Атчан зымырайт, кылыч жалањдайт, найза жаркылдайт. Љлтєрєлгљндљр љтљ кљп, љлєктљр єстє-єстєнљ єйєлєп жатат; љлєктљргљ сан жетпейт, аларга мєдєрєлєп жатышат.

Бул чебер сыйкырчылык кылган, сырты жагымдуу бузулган аялдын кљп бузуку иштери єчєн болду, ал љзєнєн бузуку иштери менен элдерди, сыйкырчылыгы менен урууларды сатат.

Мен сага каршымын, – дейт Себайот Тењир, – кийимињдин этегин бетиње чейин кљтљрєп, элдерге жылањач этињди кљрсљтљм, падышачылыктарга абийирињди ачам.

Анан сенин єстєњљ жийиркеничтєє нерселерди єйљм, сени жек кљрєндє кылам, сени маскара кылам.

Ошондо сени кљргљндљрдєн баары сенден качып: Нинеби талкаланды! Аны ким аяйт? Сени сооротуучуларды кайдан табам? – дешет.

Сен дарыялардын ортосунда жайгашкан, суулар менен курчалган, чеби дењиз болгон, дењиз ага дубал болгон Но-Амон шаарынан артыксыњбы?

Эфиопия менен Мисир анын кєчє эле. Пут менен Либия ага жардамга келип турушкан.

Бирок ал да кљчєрєлєп кетти, туткундалып кетти. Атєгєл, анын наристелери да бардык кљчљлљрдєн кесилиштеринде љлєп жатышат, анын атактуулары жљнєндљ љкчљмљ таш ыргытышты, анын бардык тљрљлљрє чынжыр менен кишенделди.

Сен да мас болосуњ, жашынасыњ, сен да душманыњдан качып, баш паана издейсињ.

Сенин бардык сепил-чептерињ мљмљсє бышкан анжырга окшош. Эгерде аларды кєбєсљ, алар тєз эле жегиси келгендин оозуна тєшљт.

Сенин элињ љзєњдљгє аялдарга окшош. Жерињдин дарбазалары душмандарыња ањырая ачылат, кулпуларыњды от жалмайт.

Курчоо убагына чейин суу ташып ал. Сепил-чептерињди бекемде. Ылайга кирип, баткак тебеле, кыш бышыра турган мешињди оњдо.

Ошол жерде сени от жалмайт, кылыч кыя чабат. Сен кырк аяктай кљбљйсљњ да, чегирткедей жайнасањ да, сени кырк аяктай жейт.

Кљпљстљрєњдє асмандагы жылдыздардан да кљп кылдыњ. Бирок бул чегиртке туш-тушка учуп кетет.

Сенин тљрљлљрєњ чегирткелердей, аскер башчыларыњ чиркейлердин уюгундай, алар суукта дубалдардын кычыктарына уялашат, кєн чыкканда, туш-тушка учуп кетишет, алардын орду кайда экенин билбей каласыњ.

Ашур падышасы, сенин койчуларыњ уктап жатышат, тљрљлљрєњ эс алып жатышат. Сенин элињ тоолорго чачырап кетти, аларды чогултар эч ким жок.

Сенин жараатыња даба жок, жараатыњ оор. Сен тууралуу кабар уккандардын бардыгы кол чабышат, анткени сенин тыйылбаган кыянаттыгыњ кимге гана багытталган жок?!»