Азбука веры » Би́блия » ფსალმუნნი » Псалом 77

Псалом 77

Толкования

Толкования главы

77:1

77:2

см.:Пс.48:5;Мф.13:35;

77:3

см.:Пс.43:2;

77:4

77:5

см.:Втор.4:9;

77:6

77:7

77:8

см.:Втор.32:5;Иез.2:3;

77:9

см.:Суд.8:2;Суд.12:1;Ис.7:2;Ос.7:11;

77:10

см.:4Цар.17:15;

77:11

77:12

77:13

см.:Исх.14:21;

77:14

см.:Исх.13:21;Пс.104:39;

77:15

см.:Исх.17:6;Чис.20:11;Прем.11:4;1Кор.10:4;

77:16

77:17

77:18

см.:Чис.11:4;Пс.105:14;1Кор.10:9;

77:19

77:20

77:21

см.:Чис.11:1;

77:22

77:23

77:24

см.:Исх.16:14;Чис.11:7;Прем.16:2;Ин.6:31;1Кор.10:3;

77:25

77:26

см.:Исх.16:13;Чис.11:31;Пс.104:40;

77:27

см.:Исх.16:13;Чис.11:31;Пс.104:40;

77:28

77:29

77:30

см.:Чис.11:33;

77:31

77:32

см.:Втор.1:32;

77:33

77:34

77:35

77:36

77:37

77:38

77:39

см.:Иак.4:14;

77:40

см.:Чис.14:22;

77:41

77:42

77:43

77:44

см.:Исх.7:20;Пс.104:29;

77:45

см.:Исх.8:24;Пс.104:31;

77:46

см.:Исх.10:13;

77:47

см.:Исх.9:23:25;Пс.104:33;

77:48

77:49

77:50

см.:Исх.9:6;

77:51

см.:Исх.12:29;

77:52

см.:Исх.12:37;

77:53

77:54

77:55

см.:Нав.12:7;

77:56

77:57

77:58

см.:Втор.32:16;

77:59

77:60

см.:1Цар.4:11;

77:61

77:62

77:63

77:64

см.:1Цар.4:11;

77:65

77:66

см.:1Цар.5:6;1Цар.6:4;

77:67

77:68

77:69

77:70

см.:1Цар.16:11;2Цар.7:8;

77:71

см.:2Цар.5:2;1Пар.11:2;

77:72

Псалом 104

104:1

см.:1Пар.16:8;Ис.12:4;

104:2

см.:Пс.70:17;

104:3

см.:Пс.33:4;

104:4

104:5

104:6

104:7

104:8

см.:Деян.7:5;Исх.2:24;

104:9

см.:Быт.17:2;Быт.26:3;Лк.1:73;Евр.6:13;

104:10

см.:Быт.13:15;

104:11

104:12

104:13

см.:Быт.13:8;Евр.11:8;

см.:Быт.12:17;

см.:1Пар.16:22;

см.:Быт.41:57;

см.:Быт.37:28;

см.:Быт.39:20;

104:19

104:20

см.:Быт.41:14;

104:21

см.:Деян.7:10;

104:22

104:23

см.:Быт.46:6;

104:24

см.:Исх.1:7;Деян.7:17;

см.:Исх.1:14;

см.:Исх.3:10;

см.:Исх.7:10;

см.:Исх.10:22;

см.:Исх.7:20;Пс.77:44;

104:30

см.:Исх.8:6;

104:31

см.:Исх.8:17;Пс.77:45;

104:32

см.:Исх.9:23;

104:33

см.:Исх.9:25;Пс.77:47;

104:34

см.:Исх.10:13-14;Пс.77:46;

104:35

104:36

см.:Исх.12:29;Пс.77:51;

104:37

см.:Исх.12:35;

104:38

см.:Исх.12:33;

104:39

см.:Исх.13:21;Пс.77:14;

104:40

см.:Исх.16:13;

104:41

см.:Исх.17:6;Чис.20:11;Пс.77:16;Прем.11:4;1Кор.10:4;

104:42

см.:Быт.22:16;

104:43

см.:Нав.3:1;

104:44

104:45

Грузинский

Языки

მოძღვრება ასაფისა. ისმინე, ხალხო ჩემო, ჩემი კანონი; ყური მოაპყარით ჩემთა ბაგეთა ნათქვამს.

იგავით გავხსნი პირს, ავამეტყველებ გამოცანებს დასაბამისა.

რაც მიავისმინეთ და გავიგეთ, და ჩვენმა მამებმა გვიამბეს,

არ დავუმალავთ ჩვენ მათს შვილებს, მომავალ თაობას ვუამბობთ უფლის ქება-დიდებას და მის ძლიერებას, და მის სასწაულებს, რაც მოიმოქმედა.

