Азбука веры » Biblia » Księga Psalmów » Кафизма 2

Кафизма 2

Толкования

Толкования главы

Псалом 9

9:1

9:2

9:3

см.:Пс.30:8;

9:4

9:5

9:6

см.:2Цар.22:15;Пс.33:17;Притч.10:7;

9:7

9:8

9:9

см.:Пс.95:13;Деян.17:31;

9:10

см.:Пс.31:7;

9:11

9:12

9:13

см.:Быт.4:9;Втор.32:43;

9:14

9:15

9:16

см.:Пс.7:16;

9:17

9:18

9:19

см.:Пс.33:7;

9:20

9:21

см.:Ис.31:3;

9:22

9:23

9:24

9:25

9:26

9:27

см.:Рим.3:14;

см.:Деян.23:15;

см.:Пс.16:12;

см.:Ис.3:15;

см.:Иов.22:13;

см.:Мк.4:38;

9:34

9:35

см.:Пс.67:6-7;

9:36

см.:Иез.30:24;

9:37

см.:Иер.10:10;Дан.6:26;

9:38

9:39

Псалом 10

10:1

см.:Пс.54:23;1Цар.24:2;1Цар.26:20;

10:2

10:3

10:4

см.:Ис.66:1;Авв.2:20;Мф.5:34;

10:5

10:6

см.:Быт.19:24;Иер.23:19;

10:7

Слава:

Псалом 11

11:1

см.:Ис.57:1;Мих.7:2;

см.:Пс.27:3;

см.:Гал.5:12;

см.:Исх.5:2;Иов.21:15;Дан.3:15;

11:6

11:7

см.:2Цар.22:31;Притч.30:5;

11:8

11:9

Псалом 12

12:1

12:2

см.:Пс.76:8;Авв.1:2;

12:3

12:4

см.:1Езд.9:8;Иер.51:39;

12:5

12:6

см.:Ис.66:14;Пс.102:2;

Псалом 13

13:1

см.:Пс.9:27;Пс.52:2;

13:2

см.:Пс.32:13;Зах.9:1;

13:3

см.:Рим.3:10;

13:4

13:5

13:6

см.:Еккл.9:16;

13:7

см.:Пс.52:7;Ис.59:20;

Псалом 14

см.:Пс.23:3;Пс.83:5;

см.:Ис.33:15;

см.:Иов.27:4;Еф.4:25;

14:4

см.:4Цар.3:14;

14:5

см.:Исх.22:25;Втор.23:19;

Псалом 15

15:1

15:2

15:3

см.:Ин.11:5;

15:4

см.:Ис.1:11;

15:5

см.:Плач.3:24;

15:6

15:7

15:8

см.:Деян.2:25;

15:9

15:10

см.:Деян.13:35;

15:11

см.:Деян.2:28;

Псалом 16

16:1

см.:Пс.4:2;

16:2

16:3

см.:Пс.7:10;Пс.65:10;Иер.11:20;

16:4

16:5

см.:1Цар.2:9;

16:6

16:7

16:8

см.:Втор.32:10;Зах.2:8;Руфь.2:12;

16:9

16:10

см.:Иов.15:27;

16:11

16:12

16:13

16:14

16:15

см.:Мф.5:8;1Ин.3:20;1Кор.13:10;

Слава:

Польский (Biblia Tysiąclecia)

Языки

Kierownikowi chóru. Na modłę pieśni Mut labben. Psalm. Dawidowy.

Chwalę Cię, Panie, całym sercem, opowiadam wszystkie cudowne Twe dzieła.

Cieszyć się będę i radować Tobą, psalm będę śpiewać na cześć Twego imienia, o Najwyższy.

Bo wrogowie moi się cofają, padają, giną sprzed Twego oblicza.

Boś Ty przeprowadził mój sąd i wyrok, zasiadając na tronie - Sędzio sprawiedliwy.

Zgromiłeś pogan, zgubiłeś występnych, imię ich na wieczne czasy wymazałeś.

