^138:2 adorabo ad templum sanctum tuum; et confitebor nomini tuo propter misericordiam tuam et veritatem tuam, quoniam magnificasti super omne nomen eloquium tuum.

^138:3 In quacumque die invocavero te, exaudi me; multiplicabis in anima mea virtutem.

^138:4 Confitebuntur tibi, Domine, omnes reges terrae, quia audierunt eloquia oris tui.

^138:5 Et cantabunt vias Domini, quoniam magna est gloria Domini;

^138:6 quoniam excelsus Dominus et humilem respicit et superbum a longe cognoscit.

^138:7 Si ambulavero in medio tribulationis, vivificabis me; et contra iram inimicorum meorum extendes manum tuam, et salvum me faciet dextera tua.

^138:8 Dominus perficiet pro me; Domine, misericordia tua in saeculum: opera manuum tuarum ne despicias.

^139:1 Magistro chori. David. PSALMUS. Domine, scrutatus es et cognovisti me,

^139:2 tu cognovisti sessionem meam et resurrectionem meam. Intellexisti cogitationes meas de longe,

^139:3 semitam meam et accubitum meum investigasti. Et omnes vias meas perspexisti,

^139:4 quia nondum est sermo in lingua mea, et ecce, Domine, tu novisti omnia.

^139:5 A tergo et a fronte coartasti me et posuisti super me manum tuam.

^139:6 Mirabilis nimis facta est scientia tua super me, sublimis, et non attingam eam.

^139:7 Quo ibo a spiritu tuo et quo a facie tua fugiam?

^139:8 Si ascendero in caelum, tu illic es; si descendero in infernum, ades.

^139:9 Si sumpsero pennas aurorae et habitavero in extremis maris,

^139:10 etiam illuc manus tua deducet me, et tenebit me dextera tua.

^139:11 Si dixero: «Forsitan tenebrae compriment me, et nox illuminatio erit circa me»,

^139:12 etiam tenebrae non obscurabuntur a te, et nox sicut dies illuminabitur C sicut tenebrae eius ita et lumen eius -.

^139:13 Quia tu formasti renes meos, contexuisti me in utero matris meae.

^139:14 Confitebor tibi, quia mirabiliter plasmatus sum; mirabilia opera tua, et anima mea cognoscit nimis.

^139:15 Non sunt abscondita ossa mea a te, cum factus sum in occulto, contextus in inferioribus terrae.

^139:16 Imperfectum adhuc me viderunt oculi tui, et in libro tuo scripti erant omnes dies: ficti erant, et nondum erat unus ex eis.

^139:17 Mihi autem nimis pretiosae cogitationes tuae, Deus; nimis gravis summa earum.

^139:18 Si dinumerabo eas, super arenam multiplicabuntur; si ad finem pervenerim, adhuc sum tecum.

^139:19 Utinam occidas, Deus, peccatores; viri sanguinum, declinate a me.

^139:20 Qui loquuntur contra te maligne: exaltantur in vanum contra te.

^139:21 Nonne, qui oderunt te, Domine, oderam et insurgentes in te abhorrebam?

^139:22 Perfecto odio oderam illos, et inimici facti sunt mihi.

^139:23 Scrutare me, Deus, et scito cor meum; proba me et cognosce semitas meas

^139:24 et vide, si via vanitatis in me est, et deduc me in via aeterna.

^140:1 Magistro chori. PSALMUS. David.

^140:2 Eripe me, Domine, ab homine malo, a viro violentiae serva me.

^140:3 Qui cogitaverunt mala in corde, tota die constituebant proelia.

^140:4 Acuerunt linguas suas sicut serpentis, venenum aspidum sub labiis eorum.

^140:5 Custodi me, Domine, de manu peccatoris et a viro violentiae serva me, qui cogitaverunt supplantare gressus meos.

^140:6 Absconderunt superbi laqueum mihi et funes extenderunt in rete, iuxta iter offendicula posuerunt mihi.

^140:7 Dixi Domino: «Deus meus es tu; auribus percipe, Domine, vocem deprecationis meae».

^140:8 Domine, Domine, virtus salutis meae, obumbrasti caput meum in die belli.

