Тым часам, калі сабра́ліся многія тысячы людзей, так што цíснулі адзін аднаго́, Ён пачаў гаварыць найпе́рш вучням Сваім: сцеражы́цеся заква́скі фарысейскай, гэта значыць крываду́шнасці.

Няма нічога схава́нага, што не адкры́ецца, і тае́мнага, што не ста́не вядо́мым;

таму ўсё, што казалі вы ў це́мры, пры святле пачу́та будзе; і што́ вы прамо́вілі на вуха ў пакоі, будзе абве́шчана на да́хах.

Кажу ж вам, сябра́м Маім: не бойцеся тых, што забіва́юць це́ла і пасля́ гэтага нічога больш не могуць зрабіць;

але ўкажу́ вам, каго баяцца: бойцеся таго, хто, забіўшы, ма́е ўладу ўкíнуць у гее́ну; так, кажу вам, яго бойцеся.

Ці не пяць вераб’ёў прадаю́цца за два аса́рыí і ніводзін з іх не забы́ты перад Богам.

А ў вас і валасы́ на галаве ўсе палíчаны. Таму не бойцеся: вы больш ва́ртыя, чым мноства вераб’ёў.

Гавару ж вам: кожнага, хто вы́знае Мяне перад людзьмí, таго і Сын Чалавечы вы́знае перад Ангеламі Божымі;

а хто адрачэ́цца ад Мяне перад людзьмí, той адры́нуты будзе перад Ангеламі Божымі.

І кожнаму, хто скажа слова на Сына Чалавечага, дарава́на будзе; а хто будзе блюзне́рыць на Духа Святога, таму не будзе дарава́на.

Калі ж прывяду́ць вас у сінагогі, і да начальства, і да ўлад, не турбуйцеся, я́к ці што́ адказа́ць, альбо што́ гаварыць;

бо Святы Дух наву́чыць вас у тую гадзíну, што́ трэба каза́ць.

І сказаў Яму нехта з народу: Настаўнік! скажы брату майму, каб ён раздзялíў са мною спа́дчыну.

Ён жа сказаў яму: чалавеча, хто Мяне паставіў судзíць або дзялíць вас?

І сказаў ім: глядзíце, захо́ўвайце сябе ад хцíвасці, бо нічыё жыццё не зале́жыць ад празме́рнай яго маёмасці.

І расказаў ім прытчу, гаворачы: у аднаго багатага чалавека добра ўрадзíла зямля;

і ён разважа́ў, сам сабе ка́жучы: што́ мне рабіць? не ма́ю куды сабраць свой ураджай.

І сказаў: вось што зраблю: разбяру́ свíрны мае́ і бо́льшыя збудую, і збяру́ туды ўсе плады́ свае і ўсё дабро сваё;

і скажу душы́ сваёй: душа́! маеш многа дабра́, на многія гады́ скла́дзенага — адпачыва́й, еж, пі, весяліся.

А Бог сказаў яму: неразу́мны! у гэтую ноч душу́ тваю забяру́ць ад цябе; а тое, што ты назапа́сіў, каму даста́нецца?

Так бывае з тым, хто збірае ска́рбы для сябе, а не ў Бога багаце́е.

І сказаў вучням Сваім: дзе́ля таго кажу вам: не турбу́йцеся для душы́ вашай, што будзеце есці, ні для це́ла, у што апра́нецеся;

душа́ больш значыць за ежу, а це́ла за адзе́нне.

Паглядзíце на воранаў: яны не сеюць, не жнуць, няма ў іх ні камо́ры, ні жы́тніцы, і Бог корміць іх. Наколькі ж вы ле́пшыя за птушак!

І хто з вас, турбу́ючыся, можа падо́ўжыць свой век хоць на адзін локаць?

Дык вось, калі і найме́ншага не мо́жаце, чаго пра іншае турбу́ецеся?

Паглядзíце на ліле́і, як яны расту́ць: не працу́юць, не праду́ць; але кажу вам, што і Саламон ва ўсёй славе сваёй так не апрана́ўся, як кожная з іх.

Калі ж траву, якая сёння ў полі, а заўтра ў печ будзе ўкíнутая, Бог убірае так, то тым болей вас, малаве́ры!

І вы не шука́йце, што́ вам есці, ці што́ піць, і не клапацíцеся,

бо ўсяго гэтага шука́юць народы свету; Айцец жа ваш ведае, што вы ма́еце патрэ́бу ў гэтым;

шукайце толькі Царства Божага, і гэта ўсё дада́сца вам.

