem chwały? To Pan Zastępów: On sam Królem chwały.