^78:8 A niech nie będą jak ich ojcowie, pokoleniem opornym, buntowniczym, pokoleniem o chwiejnym usposobieniu, którego duch nie dochowuje Bogu wierności.

^78:9 Synowie Efraima, uzbrojeni w łuki, w dniu bitwy poszli w rozsypkę.

^78:10 Nie zachowali przymierza z Bogiem i nie chcieli postępować według Jego Prawa.

^78:11 Zapomnieli o Jego dziełach i o cudach, które im ukazał.

^78:12 Uczynił cuda przed ich ojcami w ziemi egipskiej na polu Soanu.

^78:13 Rozdzielił morze, a ich przeprowadził i wody ustawił jak groblę.

^78:14 Przez dzień ich prowadził obłokiem, a przez całą noc blaskiem ognia.

^78:15 Rozłupał skały w pustyni i jak wielką otchłanią obficie ich napoił.

^78:16 Wydobył ze skały strumienie, i wylał wodę jak rzekę.

^78:17 Lecz nadal grzeszyli przeciw Niemu, obrażali Najwyższego w kraju suchym.

^78:18 Wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając strawy dla swego pożądania.

^78:19 Mówili przeciw Bogu, rzekli: Czyż Bóg potrafi nakryć stół w pustyni?

^78:20 Oto w skałę uderzył, popłynęły wody i wytrysnęły strumienie: Czy także potrafi dać chleba albo ludowi swemu przygotować mięso?

^78:21 Toteż gdy Pan usłyszał, zapalił się gniewem, i ogień rozgorzał przeciw Jakubowi, ‹i gniew jeszcze powstał przeciw Izraelowi›,

^78:22 że nie uwierzyli w Boga i nie zaufali Jego pomocy.

^78:23 Potem z góry wydał rozkaz chmurom i bramy nieba otworzył,

^78:24 i spuścił jak deszcz mannę do jedzenia: dał im zboże z nieba.

^78:25 Człowiek chleb mocarzy spożywał - żywności zesłał im do syta.

^78:26 Wzbudził na niebie wicher od wschodu i mocą swą przywiódł wiatr południowy.

^78:27 I zesłał na nich mięso, jak kurzawę, i ptaki skrzydlate, jak morski piasek.

^78:28 Sprawił, że pospadały na ich obóz dokoła ich namiotów.

^78:29 Jedli więc i nasycili się w pełni, i zaspokoił ich pożądanie.

^78:30 Jeszcze nie zaspokoili swego pożądania i pokarm był jeszcze w ich ustach,

^78:31 gdy się rozżarzył przeciw nim gniew Boży: zabił ich dostojników, a młodzieńców Izraela powalił.

^78:32 Jednakże nadal grzeszyli i nie wierzyli Jego cudom.

^78:33 Szybko ich dni zakończył i lata ich nagłą zatratą.

^78:34 Gdy ich zabijał, szukali Go, nawracali się i znów szukali Boga.

^78:35 I przypominali sobie, że Bóg jest dla nich skałą, że Bóg Najwyższy ich zbawicielem.

^78:36 Lecz oszukiwali Go swymi ustami i kłamali Mu swoim językiem.

^78:37 Ich serce nie trwało przy Nim, w przymierzu z Nim nie byli stali.

^78:38 On jednak litując się odpuszczał winę, a nie wytracał, i często odwracał swój gniew, i nie pobudzał całej swej zapalczywości.

^78:39 Przypominał sobie, że są tylko ciałem i tchnieniem, które odchodzi, a nie wraca.

^78:40 Ileż razy drażnili Go na pustyni i zasmucali Go na pustkowiu!

^78:41 I ponownie Boga wystawiali na próbę, gniewali Świętego Izraela.

^78:42 Nie pamiętali Jego ręki - dnia, w którym ich wybawił od ciemiężyciela,

^78:43 kiedy czynił w Egipcie swe znaki i swoje cuda na polu Soanu,

^78:44 i rzeki ich w krew zamienił, i ich strumienie, aby pić nie mogli.

^78:45 Nasłał na nich muchy, które ich kąsały, i zgubne dla nich żaby.

^78:46 Ich zbiory wydał owadom, a owoc ich pracy szarańczy.

^78:47 Poraził gradem ich winnice, a szronem ich sykomory.

^78:48 Ich bydło wydał na pastwę zarazy, a na pastwę choroby ich trzody.

^78:49 Zesłał na nich żar swojego gniewu: oburzenie, zapalczywość i udrękę - orszak zwiastunów klęski.

^78:50 Otworzył drogę dla swego gniewu: nie zachował ich od śmierci, ich życie wydał zarazie.

^78:51 I poraził w Egipcie wszystko pierworodne, pierwsze ich płody w namiotach Chama.

^78:52 A swój lud wyprowadził jak owce i powiódł w pustyni jak trzodę.

^78:53 Wiódł ich bezpiecznie, tak że się nie bali, a ich wrogów przykryło morze.

^78:54 Wprowadził ich do swej ziemi świętej, do gór, które nabyła Jego prawica;

^78:55 i wygnał przed nimi narody, a im losem wyznaczył dziedzictwo i w namiotach tamtych osadził szczepy Izraela.

^78:56 Ale wystawiali na próbę i drażnili Boga Najwyższego, i Jego przykazań nie strzegli.

^78:57 Odstępowali zdradziecko, jak ich ojcowie, byli zmienni, jak łuk zawodny.

^78:58 Pobudzali Go do gniewu przez swoje wyżyny i wzniecali Jego zazdrość swoimi rzeźbami.

^78:59 Bóg usłyszał i zapłonął gniewem, i zupełnie odrzucił Izraela.

^78:60 I porzucił mieszkanie w Szilo, przybytek, gdzie mieszkał wśród ludzi.

^78:61 I oddał swoją moc w niewolę, a swą chwałę w ręce nieprzyjaciół.

^78:62 I wydał pod miecz swój naród, i rozjątrzył się na swoje dziedzictwo.

^78:63 Młodzieńców ich pochłonął ogień, a nad ich pannami nie śpiewano pieśni weselnych.

^78:64 Ich kapłani poginęli od miecza, a ich wdowy nie mogły lamentować.

^78:65 Lecz Pan się ocknął jak ze snu, jak wojownik winem zmożony.

^78:66 I poraził od tyłu swych nieprzyjaciół: wieczystą sromotą ich okrył.

^78:67 Odrzucił namiot Józefa i nie wybrał szczepu Efraima,

^78:68 lecz wybrał pokolenie Judy, górę Syjon, którą umiłował.

^78:69 I wzniósł swoją świątynię, jak wysokie niebo, jak ziemię, którą ugruntował na wieki.

^78:70 Wybrał swego sługę Dawida i wziął go od owczych zagród:

^78:71 powołał go, gdy chodził za karmiącymi [owcami], by pasł Jakuba, lud Jego, i Izraela, Jego dziedzictwo.

^78:72 On ich pasł w prawości swego serca i roztropnie prowadził swoimi rękoma.