^49:15 Do Szeolu są gnani jak owce, pasie ich śmierć, zejdą prosto do grobu, serca prawych zapanują nad nimi, rano zniknie ich postać, Szeol ich mieszkaniem.

^49:16 Lecz Bóg wyzwoli moją duszę z mocy Szeolu, bo mię zabierze.

^49:17 Nie obawiaj się, jeśli ktoś się wzbogaci, jeżeli wzrośnie zamożność jego domu:

^49:18 bo kiedy umrze, nic z sobą nie weźmie, a jego zamożność nie pójdzie za nim.

^49:19 I chociaż w życiu sobie pochlebia: Będą cię sławić, że dobrześ się urządził,

^49:20 musi iść do pokolenia swych przodków, do tych, co na wieki nie zobaczą światła.

^49:21 Człowiek, co w dostatku żyje, ale się nie zastanawia, przyrównany jest do bydląt, które giną.

^50:1 Psalm. Asafowy. Przemówił Pan, Bóg nad bogami, i zawezwał ziemię od wschodu do zachodu słońca.

^50:2 Bóg zajaśniał z Syjonu, korony piękności.

^50:3 Bóg nasz przybył i nie milczy: przed Nim ogień trawiący, wokół Niego szaleje nawałnica.

^50:4 Wzywa On z góry niebo i ziemię, by lud swój sądzić.

^50:5 Zgromadźcie Mi moich umiłowanych, którzy zawarli ze Mną przymierze przez ofiarę.

^50:6 Niebiosa zwiastują Jego sprawiedliwość, albowiem sam Bóg jest sędzią.

^50:7 Posłuchaj, mój ludu, chcę przemawiać i świadczyć przeciw tobie, Izraelu: Ja jestem Bogiem, Bogiem twoim.

^50:8 Nie oskarżam cię o twe ofiary, bo twoje całopalenia zawsze są przede Mną.

^50:9 Nie chcę przyjmować cielca z twego domu ni kozłów ze stad twoich,

^50:10 bo do Mnie należy cała zwierzyna po lasach, tysiąc zwierząt na moich górach.

^50:11 Znam całe ptactwo powietrzne, i do Mnie należy to, co się porusza na polu.

^50:12 Gdybym był głodny, nie musiałbym tobie mówić, bo mój jest świat i to, co go napełnia.

^50:13 Czy będę jadł mięso cielców albo pił krew kozłów?

^50:14 Złóż Bogu ofiarę dziękczynną i wypełnij swe śluby złożone Najwyższemu,

^50:15 wtedy wzywaj Mnie w dniu utrapienia: Ja cię uwolnię, a ty Mnie uwielbisz.

^50:16 A do grzesznika Bóg mówi: Czemu wyliczasz moje przykazania i masz na ustach moje przymierze

^50:17 ty, co nienawidzisz karności i moje słowa rzuciłeś za siebie?

^50:18 Ty widząc złodzieja, razem z nim biegniesz i trzymasz z cudzołożnikami.

^50:19 W złym celu otwierasz usta, a język twój knuje podstępy.

^50:20 Zasiadłszy, przemawiasz przeciw swemu bratu, znieważasz syna swojej matki.

^50:21 Ty to czynisz, a Ja mam milczeć? Czy myślisz, że jestem podobny do ciebie? Skarcę ciebie i postawię ci to przed oczy.

^50:22 Zrozumcie to wy, co zapominacie o Bogu, bym nie porwał, a nie byłoby komu zbawić.

^50:23 Kto składa Mi ofiarę dziękczynną, ten Mi cześć oddaje, a postępującym bez skazy ukażę Boże zbawienie.

^51:1 Kierownikowi chóru. Psalm. Dawida,

^51:2 gdy przybył do niego prorok Natan po jego grzechu z Batszebą.

^51:3 Zmiłuj się nade mną, Boże, w swojej łaskawości, w ogromie swego miłosierdzia wymaż moją nieprawość!

^51:4 Obmyj mnie zupełnie z mojej winy i oczyść mnie z grzechu mojego!

^51:5 Uznaję bowiem moją nieprawość, a grzech mój jest zawsze przede mną.

