Жєрљгємдљ денемди шарап менен ыракаттандырайын деген ойго келдим. Бирок жєрљгємдє акыл башкаргандыктан, адам баласы єчєн эмне жакшы экенин, ал љзєнєн кыска љмєрєндљ, асман астында эмне кылыш керек экенин билєє єчєн, акылсыздыкты сынап кљрљйєн дедим.

Мен чоњ иштерди жасадым: љзємљ єйлљрдє, жєзємзарларды отургуздум,

бакчаларды, сейил бактарды љстєрдєм, аларга мљмљлєє дарактардын тєрєн отургуздум.

Токойдо љскљн бак-дарактарды сугарып туруу єчєн, кљлмљлљрдє курдум.

Кулдарды жана кєњдљрдє сатып алдым, менин єйємдљ тљрљлгљн кулдар да бар болчу. Ошондой эле менин бодо жана майда малым Иерусалимде менден мурун жашагандардын баарыныкынан кљп болчу.

Падышалардан жана дубан башчылардан алтын, кємєш, кымбат баалуу таштарды чогулттум. Кљп ырчы кыз-жигиттерди кєттєм, адам баласынын ырахаты болгон ар тєрдєє музыкалык аспаптарым бар эле.

Ошентип, мен Иерусалимде менден мурун жашагандардын баарынан улуу жана бай адам болдум; акылмандыгым да мага жардам берди.

Кљзємдєн бир да каалоосун четке каккан жокмун. Жєрљгєм каалаган кубанычты тыйган жокмун, анткени жєрљгєм менин бардык иштериме кубанып турду, бул менин бардык иштеримден алган єлєшєм болду.

Анан мен љз колум менен жасаган иштердин баарын жана љзєм эмгектенген эмгегимди карап, мындай чечимге келдим: бардыгы курулай убаракерчилик жана рухтун кыйналуусу, кєн астында алардан пайда жок!

Ошондо мен акылмандыкка да, акылсыздыкка да, тєркљйлєккљ да кљз салып кљрљйєнчє деп кайрылдым. Падышадан кийин келген адам эмне кыла алат? Буга чейин жасалып келген нерсени эле кыла алат.

Ошентип, мен карањгылыктын жанында жарык кандай артыкчылыкка ээ болсо, акылсыздыктын жанында акылмандык ошондой артыкчылыкка ээ экенин кљрдєм.

Акылмандын кљзє љз башында, ал эми акылсыз карањгылыкта жєрљт. Бирок баарынын башына бир эле нерсе тєшљрєн билдим.

Анан жєрљгємдљ мындай дедим: “Акылсыздын башына тєшкљн нерсе, менин башыма да тєшљт, андай болсо эмне єчєн мен абдан акылдуу болдум?” Ошондо: “Бул да – курулай убаракерчилик”, – дедим.

Анткени акылдууну деле акылсыздай тєбљлєккљ унутушат, келечекте бардыгы унутулат. Тилекке каршы, акылдуу да акылсыз сыяктуу эле љлљт.

Мен љмєрдє жек кљрєп калдым, анткени кєн астында жасалып жаткан иштердин бардыгы мага жакпай калды. Анткени бардыгы курулай убаракерчилик жана рухтун кыйналуусу экен!

Ошентип, мен кєн астында жасаган эмгегимдин бардыгын жек кљрєп калдым, анткени мен аны љзємдљн кийинки адамга калтырышым керек.

Анын акылдуу болорун же акылсыз болорун ким билет? Бирок ал менин кєн астында акылмандуулук кылып эмгектенген иштеримдин баарына ээлик кылат. Бул да курулай убаракерчилик экен!

Ошондо мен жєрљгємдє кєн астында кылган бардык эмгектеримден кљњєл калууга бурдум,

анткени кайсы бир адам акылын, билимин колдонуп, ийгиликтєє эмгектенип, анан бардыгын эмгектенбеген адамга ошонун єлєшє болгонсуп калтырууга тийиш. Бул да курулай убаракерчилик жана чоњ жамандык экен!

Ошондуктан адам кєн астында эмгектенген бардык эмгегинен, жєрљгєнєн тєйшєктљрєнљн эмне табат?

Анткени анын бєт љмєрє – кайгы, бардык эмгеги – тынчсыздануу. Атєгєл, тєн ичинде анын жєрљгє тынч албайт. Бул да курулай убаракерчилик экен!

Ичип-жеп жыргоо, љз эмгегинен ыракат алуу да адамдын бийлигинде эмес. Мен бул нерсе да Кудайдын колунда экенин кљрдєм.

Анткени Ансыз ким ичип-жеп, ыракаттана алат?

Анткени Тењир Љзєнљ жаккан адамга акыл да, билим да, кубаныч да берет, ал эми кєнљљкљр адамга жыюу, чогултуу тєйшєгєн берет. Анан анын жыйгандарын Кудай Љзєнљ жаккан адамга берет. Бул да курулай убаракерчилик жана рухтун кыйналуусу экен!