Яшчэ паслаў ён іншых рабоў, ка́жучы: скажыце запро́шаным: “вось я прыгатава́ў абед мой, быкі мае́ і іншае ўко́рмленае зарэзана, і ўсё гатова; прыходзьце на вяселле”.

Але яны, не нада́ўшы ўва́гі, пайшлі, хто на поле сваё, а хто да га́ндлю свайго.

Астатнія ж, схапіўшы рабоў яго, знява́жылі і забілі іх.

І, пачуўшы пра гэта, цар разгневаўся, і, паслаўшы войскі свае, знíшчыў забойцаў тых і горад іхні спаліў.

Тады кажа ён рабам сваім: вяселле гатова, а запро́шаныя не былí дастойнымі.

Дык ідзіце на скрыжава́нні дарог і ўсіх, каго зно́йдзеце, клічце на вяселле.

І рабы тыя, выйшаўшы на дарогі, сабра́лі ўсіх, каго толькі знайшлі: і ліхіх, і добрых; і напоўнілася вяселле гасцямі.

Цар, увайшоўшы паглядзе́ць на гасцей, убачыў там чалавека, не ўбра́нага ў вясельнае адзе́нне,

і кажа яму: дру́жа! як ты ўвайшоў сюды не ў вясельным адзе́нні? Той жа маўчаў.

Тады сказаў цар слу́гам: звяза́ўшы яму ру́кі і ногі, вазьмíце яго і вы́кіньце ў це́мру зне́шнюю; там будзе плач і скры́гат зубоў.

Бо многа паклíканых, але ма́ла вы́браных.

Тады фарысеі пайшлі і ўчынíлі змову, каб падлавíць Яго на слове.

І пасыла́юць да Яго вучняў сваіх з ірадыянамі, ка́жучы: Настаўнік! мы ведаем, што Ты праўдзíвы, і шля́ху Божаму па праўдзе ву́чыш, і не стараешся дагадзíць каму-небудзь, бо не глядзіш на аблíчча людзе́й.

Дык вось скажы нам: як Табе здае́цца? дазволена даваць пада́так ке́сару ці не?

Іісус жа, зразумеўшы зламы́снасць іх, сказаў: што́ спакуша́еце Мяне, крываду́шнікі?

Пакажы́це Мне манету, якою пла́ціцца пада́так. Яны прыне́слі Яму дына́рый.

І Ён кажа ім: чыя гэта выя́ва і на́дпіс?

Кажуць Яму: ке́сара. Тады кажа ім: дык вось, аддавайце ке́сарава ке́сару, а Божае Богу.

Пачуўшы гэта, яны здзівíліся і, пакінуўшы Яго, адышлí.

У той дзень падышлí да Яго садукеі, якія кажуць, што няма ўваскрасе́ння, і спыталі Яго:

Настаўнік! Маісей сказаў: “калі хто памрэ, не ма́ючы дзяцей, то няхай возьме брат яго жонку яго і адро́дзіць се́мя брату свайму”.

Было ў нас сем братоў; і першы, ажаніўшыся, памёр і, не ма́ючы се́мені, пакінуў жонку сваю брату свайму.

Гэтакса́ма і другі, і трэці, аж да сёмага.

А пасля ўсіх паме́рла і жонка.

Дык вось, ва ўваскрасе́нні, катораму з сямі будзе яна жонкаю? бо ўсе ме́лі яе.

Іісус сказаў ім у адказ: памыля́ецеся, не ве́даючы ні Пісанняў, ні сілы Божае.

Бо ва ўваскрасе́нні не жэняцца і не выходзяць замуж, а жывуць, як Ангелы Божыя на нябёсах.

А пра ўваскрасе́нне мёртвых хіба́ не чыталі вы ска́занага вам Богам:

“Я Бог Аўраа́ма, і Бог Ісаа́ка, і Бог Іа́кава”? Бог не ёсць Бог мёртвых, а жывых.

І, пачуўшы, народ здзіўляўся вучэнню Яго.

А фарысеі, пачуўшы, што Ён зму́сіў садукеяў замаўча́ць, сабра́ліся разам.

І спытаўся адзін з іх, законнік, спакуша́ючы Яго і ка́жучы:

Настаўнік! якая за́паведзь найбо́льшая ў законе?

Іісус жа сказаў яму: “узлюбí Госпада Бога твайго ўсім сэ́рцам тваім, і ўсёю душою тваёю, і ўсім разуме́ннем тваім”.

Гэта першая і найбо́льшая за́паведзь.

А другая падо́бная да яе: “узлюбí бліжняга твайго, як само́га сябе”.

На гэтых дзвюх за́паведзях грунту́ецца ўвесь закон і прарокі.

Калі ж сабра́ліся фарысеі, запыта́ў у іх Іісус:

што вы ду́маеце пра Хрыста? чый Ён сын? Кажуць Яму: Давідаў.

Кажа ім: як жа Давід па натхне́нню Духа Госпадам Яго называе, калі кажа:

“сказаў Гасподзь Госпаду майму: сядзí правару́ч Мяне, пакуль пакладу́ ворагаў Тваіх у падно́жжа ног Тваіх”?

Дык вось, калі Давід называе Яго Госпадам, я́к гэта Ён сын яму?

І ніхто не мог адказа́ць Яму ні слова; і не смеў ужо ніхто з таго дня задаваць Яму пытанні.