დაუდგინა წესდება იაკობს და რჯული დაუდო ისრაელს, რაც დაუწესა ჩვენს მამებს საუწყებლად მათთა შვილთათვის.

რათა შეიტყოს მომავალმა თაობამ, შვილებმა, რომელნიც დაიბადებიან, ვინძლო ადგნენ და გაუცხადონ თავიანთ შვილებს.

და დაამყარონ ღმერთზე თავიანთი იმედი, და არ დაივიწყონ ღმერთის საქმენი, და დაიცვან მისი აღთქმანი.

და არ ემსგავსონ თავიანთ მამებს, გულარძნილთა და ურჩთა თაობას, თაობას, რომ არ აწაღმართა გული თავისი და ურწმუნო-ჰყო უფლის მიმართ თავისი სული.

ძენი ეფრემისა, აღჭურვილნი და მშვილდმოზიდულნი, უკუიქცნენ ბრძოლის დღეს.

მათ არ დაიცვეს აღთქმა უფლისა და მის მცნებაზე სიარული აღარ ისურვეს.

გადაივიწყეს მისი საქმენი და სასწაულნი, მათ რომ მოუვლინა.

მათი მამების თვალწინ მოიმოქმედა სასწაული ეგვიპტის ქვეყანაში, ცოყანის ველზე.

გააპო ზღვა და შიგ გაატარა ისინი, და კედელივით წამომართა წყლები.

და უძღოდა დღისით ღრუბლით და მთელი ღამე - ცეცხლის შუქით.

გააპო კლდენი უდაბნოში და დაარწყულა ვით უფსკრულის წყალსატევიდან.

გადმოადინა ნაკადები კლდისაგან და წამოვიდნენ წყლები მდინარეებივით.

ისინი კი განაგრძობდნენ შეცოდებას მის მიმართ, აბრაზებდნენ უზენაესს უდაბნოში.

ცდიდნენ ღმერთს თავიანთ გულში, როს ხორაგეულს მოითხოვდნენ თავის სულისთვის.

და ლაპარაკობდნენ ღმერთზე, ამბობდნენ: შეიძლებს ღმერთი უდაბნოში ტაბლის გამართვას?

ჰა, კლდეს დაჰკრა და გადმოსკდა წყალი და გადმოინთხა ნაკადები. პურის მოცემაც თუ ძალუძს? ხორცს თუ მოუმზადებს თავის ხალხს?

ამიტომაც, მოისმინა უფალმა და განრისხდა, და მოედო ცეცხლი იაკობს, და ისრაელზე აღზევდა რისხვა.

რადგან არ დაუჯერეს ღმერთს და მის შველაზე არ დაამყარეს იმედი.

და უბრძანა ღრუბლებს მაღლიდან და გახსნა ცათა ბჭეები.

და გადმოაწვიმა მათზე მანანა საზრდოდ და ციური პური მისცა მათ.

ძლიერთა პურსა ჭამდა კაცი; საზრდოს უგზავნიდა მათ მაძღრისად.

აღძრა აღმოსავლეთის ქარი ზეცაზე და წარმართა თავისი ძალით სამხრეთის ქარი.

და აწვიმა მათზე ხორცი, ვითარცა მტვერი, და ვითარცა ზღვის ქვიშა - ფრთოსანი ფრინველი.

და ჩამოჰყარა მათი ბანაკის სიახლოვეს, გარშემო მათი საცხოვრისებისა.

ჭამეს და გაძღნენ მეტისმეტად, და შეუსრულა სურვილი მათი.

ჯერ არ მოყირჭებოდათ სურვილი, საჭმელი კიდევ პირში ჰქონდათ;

რომ ღმერთის რისხვა აღიძრა მათზე და ამოხოცა სხვებზე მსუქნები და ჩააჩოქა რჩეულები ისრაელისა.

მაინც შესცოდეს კიდევ და არ ირწმუნეს მისი სასწაულები.

და დაასრულა ამაოებით მათი დღეები და მათი წლები ძრწოლით.

როცა ხოცავდა, მაშინ მოიძიებდნენ მას. და ბრუნდებოდნენ და მიმართავდნენ ღმერთს.

და იხსენიებდნენ, რომ ღმერთი მათი სიმაგრეა და უზენაესი ღმერთი მათი მხსნელია.

და ელაქუცებოდნენ მას პირით და ენით ეცრუებოდნენ მას.

ხოლო არ იყო მათი გული წრფელი მასთან და არც მის აღთქმას ერწმუნებოდნენ.

და ის, გულმოწყალე, შეუნდობს ცოდვას და არ მოსპობს, მრავალჯერ უკუაგდებს თავის რისხვას და არ აღაგზნებს მთელ თავის გულისწყრომას.

გაიხსენებს, რომ ხორციელნი არიან ისინი, სული, რომელიც გარდავა და აღარ ბრუნდება.