Upadli wrogowie - w wieczyste ruiny, miasta poburzyłeś - przepadła o nich pamięć.

A Pan zasiada na wieki, swój tron ustawia, by sądzić.

Sam będzie sądził świat sprawiedliwie, wyda narodom bezstronny wyrok.

Niech Pan będzie ucieczką dla uciśnionego, ucieczką w czasach utrapienia.

Ufają Tobie znający Twe imię, bo nie opuszczasz, Panie, tych, co Cię szukają.

Psalm śpiewajcie Panu, co mieszka na Syjonie, pośród narodów głoście Jego dzieła,

bo mściciel krwi pamięta o ubogich, pamięta, a nie zapomina ich wołania.

Zmiłuj się nade mną, Panie, spójrz, jak mnie poniżają ci, ‹którzy mnie nienawidzą›. Ty, co mnie wyprowadzasz z bram śmierci,

bym głosił całą Twą chwałę w bramach Córy Syjońskiej i weselił się Twoją pomocą.

Poganie wpadli w jamę, którą wykopali; noga ich uwięzła w sidle przez nich zastawionym.

Pan się objawił, sąd przeprowadził, w dzieła rąk swoich uwikła się występny.

Niechaj występni odejdą precz do Szeolu, wszystkie narody, co zapomniały o Bogu.

Bo ubogi nie pójdzie w zapomnienie na stałe, ufność nieszczęśliwych nigdy ich nie zawiedzie.

Powstań, o Panie, by człowiek nie triumfował; osądź narody przed Twoim obliczem.

Przejmij ich, Panie, bojaźnią; niech wiedzą poganie, że są tylko ludźmi.

^10:1 Dlaczego z dala stoisz, o Panie, w czasach ucisku się kryjesz,

^10:2 gdy występny się pyszni, biedny jest w udręce i ulega podstępom, które tamten uknuł?

^10:3 Bo występny się chełpi swoim pożądaniem, bluźni drapieżca i pogardza Panem.

^10:4 W pysze swojej powiada występny: Nie pomści; nie ma Boga: oto jest całe jego myślenie.

^10:5 Drogi jego układają się zawsze szczęśliwie; Twe wyroki zbyt są wzniosłe dla niego; parska na wszystkich swoich przeciwników.

^10:6 Myśli on sobie: Ja się nie zachwieję; nie zaznam niedoli w najdalsze pokolenia.

^10:7 Usta jego pełne przekleństwa, zdrady i podstępu, na jego języku udręka i złośliwość.

^10:8 Siedzi w zasadzce przy drogach i niewinnego zabija w ukryciu; oczy jego śledzą biedaka.

^10:9 Zasadza się w kryjówce, jak lew w swej jaskini; zasadza się, by porwać ubogiego: porywa ubogiego i w sieć swoją wciąga.

^10:10 Schyla się, przysiada na ziemi, a od jego przemocy pada ubogi.

^10:11 Mówi w swym sercu: Bóg nie pamięta, odwraca swe oblicze, nigdy nie zobaczy.

^10:12 Powstań, o Panie, wznieś swą rękę, Boże! Nie zapominaj o biednych!

^10:13 Dlaczego występny gardzi Bogiem, mówi w swym sercu: Nie pomści?

^10:14 A Ty widzisz trud i boleść, patrzysz, by je wziąć w swoje ręce. Tobie się biedny poleca, Tyś opiekunem sieroty!

^10:15 Skrusz ramię występnego i złego: pomścij jego nieprawość, by już go nie było.

^10:16 Pan jest królem na wieki wieków, z Jego ziemi zniknęli poganie.

^10:17 Panie, usłyszałeś pragnienie pokornych, umocniłeś ich serca, nakłoniłeś ucha,

^10:18 aby strzec praw sieroty i uciśnionego i aby człowiek [powstały] z ziemi nie siał już postrachu.

^11:1 Kierownikowi chóru. Dawidowy. Do Pana się uciekam; dlaczego mi mówicie: Niby ptak uleć na górę!

^11:2 Bo oto grzesznicy łuk napinają, kładą strzałę na cięciwę, by w mroku razić prawych sercem.

