Скрыть
25:1
25:2
25:3
25:4
25:5
25:6
25:7
25:8
25:9
25:16
25:17
25:18
25:19
25:20
25:22
25:23
25:24
25:25
25:26
25:27
25:28
25:32
25:33
25:36
25:37
25:38
25:39
25:42
25:43
25:44
25:45
“Ўша вақтда Осмон Шоҳлигини ўзларининг чироқларини ёнига олишиб, куёвни қаршилагани чиққан ўн келин дугонасига ўхшатса бўлади.
Улардан бешови эс-ҳушли, бешови эса овсар экан.
Овсарлари чироқларини олиб, ўзлари билан ёғ олмабдилар.
Эс-ҳушлилари эса чироқлари билан бирга идишларда ёғ ҳам олибдилар.
Куёв кечиккани сабабли, ҳаммалари мудраб, ухлаб қолишибди.
Туннинг ярмида бирданига овоз янграбди:- Ана, куёв келяпти, уни қаршилагани чиқинглар!
Шунда қизларнинг ҳаммаси туриб, чироқларига ёпишибди.
Овсарлари эс-ҳушлиларга:- Чироқларимиз ўчиб боряпти, бизларга ёғларингиздан беринглар! – дейишибди.
Эс-ҳушлилар жавоб бериб:- Йўқ, бизларда ҳам, сизларда ҳам ёғ етмай қолмасин. Яхшиси, сиз баққолларнинг олдига бориб, ўзларингизга ёғ сотиб олинглар, – дейишибди.
Улар ёғ сотиб олгани кетишганда, куёв келиб қолибди. Тайёр турган қизлар куёв билан бирга тўйхонага кириб, орқаларидан эшиклар ёпилибди.
Бир муддатдан кейин қолган қизлар келиб:- Ҳой Эгам, ҳой Эгам, эшикни очинг, бизлар келдик! – дейишибди.
Лекин У уларга жавоб бериб:- Мен сизга ростини айтсам, сизларни танимайман, – дебди.
Шундай қилиб, ҳушёр бўлиб туринглар, чунки сиз Инсон Ўғли келадиган аниқ кунни ҳам, соатни ҳам билмайсизлар”.
“Яна охирзамон* бир одам сафарга жўнаб, хизматкорларини чақириб, ўз мол-мулкини уларга омонатга берганига ўхшайди.
У одам ҳар бир кишига ўз қобилиятига яраша: бирига беш, бирига икки, бирига бир ёмбидан бериб, жўнаб кетибди.
Бешта ёмби олган ўша заҳоти бориб, пулини ишга солиб, яна беш ёмби орттирибди.
Шунга ўхшаб, икки ёмби олган ҳам яна икки ёмби орттирибди.
Битта ёмби олган эса бориб, чуқур қазиб, хўжайинининг пулини яшириб қўйибди.
Анча вақтдан сўнг бояги хизматкорларнинг хўжайини қайтиб келиб, улардан ҳисобот сўрабди.
Беш ёмби олган бошқа беш ёмбини ҳам олиб келиб:- Хўжайин! Менга беш ёмби бергандингиз, мана мен уларга қўшиб яна беш ёмби орттирдим, – дебди.
Хўжайини унга:- Баракалла, яхши ва содиқ хизматкор экансан. Сен кичик бир ишда ҳам содиқ бўлганинг учун, энди сени катта ишларга муносиб кўраман. Хўжайинингнинг шодлигини баҳам кўр, – дебди.
Икки ёмби олган ҳам келиб:- Хўжайин! Менга икки ёмби бергандингиз. Мана, мен уларнинг ёнига қўшиб яна икки ёмби орттирдим, – дебди.
Хўжайини унга:- Баракалла, яхши ва содиқ хизматкор экансан. Сен кичик бир ишда ҳам содиқ бўлганинг учун, энди сени катта ишларга муносиб кўраман. Хўжайинингнинг шодлигини баҳам кўр, – дебди.
Битта ёмби олган ҳам келиб:- Хўжайин! Мен сизнинг қаттиққўл одам эканингизни билардим. Сиз экмаган ердан ўрасиз, уймаган жойдан хирмон кўтарасиз.
