Псалом 43
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
- 117
- 118
- 119
- 120
- 121
- 122
- 123
- 124
- 125
- 126
- 127
- 128
- 129
- 130
- 131
- 132
- 133
- 134
- 135
- 136
- 137
- 138
- 139
- 140
- 141
- 142
- 143
- 144
- 145
- 146
- 147
- 148
- 149
- 150
- 151
Толкования
Толкования главы
43:4
см.:Втор.33:29;
43:5
43:8
43:9
43:11
43:12
43:15
43:16
43:17
43:19
43:20
43:21
43:24
см.:Мф.8:24-25;
43:27
Белорусский
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Рус. (Юнгеров)
- Рус. (Бируковы)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Belarusian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- English (NKJV)
- English (KJV)
- English (NRSV)
- Estonian
- Finnish (1992)
- French (LSG)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (NT Byz)
- Greek (TGV)
- Greek (LXX, Rahlfs)
- Hebrew
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
У канец, сынам Карэевым, для настаўлення, псалом.
Божа, вушамі сваімі чулі мы і айцы нашы абвясцілі нам пра справу, якую здзейсніў Ты ў дні іх, у дні даўнія.
Рука Твая знішчыла плямёны, а іх, айцоў нашых, насадзіў Ты; перамог Ты народы і выгнаў іх.
Бо не мячом сваім айцы нашы здабылí зямлю, і не сіла іх уратавала іх, а дзясніца Твая, і сіла Твая, і святло аблічча Твайго, таму што Ты быў прыхільны да іх.
Ты Сам — Цар мой і Бог мой, Ты даеш спасенне Іакаву.
З Табою мы паразім, як рага́мі, ворагаў нашых і з імем Тваім знішчым тых, хто паўстае супраць нас.
Бо не на лук мой я спадзяюся, і меч мой не ўратуе мяне;
таму што Ты ўратаваў нас ад прыгнятальнікаў нашых і пасароміў тых, хто ненавідзіць нас.
Будзем усхваляць Бога кожны дзень і праслаўляць імя Тваё вечна.
Але цяпер Ты адкінуў і пасароміў нас, і не выходзіш Ты, Божа, з воінствам нашым;
Ты змусіў нас уцякаць ад ворагаў нашых, і ненавіснікі нашы сілай забіралі ўсё сабе;
Ты аддаў нас, як авечак, на з’ядзенне і паміж народаў рассеяў нас;
Ты аддаў народ Твой за бясцэнак, і не многа засталося нас, якія ўсклікаюць да Цябе.
Ты пакінуў нас на глумленне суседзям нашым, на пагарду і знявагі — тым, што жывуць вакол нас;
Ты зрабіў нас прытчаю сярод язычнікаў, ківаюць на нас галавою народы.
Кожны дзень ганьба мая перада мною, і сорам аблічча майго пакрыў мяне
ад голасу крыўдзіцеля і паклёпніка, ад аблічча ворага і прыгнятальніка.
Усё гэта спасцігла нас, але мы не забылі Цябе і не парушылі запавету Твайго;
і не аддалілася сэрца наша, хоць і ўхіліў Ты сцяжыны нашы ад шля́ху Твайго.
Бо Ты ўпакорыў нас на месцы пакут, і пакрыў нас цень смяротны.
Калі б забылі мы імя́ Бога нашага і калі б узнялí рукі нашы да бога чужога,
то хіба́ не спагнаў бы за гэта Бог? Бо Ён ведае таямніцу сэрца.
Але за Цябе нас аддаюць на смерць кожны дзень, лíчаць нас аве́чкамі, прызна́чанымі на зарэ́з.
Паўстань, чаму Ты спіш, Госпадзі? Устань і не адкінь нас да канца.
Чаму адварочваеш Ты аблічча Тваё, забываеш беднасць нашу і прыгне́чанасць нашу?
Бо скінута ў пыл душа наша, і да зямлі прыціснута цела наша.
Устань, Госпадзі, памажы нам і выратуй нас дзеля імя Твайго!
