Азбука веры » Biblia » Hioba » гл.33

Hioba, Rozdział 33

Толкования

Толкования главы

33:1

33:2

33:3

33:4

см.:Быт.1:2;Пс.32:6;Пс.103:30;

33:5

33:6

см.:Иов.10:9;Еккл.12:7;

33:7

33:8

33:9

см.:Иов.10:7;Иов.16:17;Иов.23:10;

33:10

см.:Иов.13:24;Иов.19:11;

33:11

см.:Иов.13:27;

33:12

см.:Иов.34:7;

33:13

33:14

см.:Чис.23:19;1Цар.15:29;

33:15

см.:Иов.4:13;

33:16

см.:2Цар.7:27;Ис.50:4;

33:17

33:18

33:19

33:20

см.:Пс.106:18;

33:21

33:22

33:23

см.:Быт.48:16;Зах.3:1;1Тим.2:5;

33:24

см.:Пс.90:15;Ис.43:1-2;Ос.13:14;

33:25

33:26

см.:Пс.49:15;Ис.58:9;

33:27

33:28

см.:1Кор.11:32;

33:29

33:30

см.:Пс.55:14;Пс.102:4;

33:31

33:32

33:33

Польский (Biblia Tysiąclecia)

Языки

Chciej słuchać, Hiobie, mej mowy, nadstaw ucha na wszystkie me słowa.

Pomyśleć chciej, usta otwarłem, język mówi pod podniebieniem,

prawe me serce i mowa, czysta w mych ustach jest mądrość.

I mnie też stworzył duch Boży, tchnienie Wszechmocnego i mnie uczyniło.

Jeśli zdołasz, odpowiedz! Sprzeciw się, przedstaw swą sprawę!

Tylem, co ty, wart u Boga. I jam jest z gliny zrobiony.

Niech mowy cię moje nie płoszą, powagą cię nie przytłaczam.

Ale tyś mówił do moich uszu, słyszałem dźwięk twoich słów:

Czysty jestem, bez grzechu, niewinny i nie mam zmazy.

A znalazł On u mnie niewierność, za wroga mnie swego uważa.

Nogi me zakuł w kajdany, baczy na każdy mój krok.

Tu nie masz słuszności - powiadam, bo wyższy jest Bóg od człowieka.

Czemu się z Nim spierałeś: Moje słowa są bez odpowiedzi?

Bóg raz się odzywa i drugi, tylko się na to nie zważa.

We śnie i w nocnym widzeniu, gdy spada sen na człowieka; i w czasie drzemki na łóżku

otwiera On ludziom oczy, przerażenie budzi w ich sercu.

Chce odwieść człowieka od grzechu i męża uwolnić od pychy,

uchronić duszę od grobu, a życie - od ciosu dzidy.

Przez cierpienie nawraca na łożu i udrękę w kościach nieustanną.

Kiedy posiłek już zbrzydnie i smaczne pokarmy są wstrętne;

gdy ciało mu w oczach zanika i nagie kości zostają,

jego dusza się zbliża do grobu, a życie do miejsca umarłych.

Gdy ma on swego anioła, obrońcę jednego z tysiąca, co mu wyjaśni powinność;

zlituje się nad nim i prosi: Uwolnij od zejścia do grobu, za niego okup znalazłem -

to wraca do dni młodości, jak wtedy ciało ma rześkie,

błaga Boga, a On się lituje, radosne oblicze nań zwraca. Przywrócono mu dawną prawość

i ludziom swym tak wyśpiewuje: Grzeszyłem, przewrotnie działałem, nie oddał mi On według mej winy,

uwolnił od zejścia do grobu, me życie raduje się światłem.

Wszystko to dwa i trzy razy Bóg czyni względem człowieka,

chcąc go uwolnić od grobu i oświecić blaskiem żyjących.

Uważaj, Hiobie, i słuchaj, lub milcz, a ja będę mówił.

Może chcesz coś powiedzieć? Przemów, skargę twą przyjmę.

Czy nie chcesz? Przeto posłuchaj! Milcz - ja cię nauczę mądrości.