Азбука веры » Biblia » Księga Psalmów » Псалом 105

Псалом 105

Толкования

Толкования главы

см.:Пс.117:1;

см.:Сир.43:34;

см.:Пс.36:37;

см.:Неем.5:19;

см.:Пс.2:8;

см.:Дан.9:5;

см.:Исх.14:11;

105:8

105:9

см.:Исх.14:21;Пс.77:13;

105:10

см.:Лк.1:71;

105:11

см.:Исх.14:28;

105:12

см.:Иер.2:32;

см.:Чис.11:33;

см.:Иак.4:3;

см.:Чис.16:2;

см.:Чис.16:31;Втор.11:6;

105:18

105:19

см.:Исх.32:4;

105:20

см.:Рим.1:23;

105:21

105:22

см.:Исх.32:11;

см.:Чис.14:2;

см.:Втор.1:27;

см.:Чис.14:29;

105:27

105:28

см.:Чис.25:3;

105:29

105:30

см.:Чис.25:7;

105:31

см.:Чис.25:13;

105:32

см.:Чис.20:3;

105:33

105:34

см.:Втор.7:2;

105:35

см.:Ос.7:8;

105:36

см.:Исх.23:33;Втор.7:16;

105:37

см.:Лев.18:21;Втор.12:31;4Цар.21:6;

105:38

105:39

105:40

см.:Суд.2:14;Суд.3:8;

105:41

105:42

105:43

105:44

105:45

см.:Втор.30:1-3;

105:46

105:47

см.:1Пар.16:35;Ис.11:12;

105:48

см.:1Пар.16:36;Пс.40:14;Пс.71:18;

Польский (Biblia Tysiąclecia)

Языки

^106:1 Alleluja. Chwalcie Pana, bo dobry, bo na wieki Jego łaskawość.

^106:2 Któż opowie dzieła potęgi Pana, ogłosi wszystkie Jego pochwały?

^106:3 Szczęśliwi, którzy strzegą przykazań, w każdym czasie czynią to, co sprawiedliwe.

^106:4 Pamiętaj o nas, Panie, gdyż masz upodobanie w swym ludzie. Przyjdź nam z pomocą,

^106:5 abyśmy ujrzeli szczęście Twych wybranych, radowali się radością Twojego ludu, chlubili się razem z Twoim dziedzictwem.

^106:6 Zgrzeszyliśmy, wraz z naszymi przodkami, popełniliśmy nieprawość, żyliśmy występnie.

^106:7 Ojcowie nasi w Egipcie nie pojęli Twych cudów, nie pamiętali ogromu łask Twoich, lecz zbuntowali się przeciw Najwyższemu nad Morzem Czerwonym.

^106:8 Ale ocalił ich przez wzgląd na swoje imię, aby objawić swoją potęgę.

^106:9 Zgromił Morze Czerwone i wyschło, i poprowadził ich przez fale jakby przez pustynię.

^106:10 I ocalił ich z ręki ciemięzcy, i z ręki przeciwnika uwolnił.

^106:11 Wody pokryły ich wrogów: ani jeden z nich nie pozostał.

^106:12 Słowom więc Jego uwierzyli i śpiewali Jemu pochwały.

^106:13 Szybko o dziełach Jego zapomnieli: na Jego radę nie czekali.

^106:14 Pałali żądzą na pustyni, na próbę wystawiali Boga na odludziu.

^106:15 Uczynił zadość ich żądaniu, lecz zesłał na nich zarazę.

^106:16 Zazdrościli Mojżeszowi w obozie, Aaronowi, świętemu Pańskiemu.

^106:17 Otwarła się ziemia i połknęła Datana, i nakryła zgraje Abirama.

^106:18 I ogień zapłonął przeciw ich zgrai, i płomień spalił bezecnych.

^106:19 U stóp Horebu zrobili cielca i oddawali pokłon ulanemu posągowi.

^106:20 Zamienili swą Chwałę na wizerunek cielca jedzącego siano.

^106:21 Zapomnieli o Bogu, który ich ocalił, który wielkich rzeczy dokonał w Egipcie,

^106:22 dziwów - w krainie Chama, zdumiewających - nad Morzem Czerwonym.

^106:23 Postanowił ich zatem wytracić, gdyby nie Mojżesz, Jego wybraniec: on wstawił się do Niego, aby gniew Jego odwrócić, by ich nie wyniszczył.

^106:24 I wzgardzili wspaniałą ziemią, nie uwierzyli Jego słowu.

^106:25 Ale szemrali w swoich namiotach, nie słuchali głosu Pańskiego.

^106:26 I przysiągł im z ręką podniesioną, że powali ich na pustyni,

^106:27 że ich potomstwo rozproszy wśród ludów, że ich rozsypie po krajach.

^106:28 Potem przystali do Baal-Peora, spożywali z ofiar dla [bogów] umarłych.

^106:29 Drażnili Go swymi postępkami i spadła na nich plaga.

^106:30 Lecz powstał Pinchas, odbył sąd i zaraza ustąpiła.

^106:31 Uznano mu to za czyn sprawiedliwy z pokolenia na pokolenie, na zawsze.

^106:32 Rozdrażnili Go znowu przy wodach Meriba; przez nich nieszczęście spotkało Mojżesza,

^106:33 bo rozgoryczyli jego ducha i nierozważnie powiedział swymi wargami.

^106:34 Nie wytracili narodów, jak im to Pan nakazał.

^106:35 Lecz się zmieszali z poganami i nauczyli się ich uczynków;

^106:36 poczęli czcić ich bałwany, które się stały dla nich pułapką.

^106:37 I składali w ofierze swych synów i swoje córki złym duchom.

^106:38 I krew niewinną przelali: ‹krew synów swoich i córek, które złożyli w ofierze posągom kananejskim›. I ziemia krwią się skalała,

^106:39 a oni się splamili swoimi czynami i swoimi występkami dopuścili się wiarołomstwa.

^106:40 Gniew Pana zapłonął przeciw Jego ludowi, tak iż poczuł wstręt do swego dziedzictwa.

^106:41 I wydał ich w ręce pogan, a zapanowali nad nimi ich przeciwnicy.

^106:42 Ich wrogowie znęcali się nad nimi; pod ręką ich doznawali ucisku.

^106:43 Wielokrotnie ich uwalniał, oni zaś sprzeciwiali się Jego planom, ginęli zatem przez swe nieprawości.

^106:44 Lecz wejrzał na ich utrapienie, gdy wysłuchiwał ich błagań.

^106:45 I wspomniał dla ich dobra na swoje przymierze i pożałował [ich] w swej wielkiej łaskawości.

^106:46 I wzbudził dla nich litość u wszystkich, co ich uprowadzili w niewolę.

^106:47 Ratuj nas, Panie, Boże nasz, zgromadź spośród narodów, abyśmy wielbili święte imię Twoje i dumni byli z Twej chwały.

^106:48 Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, od wieków na wieki! A cały lud niech powie: Amen! Alleluja!