^140:9 Ne concedas, Domine, desideria impii; consilia eius ne perficias. Exaltant

^140:10 caput, qui circumdant me; malitia labiorum ipsorum operiat eos.

^140:11 Cadant super eos carbones ignis, in foveas deicias eos, et non exsurgant.

^140:12 Vir linguosus non firmabitur in terra, virum violentiae mala capient in interitu.

^140:13 Cognovi quia faciet Dominus iudicium inopis et vindictam pauperum.

^140:14 Verumtamen iusti confitebuntur nomini tuo, et habitabunt recti in conspectu tuo.

^141:1 PSALMUS. David. Domine, clamavi ad te, ad me festina; intende voci meae, cum clamo ad te.

^141:2 Dirigatur oratio mea sicut incensum in conspectu tuo, elevatio manuum mearum ut sacrificium vespertinum. -

^141:3 Pone, Domine, custodiam ori meo et vigiliam ad ostium labiorum meorum.

^141:4 Non declines cor meum in verbum malitiae ad machinandas machinationes in impietate cum hominibus operantibus iniquitatem; et non comedam ex deliciis eorum.

^141:5 Percutiat me iustus in misericordia et increpet me; oleum autem peccatoris non impinguet caput meum, quoniam adhuc et oratio mea in malitiis eorum.

^141:6 Deiecti in manus duras iudicum eorum, audient verba mea, quoniam suavia erant.

^141:7 Sicut frusta dolantis et dirumpentis in terra, dissipata sunt ossa eorum ad fauces inferni.

^141:8 Quia ad te, Domine, Domine, oculi mei; ad te confugi, non effundas animam meam.

^141:9 Custodi me a laqueo, quem statuerunt mihi, et a scandalis operantium iniquitatem.

^141:10 Cadent in retiacula sua peccatores simul, ego autem ultra pertranseam.

^142:1 Maskil. David, cum esset in caverna. Precatio.

^142:2 Voce mea ad Dominum clamo, voce mea ad Dominum deprecor;

^142:3 effundo in conspectu eius lamentationem meam, et tribulationem meam ante ipsum pronuntio.

^142:4 Cum deficit in me spiritus meus, tu nosti semitas meas. In via, qua ambulabam, absconderunt laqueum mihi.

^142:5 Considerabam ad dexteram et videbam, et non erat qui cognosceret me. Periit fuga a me, et non est qui requirat animam meam. -

^142:6 Clamavi ad te, Domine; dixi: «Tu es refugium meum, portio mea in terra viventium.

^142:7 Intende ad deprecationem meam, quia humiliatus sum nimis. Libera me a persequentibus me, quia confortati sunt super me.

^142:8 Educ de custodia animam meam ad confitendum nomini tuo; me circumdabunt iusti, cum retribueris mihi».

^143:1 PSALMUS. David. Domine, exaudi orationem meam, auribus percipe obsecrationem meam in veritate tua; exaudi me in tua iustitia.

^143:2 Et non intres in iudicium cum servo tuo, quia non iustificabitur in conspectu tuo omnis vivens.

^143:3 Quia persecutus est inimicus animam meam, contrivit in terra vitam meam, collocavit me in obscuris sicut mortuos a saeculo.

^143:4 Et anxiatus est in me spiritus meus, in medio mei obriguit cor meum.

^143:5 Memor fui dierum antiquorum, meditatus sum in omnibus operibus tuis, in factis manuum tuarum recogitabam.

^143:6 Expandi manus meas ad te, anima mea sicut terra sine aqua tibi.

^143:7 Velociter exaudi me, Domine; defecit spiritus meus. Non abscondas faciem tuam a me, ne similis fiam descendentibus in lacum.

^143:8 Auditam fac mihi mane misericordiam tuam, quia in te speravi. Notam fac mihi viam, in qua ambulem, quia ad te levavi animam meam.

^143:9 Eripe me de inimicis meis, Domine, ad te confugi.

^143:10 Doce me facere voluntatem tuam, quia Deus meus es tu. Spiritus tuus bonus deducet me in terram rectam;

^143:11 propter nomen tuum, Domine, vivificabis me. In iustitia tua educes de tribulatione animam meam

^143:12 et in misericordia tua disperdes inimicos meos; et perdes omnes, qui tribulant animam meam, quoniam ego servus tuus sum.