Stary Testament:
Быт.
Исх.
Лев.
Числ.
Втор.
Нав.
Суд.
Руфь.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Ездр.
Неем.
Тов.
Иудифь.
Есф.
Иов.
Пс.
Притч.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плач.
Посл.Иер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоиль.
Ам.
Авд.
Иона.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Агг.
Зах.
Мал.
1Макк.
2Макк.
Nowy Testament: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Nowy Testament: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
18:1
18:2
18:3
18:4
см.:Притч.20:5;
18:6
18:8
18:9
18:10
18:12
см.:Притч.10:15;
18:13
см.:Притч.16:18;
18:15
18:16
18:18
18:19
18:20
18:23
см.:Притч.19:14;
Польский (Biblia Tysiąclecia)
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Рус. (Юнгеров)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- English (NKJV)
- English (KJV)
- English (NRSV)
- Finnish (1992)
- French (LSG)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (NT Byz)
- Greek (TGV)
- Greek (LXX, Rahlfs)
- Hebrew
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
Za żądzą idzie odludek i z każdą radą wojuje.
Głupi nie lubi się zastanawiać, lecz tylko swe zdanie przedstawić.
W ślad za występnym idzie pogarda, wraz z godnym pogardy - hańba.
Słowa ust ludzkich są wodą głęboką, potokiem obfitym jest źródło mądrości.
Niedobrze winnego popierać, krzywdząc prawego w sądzie.
Wargi głupiego prowadzą do kłótni, jego usta wołają o razy.
Usta głupiego są jego zgubą, a wargi - pułapką na jego życie.
Słowa donosiciela są jak smaczne kąski: zapadają do głębi wnętrzności.
Nawet ten, kto w pracy opieszały, jest bratem niszczyciela.
Potężną twierdzą jest imię Pana, tam prawy się schroni.
Majętność bogacza jest mocną warownią, murem wysokim w jego mniemaniu.
Przed upadkiem serce ludzkie się wynosi, lecz pokora poprzedza sławę.
Odpowiedzieć, nim się wysłucha, uchodzi za głupotę i hańbę.
Duch ludzki zniesie chorobę, lecz złamanego ducha któż dźwignie?
Serce rozumne zdobywa wiedzę, a ucho mądrych dąży do wiedzy.
Dar człowieka toruje mu drogę i do możnych go prowadzi.
Pierwszy ma rację w swej sprawie, lecz przyjdzie przeciwnik i poprawi go.
Losem łagodzi się spory i rozstrzyga pomiędzy możnymi.
Brat obrażony - trudniejszy do zdobycia niż miasto warowne, a kłótnie - jak zawory w twierdzy.
Owocem ust nasyci człowiek wnętrze, pożywi się plonami swych warg.
Życie i śmierć są w mocy języka, [jak] kto go lubi [używać], tak i spożyje zeń owoc.
Kto znalazł żonę - dobro znalazł i zyskał łaskę u Pana.
Płaczliwie prosi ubogi, a bogacz twardo go zbywa.
Na bliźnich polegać - to siebie zgubić, czasem przyjaciel przylgnie nad brata.