^51:6 Tylko przeciw Tobie zgrzeszyłem i uczyniłem, co złe jest przed Tobą, tak że się okazujesz sprawiedliwym w swym wyroku i prawym w swoim osądzie.

^51:7 Oto zrodzony jestem w przewinieniu i w grzechu poczęła mnie matka.

^51:8 Oto Ty masz upodobanie w ukrytej prawdzie, naucz mnie tajników mądrości.

^51:9 Pokrop mnie hizopem, a stanę się czysty, obmyj mnie, a nad śnieg wybieleję.

^51:10 Spraw, bym usłyszał radość i wesele: niech się radują kości, któreś skruszył!

^51:11 Odwróć oblicze swe od moich grzechów i wymaż wszystkie moje przewinienia!

^51:12 Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste i odnów w mojej piersi ducha niezwyciężonego!

^51:13 Nie odrzucaj mnie od swego oblicza i nie odbieraj mi świętego ducha swego!

^51:14 Przywróć mi radość z Twojego zbawienia i wzmocnij mnie duchem ochoczym!

^51:15 Chcę nieprawych nauczyć dróg Twoich i nawrócą się do Ciebie grzesznicy.

^51:16 Od krwi uwolnij mnie, Boże, mój Zbawco: niech mój język sławi Twoją sprawiedliwość!

^51:17 Otwórz moje wargi, Panie, a usta moje będą głosić Twoją chwałę.

^51:18 Ty się bowiem nie radujesz ofiarą i nie chcesz całopaleń, choćbym je dawał.

^51:19 Moją ofiarą, Boże, duch skruszony, nie gardzisz, Boże, sercem pokornym i skruszonym.

^51:20 Panie, okaż Syjonowi łaskę w Twej dobroci: odbuduj mury Jeruzalem!

^51:21 Wtedy będą Ci się podobać prawe ofiary, dary i całopalenia, wtedy będą składać cielce na Twoim ołtarzu.

^52:1 Kierownikowi chóru. Pieśń pouczająca. Dawidowa.

^52:2 Gdy Edomita Doeg przybył i zawiadomił Saula w słowach: Dawid wszedł do domu Achimeleka.

^52:3 Dlaczego złością się chełpisz, przemożny niegodziwcze? Przez cały dzień

^52:4 zamyślasz zgubę, twój język jest jak ostra brzytwa, sprawco podstępu.

^52:5 Miłujesz bardziej zło niż dobro, bardziej kłamstwo niż mowę sprawiedliwą.

^52:6 Miłujesz wszelkie zgubne mowy, podstępny języku!

^52:7 Dlatego zniszczy cię Bóg na wieki, pochwyci cię i usunie z twego namiotu, wyrwie cię z ziemi żyjących.

^52:8 Ujrzą sprawiedliwi i ulękną się, a będą śmiali się z niego:

^52:9 Oto człowiek, który nie uczynił Boga swoją warownią. ale zaufał mnóstwu swych bogactw, a w siłę wzrósł przez swoje zbrodnie.

^52:10 Ja zaś jak oliwka, co kwitnie w domu Bożym, zaufam na wieki łaskawości Boga.

^52:11 Chcę Cię wysławiać na wieki za to, coś uczynił, i polegać na Twoim imieniu, bo jest dobre dla ludzi Tobie oddanych.

^53:1 Kierownikowi chóru. Na melodię: Machalat. Pieśń pouczająca. Dawidowa.

^53:2 Mówi głupi w swoim sercu: Nie ma Boga. Oni są zepsuci, ohydne rzeczy popełniają, nie ma takiego, co dobrze czyni.

^53:3 Bóg spogląda z nieba na synów ludzkich, badając, czy jest wśród nich rozumny, który by szukał Boga.

^53:4 Wszyscy razem zbłądzili, stali się nikczemni, takiego, co dobrze czyni, nie ma ni jednego.

^53:5 Czy się nie opamiętają ci, którzy czynią nieprawość, co lud mój pożerają, jak gdyby chleb jedli, a nie wzywają Boga?

^53:6 Tam zadrżeli ze strachu, gdzie strachu nie było, albowiem Bóg rozproszył kości tych, co cię oblegli; doznali wstydu, bo Bóg ich odrzucił.

