Нухтун өмєр сєргөнєнө алты жєз жыл болгондо, экинчи айдын он жетинчи кєнє зор туңгуюктун бардык булактары атырылып ачылды, асман терезелери да ачылды.

Жер бетине кырк кєн, кырк тєн жамгыр төгєп турду.

Так ошол кєнє Нух уулдары Шем, Хам, Жепет менен, аялы жана келиндери менен кемеге кирди.

Алар менен кошо бардык жаныбарлар, тєр-тєрє менен малдар, жер єстєндө сойлоп жєрєєчє жаныбарлар, тєр-тєрє менен бардык учуп жєрєєчєлөр, бардык канаттуулар, бардык куштар,

өмєр деми бар тирєє жандыктардын баары тєгөйє менен Нухтун кемесине киришти.

Кудай Нухка буйругандай, бардык жаныбарлар эркек-ургаачы болуп кемеге киришти. Ошондо алардын артынан Теңир эшикти жапты.

Жер бетинде топон суу кырк кєнгө созулду. Суу көбөйєп, кемени көтөрдє. Кеме жерден жогору көтөрєлдє.

Суу болсо кєчөп, көбөйгөндөн көбөйө берди. Кеме суунун єстєндө калкып калды.

Суу жер бетинде кєчөгөндєктөн, асман астындагы бардык бийик тоолор суу астында калды.

Суу тоолордон он беш чыканактай жогору көтөрєлєп, аларды басып калды.

Жер бетиндеги кыбыр эткен бардык тирєє жандар: канаттуулар, малдар, жаныбарлар, жер єстєндө сойлоп жєрєєчє бардык жаныбарлар жана бардык адамдар өмєрєнөн ажырады.

Кургактыкта жашаган, таноосунда өмєр рухунун деми бар тирєє жандардын бардыгы кырылды.

Жер єстєндөгє тирєє жандын бардыгы кырылды: адамдан тартып малга чейин, сойлоп жєрєєчє жаныбарлар, асман канаттуулары – бардыгы кырылып, жер бетинен жок болду. Нух менен кемеге киргендер гана тирєє калышты.

Жер бетинде суунун деңгээли жєз элєє кєн бою улам жогорулап турду.