რამდენჯერ გაუჯიუტდნენ უდაბნოში, განარისხეს უკაცრიელ ადგილას.

ბრუნდებოდნენ და სცდიდნენ უფალს და შეურაცხყოფდნენ სიწმიდეს ისრაელისას.

არ გაიხსენეს ხელი მისი, დღე, როცა დაიხსნა ისინი გასაჭირიდან.

როცა მოიმოქმედა ეგვიპტეში სასწაულები თავისი და საოცრებანი ცოყანის ველზე.

და გადააქცია სისხლად მდინარეები და ნაკადები მათი, რომ ვეღარ ესვათ.

მიავლინა მათთან მწერნი, რომ დაეკბინათ ისინი და მყვარნი, რომ დაეღუპათ ისინი.

და მისცა მუხლუხს მათი მოსავალი და მათი ნაჯაფი - კალიას.

სეტყვით მოსრა ვენახი მათი და ლეღვსულელნი მათნი - თრთვილით.

და მისცა სეტყვას მათი პირუტყვი და ხორშაკ ქარებს - ჯოგები მათი.

მიავლინა მათთან თავისი რისხვის ალი, მრისხანება, მძვინვარება და გაჭირვება, როს წარმოგზავნა უკეთური ანგელოზები.

გზა გაუკვალა თავის რისხვას, არ დაინდო სიკვდილისაგან მათი სული და მათი ცხოველები ჭირს მისცა.

განგმირა ყოველი პირმშო ეგვიპტეში, პირველშობილნი - ხამის კარვებში.

წაიყვანა ცხვარივით ხალხი თავისი და უდაბნოში, როგორც ფარას, ისე წარუძღვა.

უძღოდა მათ იმედიანად და არ ეშინოდათ, ხოლო მათი მტრები ზღვამ დაფარა.

მოიყვანა თავის წმიდა საზღვარზე, მთაზე, რომელიც მოიხელთა მისმა მარჯვენამ.

განდევნა მათი გულისათვის ხალხები და გაუნაწილა მათი მამულები სამკვიდრებლად, და დაასახლა მათს კარვებში ტომები ისრაელისა.

კვლავ გამოსცადეს და გაუჯიუტდნენ ღმერთს უზენაესს და მისი მცნებანი არ დაიცვეს.

იხევდნენ და ღალატობდნენ თავიანთი მამების მსგავსად, უკან ბრუნდებოდნენ ყალბი მშვილდივით.

განარისხეს იგი თავიანთი სამსხვერპლოებით და თავიანთი კერპებით გააღვიძეს მისი შური.

მოისმინა ღმერთმა და განრისხდა და მეტისმეგად შეიძულა ისრაელი.

მიატოვა შილოს სავანე, სადაც ადამიანებთან ერთად იყო დამკვიდრებული.

და მისცა ტყვედ სიმაგრე თვისი და დიდება თვისი - მტრის ხელთ.

და გასწირა სამახვილოდ ხალხი თავისი და თავის მემკვიდრეობაზე განრისხდა.

მისი ჭაბუკები ცეცხლმა შეჭამა და მისი ქალწულები ვერ გათხოვდნენ.

მისი მღვდლები ხმლით დაეცნენ და მის ქვრივებს არ უტირიათ.

და გაიღვიძა, ვითარცა მძინარემ, უფალმა, როგორც დევგმირმა, ღვინისაგან გამოფხიზლებულმა.

და განგმირა მისი მტრები ზურგში, სამუდამო სირცხვილი მიანიჭა მათ.

დაიწუნა იოსების კარავი და ეფრემის ტომი არ ამოირჩია.

ამოირჩია ტომი იუდასი, მთა სიონისა, რომელიც უყვარდა.

მოაწყო ცასავით ტაძარი თვისი, დედამიწასავით სამუდამოდ დააფუძნა.

ამოირჩია მორჩილი თვისი დავითი და წამოიყვანა იგი ცხვრის ფარებიდან.

მეწველი ჯოგიდან მოიყვანა იგი იაკობის - თავისი ხალხის და ისრაელის - თავისი სამკვიდრებლის სამწყემსად.

და მწყემსა ისინი თავისი სპეტაკი გულით და თავის ხელთა გონიერებით უძღოდა მათ.

ადიდეთ უფალი, მოუხმეთ მის სახელს, აუწყეთ ხალხებს საქმენი მისნი.

აქეთ იგი, უგალობეთ მას, ილაპარაკეთ ყველა მის სასწაულზე.

განდიდდით მისი წმიდა სახელით, გამხიარულდეს გული უფლის მაძიებელთა.

ეძიეთ უფალი და ძლიერება მისი, ეძიეთ პირი მისი მარადის.

გაიხსენეთ მისი ნამოქმედარი სასწაულები, საოცრებანი და სამართალნი მისთა ბაგეთა.

შთამომავალო აბრაამისა, მისი მორჩილისა, ძენო იაკობისა, რჩეულნო მისნო.

ის არის უფალი ღმერთი ჩვენი, მთელ ქვეყნიერებაზეა სამართალნი მისნი.

ახსოვს მარადის აღთქმა თავისი, სიტყვა, რომ დაადგინა ათას თაობამდე,

რომელიც დაუდო აბრაამს, და თავისი ფიცი ისაკთან.

დაუდგინა იაკობს იგი წესად და ისრაელს - სამარადჟამო აღთქმად.

უთხრა: შენ მოგცემ ქანაანის ქვეყანას წილად თქვენი მემკვიდრეობისა.

როცა ისინი თითზე ჩამოსათვლელნი იყვნენ, ცოტანი შეხიზნულები იქ,

იარებოდნენ ერთი ხალხიდან მეორესთან, სამეფოდან - სხვა ერთან.

არავის ანებებდა მათს დაჩაგვრას და ამუნათებდა მათთვის მეფეებს:

არ შეეხოთ ჩემს ცხებულებს და ჩემს წინასწარმეტყველებს არ უბოროტოთ.

და მოუხმო შიმშილს დედამიწაზე და ყოველი სახსარი პურისა შემუსრა.

გაგზავნა მათ წინ კაცი; მონად გაიყიდა იოსები.

გატანჯეს ბორკილებით ფეხნი მისნი, რკინა მისწვდა მის სულს.

ვიდრე ასრულდებოდა ნათქვამი მისი, უფლის სიტყვამ გამობრძმედა იგი.

გაგზავნა მეფემ და გაათავისუფლა იგი - გამგებელი ხალხებისა - და გამოიხსნა იგი.

დააყენა თავისი სახლის ბატონად და გამგებელად მთელი თავისი მონაგარისა.

რათა მოქცეოდა მის თავადებს თავისი სურვილისამებრ და განებრძნო მოხუცებულნი მისნი.

და მოვიდა ისრაელი ეგვიპტეში, და გადასახლდა იაკობი ქამის ქვეყანაში.

და გაამრავლა ღმერთმა, მისი ხალხი ფრიად და გააძლიერა მის მტრებზე მეტად.

შეცვალა მათი გული მისი ხალხის შესაძულებლად, მის მორჩილთა მიმართ სივერაგის განსაზრახველად.

გაგზავნა მოსე, მსახური თვისი, აარონი, რომელიც ამოირჩია.

დაამკვიდრეს მათში სიტყვები მისი სასწაულებისა, და საოცრებანი ქამის ქვეყანაში.

მიავლინა წყვდიადი და დააბნელა, და არ გაურჩებულან მის სიტყვაზე,

გადააქცია მათი წყლები სისხლად და დახოცა მათი თევზები.

აავსო მათი ქვეყანა ბაყაყებით, მეფეთა პალატებიც კი.

თქვა და მოვიდნენ მწერები, ტილი მთელ მათ საზღვრებში.

წვიმის მაგიერ სეტყვა წარმოუგზავნა მათ, ალმოდებული ცეცხლი - მათ ქვეყანას.

მოსრა ვაზი მათი და ლეღვი მათი და დალეწა ხეები მათ საზღვრებში.

თქვა და მოვიდა კალია და მგრაგნელი აურაცხელი,

და გადაჭიმეს მთელი ბალახი მათ ქვეყანაში, და გადაჭიმეს მთელი ნაყოფი მათი მიწისა.

და მოსრა ყოველი პირმშო მათ ქვეყანაში, დასაბამი მთელი მათი ძალისა.

და გამოიყვანა ისინი ვერცხლით და ოქროთი, და მათ ტომებში არავინ იყო უძლური.

გაუხარდა ეგვიპტეს მათი გამოსვლა, რადგან თავს დაატყდათ მათ შიში.

გადააფარა ღრუბელი საფრად და ცეცხლი - ღამის გასანათებლად.

ითხოვეს და გაუგზავნა მწყერი და ზეციური პურით გააძღო ისინი.

გაკვეთა კლდე და გადმოდინდა წყალი, წავიდა უდაბნოში მდინარედ.

რადგან გაიხსენა თავისი წმიდა სიტყვა თავისი მორჩილის აბრაამის მიმართ.

გამოიყვანა თავისი ხალხი სიხარულით, რჩეულნი თვისნი ზარ-ზეიმით.

მისცა მათ წარმართთა ქვეყნები და ნაჯაფი ერებისა დაიმკვიდრეს მათ.

რათა დაიცვან წესები მისი და მის კანონებს გაუფრთხილდნენ. ადიდეთ უფალი!