Не бойся, мало́е ста́да! бо Айцец ваш меў ласку даць вам Царства.

Прадайце маёмасць вашую і разда́йце як мíласціну. Рыхту́йце сабе мяхí, якія не зно́шваюцца, скарб невычэ́рпны на нябёсах, куды злодзей не набліжа́ецца і дзе моль не знішча́е;

бо дзе скарб ваш, там і сэ́рца ваша будзе.

Няхай будуць паяснíцы вашыя падпераза́нымі і свяцíльнікі запа́ленымі;

а вы — падобнымі да людзей, што чакаюць гаспадара́ свайго, калі ён ве́рнецца з вяселля, каб, як пры́йдзе і пасту́кае, адразу адчынíць яму.

Блажэ́нныя рабы́ тыя, якіх, прыйшо́ўшы, гаспадар заста́не нядрэ́мнымі; праўду кажу вам: падперажэ́цца ён і паса́дзіць іх за стол, і, падышо́ўшы, будзе прыслу́жваць ім.

І калі пры́йдзе ў другую ва́рту, і калі ў трэцюю ва́рту пры́йдзе, і заста́не іх такімі, то блажэ́нныя рабы́ тыя.

Вось што ведайце: калі б гаспадар дома ведаў, у які час пры́йдзе зло́дзей, то не спаў бы і не дазволіў бы падкапа́ць дом свой;

будзьце ж і вы гатовы, бо ў час, пра які не думаеце, Сын Чалавечы пры́йдзе.

Тады сказаў Яму Пётр: Госпадзі! нам прытчу гэтую гаворыш, ці ўсім?

А Гасподзь сказаў: хто ж ёсць верны домаўпра́ўнік і му́дры, якога паставіць гаспадар над слу́гамі сваімі, каб даваў ім у свой час ме́ру хле́ба?

Блажэ́нны раб той, якога гаспадар яго, прыйшоўшы, заста́не, што ён робіць так;

праўду кажу вам, што над усёй маёмасцю сваёю паставіць яго.

Калі ж скажа раб той у сэ́рцы сваім: “не хутка гаспадар мой пры́йдзе”, і пачне́ біць слуг і служанак, есці і піць, і напіва́цца, —

пры́йдзе гаспадар раба таго ў дзень, у які ён не чакае, і ў гадзíну, якой ён не ведае, і рассячэ́ яго напала́м, і вы́значыць яму адзін лёс з няве́рнымі.

Той раб, які ведаў волю гаспадара́ свайго і не падрыхтава́ўся і не зрабіў па волі яго, будзе бíты многа;

а той, які не ведаў, але зрабіў нешта ва́ртае пакара́ння, будзе бíты ма́ла. З кожнага, каму да́дзена многа, многа будзе спагна́на з яго, і каму дару́чана многае, бо́льшага будуць патрабава́ць ад яго.

Агонь прыйшоў Я зве́сці на зямлю́, і як хачу Я, каб ён ужо загарэ́ўся!

Хрышчэ́ннем ма́ю Я быць ахры́шчаны, і як Я тамлю́ся, пакуль гэта не здзе́йсніцца!

Вы думаеце, што Я прыйшоў даць мір на зямлí не, кажу вам, а хутчэй раздзяле́нне;

бо ад гэтага часу пяцёра ў адным доме будуць раздзе́леныя: трое су́праць двух і двое су́праць трох;

раздзе́ляцца: бацька су́праць сы́на, і сын су́праць ба́цькі; маці су́праць дачкí, і дачка́ су́праць маці; свякроў су́праць нявесткі сваёй, і нявестка су́праць свекрывí сваёй.

Гаварыў Ён і народу: калі вы бачыце, што хмара падыма́ецца з за́хаду, адразу ка́жаце: “будзе дождж”, і бывае так;

і калі дзьме паўднёвы вецер, ка́жаце: “будзе спёка”, і бывае.

Крываду́шнікі! аблíчча зямлí і неба распазнава́ць уме́еце, як жа часу гэтага не распазнаяце́?

Чаму ж вы і самі па сабе не су́дзіце, што́ правільнае?

Бо калі ты ідзеш з працíўнікам сваім да нача́льніка, то па дарозе пастарайся пазба́віцца ад яго, каб ён не пацягну́ў цябе да суддзí, а суддзя́ не аддаў цябе пры́ставу, а пры́стаў не кінуў цябе ў цямнíцу;

кажу табе: не вы́йдзеш адтуль, пакуль не аддасí і апошняга гро́ша.