Скрыть
145:2
146:1 Alleluja. Chwal, duszo moja, Pana,
146:2 chcę chwalić Pana, jak długo żyć będę; chcę śpiewać Bogu mojemu, póki będę istniał.
146:3 Nie pokładajcie ufności w książętach ani w człowieku, u którego nie ma wybawienia.
146:4 Gdy tchnienie go opuści, wraca do swej ziemi, wówczas przepadają jego zamiary.
146:5 Szczęśliwy, komu pomocą jest Bóg Jakuba, kto ma nadzieję w Panu, Bogu swoim,
146:6 który stworzył niebo i ziemię, i morze ze wszystkim, co w nich istnieje. On wiary dochowuje na wieki,
146:7 daje prawo uciśnionym i daje chleb głodnym. Pan uwalnia jeńców,
146:8 Pan przywraca wzrok niewidomym, Pan podnosi pochylonych, Pan miłuje sprawiedliwych.
146:9 Pan strzeże przychodniów, chroni sierotę i wdowę, lecz na bezdroża kieruje występnych.
146:10 Pan króluje na wieki, Bóg twój, Syjonie - przez pokolenia. Alleluja.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible