^144:12 Ας είναι οι γιοι μας σαν νιοφυτεμένα δέντρα, που από μικρά ολόισια ψηλώνουνε χωρίς εμπόδια. Ας είναι οι θυγατέρες μας ωραίες και γερές, καθώς οι σκαλιστές κολόνες οπού κοσμούν τ’ ανάκτορα.

^144:13 Ας είν’ οι αποθήκες μας γεμάτες αγαθά κάθε λογής· και σε χιλιάδες και μυριάδες ας πληθαίνουν τα πρόβατά μας στα βοσκοτόπια μας.

^144:14 Ας είναι καρπερές οι αγελάδες μας, χωρίς θανατικά κι αποβολές· και θρηνωδίες ας μην ηχήσουν στις πλατείες μας.

^144:15 Μακάριος είν’ ο λαός που του συμβαίνουν όλ’ αυτά! Μακάριος είν’ ο λαός, που ’χει τον Κύριο Θεό του!

^145:0 Η βασιλεία σου βασιλεία αιώνια

^145:1 Ύμνος του Δαβίδ. Τα μεγαλεία σου θα πω, Θεέ μου, βασιλιά, και τ’ όνομά σου θα ευλογώ παντοτινά κι αιώνια.

^145:2 Την κάθε μέρα θα σ’ ευλογώ, και τ’ όνομά σου θα εξυμνώ παντοτινά κι αιώνια.

^145:3 Μεγάλος είσαι, Κύριε, κι άξιος πολύ να υμνείσαι· ανεξερεύνητη η μεγαλοσύνη σου!

^145:4 Από γενιά σ’ άλλη γενιά ας εξυμνούν τα έργα σου, τα κατορθώματά σου ας κηρύττουν.

^145:5 Το λαμπρό μεγαλείο της δόξας σου ας πουν, κι εγώ τ’ αξιοθαύμαστα έργα σου θα τα στοχάζομαι.

^145:6 Ας λένε για την τρομερή σου δύναμη, κι εγώ θα διηγούμαι τη μεγαλοσύνη σου.

^145:7 Ας θυμούνται τα έργα σου της καλοσύνης σου κι ας εξυμνούνε την πιστότητά σου.

^145:8 «Ο Κύριος είναι μεγαλόψυχος και σπλαχνικός· έχει υπομονή κι αγάπη απέραντη.

^145:9 Ο Κύριος είναι καλός για όλους· είναι φιλεύσπλαχνος για όλα του τα πλάσματα».

^145:10 Όλα όσα έφτιαξες θα σε υμνούνε, Κύριε, και οι πιστοί σου θα σ’ ευχαριστούν.

^145:11 Θα λένε για τη δόξα της βασιλείας σου, και τις υπέροχές σου πράξεις θα διηγούνται.

^145:12 Για να γνωρίσουν στους ανθρώπους την ισχύ σου, και το ένδοξο μεγαλείο της βασιλείας σου.

^145:13 Η βασιλεία σου βασιλεία αιώνια, κι η εξουσία σου διαρκεί σε όλες τις γενιές. Ο Κύριος είν’ αξιόπιστος σ’ όλες τις υποσχέσεις του, και σ’ όλα του τα έργα είναι καλός.Ο Κύριος... καλός.

^145:14 Ο Κύριος δίνει στήριγμα σ’ όλους αυτούς που πέφτουνε· και ξαναστήνει ορθούς όλους εκείνους που λυγίζουν.

^145:15 Όλοι σ’ εσένα έχουν τα μάτια τους στραμμένα, κι εσύ τους δίνεις την τροφή τους στην ώρα της.

^145:16 Τα χέρια σου ανοίγεις και την επιθυμία χορταίνεις κάθε ζωντανού.

^145:17 Δίκαιος είν’ ο Κύριος σε κάθε εκδήλωσή του, και σ’ όλα του τα έργα σπλαχνικός.

^145:18 Ο Κύριος είναι κοντά σ’ όλους που τον καλούνε, σ’ όλους που τον καλούνε ειλικρινά.

^145:19 Τους πόθους εκπληρώνει των πιστών του, ακούει την κραυγή τους και τους σώζει.

^145:20 Φυλάει ο Κύριος όλους εκείνους που τον αγαπούν· κι όλους τους ασεβείς θα τους εξολοθρέψει.

^145:21 Τον ύμνο του Κυρίου θα πει το στόμα μου, κι όλα τα πλάσματα θα ευλογούν τ’ άγιο του όνομα, παντοτινά κι αιώνια.

^146:0 Ο Κύριος προστάτης των ανίσχυρων

^146:1 Αλληλούια! Αινείτε τον Κύριο! Ψυχή μου, δοξολόγησε τον Κύριο!

^146:2 Τον Κύριο θα δοξολογώ σ’ όλη μου τη ζωή· ψαλμούς θα λέω στο Θεό μου όσο θα υπάρχω.

^146:3 Μην εμπιστεύεστε στους άρχοντες, είναι μονάχα άνθρωποι και δεν μπορούν να σώσουν.

^146:4 Όταν φύγει απ’ αυτούς το πνεύμα τους, ξαναγυρίζουνε στο χώμα· κι αυτή την ίδια μέρα τα σχέδιά τους χάνονται.

^146:5 Μακάριος ο άνθρωπος που ’χει βοηθό του το Θεό του Ιακώβ κι έχει στον Κύριο, το Θεό του, την ελπίδα του.

^146:6 Εκείνος έκανε τα ουράνια και τη γη, τη θάλασσα και ό,τι βρίσκεται εντός τους· πάντα στις υποσχέσεις του μένει πιστός.

^146:7 Διεκδικεί το δίκιο των κατατρεγμένων, και σ’ αυτούς που πεινούν δίνει ψωμί. Ο Κύριος ελευθερώνει τους φυλακισμένους.

^146:8 Ο Κύριος τα μάτια ανοίγει των τυφλών, ο Κύριος σηκώνει ορθούς τους κυρτωμένους· ο Κύριος αγαπάει τους δικαίους.

^146:9 Ο Κύριος προστατεύει αυτούς που βρίσκονται μέσα στη χώρα ξένοι. Τ’ ορφανό και τη χήρα υποστηρίζει αλλά τα σχέδια ματαιώνει των ασεβών.

^146:10 Ο Κύριος θα βασιλεύει αιώνια, ο Θεός σου, Σιών, από γενιά σ’ άλλη γενιά! Αινείτε τον Κύριο! Αλληλούια!

Η εξουσία του Θεού στη φύση και στην Ιστορία

^147:1 Αλληλούια! Αινείτε τον Κύριο! Είναι καλό να ψάλλουμε στο Θεό μας· να τον υμνούμε όπως του πρέπει είν’ ευχάριστο!

^147:2 Ο Κύριος ξαναχτίζει την Ιερουσαλήμ, τους διασκορπισμένους Ισραηλίτες συγκεντρώνει.

^147:3 Γιατρεύει αυτούς που συντριμμένη έχουν καρδιά και δένει τις πληγές τους.

^147:4 Αυτός καθόρισε των αστεριών το πλήθος και δίνει στο καθένα κι ένα όνομα.

^147:5 Μεγάλος είν’ ο Κύριός μας! Μεγάλη η δύναμή του κι απεριόριστη η σοφία του.

^147:6 Ο Κύριος υψώνει τους ταπεινούς, και ταπεινώνει ως τη γη τους ασεβείς.

^147:7 Ψάλτε στον Κύριο την ευχαριστία σας, ύμνους τονίστε στο Θεό μας με κιθάρα!

^147:8 Σκεπάζει αυτός τους ουρανούς με σύννεφα, και για τη γη βροχή ετοιμάζει, χορτάρι κάνει να βλαστήσει στα βουνά.

^147:9 Δίνει στα ζώα την τροφή τους, και στα νεογνά του κόρακα, όταν κράζουνε.

^147:10 Αίσθηση δεν του κάνουν τ’ άλογα τα σφριγηλά ούτ’ ευχαρίστηση οι γοργοπόδαροι άντρες.

^147:11 Μα αρέσουνε στον Κύριο εκείνοι που τον σέβονται κι ελπίζουν στο έλεός του.

^147:12 Ύμνησε, Ιερουσαλήμ, τον Κύριο, δόξασε το Θεό σου, Σιών!

^147:13 Γιατί αυτός ενίσχυσε τους μοχλούς στις πύλες σου, ευλόγησε τους γιους σου που είν’ εντός σου.

^147:14 Αυτός ειρήνη εξασφαλίζει στο έδαφός σου, και σε χορταίνει απ’ τον καρπό του πιο καλού σταριού.

^147:15 Αυτός στέλνει στη γη το πρόσταγμά του, ο λόγος του τρέχει γοργά.

^147:16 Δίνει το χιόνι καθώς του μαλλιού τις τούφες· σαν να ’ταν στάχτη την πάχνη τη σκορπά.

^147:17 Ρίχνει χαλάζι σαν λιθάρια, στέλνει την παγωνιά, που ούτ’ ένας να την αντέξει δεν μπορεί.

^147:18 Στέλνει το λόγο του κι ο πάγος λιώνει· φυσάει η πνοή του και τρέχουν τα νερά.

^147:19 Το λόγο του αναγγέλλει στον Ιακώβ, τα διατάγματά του και τις αποφάσεις του στον Ισραήλ.

^147:20 Δεν έκανε το ίδιο σε κανένα απ’ τ’ άλλα έθνη· εκείνα διόλου δε γνωρίζουν τις αποφάσεις του. Αινείτε τον Κύριο! Αλληλούια!

Αινείτε τον Κύριο στον ουρανό και στη γη

Αλληλούια! Αινείτε τον Κύριο! Αινείτε τον Κύριο απ’ τους ουρανούς, αινείτε τον στα ύψη!

Αυτόν αινείτε όλοι του οι άγγελοι, αινείτε τον όλες του οι ουράνιες δυνάμεις!

Αυτόν αινείτε ο ήλιος κι η σελήνη, αινείτε τον όλα τ’ άστρα τα φωτεινά!

Αινείτε τον οι ουρανοί των ουρανών, και τα νερά που ’ναι πιο πάνω απ’ τα ουράνια!

Την ύπαρξη ας αινούνε του Κυρίου, γιατί αυτός το πρόσταξε και γίνανε.

Τα στέριωσε για πάντα, για αιώνια, έδωσε νόμο και δε θα τον παραβούν.

Αινείτε τον Κύριο απ’ τη γη, θάλασσα, κήτη κι όλοι οι βυθοί!

Φωτιά και χαλάζι, χιόνι κι ομίχλη, ανεμοθύελλα, εσείς που εκτελείτε τις προσταγές του!

Βουνά κι όλα τα υψώματα, δέντρα οπωροφόρα κι όλοι οι κέδροι.

Άγρια ζώα κι όλα τα ήμερα, όλα όσα έρπετε κι όσα πετάτε!

Βασιλιάδες της γης κι όλοι οι λαοί· άρχοντες, και της γης οι κυβερνήτες όλοι!

Κοπέλες, παλικάρια, γέροντες και παιδιά μαζί!

Τ’ όνομα του Κυρίου ας αινούν, γιατί μονάχα η ύπαρξή του υπερέχει· η δόξα του κυριαρχεί σε γη και ουρανό!

Το κύρος του λαού του εξύψωσε· ώστε να τον υμνούν όλοι οι πιστοί του, όλος ο λαός του Ισραήλ, που ’ναι δικός του και αγαπημένος του. Αινείτε τον Κύριο! Αλληλούια!

Η τιμή που ανήκει στους πιστούς

Αλληλούια! Αινείτε τον Κύριο! Ψάλτε στον Κύριο τραγούδι νέο· υμνήστε τον μες στων πιστών τη σύναξη!

Ας χαίρεται ο Ισραήλ για το δημιουργό του, ας νιώθουν για το βασιλιά τους αγαλλίαση οι κάτοικοι της Σιών!

Το όνομά του ας αινούν με κυκλικό χορό· με τύμπανο και με κιθάρα ας τον υμνούνε!

Γιατί ο Κύριος με το λαό του ευφραίνεται, τιμάει τους ταπεινούς καθώς τους σώζει.

Ας αλαλάζουν οι πιστοί μέσα στο θρίαμβο! Στο στρώμα τους χαρούμενοι ας ψάλλουν!

Ας έχουνε στο στόμα τους τον ύμνο του Θεού κι αμφίστομα σπαθιά στα χέρια τους!

Για να πάρουν εκδίκηση απ’ τους ειδωλολάτρες, και ανταπόδοση απ’ τους λαούς·

τους βασιλιάδες τους ν’ αλυσοδέσουν, και στα δεσμά να βάλουν τους ηγεμόνες τους.

Να εκτελέσουν εναντίον τους την καταδίκη απ’ το Θεό, όπως είναι γραμμένη. Αυτή η τιμή ανήκει σ’ όλους τους πιστούς του. Αινείτε τον Κύριο! Αλληλούια!

Αινείτε τον Κύριο!

Αλληλούια! Αινείτε τον Κύριο! Αινείτε το Θεό μέσα στον άγιο του ναό! Αινείτε τον μες στο στερέωμα που λάμπει η δύναμή του!

Αυτόν αινείτε για τις μεγαλοσύνες του, αινείτε τον για το άπειρο που έχει μεγαλείο.

Αυτόν αινείτε με της σάλπιγγας τους ήχους, αινείτε τον με λαούτο και κιθάρα!

Αυτόν αινείτε με το τύμπανο και με τον κυκλικό χορό, αινείτε τον με έγχορδα και με φλογέρα!

Αυτόν αινείτε με τα κρόταλα τα ηχηρά, αινείτε τον με κύμβαλα που αλαλάζουν.

Καθετί που ανασαίνει ας αινεί τον Κύριο! Αινείτε τον Κύριο! Αλληλούια!