Ыйса аларга єлгє-насаат ањгемелер менен сєйлљй баштады: «Бир адам жєзєм багын отургузат. Анын тегерегине тосмо куруп, жєзєм сыгылуучу жай жасап, кєзљт мунарасын салат да, аны жєзємчєлљргљ тапшырып, љзє убактылуу бир жакка кетет.

Жєзєм багынын жемишинен алуу єчєн, љз убагы келгенде, жєзємчєлљргљ љзєнєн кулун жљнљтљт.

Алар болсо кулду кармап алып сабашат да, куру кол кетирип жиберишет.

Ошондо ал башка кулун жиберет. Жєзємчєлљр анын башын таш менен жарып, кордоп кетирип жиберишет.

Ошондо ал дагы бир кулун жљнљтљт. Жєзємчєлљр аны љлтєрєп салышат. Ал дагы кљптљгљн кулдарын жљнљтљт. Жєзємчєлљр алардын кээ бирин сабап, кээ бирин љлтєрєп салышат.

Акыры жєзємдєк ээси: “Уулумдан уялышар”, – деп, жєзємчєлљргљ љзєнєн сєйєктєє уулун жљнљтљт.

Бирок жєзємчєлљр бири-бирине: “Бул – мурасчы. Жєргєлљ, аны љлтєрєп салабыз, ошондо мурас биздики болот”, – дешет да,

аны кармап алып љлтєрєп, жєзєм багынын сыртына ыргытып жиберишет.

Эми жєзємдєк ээси эмне кылат? Ал келет да, жєзємчєлљрдє љлтєрєп, жєзємдєктє башкаларга тапшырат.

Силер Кудайдын китебиндеги: “Куруучулар жаратпай койгон таш бурчтун негизи болуп калды.

Бул Тењирден, бул биздин кљзєбєзгљ укмуштуу кљрєнљт” деген сљздљрдє окуган жок белењер?»

Ошондо алар Ыйсаны кармоого аракет кылышты. Анткени алар бул єлгє-насаат ањгемеде љздљрє жљнєндљ айтылганын тєшєнєшкљн эле. Бирок элден коркушкандыктан, ал жерден кетип калышты.

Алар Ыйсаны сљзєнљн кармоо єчєн, бир нече фарисейди жана Ироддун бир нече кишисин жљнљтєштє.

Алар Ыйсага келип: «Устат, Сенин адилеттєє экенињ бизге белгилєє. Эч кимге жагынбайсыњ, бет карамалык кылбайсыњ, Кудайдын мыйзамдарын туура окутасыњ. Рим падышасына салык тљлљљ туурабы же туура эмеспи? Беришибиз керекпи же бербей эле коюшубуз керекпи?» – дешти.

Бирок алардын эки жєздєєлєгєн билген Ыйса: «Мени эмне сынап жатасыњар? Мага динарий алып келип кљрсљткєлљчє», – деди.

Алар алып келип беришти. Ошондо Ыйса алардан: «Мына бул сєрљт менен жазуу кимдики?» – деп сурады. Алар Ага: «Падышаныкы», – деп жооп беришти.

Ыйса аларга: «Падышага тиешелєєнє падышага, Кудайга тиешелєєнє Кудайга бергиле», – деп жооп берди. Ошондо алар Ыйсага аябай тањ калышты.

Андан кийин «Љлгљндљр тирилбейт» деген садукейлер Ыйсага келип:

«Устат! Муса бизге: “Эгерде бирљљнєн бир тууганы љлєп, аялы калса жана андан бала калбаса, анда бир тууганы анын аялын алып, тукумун уласын”, – деп жазып калтырган.

Жети бир тууган бар эле. Биринчиси аял алып, артына тукум калтырбай кљз жумду.

Анан ал аялды экинчиси алды. Ал да дєйнљдљн баласыз љтєп кетти. Yчєнчєсє да ошондой болду.

Ал аялды жетљљ тењ алышты, бирок бала калтырышкан жок. Акырында аял да љлдє.

Тирилєє кєнє келгенде, љлгљндљр тирилгенден кийин, ал аял булардын кимисинин аялы болот? Анткени аны жетљљ тењ аялдыкка алган», – деп сурашты.

