Евангелие от Иоанна, глава 5,7 (Ин. 5,7) на латинском языке - Новый Завет

Respondit ei languidus: «Domine, hominem non habeo, ut, cum turbata fuerit aqua, mittat me in piscinam; dum autem venio ego, alius ante me descendit».

Dicit ei Iesus: «Surge, tolle grabatum tuum et ambula».

Et statim sanus factus est homo et sustulit grabatum suum et ambulabat. Erat autem sabbatum in illo die.

Dicebant ergo Iudaei illi, qui sanatus fuerat: «Sabbatum est, et non licet tibi tollere grabatum tuum».

Ille autem respondit eis: «Qui me fecit sanum, ille mihi dixit: "Tolle grabatum tuum et ambula"».

Interrogaverunt eum: «Quis est ille homo, qui dixit tibi: "Tolle et ambula"?».

Is autem, qui sanus fuerat effectus, nesciebat quis esset; Iesus enim declinavit a turba constituta in loco.

Postea invenit eum Iesus in templo et dixit illi: «Ecce sanus factus es; iam noli peccare, ne deterius tibi aliquid contingat».

Abiit ille homo et nuntiavit Iudaeis quia Iesus esset, qui fecit eum sanum.

Et propterea persequebantur Iudaei Iesum, quia haec faciebat in sabbato.

Iesus autem respondit eis: «Pater meus usque modo operatur, et ego operor».

Propterea ergo magis quaerebant eum Iudaei interficere, quia non solum solvebat sabbatum, sed et Patrem suum dicebat Deum, aequalem se faciens Deo.

Respondit itaque Iesus et dixit eis: «Amen, amen dico vobis: Non potest Filius a se facere quidquam, nisi quod viderit Patrem facientem; quaecumque enim ille faciat, haec et Filius similiter facit.

Pater enim diligit Filium et omnia demonstrat ei, quae ipse facit, et maiora his demonstrabit ei opera, ut vos miremini.

Sicut enim Pater suscitat mortuos et vivificat, sic et Filius, quos vult, vivificat.

Neque enim Pater iudicat quemquam, sed iudicium omne dedit Filio,

ut omnes honorificent Filium, sicut honorificant Patrem. Qui non honorificat Filium, non honorificat Patrem, qui misit illum.

Amen, amen dico vobis: Qui verbum meum audit et credit ei, qui misit me, habet vitam aeternam et in iudicium non venit, sed transiit a morte in vitam.

Amen, amen dico vobis: Venit hora, et nunc est, quando mortui audient vocem Filii Dei et, qui audierint, vivent.

Sicut enim Pater habet vitam in semetipso, sic dedit et Filio vitam habere in semetipso;

et potestatem dedit ei iudicium facere, quia Filius hominis est.

Nolite mirari hoc, quia venit hora, in qua omnes, qui in monumentis sunt, audient vocem eius;

et procedent, qui bona fecerunt, in resurrectionem vitae, qui vero mala egerunt, in resurrectionem iudicii.

Non possum ego a meipso facere quidquam; sicut audio, iudico, et iudicium meum iustum est, quia non quaero voluntatem meam, sed voluntatem eius, qui misit me.

Si ego testimonium perhibeo de meipso, testimonium meum non est verum;

alius est, qui testimonium perhibet de me, et scio quia verum est testimonium, quod perhibet de me.

Vos misistis ad Ioannem, et testimonium perhibuit veritati;

ego autem non ab homine testimonium accipio, sed haec dico, ut vos salvi sitis.

Ille erat lucerna ardens et lucens; vos autem voluistis exsultare ad horam in luce eius.

Ego autem habeo testimonium maius Ioanne; opera enim, quae dedit mihi Pater, ut perficiam ea, ipsa opera, quae ego facio, testimonium perhibent de me, quia Pater me misit;

et, qui misit me, Pater, ipse testimonium perhibuit de me. Neque vocem eius umquam audistis neque speciem eius vidistis;

et verbum eius non habetis in vobis manens, quia, quem misit ille, huic vos non creditis.

Scrutamini Scripturas, quia vos putatis in ipsis vitam aeternam habere; et illae sunt, quae testimonium perhibent de me.

Et non vultis venire ad me, ut vitam habeatis.

Gloriam ab hominibus non accipio,

sed cognovi vos, quia dilectionem Dei non habetis in vobis.

Ego veni in nomine Patris mei, et non accipitis me; si alius venerit in nomine suo, illum accipietis.

Quomodo potestis vos credere, qui gloriam ab invicem accipitis, et gloriam, quae a solo est Deo, non quaeritis?

Nolite putare quia ego accusaturus sim vos apud Patrem; est qui accuset vos: Moyses, in quo vos speratis.

Si enim crederetis Moysi, crederetis forsitan et mihi; de me enim ille scripsit.

Si autem illius litteris non creditis, quomodo meis verbis credetis?».

Et post haec ambulabat Iesus in Galilaeam; non enim volebat in Iudaeam ambulare, quia quaerebant eum Iudaei interficere.

Erat autem in proximo dies festus Iudaeorum, Scenopegia.

Dixerunt ergo ad eum fratres eius: «Transi hinc et vade in Iudaeam, ut et discipuli tui videant opera tua, quae facis.

Nemo quippe in occulto quid facit et quaerit ipse in palam esse. Si haec facis, manifesta teipsum mundo».

