Азбука веры » Biblia » Księga Psalmów » Псалом 9

Псалом 9

Толкования

Толкования главы

9:1

9:2

9:3

см.:Пс.30:8;

9:4

9:5

9:6

см.:2Цар.22:15;Пс.33:17;Притч.10:7;

9:7

9:8

9:9

см.:Пс.95:13;Деян.17:31;

9:10

см.:Пс.31:7;

9:11

9:12

9:13

см.:Быт.4:9;Втор.32:43;

9:14

9:15

9:16

см.:Пс.7:16;

9:17

9:18

9:19

см.:Пс.33:7;

9:20

9:21

см.:Ис.31:3;

9:22

9:23

9:24

9:25

9:26

9:27

см.:Рим.3:14;

см.:Деян.23:15;

см.:Пс.16:12;

см.:Ис.3:15;

см.:Иов.22:13;

см.:Мк.4:38;

9:34

9:35

см.:Пс.67:6-7;

9:36

см.:Иез.30:24;

9:37

см.:Иер.10:10;Дан.6:26;

9:38

9:39

Польский (Biblia Tysiąclecia)

Языки

Kierownikowi chóru. Na modłę pieśni Mut labben. Psalm. Dawidowy.

Chwalę Cię, Panie, całym sercem, opowiadam wszystkie cudowne Twe dzieła.

Cieszyć się będę i radować Tobą, psalm będę śpiewać na cześć Twego imienia, o Najwyższy.

Bo wrogowie moi się cofają, padają, giną sprzed Twego oblicza.

Boś Ty przeprowadził mój sąd i wyrok, zasiadając na tronie - Sędzio sprawiedliwy.

Zgromiłeś pogan, zgubiłeś występnych, imię ich na wieczne czasy wymazałeś.

Upadli wrogowie - w wieczyste ruiny, miasta poburzyłeś - przepadła o nich pamięć.

A Pan zasiada na wieki, swój tron ustawia, by sądzić.

Sam będzie sądził świat sprawiedliwie, wyda narodom bezstronny wyrok.

Niech Pan będzie ucieczką dla uciśnionego, ucieczką w czasach utrapienia.

Ufają Tobie znający Twe imię, bo nie opuszczasz, Panie, tych, co Cię szukają.

Psalm śpiewajcie Panu, co mieszka na Syjonie, pośród narodów głoście Jego dzieła,

bo mściciel krwi pamięta o ubogich, pamięta, a nie zapomina ich wołania.

Zmiłuj się nade mną, Panie, spójrz, jak mnie poniżają ci, ‹którzy mnie nienawidzą›. Ty, co mnie wyprowadzasz z bram śmierci,

bym głosił całą Twą chwałę w bramach Córy Syjońskiej i weselił się Twoją pomocą.

Poganie wpadli w jamę, którą wykopali; noga ich uwięzła w sidle przez nich zastawionym.

Pan się objawił, sąd przeprowadził, w dzieła rąk swoich uwikła się występny.

Niechaj występni odejdą precz do Szeolu, wszystkie narody, co zapomniały o Bogu.

Bo ubogi nie pójdzie w zapomnienie na stałe, ufność nieszczęśliwych nigdy ich nie zawiedzie.

Powstań, o Panie, by człowiek nie triumfował; osądź narody przed Twoim obliczem.

Przejmij ich, Panie, bojaźnią; niech wiedzą poganie, że są tylko ludźmi.

^10:1 Dlaczego z dala stoisz, o Panie, w czasach ucisku się kryjesz,

^10:2 gdy występny się pyszni, biedny jest w udręce i ulega podstępom, które tamten uknuł?

^10:3 Bo występny się chełpi swoim pożądaniem, bluźni drapieżca i pogardza Panem.

^10:4 W pysze swojej powiada występny: Nie pomści; nie ma Boga: oto jest całe jego myślenie.

^10:5 Drogi jego układają się zawsze szczęśliwie; Twe wyroki zbyt są wzniosłe dla niego; parska na wszystkich swoich przeciwników.

^10:6 Myśli on sobie: Ja się nie zachwieję; nie zaznam niedoli w najdalsze pokolenia.

^10:7 Usta jego pełne przekleństwa, zdrady i podstępu, na jego języku udręka i złośliwość.

^10:8 Siedzi w zasadzce przy drogach i niewinnego zabija w ukryciu; oczy jego śledzą biedaka.

^10:9 Zasadza się w kryjówce, jak lew w swej jaskini; zasadza się, by porwać ubogiego: porywa ubogiego i w sieć swoją wciąga.

^10:10 Schyla się, przysiada na ziemi, a od jego przemocy pada ubogi.

^10:11 Mówi w swym sercu: Bóg nie pamięta, odwraca swe oblicze, nigdy nie zobaczy.

^10:12 Powstań, o Panie, wznieś swą rękę, Boże! Nie zapominaj o biednych!

^10:13 Dlaczego występny gardzi Bogiem, mówi w swym sercu: Nie pomści?

^10:14 A Ty widzisz trud i boleść, patrzysz, by je wziąć w swoje ręce. Tobie się biedny poleca, Tyś opiekunem sieroty!

^10:15 Skrusz ramię występnego i złego: pomścij jego nieprawość, by już go nie było.

^10:16 Pan jest królem na wieki wieków, z Jego ziemi zniknęli poganie.

^10:17 Panie, usłyszałeś pragnienie pokornych, umocniłeś ich serca, nakłoniłeś ucha,

^10:18 aby strzec praw sieroty i uciśnionego i aby człowiek [powstały] z ziemi nie siał już postrachu.