^11:3 Gdy walą się fundamenty, cóż może zdziałać sprawiedliwy?

^11:4 Pan w świętym swoim przybytku, Pan ma tron swój na niebiosach. Oczy Jego patrzą, powieki Jego badają synów ludzkich.

^11:5 Pan bada sprawiedliwego i występnego, nie cierpi Jego dusza tego, kto kocha nieprawość.

^11:6 On sprawi, że węgle ogniste i siarka będą padać na grzeszników; wiatr palący będzie udziałem ich kielicha.

^11:7 Bo Pan jest sprawiedliwy, kocha sprawiedliwość; ludzie prawi zobaczą Jego oblicze.

^12:1 Kierownikowi chóru. Na oktawę. Psalm. Dawidowy.

^12:2 Ratuj, Panie, bo nie ma pobożnych, zabrakło wiernych wśród ludzi.

^12:3 Wszyscy mówią kłamliwie do bliźniego, mówią podstępnymi wargami i z sercem obłudnym.

^12:4 Niech Pan wygubi wszystkie wargi podstępne i język pochopny do zuchwałej mowy.

^12:5 Tych, którzy mówią: Naszą siłą język, usta nasze nam służą, któż jest naszym panem?

^12:6 Wobec utrapienia biednych i jęku ubogich - mówi Pan: Teraz powstanę i dam zbawienie temu, który go pożąda.

^12:7 Słowa Pańskie to słowa szczere, wypróbowane srebro, bez domieszki ziemi, siedmiokroć czyszczone.

^12:8 Ty nas zachowasz, o Panie, ustrzeżesz nas na wieki od tego plemienia.

^12:9 Występni krążą dokoła, gdy to, co najmarniejsze, bierze górę wśród ludzi.

^13:1 Kierownikowi chóru. Psalm. Dawidowy.

^13:2 Jak długo, Panie, całkiem o mnie nie będziesz pamiętał? Dokąd kryć będziesz przede mną oblicze?

^13:3 Dokąd w mej duszy będę przeżywał wahania, a w moim sercu codzienną zgryzotę? Jak długo mój wróg nade mnie będzie się wynosił?

^13:4 Spojrzyj, wysłuchaj, Panie, mój Boże! Oświeć moje oczy, bym nie zasnął w śmierci,

^13:5 by mój wróg nie mówił: Zwyciężyłem go, niech się nie cieszą moi przeciwnicy, gdy się zachwieję.

^13:6 Ja zaś zaufałem Twemu miłosierdziu; niech się cieszy me serce z Twojej pomocy, chcę śpiewać Panu, który obdarzył mnie dobrem.

^14:1 Kierownikowi chóru. Dawidowy. Mówi głupi w swoim sercu: Nie ma Boga. Oni są zepsuci, ohydne rzeczy popełniają, nikt nie czyni dobrze.

^14:2 Pan spogląda z nieba na synów ludzkich, badając, czy jest wśród nich rozumny, który szukałby Boga.

^14:3 Wszyscy razem zbłądzili, stali się nikczemni: nie ma takiego, co dobrze czyni, nie ma ani jednego.

^14:4 Czyż się nie opamiętają wszyscy, którzy czynią nieprawość, którzy lud mój pożerają, jak gdyby chleb jedli, którzy nie wzywają Pana?

^14:5 Tam zadrżeli ze strachu, gdyż Bóg jest z pokoleniem sprawiedliwym.

^14:6 Chcecie udaremnić zamiar biedaka: lecz Pan jest jego ucieczką.

^14:7 Kto przyniesie z Syjonu zbawienie Izraela? Gdy Pan odmieni los swego narodu, Jakub się rozraduje, Izrael się ucieszy.

^15:1 Psalm. Dawidowy. Kto będzie przebywał w Twym przybytku, Panie, kto zamieszka na Twojej świętej górze?

