Stary Testament:
Быт.
Исх.
Лев.
Числ.
Втор.
Нав.
Суд.
Руфь.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Ездр.
Неем.
Тов.
Иудифь.
Есф.
Иов.
Пс.
Притч.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плач.
Посл.Иер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоиль.
Ам.
Авд.
Иона.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Агг.
Зах.
Мал.
1Макк.
2Макк.
Nowy Testament: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Nowy Testament: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
14:4
14:7
14:9
14:10
14:11
см.:Притч.12:7;
14:12
см.:Притч.16:25;
14:13
14:14
см.:Ис.3:10-11;
14:17
см.:Притч.12:16;
14:20
см.:Притч.19:7;
14:22
14:23
см.:Притч.12:11;
14:25
см.:Притч.12:17;
14:26
см.:Притч.18:11;
14:28
14:29
см.:Притч.19:11;
14:30
14:33
Польский (Biblia Tysiąclecia)
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Рус. (Юнгеров)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- English (NKJV)
- English (KJV)
- English (NRSV)
- Finnish (1992)
- French (LSG)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (NT Byz)
- Greek (TGV)
- Greek (LXX, Rahlfs)
- Hebrew
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
Najmędrsza z niewiast dom sobie buduje, własnoręcznie go niszczy głupota.
W prawości żyje, kto boi się Pana, człowiek dróg krętych Nim gardzi.
W ustach głupiego rózga na jego pychę, a wargi mądrych osłonią ich samych.
Gdzie wołów brakuje - tam żłób jest pusty, dzięki mocy wołów plon jest obfity.
Prawdomówny świadek nie kłamie, kłamstwa szerzy świadek fałszywy.
Szyderca próżno szuka mądrości, rozumny łatwo nabędzie wiedzę.
Od człowieka głupiego się odsuń: rozumnych warg tam nie znajdziesz.
Mądrością rozumnego - poznanie swej drogi, zwodzenie siebie - głupotą niemądrych.
Głupców zwodzi występek, u sprawiedliwych jest łaska.
Serce zna własną swą gorycz, obcy nie dzieli jego radości.
Rozwali się dom niewiernych, a prawych namiot zakwitnie.
Jest droga, co komuś zdaje się słuszną, lecz w końcu prowadzi do zguby.
Serce się smuci i w śmiechu, a boleść jest końcem radości.
Niewierne serce z postępków swych rade, jak z czynów swoich człowiek uczciwy.
Wszystko, co mówią, przyjmuje niemądry, a człowiek rozumny na kroki swe zważa.
Mądry się boi, od złego ucieka, a głupi się unosi, czuje się pewnym.
Człowiek porywczy popełnia głupstwa, a przebiegły jest znienawidzony.
Udziałem łatwowiernych - głupota, umiejętność wieńczy rozumnych.
Przed dobrymi źli chylą czoła, a występni u bram sprawiedliwego.
Ubogi niemiły nawet najbliższemu, a bogacz ma wielu przyjaciół.
Kto bliźnim gardzi - ten grzeszy, szczęśliwy - kto z biednym współczuje.
Czyż ci, co knują zło, nie błądzą? Miłość i wierność dla tych, co mają dobre zamiary.
Każdy trud przynosi zyski, gadulstwo - jedynie biedę.
Umiejętność jest wieńcem mądrych, koroną niemądrych - głupota.
Świadek prawdomówny ratuje ludzi, oszustwo rozszerza kłamstwa.
W bojaźni Pana jest pewna nadzieja, dla synów swoich jest On ucieczką.
Źródłem życia jest bojaźń Pańska, by sideł śmierci uniknąć.
Chwała to króla, gdy naród liczny, ubytek ludu - to zguba władcy.
Łagodny - w rozwagę bogaty, porywczy ujawnia głupotę.
Życiem dla ciała jest serce spokojne, próchnieniem kości jest namiętność.
Kto ciemięży ubogiego, lży jego Stwórcę, czci Go ten, kto się nad biednym lituje.
Przez złość swoją runął niewierny, a prawy przy śmierci bezpieczny.
W sercu rozumnym jest mądrość, i pośród głupców powinna być znana.
Sprawiedliwość wywyższa naród, a czyn haniebny pomniejsza narody.
Rozsądnemu słudze król jest przychylny, a gniew budzi [sługa] bezecny.