Персия падышасы Корештин падышачылыгынын єчєнчє жылында Белтешатсар деген да ысымы бар Даниел бир аян алды. Бул аян чындык эле жана чоњ кєчкљ ээ эле. Ал бул аянды тєшєндє, бул кљрєнєштє баамдады.

Бул кєндљрє мен, Даниел, єч жума кайгыга баттым.

Yч жума љткљнчљ, даамдуу тамак жебедим, эт менен шарапты оозума албадым, жыпар жыттуу майлар менен майланган жокмун.

Ал эми биринчи айдын жыйырма тљртєнчє кєнє мен Тигир деген чоњ дарыянын жээгинде элем.

Башымды кљтљрєп, зыгыр кездемеден кийим кийген, белин Упаздын алтыны менен курчаган бир кишини кљрдєм.

Анын денеси топаз ташындай, жєзє чагылгандай, кљздљрє кєйєп турган чырактай, колдору менен буттарынын кљрєнєшє жалтылдаган жездей, єнє топ адамдын єнєндљй экен.

Мен, Даниел, бул кљрєнєштє жалгыз мен кљрдєм, менин жанымдагы кишилер бул кљрєнєштє кљрєшкљн жок. Бирок аларды чоњ коркунуч басты, алар жашыныш єчєн качып кетишти.

Мен жалгыз калып, бул улуу кљрєнєштє карап турдум, бирок кєч-кубаттан тайдым, љњєм абдан бузулду, шайым кетти.

Анан мен анын єнєн уктум. Анын єнєн укканымда, љзємдє жоготуп, жєзтљмљндљп жыгылдым, жерде бетим менен жаттым.

Бирок ал мага колун тийгизип, мени тиземе тургузуп, алаканым менен жер таянтып койду.

Анан ал мага: «Даниел, эњ сєйєктєє адам! Сага айта турган сљздљрдє тєшєн, тєз тур, анткени азыр мен сага жиберилдим», – деди. Ал мага бул сљздљрдє айтканда, мен титиреп, ордуман турдум.

Бирок ал мага мындай деди: «Коркпо, Даниел, жєрљгєњдє акылмандыкка жетєєгљ жана Кудайыњдын алдында љзєњдє моюн сундурууга бурган кєндљн тартып эле сенин сљздљрєњ угулган. Ошондо эле мен сенин сљздљрєњ боюнча келмекмин,

бирок Персия падышачылыгынын тљрљсє мага жыйырма бир кєн каршы турду. Башкы тљрљлљрдєн бири Михаел мага жардам бериш єчєн келгенге чейин, мен ошол жерде, Персия падышаларынын жанында кармалып калдым.

Азыр болсо сага акыркы кєндљрє сенин элињ эмне болорун билдиргени келдим, анткени кљрєнєш акыркы кєндљргљ тиешелєє».

Ал мага ушундай сљздљрдє айтып жатканда, мен жєзтљмљндљп жыгылып, сєйлљй албай калдым.

Бирок ошондо адам баласына окшогон бирљљ оозума колун тийгизди. Мен оозумду ачып, сєйлљй баштадым, анан алдымда турганга мындай дедим: «Мырзам! Бул кљрєнєштљн менин ички дєйнљм ањтарылып кетти, алсырап калдым.

Мырзам, мен, сенин кулуњ, сендей мырзам менен кантип сєйлљшљ алат? Анткени менде кєч жок, демим чыкпай калды».

Ошондо адам баласына окшогон ал кайрадан колун тийгизип, мага кєч берди.

Анан мындай деди: «Коркпо, эњ сєйєктєє адам! Сага тынчтык болсун. Кайраттан, кайраттан!» Ал мени менен сєйлљшєп жатканда, мен кєчємљ кирип: «Сєйлљй бер, мырзам, анткени сен мага кєч бердињ», – дедим.

Ошондо ал мындай деди: «Мен сага эмне єчєн келгенимди билесињби? Азыр мен Персия тљрљсє менен салгылашканы жљнљйм. Мен кеткенде, Грециянын тљрљсє келет.

Ошондой болсо да мен сага чыныгы жазууда эмне жазылганын билдирем. Аларга каршы салгылашта мага силердин тљрљњљр Михаелден башка жардам бере турган эч ким жок.