^15:2 Ten, który postępuje bez skazy, działa sprawiedliwie, a mówi prawdę w swoim sercu

^15:3 i nie rzuca oszczerstw swym językiem; ten, który nie czyni bliźniemu nic złego i nie ubliża swemu sąsiadowi;

^15:4 kto złoczyńcę uważa za godnego wzgardy, a szanuje tego, kto się boi Pana; ten, kto dotrzyma, choć przysiągł ze swoim uszczerbkiem;

^15:5 ten, kto nie daje swoich pieniędzy na lichwę i nie da się przekupić przeciw niewinnemu. Kto tak postępuje, nigdy się nie zachwieje.

^16:1 Miktam. Dawidowy. Zachowaj mnie, Boże, bo chronię się u Ciebie,

^16:2 mówię Panu: Tyś jest Panem moim; nie ma dla mnie dobra poza Tobą.

^16:3 Ku świętym, którzy są na Jego ziemi, wzbudził On we mnie miłość przedziwną!

^16:4 Ci, którzy idą za obcymi [bogami], pomnażają swoje boleści. Nie wylewam krwi w ofiarach dla nich, imion ich nie wymawiam swoimi wargami.

^16:5 Pan częścią dziedzictwa i kielicha mego: To właśnie Ty mój los zabezpieczasz.

^16:6 Sznur mierniczy wyznaczył mi dział wspaniały i bardzo mi jest miłe to moje dziedzictwo.

^16:7 Błogosławię Pana, który dał mi rozsądek, bo nawet nocami upomina mnie serce.

^16:8 Stawiam sobie zawsze Pana przed oczy, nie zachwieję się, bo On jest po mojej prawicy.

^16:9 Dlatego się cieszy moje serce, dusza się raduje, a ciało moje będzie spoczywać z ufnością,

^16:10 bo nie pozostawisz mojej duszy w Szeolu i nie dozwolisz, by wierny Tobie zaznał grobu.

^16:11 Ukażesz mi ścieżkę życia, pełnię radości u Ciebie, rozkosze na wieki po Twojej prawicy.

^17:1 Modlitwa. Dawidowy. Wysłuchaj, Panie, słuszności, zważ na me wołanie, przyjmij moje modły z warg nieobłudnych!

^17:2 Niech przed Twoim obliczem zapadnie wyrok o mnie: oczy Twoje widzą to, co prawe.

^17:3 Choćbyś badał me serce, nocą mnie nawiedzał i doświadczał ogniem, nie znajdziesz we mnie nieprawości. Moje usta nie zgrzeszyły

^17:4 ludzkim obyczajem; według słów Twoich warg wystrzegałem się ścieżek gwałtu.

^17:5 Moje kroki trzymały się mocno na Twoich ścieżkach, moje stopy się nie zachwiały.

^17:6 Wzywam Cię, bo Ty mnie wysłuchasz, o Boże! Nakłoń ku mnie Twe ucho, usłysz moje słowo.

^17:7 Okaż miłosierdzie Twoje, Zbawco tych, co się chronią przed wrogami pod Twoją prawicę.

^17:8 Strzeż mnie jak źrenicy oka; w cieniu Twych skrzydeł mnie ukryj.

^17:9 przed występnymi, co gwałt mi zadają, przed śmiertelnymi wrogami, co otaczają mnie zewsząd.

^17:10 Zamykają oni swe nieczułe serca, przemawiają butnie swoimi ustami.

^17:11 Okrążają mnie teraz ich kroki; natężają swe oczy, by [mnie] powalić na ziemię -

^17:12 podobni do lwa dyszącego na zdobycz, do lwiątka, co siedzi w kryjówce.

^17:13 Powstań, o Panie, wystąp przeciw niemu i powal go, swoim mieczem wyzwól moje życie od grzesznika,

^17:14 a Twoją ręką, Panie - od ludzi: od ludzi, którym obecne życie przypada w udziale i których brzuch napełniasz Twymi dostatkami; których synowie jedzą do sytości, a resztę zostawiają swoim małym dzieciom.

^17:15 Ja zaś w sprawiedliwości ujrzę Twe oblicze, powstając ze snu nasycę się Twoim widokiem.