Ошондо ал Шымон Петирге жана Ыйсанын сєйгљн шакиртине жєгєрєп барып: «Тењирибизди мєрзљдљн алып кетишиптир! Аны кайсы жерге коюшканын билбейбиз», – деди.

Петир менен ошол шакирт дароо мєрзљгљ бет алышты.

Экљљ тењ чуркап бара жатышты. Тиги шакирт Петирге караганда батыраак чуркап, мєрзљгљ биринчи жетти.

Ал мєрзљнєн ичин эњкейип карап, кепинди кљрдє, бирок мєрзљгљ кирген жок.

Анын артынан Шымон Петир жетип келип, мєрзљгљ кирди.

Ал кепинди жана Ыйсанын башын орогон орогучту гана кљрдє, бирок орогуч кепин менен бирге эмес, оролуу боюнча бљлљк жаткан эле.

Анан биринчи келген шакирт да мєрзљгљ кирди. Ал кљрєп, ишенди.

Анткени алар Ыйсанын тирилиши керектиги жљнєндљ айтылган Ыйык Жазуудагы сљздљрдє тєшєнєшљ элек болчу.

Анан шакирттер єйлљрєнљ кайтышты.

Мариям болсо мєрзљнєн жанында ыйлап турду. Ал ыйлап жатып, мєрзљнєн ичин эњкейип карап,

ак кийимчен эки периштени кљрдє. Бирљљ Ыйсанын сљљгє коюлган жердин баш жагында, экинчиси аяк жагында отурган экен.

Алар Мариямдан: «Аял, эмнеге ыйлап жатасыњ?» – деп сурашты. «Тењиримди алып кетишиптир, Аны кайсы жерге коюшканын билбейм», – деп жооп берди ал периштелерге.

Ушинтип айткандан кийин, ал артына бурулуп, туруп турган Ыйсаны кљрдє, бирок Аны тааныган жок.

Ыйса андан: «Аял, эмнеге ыйлап жатасыњ? Кимди издеп жєрљсєњ?» – деп сурады. Мариям Аны бакчы экен деп ойлоп: «Мырза, эгерде Анын сљљгєн сен алып кеткен болсоњ, кайсы жерге койгонуњду айтчы, алып келейин», – деди.

Ошондо Ыйса ага: «Мариям», – деди. Мариям Ыйсага бурулуп: «Устат!» – деди.

Ыйса ага: «Мага колуњду тийгизбе, анткени Мен али Атама кљтљрєлєп кете элекмин. Бир туугандарыма барып, Менин Љз Атама – силердин да Атањарга, Менин Љз Кудайыма – силердин да Кудайыњарга кљтљрєлєп кетеримди айт!» – деди.

Магдалалык Мариям шакирттерге барып, Тењирди кљргљнєн жана Анын ушул сљздљрдє айтканын айтып берди.

Ошол эле кєнє кечинде, жуманын биринчи кєнє, Ыйсанын шакирттери бир єйгљ чогулуп, жєйєттљрдљн корккондуктан, эшиктерин бекитип алып отурушкан эле. Ошол учурда Ыйса келип, алардын ортосуна турду да: «Силерге тынчтык болсун!» – деди.

Ушинтип айткандан кийин, Ыйса аларга Љзєнєн колдорун, буттарын жана кабыргаларын кљрсљттє. Шакирттер Тењирди кљрєп кубанышты.

Ыйса аларга дагы бир жолу: «Силерге тынчтык болсун! – деп айтты да, – Атам Мени жиберген сыяктуу, Мен да силерди жиберем», – деди.

Ушуну айткандан кийин, Ал шакирттерине демин єйлљп: «Ыйык Рухту кабыл алгыла!

Кимдин кєнљљлљрєн кечирсењер, ал кечирилет, ал эми кимдин кєнљљлљрєн кечирбесењер, ал кечирилбейт», – деди.

Он эки шакирттин бири, Эгиз деген да ысымы бар Томас Ыйса келген учурда алардын арасында жок эле.

Шакирттер ага: «Биз Тењирди кљрдєк», – дешти. Бирок ал: «Мен Анын колдорундагы мыктын тагын кљрмљйєнчљ, мыктын тагы калган жерине жана кабыргаларына колумду тийгизип кљрмљйєнчљ ишенбейм», – деди.

Сегиз кєндљн кийин Ыйсанын шакирттери ошол єйгљ дагы чогулушту, алардын арасында Томас да бар эле. Эшик бекитилєє болчу, бирок Ыйса келип, алардын ортосуна турду да: «Силерге тынчтык болсун!» – деди.

Андан кийин Томаска кайрылып: «Менин колдорум менен кабыргаларыма колуњду тийгизип кљр да, ишенбеген адам болбой, ишенген адам бол!» – деди.

Томас Ага: «Тењирим менин! Кудайым менин!» – деп жооп берди.

Ыйса ага: «Сен Мени кљргљндљн кийин ишенип жатасыњ, кљрбљй ишенгендер бактылуу», – деди.

Ыйса шакирттеринин кљз алдында кљптљгљн кереметтерди кљрсљттє, бирок бул китепке алардын баары жазылган жок.

Булар болсо Ыйсанын Кудайдын Уулу, Машайак экенине ишенишињер єчєн жана ишенип, Анын ысымы аркылуу љмєргљ ээ болушуњар єчєн жазылды.