Шунинг учун мен қўрққанимдан бориб, сизнинг ёмбингизни ерга яшириб қўйдим. Мана берганингиз! – дебди.
Хўжайини унга жавоб қайтариб:- Эй ёмон ва ялқов хизматкор! – дебди. – Мен экмаган ердан ўришимни, уймаган жойдан хирмон кўтаришимни биларкансан,
у ҳолда пулимни судхўрларга қарзга берсанг бўлмасмиди? Шунда мен келиб, уни фойдаси билан қайтариб олган бўлар эдим.
Энди, ундан ёмбини олиб ўн ёмбиси борга беринглар!
Чунки кимда бор бўлса, унга яна берилади ва у мўлчиликда бўлади. Кимда йўқ бўлса, ундан бори ҳам тортиб олинади.
Энди бу ярамас хизматкорни ташқарига, қоронғиликка улоқтириб юборинглар. У ерда йиғи-сиғи ва оҳ-воҳлар бўлади”.[Буларни айтиб, Исо хитоб қилиб деди: “Кимнинг эшитар қулоғи бўлса, эшитсин!”]
“Инсон Ўғли Ўзининг улуғворлигида, жамики муқаддас фаришталари билан бирга келган пайтида Ўзининг улуғвор тахтига ўтиради.
Барча халқлар Унинг ҳузурига тўпланадилар. Чўпон қўйларни эчкилардан ажратганидай, У уларни бирма-бир саралаб қўяди.
“Қўйларни” Ўзининг ўнг томонига, “эчкиларни” эса чап томонига турғизади.
Шунда Подшоҳ ўнг томондагиларга айтади:- Эй, Менинг Отамнинг олқаганлари, келинглар! Дунё яратилганидан бери сизлар учун мерос сифатида тайёрлаб қўйилган Шоҳликни эгаллангиз.
Чунки Мен оч эдим, Менга овқат бердингизлар. Чанқаган эдим, Менга сув ичирдингизлар. Мусофир эдим, Мени меҳмон қилдингизлар.
Яланғоч эдим, Мени кийинтирдингизлар. Касал эдим, Мени боқдингизлар. Зиндонда эдим, Мени келиб кўрдингизлар.
Бунга жавобан солиҳлар Унга шундай дейдилар:- Ё Раббий! Қачон Сенинг очлигингни кўрибмизки, едирган бўлсак, ёки чанқаганингни кўрибмизки, сув тутган бўлсак?
Қачон Сенинг мусофир бўлганингни кўриб, меҳмон қилдик, ёки яланғочлигингни кўриб, кийинтирдик?
Қачон биз касал ёки зиндонда бўлганингни кўриб, Сени йўқлаб келдик?
Подшоҳ жавоб бериб уларга дейди:- Сизларга чинини айтайин: сизлар Менинг шу кичик биродарларимдан бирига неки қилган бўлсангиз, бу Менга қилганингиздир.
Сўнг У чап томондагиларга ҳам айтади:- Эй лаънатилар! Кўзимдан йўқолинг, иблис ва унинг фаришталарига тайёрлаб қўйилган абадий оловга мубтало бўлинг!
Чунки Мен оч эдим, овқат бермадингизлар. Чанқагандим, сув тутмадингизлар.
Мусофир эдим, Мени меҳмон қилмадингиз. Яланғоч эдим, Мени кийинтирмадингиз. Касал бўлдим, зиндонга тушдим, Мени келиб кўрмадингизлар.
Шунга жавобан улар ҳам:- Ё Раббий! Сени қачон оч, чанқаган, мусофир, яланғоч, касал ёки зиндонда бўлганингни кўрибмизки, Сенга хизмат қилмаган бўлсак? – деб сўрайдилар.
У жавоб бериб уларга шундай дейди:- Сизларга чинини айтайин: сизлар шу кичикларнинг бирига қилмаган мурувватингиз Менга қилмаган билан баробардир.
Шундай қилиб, булар абадий азобга, солиҳлар эса абадий ҳаётга ноил бўладилар”.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible