^78:8 A niech nie będą jak ich ojcowie, pokoleniem opornym, buntowniczym, pokoleniem o chwiejnym usposobieniu, którego duch nie dochowuje Bogu wierności.

^78:9 Synowie Efraima, uzbrojeni w łuki, w dniu bitwy poszli w rozsypkę.

^78:10 Nie zachowali przymierza z Bogiem i nie chcieli postępować według Jego Prawa.

^78:11 Zapomnieli o Jego dziełach i o cudach, które im ukazał.

^78:12 Uczynił cuda przed ich ojcami w ziemi egipskiej na polu Soanu.

^78:13 Rozdzielił morze, a ich przeprowadził i wody ustawił jak groblę.

^78:14 Przez dzień ich prowadził obłokiem, a przez całą noc blaskiem ognia.

^78:15 Rozłupał skały w pustyni i jak wielką otchłanią obficie ich napoił.

^78:16 Wydobył ze skały strumienie, i wylał wodę jak rzekę.

^78:17 Lecz nadal grzeszyli przeciw Niemu, obrażali Najwyższego w kraju suchym.

^78:18 Wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając strawy dla swego pożądania.

^78:19 Mówili przeciw Bogu, rzekli: Czyż Bóg potrafi nakryć stół w pustyni?

^78:20 Oto w skałę uderzył, popłynęły wody i wytrysnęły strumienie: Czy także potrafi dać chleba albo ludowi swemu przygotować mięso?

^78:21 Toteż gdy Pan usłyszał, zapalił się gniewem, i ogień rozgorzał przeciw Jakubowi, ‹i gniew jeszcze powstał przeciw Izraelowi›,

^78:22 że nie uwierzyli w Boga i nie zaufali Jego pomocy.

^78:23 Potem z góry wydał rozkaz chmurom i bramy nieba otworzył,

^78:24 i spuścił jak deszcz mannę do jedzenia: dał im zboże z nieba.

^78:25 Człowiek chleb mocarzy spożywał - żywności zesłał im do syta.

^78:26 Wzbudził na niebie wicher od wschodu i mocą swą przywiódł wiatr południowy.

^78:27 I zesłał na nich mięso, jak kurzawę, i ptaki skrzydlate, jak morski piasek.

^78:28 Sprawił, że pospadały na ich obóz dokoła ich namiotów.

^78:29 Jedli więc i nasycili się w pełni, i zaspokoił ich pożądanie.

^78:30 Jeszcze nie zaspokoili swego pożądania i pokarm był jeszcze w ich ustach,

^78:31 gdy się rozżarzył przeciw nim gniew Boży: zabił ich dostojników, a młodzieńców Izraela powalił.

^78:32 Jednakże nadal grzeszyli i nie wierzyli Jego cudom.

^78:33 Szybko ich dni zakończył i lata ich nagłą zatratą.

^78:34 Gdy ich zabijał, szukali Go, nawracali się i znów szukali Boga.

^78:35 I przypominali sobie, że Bóg jest dla nich skałą, że Bóg Najwyższy ich zbawicielem.

^78:36 Lecz oszukiwali Go swymi ustami i kłamali Mu swoim językiem.

^78:37 Ich serce nie trwało przy Nim, w przymierzu z Nim nie byli stali.

^78:38 On jednak litując się odpuszczał winę, a nie wytracał, i często odwracał swój gniew, i nie pobudzał całej swej zapalczywości.

^78:39 Przypominał sobie, że są tylko ciałem i tchnieniem, które odchodzi, a nie wraca.

^78:40 Ileż razy drażnili Go na pustyni i zasmucali Go na pustkowiu!

^78:41 I ponownie Boga wystawiali na próbę, gniewali Świętego Izraela.

^78:42 Nie pamiętali Jego ręki - dnia, w którym ich wybawił od ciemiężyciela,

^78:43 kiedy czynił w Egipcie swe znaki i swoje cuda na polu Soanu,

^78:44 i rzeki ich w krew zamienił, i ich strumienie, aby pić nie mogli.

^78:45 Nasłał na nich muchy, które ich kąsały, i zgubne dla nich żaby.

^78:46 Ich zbiory wydał owadom, a owoc ich pracy szarańczy.

^78:47 Poraził gradem ich winnice, a szronem ich sykomory.

^78:48 Ich bydło wydał na pastwę zarazy, a na pastwę choroby ich trzody.

^78:49 Zesłał na nich żar swojego gniewu: oburzenie, zapalczywość i udrękę - orszak zwiastunów klęski.

^78:50 Otworzył drogę dla swego gniewu: nie zachował ich od śmierci, ich życie wydał zarazie.

^78:51 I poraził w Egipcie wszystko pierworodne, pierwsze ich płody w namiotach Chama.

^78:52 A swój lud wyprowadził jak owce i powiódł w pustyni jak trzodę.

^78:53 Wiódł ich bezpiecznie, tak że się nie bali, a ich wrogów przykryło morze.

^78:54 Wprowadził ich do swej ziemi świętej, do gór, które nabyła Jego prawica;

^78:55 i wygnał przed nimi narody, a im losem wyznaczył dziedzictwo i w namiotach tamtych osadził szczepy Izraela.

^78:56 Ale wystawiali na próbę i drażnili Boga Najwyższego, i Jego przykazań nie strzegli.

^78:57 Odstępowali zdradziecko, jak ich ojcowie, byli zmienni, jak łuk zawodny.

^78:58 Pobudzali Go do gniewu przez swoje wyżyny i wzniecali Jego zazdrość swoimi rzeźbami.

^78:59 Bóg usłyszał i zapłonął gniewem, i zupełnie odrzucił Izraela.

^78:60 I porzucił mieszkanie w Szilo, przybytek, gdzie mieszkał wśród ludzi.

^78:61 I oddał swoją moc w niewolę, a swą chwałę w ręce nieprzyjaciół.

^78:62 I wydał pod miecz swój naród, i rozjątrzył się na swoje dziedzictwo.

^78:63 Młodzieńców ich pochłonął ogień, a nad ich pannami nie śpiewano pieśni weselnych.

^78:64 Ich kapłani poginęli od miecza, a ich wdowy nie mogły lamentować.

^78:65 Lecz Pan się ocknął jak ze snu, jak wojownik winem zmożony.

^78:66 I poraził od tyłu swych nieprzyjaciół: wieczystą sromotą ich okrył.

^78:67 Odrzucił namiot Józefa i nie wybrał szczepu Efraima,

^78:68 lecz wybrał pokolenie Judy, górę Syjon, którą umiłował.

^78:69 I wzniósł swoją świątynię, jak wysokie niebo, jak ziemię, którą ugruntował na wieki.

^78:70 Wybrał swego sługę Dawida i wziął go od owczych zagród:

^78:71 powołał go, gdy chodził za karmiącymi [owcami], by pasł Jakuba, lud Jego, i Izraela, Jego dziedzictwo.

^78:72 On ich pasł w prawości swego serca i roztropnie prowadził swoimi rękoma.

^79:1 Psalm. Asafowy. Boże, poganie przyszli do Twego dziedzictwa, zbezcześcili Twój święty przybytek, Jeruzalem obrócili w ruiny.

^79:2 Ciała sług Twoich wydali na pastwę ptakom powietrznym, zwierzętom ziemskim ciała Twoich świętych.

^79:3 Ich krew rozlali, jak wodę, wokół Jeruzalem i nie było komu ich pogrzebać.

^79:4 Staliśmy się przedmiotem wzgardy dla naszych sąsiadów, igraszką i pośmiewiskiem dla otaczających.

^79:5 Dokądże, Panie? Czy wiecznie będziesz się gniewał? Czy Twoja zapalczywość będzie gorzeć jak ogień?

^79:6 Wylej gniew Twój na ludy, które Cię nie uznają, na królestwa, co nie wzywają Twojego imienia.

^79:7 Albowiem pożarli Jakuba i spustoszyli jego siedzibę.

^79:8 Nie pamiętaj nam win naszych przodków, niech rychło przyjdzie ku nam miłosierdzie Twoje: bo bardzo jesteśmy słabi.

^79:9 Wspomóż nas, Boże zbawienia naszego, przez wzgląd na chwałę Twojego imienia, i wyzwól nas, i odpuść nasze grzechy przez wzgląd na Twoje imię.

^79:10 Dlaczego mają mówić poganie: Gdzie jest ich Bóg? Niech na naszych oczach rozejdzie się wśród pogan wieść o pomście za przelaną krew Twoich sług.

^79:11 Niech jęk pojmanych dojdzie do Ciebie; mocą Twojego ramienia oszczędź na śmierć skazanych.

^79:12 I odpłać sąsiadom naszym siedmiokrotnie w ich zanadrze za zniewagę, którą Tobie, Panie, wyrządzili.

^79:13 My zaś, lud Twój i owce Twej trzody, będziemy Tobie dziękować na wieki i przez pokolenia głosić Twoją chwałę.

^80:1 Kierownikowi chóru. Na melodię: Lilie świadectwa... Asafowy. Psalm.

^80:2 Posłuchaj, Pasterzu Izraela, Ty, co jak trzodę wiedziesz ród Józefa. Ty, który zasiadasz nad cherubami, zabłyśnij,

^80:3 przed Efraimem, Beniaminem i Manassesem! Wzbudź Twą potęgę i przyjdź nam na pomoc!

^80:4 O Boże, odnów nas i okaż Twe pogodne oblicze, abyśmy doznali zbawienia.

^80:5 Panie, Boże Zastępów, jak długo gniewać się będziesz, choć lud Twój się modli?

^80:6 Nakarmiłeś go chlebem płaczu i obficie napoiłeś go łzami.

^80:7 Zrobiłeś z nas powód zwady dla naszych sąsiadów, a wrogowie nasi z nas szydzą.

^80:8 Boże Zastępów, odnów nas i okaż Twe pogodne oblicze, abyśmy doznali zbawienia.

^80:9 Wyrwałeś winorośl z Egiptu, wygnałeś pogan, a ją zasadziłeś.

^80:10 Grunt dla niej przygotowałeś, a ona zapuściła korzenie i napełniła ziemię.

^80:11 Góry okryły się jej cieniem, a cedry Boże jej gałęźmi.

^80:12 Swe latorośle rozpostarła aż do Morza, a swoje pędy aż do Rzeki.

^80:13 Dlaczego jej mury zburzyłeś, tak że zrywa z niej [grona] każdy, kto przechodzi drogą,

^80:14 że ją niszczy dzik leśny, a polne zwierzęta obgryzają?

^80:15 Powróć, o Boże Zastępów! Wejrzyj z nieba, zobacz i nawiedź tę winorośl;

^80:16 i chroń tę, którą zasadziła Twa prawica, ‹latorośl, którą umocniłeś dla siebie›.

^80:17 Ci, którzy ją spalili ogniem i wycięli, niech zginą od grozy Twojego oblicza!

^80:18 Niech ręka Twoja będzie nad mężem Twej prawicy, nad synem człowieczym, któregoś utwierdził dla siebie.

^80:19 Nie odstąpimy już więcej od Ciebie; zachowaj nas przy życiu, byśmy wzywali Twojego imienia.

^80:20 Panie, Boże Zastępów, odnów nas i ukaż Twe pogodne oblicze, abyśmy doznali zbawienia.

^81:1 Kierownikowi chóru. Na melodię z Gat. Asafowy.

^81:2 Radośnie śpiewajcie Bogu, naszej Mocy, wykrzykujcie Bogu Jakuba!

^81:3 Zacznijcie śpiew i w bęben uderzcie, w harfę słodko dźwięczącą i lirę!

^81:4 Dmijcie w róg na nowiu, podczas pełni, w nasz dzień uroczysty!

^81:5 Bo to jest ustawa w Izraelu, przykazanie Boga Jakubowego.

^81:6 To prawo ustanowił On dla Józefa, gdy wyruszył on z ziemi egipskiej. Słyszę język nieznany:

^81:7 Uwolniłem od brzemienia jego barki: jego ręce porzuciły kosze.

^81:8 W ucisku wołałeś, a Ja cię ratowałem, odpowiedziałem ci z grzmiącej chmury, doświadczyłem cię przy wodach Meriba.

^81:9 Słuchaj, mój ludu, chcę cię napomnieć: obyś posłuchał Mnie, Izraelu!

^81:10 Nie będzie u ciebie boga obcego, cudzemu bogu nie będziesz oddawał pokłonu.

^81:11 Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej; otwórz szeroko usta, abym je napełnił.

^81:12 Lecz mój lud nie posłuchał mego głosu: Izrael nie był Mi posłuszny.

^81:13 Pozostawiłem ich przeto twardości ich serca: niech postępują według swych zamysłów!

^81:14 Gdyby mój lud Mnie posłuchał, a Izrael kroczył moimi drogami:

^81:15 natychmiast zgniótłbym ich wrogów i obróciłbym rękę na ich przeciwników.

^81:16 Nienawidzący Pana schlebialiby Jemu, a czas ich [kary] trwałby na wieki.

^81:17 Jego zaś bym karmił tłuszczem pszenicy i sycił miodem z opoki.

^82:1 Psalm. Asafowy. Bóg powstaje w zgromadzeniu bogów, pośrodku bogów sąd odbywa:

^82:2 Dokądże będziecie sądzić niegodziwie i trzymać stronę występnych?

^82:3 Ujmijcie się za sierotą i uciśnionym, wymierzcie sprawiedliwość nieszczęśliwemu i ubogiemu!

^82:4 Uwolnijcie uciśnionego i nędzarza, wyrwijcie go z ręki występnych!

^82:5 Lecz oni nie pojmują i nie rozumieją, błąkają się w ciemnościach: cała ziemia chwieje się w posadach.

^82:6 Ja rzekłem: Jesteście bogami i wszyscy - synami Najwyższego.

^82:7 Lecz wy pomrzecie jak ludzie, jak jeden mąż, książęta, poupadacie.

^82:8 O Boże, powstań, odbądź sąd nad ziemią, bo wszelkie narody są Twoją własnością.

^83:1 Pieśń. Psalm. Asafowy.

^83:2 O Boże, nie trwaj w milczeniu, nie milcz i nie spoczywaj, Boże!

^83:3 Bo oto burzą się Twoi wrogowie i podnoszą głowę ci, którzy Cię nienawidzą.

^83:4 Knują spisek przeciwko Twojemu ludowi, zmawiają się przeciw tym, których strzeżesz.

^83:5 Pójdźcie - mówią - wytraćmy ich spośród narodów, by więcej nie wspominano imienia Izraela.

^83:6 Zaiste, zmawiają się jednomyślnie i przeciw Tobie zawierają przymierze:

^83:7 Namioty Edomu z Izmaelitami, Moab i Hagryci,

^83:8 Gebal, Ammon i Amalek, kraj Filistynów i mieszkańcy Tyru.

^83:9 Także Asyryjczycy połączyli się z nimi, dla synów Lota stali się ramieniem.

^83:10 Uczyń im jak Madianitom i Siserze, jak Jabinowi nad potokiem Kiszon,

^83:11 którzy polegli pod Endor, stali się nawozem dla ziemi.

^83:12 Z ich książętami postąp jak z Orebem, jak z Zeebem, z Zebachem i z Salmunną, z wszystkimi ich przywódcami,

^83:13 którzy mówili: Zagarnijmy dla siebie kraj Boga!

