Аюб китеби, Глава 1

Ус деген жерде бир адам болгон, анын ысымы Аюб эле. Ал кемчиликсиз, адилеттєє, Кудайдан корккон, жамандыктан алыс жєргљн адам болчу.

Анын жети уулу, єч кызы болгон.

Анын энчисинде: жети мињ майда мал, єч мињ тљљ, беш жєз жуп љгєз, беш жєз ургаачы эшек жана кљп сандаган єй кызматчылары бар эле. Ал чыгыш элдеринин ичинен эњ атактуу адам болгон.

Анын уулдары чогулуп, ар бири љз єйєндљ, љз кєнє келгенде, той љткљрєп турчу. Алар чогуу ичип-жеш єчєн, єч кыз бир тууганын киши жиберип чакыртышчу.

Алардын той берген кєндљрє кезеги менен љтєп бєткљндљн кийин, Аюб аларга киши жиберип чакыртып алып, аларды ыйыктачу. Эртењ менен эрте туруп, алардын санына жараша бєтєндљй љрттљлєєчє курмандык чалчу. Анткени Аюб: «Балким, уулдарым ичинен Кудайга акарат айтып, кєнљљгљ баткандыр», – деп ойлочу. Бардык ушундай кєндљрє Аюб ушундай кылып турчу.

Бир кєнє Кудайдын уулдары Тењирдин алдында туруш єчєн келишти, алар менен кошо шайтан да келди.

Ошондо Тењир шайтандан: «Сен кайдан келдињ?» – деп сурады. Шайтан Тењирге: «Мен бєт жер жєзєн аралап, айланып чыктым», – деп жооп берди.

Тењир шайтанга: «Сен Менин кулум Аюбга кљњєл бурдуњбу? Анткени жер жєзєндљ андай адам жок. Ал – кемчиликсиз, адилеттєє, Кудайдан корккон, жамандыктан алыс жєргљн адам», – деди.

Ошондо шайтан Тењирге мындай деп жооп берди: «Аюб Кудайдан бекеринен коркот бекен?

Аны да, анын тукумун да, анын колунда болгонунун бардыгын коргогон Сен эмессињби? Анын бардык ишине батањды бердињ, анын жер жайнаган малы бар.

Бирок колуњду сунуп, анын колунда болгонунун бардыгына колуњду тийгизип кљрчє, ал Сени дањктар бекен?»

Ошондо Тењир шайтанга: «Мына, анын колунда болгонунун баары сенин колуњда, бирок љзєнљ тийбе», – деди. Ошентип, шайтан Тењирдин алдынан кетти.

Анын уулдары менен кыздары тун бир тууганынын єйєндљ тамак жеп, шарап ичип жаткан кєнє

Аюбга кабарчы келип, мындай деп билдирди:

«Љгєздљр кош айдап жатышкан, алардын жанында ургаачы эшектер оттоп жєрєшкљн, ошондо шебалыктар кол салып, аларды тартып алышты, кулдарды болсо кылычтап љлтєрєштє. Сага кабарлаш єчєн, жалгыз мен качып кутулдум».

Ал сєйлљп бєтљ электе, дагы бирљљ келип: «Асмандан Кудайдын оту тєшєп, малды да, кулдарды да кєйгєзєп кетти. Сага кабарлаш єчєн, жалгыз мен качып кутулдум», – деп айтты.

Ал сєйлљп бєтљ электе, дагы бирљљ келип: «Каздимдиктер єч топко бљлєнєп алып, тљљлљргљ кол салып, аларды алып кетишти, кулдарды болсо кылычтап љлтєрєштє. Сага кабарлаш єчєн, жалгыз мен качып кутулдум», – деп айтты.

Ал сєйлљп бєтљ электе, дагы бирљљ келип, мындай деди: «Сенин уулдарыњ менен кыздарыњ тун бир тууганынын єйєндљ тамак жеп, шарап ичип жатышканда,

чљлдљн катуу шамал келип, єйдє талкалады. Балдарыњды єй басып калды, алар љлєштє. Сага кабарлаш єчєн, жалгыз мен качып кутулдум».

Ошондо Аюб тура калып, сырт кийимин айрып, чачын алды, жєзтљмљндљп жыгылып, Кудайга таазим кылып:

«Мен бул дєйнљгљ жылањач келгем, жылањач кетем. Берген да Тењир, алган да Тењир. Тењирдин ысымы дањкталсын!» – деди.

Ошонун бардыгына карабастан, Аюб кєнљљ кылган жок, Кудайга акарат келтирген жок!