Мурунку мезгилде Забулун жери менен Напталы жери басынтылган. Бирок кийинки мезгилде дењиз жээктеп кеткен жол, Иордандын аркы љйєзєндљгє љлкљ, бутпарас эл жашаган Галилея кљтљрєлљт.

Карањгыда жєргљн эл улуу жарыкты кљрљт. Љлєм кљлљкљсє љкєм сєргљн љлкљдљ жашагандардын єстєнљ жарык жаркырайт.

Сен элди кљбљйтљсєњ, кубанычын арттырасыњ, ал эл оруу-жыюу учурунда кубангандай, олжо бљлєшкљндљ сєйєнгљндљй, Сенин алдыњда кубанат.

Анткени Сен аны эзген моюнтурукту, аны урган таякты, анын эзєєчєсєнєн камчысын Мидианды талкалагандай талкалайсыњ.

Анткени жоокердин согуш учурунда кийген бут кийими менен єстєндљгє канга чыланган кийими отко ыргытылып љрттљлљт.

Анткени бизге наристе тљрљлдє, бизге Уул берилди. Бийлик кылуу Анын ийнинде, Ага: Кереметтєє, Кењешчи, Кєчтєє Кудай, Тєбљлєктєн Атасы, Тынчтыктын Тљрљсє деген ат коюлат.

Ал Љзєнєн падышачылыгын адилеттик менен, чындык менен бєгєнкє кєндљн тартып тєбљлєккљ бекитиши жана бекемдеши єчєн, Дљљттєн тагында жана анын падышачылыгында Анын бийлиги жана тынчтык чексиз љсљт. Муну Себайот Тењирдин кызганычы ишке ашырат.

Тењир Жакыпка каршы сљз жиберди, ал сљз Ысрайылга тєшљт.

Бул жљнєндљ бєт эл, Эпрайым жана Самариянын тургундары билип калышат, алар текебердєєлєк менен, менменсинген жєрљк менен минтип айтып жатышат:

«Кыштар кулап калды, бирок биз жылмаланган таштардан тургузабыз. Тыт дарактары кыйылып калды, бирок биз аларды кедр дарактарына алмаштырабыз».

Бирок Тењир ага каршы Ретсиндин душмандарын кљтљрљт, анын жоолорун куралдандырат:

чыгыштан сириялыктарды, батыштан пелиштиликтерди кљтљрљт, алар Ысрайылды ач кљздєк менен жешет. Ошондо да Тењирдин каары кайтпайт, Анын колу сунулган бойдон тура берет.

Бирок эл љзєн Уруп Жатканга кайрылбай жатат, Тењир Себайотту издебей жатат.

Ошон єчєн Тењир Ысрайылдын башы менен куйругун, пальма менен камышты бир кєндљ кесет:

аксакал менен атактуу адам – башы, ал эми жалган пайгамбар – куйругу.

Бул элдин жол башчылары аны тескери жолго салышат, алардын жетегинде жєргљндљр кыйрашат.

Ошондуктан анын жаш уландарына Тењир кубанбайт, алардын жетимдерине да, жесирлерине да ырайым кылбайт, анткени алардын баары – эки жєздєє жана кылмышкер, бардыгы жийиркеничтєє сљздљрдє сєйлљшљт. Ошондо да Анын каары басылбайт, Анын колу сунулган бойдон тура берет.

Анткени мыйзамсыздык оттой жалындап кєйєп, коко тикенди да, тикенектєє бадалды да жалмап жатат, чытырман токойдо от алоолонуп, уюлгуган тєтєн асманга кљтљрєлєп жатат.

Себайот Тењирдин каары жерди куйкалайт, эл отко жем болот. Адам љз бир тууганын аябайт.

Алар оњ тарабындагысын да жутушат, бирок ачка бойдон калышат, сол тарабындагысын да жешет, бирок тоюшпайт. Ар кимиси љз булчуњ этин жейт.

Менаше Эпрайымды жейт, Эпрайым Менашени жейт, экљљ биригип Жєйєттє жейт. Ошондо да Анын каары кайтпайт, Анын колу сунулган бойдон тура берет.