Ошондо Жусуп жанында тургандардын алдында өзєн кармай албай: «Менин жанымда турган адамдардын бардыгы чыксын», – деп кыйкырып жиберди. Жусуп бир туугандарына өзєнєн ким экенин айтканда, жанында эч ким жок эле.

Ал катуу ыйлап жибергендиктен, аны мисирликтер да, фараондун єй ичи да укту.

Анан Жусуп бир туугандарына: «Мен Жусупмун, деги атам тирєєбє?» – деди. Бирок бир туугандары жооп бере албай калышты, анткени алар анын алдында коркуп турушту.

Ошондо Жусуп бир туугандарына: «Мага жакын келгилечи», – деди. Алар жакын келишти. Ал: «Мен Жусупмун, силердин Мисирге сатып жиберген бир тууганыңармын.

Бирок азыр кайгырбагыла, мени бул жакка сатып жибергениңерге өкєнбөгєлө, анткени Кудай силердин өмєрєңөрдє сактап калыш єчєн, мени бул жакка силерден мурун жиберди.

Анткени жер єстєндө ачарчылык башталганына эки эле жыл болду, дагы беш жыл жер да айдалбайт, эгин да орулбайт.

Силерди жер єстєндө калтырыш єчєн жана улуу куткаруу иши менен өмєрєңөрдє сактап калуу єчєн, Кудай мени силерден мурун жиберди.

Ошондуктан мени бул жакка силер эмес, Кудай жиберди. Ал мени фараондун атасы, анын бєт єйєнєн мырзасы, бєткєл Мисир жеринин эгедери кылып койду.

Атама тезирээк баргыла да: Уулуң Жусуп мындай дейт дегиле: “Кудай мени бєткєл Мисир жерине мырза кылып койду. Мага тез кел.

Сен Гошен деген жерде жашайсың. Сен уулдарың, уулдарыңдын уулдары, майда жана бодо малың менен, өзєңдєн бардык мєлкєң менен менин жанымда болосуң.

Ошол жерде мен сени багам, анткени дагы беш жыл ачарчылык болот. өзєң да, єйєң да, кишилериң да жакырданып кетпесин”.

Силерге өз оозум менен айтып жатканымды өзєңөр да, бир тууганым Бенжемин да өз көзє менен көрєп турат.

Атама Мисирдеги бєткєл атак-даңкымды, көргөнєңөрдєн бардыгын айтып баргыла да, атамды тезирээк бул жерге алып келгиле», – деди.

Анан ал бир тууганы Бенжеминди мойнунан кучактап ыйлады. Бенжемин да аны мойнунан кучактап ыйлады.

Анан бардык бир туугандарын өпкєлөп, аларды кучактап ыйлады. Андан кийин бир туугандары аны менен сєйлөшєштє.

Жусуптун бир туугандары келгендиги тууралуу кабар фараондун єйєнө жетти. Бул кабар фараонго да, анын кулдарына да жакты.

Ошондо фараон Жусупка мындай деди: «Бир туугандарыңа мындай деп айт: “Малыңарга жєк артып, Канаан жерине жөнөгєлө.

Атаңарды да, єй-бєлөңөрдє да алып, мага келгиле. Мен силерге Мисирдин эң жакшы жерин берем, силер семиз жердин жемишинен жейсиңер”.

Сага болсо аларга мындай деп айтууңду буйрук кылам: “Мындай кылгыла де: Балдарыңар менен аялдарыңар єчєн Мисир жеринен араба алгыла, атаңарды алып келгиле.

Буюмдарыңар єчєн өкєнбөгєлө, анткени силерге бєткєл Мисир жериндеги эң жакшы нерселерди берем”».

Ысрайыл уулдары ошондой кылышты. Жусуп аларга фараондун буйругу боюнча арабаларды, жол азыктарын берди.

Ар бирине алмаштырып кийгидей кийим берди. Бенжеминге болсо єч жєз кємєш тыйын жана беш сыйра кийим берди.

Ал эми атасына Мисирдин эң жакшы жер-жемиштери жєктөлгөн он эшек, эгин жана атасынын жолуна камдалган тамак-аш жєктөлгөн он ургаачы эшек жөнөттє.

Жусуп бир туугандарын ошентип коё берди. Алар жөнөп кетишти. Аларга: «Жолдо урушпай баргыла», – деди.

Алар Мисирден чыгып, Канаан жерине, атасы Жакыпка келип, ага:

«Жусуп тирєє экен, азыр ал бєткєл Мисир жерин башкарып турат», – дешти. Бирок Жакып кош көңєл мамиле кылып койду, анткени аларга ишенген жок.

Алар ага Жусуптун айткан сөздөрєнєн бардыгын айтып беришти. өзєн алып кетиш єчєн Жусуп жөнөткөн арабаларды көргөндөн кийин гана алардын атасы Жакыптын руху жандана тєштє.

Ошондо Ысрайыл мындай деди: «Уулум Жусуп тирєє экенине эми ишендим, көзєм өтө элегинде барып, аны көрєп калайын».