^53:7 Kto przyniesie z Syjonu zbawienie Izraelowi? Gdy Bóg odmieni los swego narodu, Jakub się uraduje, Izrael się ucieszy.

^54:1 Kierownikowi chóru. Na instrumenty strunowe. Pieśń pouczająca. Dawidowa.

^54:2 Gdy Zifejczycy przybyli do Saula, mówiąc: Oto Dawid u nas się ukrywa.

^54:3 Boże, zbaw mnie, w imię swoje, swoją mocą broń mojej sprawy!

^54:4 Boże, słuchaj mojej modlitwy, nakłoń ucha na słowa ust moich!

^54:5 Bo powstają przeciwko mnie pyszni, a gwałtownicy czyhają na moje życie; nie mają Boga przed swymi oczyma.

^54:6 Oto Bóg mi dopomaga, Pan podtrzymuje me życie.

^54:7 Niechaj zło spadnie na moich przeciwników i przez wzgląd na Twą wierność zniwecz ich!

^54:8 Będę Ci chętnie składać ofiarę, sławić Twe imię, bo ono jest dobre,

^54:9 bo wybawi mię z wszelkiej udręki, a moje oko ogląda hańbę moich wrogów.

^55:1 Kierownikowi chóru. Na instrumenty strunowe. Pieśń pouczająca. Dawidowa.

^55:2 Boże, nakłoń ucha na moją modlitwę i nie odwracaj się od mojej prośby,

^55:3 zwróć się ku mnie i wysłuchaj mnie! Szamocę się w moim ucisku, jęczę

^55:4 pod wpływem głosu nieprzyjaciela, pod wpływem wołania grzesznika, bo sprowadzają na mnie niedolę i napastują mnie w gniewie.

^55:5 Drży we mnie moje serce i ogarnia mnie lęk śmiertelny.

^55:6 Przychodzą na mnie strach i drżenie i przerażenie mną owłada.

^55:7 I mówię sobie: gdybym miał skrzydła jak gołąb, to bym uleciał i spoczął -

^55:8 oto bym uszedł daleko, zamieszkał na pustyni.

^55:9 Prędko bym wyszukał sobie schronienie od szalejącej wichury, od burzy.

^55:10 O Panie, rozprosz, rozdziel ich języki; bo widzę przemoc i niezgodę w mieście.

^55:11 Obchodzą je w ciągu dnia i nocy po jego murach, a złość i ucisk są w pośrodku niego.

^55:12 Pośrodku niego jest zagłada, a z jego placu nie znika krzywda i podstęp.

^55:13 Gdybyż to lżył mnie nieprzyjaciel, z pewnością bym to znosił; gdybyż przeciw mnie powstawał ten, który mnie nienawidzi, ukryłbym się przed nim.

^55:14 Lecz jesteś nim ty, równy ze mną, przyjaciel mój zaufany,

^55:15 z którym żyłem w słodkiej zażyłości, chodziliśmy po domu Bożym w orszaku świątecznym.

^55:16 Niechaj śmierć na nich spadnie, niechaj żywcem zstąpią do Szeolu, bo w ich mieszkaniach jest wśród nich nikczemność!

^55:17 A ja wołam do Boga i Pan mnie ocali.

^55:18 Wieczorem, rano i w południe narzekam i jęczę, a głosu mego [On] wysłucha.

^55:19 Ześle pokój - uratuje moje życie od tych, co na mnie nastają: bo wielu mam przeciwników.

^55:20 Usłyszy Bóg i poniży ich Ten, który zasiada na tronie od początku, bo nie ma dla nich opamiętania i nie boją się Boga.

^55:21 [Każdy] podnosi ręce na domowników, umowę swoją łamie.

^55:22 Jego twarz jest gładsza niż masło, lecz serce gotowe do walki. Jego mowy łagodniejsze niż olej, lecz są to obnażone miecze.

^55:23 Zrzuć swą troskę na Pana, a On cię podtrzyma; nie dopuści nigdy, by miał się zachwiać sprawiedliwy.

^55:24 Ty, o Boże, ich wtrącisz do studni zatracenia; mężowie krwawi, podstępni nie dożyją połowy dni swoich, ja zaś nadzieję pokładam w Tobie.