Neque enim fratres eius credebant in eum.

Dicit ergo eis Iesus: «Tempus meum nondum adest, tempus autem vestrum semer est paratum.

Non potest mundus odisse vos; me autem odit, quia ego testimonium perhibeo de illo, quia opera eius mala sunt.

Vos ascendite ad diem festum; ego non ascendo ad diem festum istum, quia meum tempus nondum impletum est».

Haec autem cum dixisset, ipse mansit in Galilaea.

Ut autem ascenderunt fratres eius ad diem festum, tunc et ipse ascendit, non manifeste sed quasi in occulto.

Iudaei ergo quaerebant eum in die festo et dicebant: «Ubi est ille?».

Et murmur multus de eo erat in turba. Alii quidem dicebant: «Bonus est!»; alii autem dicebant: «Non, sed seducit turbam!».

Nemo tamen palam loquebatur de illo propter metum Iudaeorum.

Iam autem die festo mediante, ascendit Iesus in templum et docebat.

Mirabantur ergo Iudaei dicentes: «Quomodo hic litteras scit, cum non didicerit?».

Respondit ergo eis Iesus et dixit: «Mea doctrina non est mea sed eius, qui misit me.

Si quis voluerit voluntatem eius facere, cognoscet de doctrina utrum ex Deo sit, an ego a meipso loquar.

Qui a semetipso loquitur, gloriam propriam quaerit; qui autem quaerit gloriam eius, qui misit illum, hic verax est, et iniustitia in illo non est.

Nonne Moyses dedit vobis legem? Et nemo ex vobis facit legem. Quid me quaeritis interficere?».

Respondit turba: «Daemonium habes! Quis te quaerit interficere?».

Respondit Iesus et dixit eis: «Unum opus feci, et omnes miramini.

Propterea Moyses dedit vobis circumcisionem — non quia ex Moyse est sed ex patribus — et in sabbato circumciditis hominem.

Si circumcisionem accipit homo in sabbato, ut non solvatur lex Moysis, mihi indignamini, quia totum hominem sanum feci in sabbato?

Nolite iudicare secundum faciem, sed iustum iudicium iudicate».

Dicebant ergo quidam ex Hierosolymitis: «Nonne hic est, quem quaerunt interficere?

Et ecce palam loquitur, et nihil ei dicunt. Numquid vere cognoverunt principes quia hic est Christus?

Sed hunc scimus unde sit, Christus autem cum venerit, nemo scit unde sit».

Clamavit ergo docens in templo Iesus et dicens: «Et me scitis et unde sim scitis. Et a meipso non veni, sed est verus, qui misit me, quem vos non scitis.

Ego scio eum, quia ab ipso sum, et ipse me misit».

Quaerebant ergo eum apprehendere, et nemo misit in illum manus, quia nondum venerat hora eius.

De turba autem multi crediderunt in eum et dicebant: «Christus cum venerit, numquid plura signa faciet quam quae hic fecit?».

Audierunt pharisaei turbam murmurantem de illo haec et miserunt pontifices et pharisaei ministros, ut apprehenderent eum.

Dixit ergo Iesus: «Adhuc modicum tempus vobiscum sum et vado ad eum, qui misit me.

Quaeretis me et non invenietis; et ubi sum ego, vos non potestis venire».

Dixerunt ergo Iudaei ad seipsos: «Quo hic iturus est, quia nos non inveniemus eum? Numquid in dispersionem Graecorum iturus est et docturus Graecos?

Quis est hic sermo, quem dixit: "Quaeretis me et non invenietis" et: "Ubi sum ego, vos non potestis venire"?».

In novissimo autem die magno festivitatis stabat Iesus et clamavit dicens: «Si quis sitit, veniat ad me et bibat,

qui credit in me. Sicut dixit Scriptura, flumina de ventre eius fluent aquae vivae».

Hoc autem dixit de Spiritu, quem accepturi erant qui crediderant in eum. Nondum enim erat Spiritus, quia Iesus nondum fuerat glorificatus.

Ex illa ergo turba, cum audissent hos sermones, dicebant: «Hic est vere propheta!»;

alii dicebant: «Hic est Christus!»; quidam autem dicebant: «Numquid a Galilaea Christus venit?

Nonne Scriptura dixit: "Ex semine David et de Bethlehem castello, ubi erat David, venit Christus"?».

Dissensio itaque facta est in turba propter eum.

Quidam autem ex ipsis volebant apprehendere eum, sed nemo misit super illum manus.

Venerunt ergo ministri ad pontifices et pharisaeos; et dixerunt eis illi: «Quare non adduxistis eum?».

Responderunt ministri: «Numquam sic locutus est homo».

Responderunt ergo eis pharisaei: «Numquid et vos seducti estis?

Numquid aliquis ex principibus credidit in eum aut ex pharisaeis?

Sed turba haec, quae non novit legem, maledicti sunt!».

Dicit Nicodemus ad eos, ille qui venit ad eum antea, qui unus erat ex ipsis:

«Numquid lex nostra iudicat hominem, nisi audierit ab ipso prius et cognoverit quid faciat?».

Responderunt et dixerunt ei: «Numquid et tu ex Galilaea es? Scrutare et vide quia propheta a Galilaea non surgit!».

Et reversi sunt unusquisque in domum suam.

Ioannes, Главы 5-7