^83:14 O Boże mój, uczyń ich podobnymi do źdźbeł ostu, do plew gnanych wichurą.

^83:15 Jak ogień pożera lasy, jak pożoga wypala góry,

^83:16 tak ich ścigaj Twoją nawałnicą i burzą Twoją wpraw ich w zamieszanie!

^83:17 Okryj hańbą ich oblicze, aby szukali imienia Twego, Panie!

^83:18 Niech wstyd i trwoga ogarną ich na zawsze, niech będą pohańbieni i zginą!

^83:19 Niechaj poznają Ciebie i wiedzą, że tylko Ty, który sam jeden masz Jahwe na imię, jesteś Najwyższy nad całą ziemią.

^84:1 Kierownikowi chóru. Na wzór z Gat. Synów Koracha. Psalm.

^84:2 Jak miłe są przybytki Twoje, Panie Zastępów!

^84:3 Dusza moja pragnie i tęskni do przedsieni Pańskich. Moje serce i ciało radośnie wołają do Boga żywego.

^84:4 Nawet wróbel dom sobie znajduje i jaskółka gniazdo, gdzie złoży swe pisklęta: przy Twoich ołtarzach, Panie Zastępów, mój Królu i mój Boże!

^84:5 Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie, nieustannie Cię wychwalają.

^84:6 Szczęśliwi, których moc jest w Tobie, którzy zachowują ufność w swym sercu.

^84:7 Przechodząc doliną Baka, przemieniają ją w źródło, a wczesny deszcz błogosławieństwem ją okryje.

^84:8 Z mocy w moc wzrastać będą: Boga ‹nad bogami› ujrzą na Syjonie.

^84:9 Panie Zastępów, usłysz moją modlitwę; nakłoń ucha, Boże Jakuba!

^84:10 Spojrzyj, Puklerzu nasz, Boże, i wejrzyj na oblicze Twego Pomazańca!

^84:11 Zaiste jeden dzień w przybytkach Twoich lepszy jest niż innych tysiące; wolę stać w progu domu mojego Boga, niż mieszkać w namiotach grzeszników.

^84:12 Bo Pan Bóg jest słońcem i tarczą: Pan hojnie darzy łaską i chwałą, nie odmawia dobrodziejstw postępującym nienagannie.

^84:13 Panie Zastępów, szczęśliwy człowiek, który ufa Tobie!

^85:1 Kierownikowi chóru. Synów Koracha. Psalm.

^85:2 Łaskawym się okazałeś, Panie, dla Twej ziemi; odmieniłeś los Jakuba,

^85:3 odpuściłeś winę Twojemu ludowi; zakryłeś wszystkie ich grzechy.

^85:4 Powściągnąłeś całe zagniewanie Twoje, zaniechałeś zapalczywości Twojego gniewu.

^85:5 Odnów nas, Boże, nasz Zbawco, i zaniechaj Twego oburzenia na nas!

^85:6 Czyż będziesz na nas gniewał się na wieki, czy gniew Twój rozciągniesz na wszystkie pokolenia?

^85:7 Czyż to nie Ty przywrócisz nam życie, aby Twój lud weselił się w Tobie?

^85:8 Okaż nam, Panie, swoją łaskawość i daj nam swoje zbawienie!

^85:9 Chciałbym słuchać tego, co mówi Pan Bóg: oto ogłasza pokój ludowi swemu i świętym swoim; niech się nie stają znów nierozsądni.

^85:10 Zaiste, bliskie jest Jego zbawienie dla tych, którzy się Go boją, tak iż chwała zamieszka w naszej ziemi.

^85:11 Łaskawość i wierność spotkają się z sobą, ucałują się sprawiedliwość i pokój.

^85:12 Wierność z ziemi wyrośnie, a sprawiedliwość wychyli się z nieba.

^85:13 Pan sam obdarzy szczęściem a nasza ziemia wyda swój owoc.

^85:14 Sprawiedliwość pójdzie przed Nim, po śladach Jego kroków - zbawienie.