Ошондо Ыйса аларга мындай деп жооп берди: «Силер Ыйык Жазууну жана Кудайдын кєчєн билбегендиктен жањылып жатасыњар.

Љлгљндљр тирилгенден кийин, аял алуу, кєйљљгљ тийєє деген болбойт. Алар асмандагы периштелердей болуп калышат.

Љлгљндљрдєн тирилери жљнєндљ айта турган болсок, Мусанын китебиндеги жалындаган бадал жљнєндљгє ањгемеде Кудайдын Мусага: “Мен Ыбрайымдын, Ыскактын, Жакыптын Кудайымын”, – дегенин окуган жок белењер?”

Кудай – љлгљндљрдєн эмес, тирєєлљрдєн Кудайы. Демек, силер љлгљндљр тирилбейт деп, катуу жањылып жатасыњар».

Алардын талашын жана Ыйсанын аларга жакшы жооп бергенин уккан бир мыйзам окутуучу Анын жанына келип: «Эњ биринчи осуят кайсы?» – деп сурады.

Ыйса ага мындай деп жооп берди: «Эњ биринчи осуят бул: “Кулак сал, Ысрайыл! Биздин Кудай-Тењирибиз – жалгыз Тењир.

Кудай-Тењирињди чын жєрљгєњ менен, бєт жан-дилињ менен, бєт тєшєнєгєњ менен жана бардык кєч-кубатыњ менен сєй!” Биринчи осуят ушул!

Экинчиси ушуга окшош: “Љзєњдє кандай сєйсљњ, жакыныњды да ошондой сєй”. Булардан башка улуу осуят жок».

Мыйзам окутуучу Ыйсага: «Туура айтасыњ, Устат! Кудай бирљљ, Андан башка Кудай жок.

Аны чын жєрљгєњ менен, бєт акылыњ менен, бєт жан-дилињ менен, бардык кєч-кубатыњ менен сєйєє жана љзєњдє кандай сєйсљњ, жакыныњды да ошондой сєйєє бардык бєтєндљй љрттљлєєчє курмандыктардан жана башка курмандыктардан да артык», – деди.

Ыйса анын туура жооп бергенин кљрєп, ага: «Сен Кудайдын Падышачылыгынан алыс эмессињ», – деди. Ушундан кийин эч ким Ага суроо берєєгљ батынган жок.

Ыйса ийбадатканада элди окутуп жатканда, мындай деди: «Мыйзам окутуучулар Машайакты Дљљттєн Уулу деп, эмненин негизинде айтып жєрєшљт?

Анткени Дљљт љзє Ыйык Рухтун жетеги менен: “Тењир менин Тењириме мындай деди: «Мен Сенин душмандарыњды бут алдыња жыкканга чейин, Менин оњ жагыма отур»”, – деген.

Демек, Дљљт љзє Машайакты “Тењирим” деп атаган болсо, анан кантип Ал Дљљттєн Уулу болсун?» Ошондо кљп эл Аны берилєє менен укту.

Анан Ыйса элди мындай деп окутту: «Узун кийим кийип жєрєєнє, элдик жыйындарда алик алууну,

синагогада алдыњкы орундарда, тойлордо болсо тљрдљ отурууну жакшы кљргљн мыйзам окутуучулардан сак болгула.

Алар жесир аялдардын мал-мєлкєн талап-тоношот, элге кљрєнєш єчєн, узакка сыйынышат. Алар оор жазага дуушар болушат».

Ыйса курмандыктар салына турган кутунун мањдайында элдин акча салганын карап отурду. Кљптљгљн бай адамдар кљп акча салып жатышты.

Бир жесир аял да келип, эки лепта салды.

Ошондо Ыйса шакирттерин жанына чакырып, аларга мындай деди: «Силерге чындыкты айтып коёюн, бул жарды жесир аял акча салгандардын бардыгынан кљп салды.

Анткени бардыгы љздљрєнљн артканды салышты, ал эми бул аял жардылыгына карабастан, колунда болгонун, тамакка деген акчасынын баарын салды».