Азбука веры » Біблія » Псалтыр » Псалом 6

Псалом 6

Толкования

Толкования главы

6:1

6:2

см.:Пс.37:2;Иер.10:24;

6:3

6:4

6:5

6:6

см.:Пс.29:10;

6:7

6:8

см.:Иов.17:7;

6:9

см.:Пс.118:115;Мф.7:23;

6:10

6:11

см.:Пс.34:4;

Псалом 15

15:1

15:2

15:3

см.:Ин.11:5;

15:4

см.:Ис.1:11;

15:5

см.:Плач.3:24;

15:6

15:7

15:8

см.:Деян.2:25;

15:9

15:10

см.:Деян.13:35;

15:11

см.:Деян.2:28;

Псалом 24

24:0

24:1

см.:Пс.85:4;

24:2

24:3

см.:Пс.21:6;

24:4

см.:Пс.26:11;

24:5

24:6

см.:Пс.102:17;Иер.33:11;

24:7

см.:Иов.13:26;

24:8

см.:Втор.32:4;

24:9

24:10

см.:Ос.14:10;Дан.4:34;

24:11

см.:Пс.78:9;

24:12

24:13

см.:Ис.60:21;

24:14

см.:Втор.29:29;Лк.8:10;

24:15

см.:Иов.16:20;Пс.120:1;

24:16

24:17

см.:2Цар.22:7;Плач.1:20;

24:18

24:19

см.:Ин.15:25;

24:20

24:21

24:22

Белорусский

Языки

У канец, у песнях, на васьміструнных, псалом Давіда.

Госпадзі, у ярасці Тваёй не выкрыва́й мяне, і ў гневе Тваім не кара́й мяне.

Памілуй мяне, Госпадзі, бо я не́мачны; ацалі мяне, Госпадзі, бо затрэ́сліся косці мае,

і душа мая моцна ўстрывожана. А Ты, Госпадзі, да якой пары́ не дапаможаш?

Павярніся да мяне, Госпадзі, збаў душу́ маю́, спасі мяне па міласці Тваёй,

бо ніхто з мёртвых не ўспамінае пра Цябе; і ў пекле хто́ будзе вызнава́ць Цябе?

Знямог я ў стогнах маіх, буду араша́ць пла́чам кожную ноч ложа маё, слязьмі маімі пасцель маю́ намачу́.

Памуцілася ад гора вока маё, знясілеў я сярод ворагаў маіх.

Адыдзíце ад мяне ўсе, хто чы́ніць беззаконне, бо пачуў Гасподзь голас пла́чу майго,

пачуў Гасподзь мале́нне маё; Гасподзь малітву маю прыня́ў.

Няхай пасаромлены і перапалоханы будуць усе ворагі мае́, няхай кінуцца назад і пасаро́меюцца адразу ж.

Напісанае на стаўпе Давідам. Захава́й мяне, Госпадзі, бо на Цябе я спадзяюся.

Я сказаў Госпаду: “Ты Гасподзь мой, Ты не маеш патрэбы ў дабротах маіх”.

Святы́м, якія на зямлí Яго, дзіўна адкры́ў Ён усе жада́нні Свае сярод іх.

Памножыліся немачы іх, а потым хутка мінулі. Я не збяру сходаў іх для праліцця́ крыві, і не згада́ю імёнаў іх вуснамі маімі.

Гасподзь — доля спадчыны маёй і чашы маёй. Ты вяртаеш мне спадчыну маю́.

Межы пакладзены для мяне ў найлепшых мясцінах, бо спадчына мая — найлепшая для мяне.

Буду благаслаўляць Госпада, Які на розум наставіў мяне; нават і ўначы вучыла мяне гэтаму ўнутранасць мая.

Я ба́чыў Го́спада перад сабою заўсёды, бо Ён правару́ч мяне, каб я не пахісну́ўся.

Таму ўзвесялілася сэрца маё і ўзрадаваўся язык мой, а таксама і плоць мая атрымае спакой у надзеі,

што Ты не пакінеш душы́ маёй ў пекле і не дасі праведніку Твайму ўбачыць тленне.

Ты паказаў мне шляхі жыцця, Ты напоўніш мяне радасцю перад абліччам Тваім, асалода ў руцэ Тваёй назаўжды.

Псалом Давіда

Да Цябе, Госпадзі, я ўзнёс душу́ маю. Божа мой!

На Цябе я спадзяю́ся, каб не быць пасаромленым навек, каб не пасмяяліся з мяне ворагі мае.

Бо ўсе тыя, хто спадзяе́цца Цябе, не будуць пасаромлены; няхай пасаромлены будуць тыя, хто чы́ніць беззаконні марна.5

Шляхі Твае, Госпадзі, пакажы мне і сцяжы́нам Тваім навучы мяне.

Настаў мяне на ісціну Тваю і навучы мяне, бо Ты Бог, Спасіцель мой, і на Цябе я спадзяваўся кожны дзень.

Успомні шчодрасці Твае, Госпадзі, і міласці Твае, бо яны адвечныя.

Грахоў юнацтва майго і няведання майго не памінай; па міласці Тваёй памяні мяне, па добрасці Тваёй, Госпадзі.

Добры і справядлівы Гасподзь, таму ўкажа Ён закон тым, што саграшаюць на сваім шляху.

Наставіць Ён лагодных на шлях праўды, наву́чыць лагодных шляхам Сваім.

Усе шляхі Гасподнія — міласць і ісціна для тых, што шукаюць запавету Яго і сведчанняў Яго.

Дзеля імя Твайго, Госпадзі, ачысці грэх мой, бо вялікі ён.

Хто той чалавек, што баіцца Госпада? Яму ўкажа Ён закон на шляху, што абраў.

Душа яго ў дабры жыць будзе, і патомства яго атрымае ў спадчыну зямлю.

Гасподзь — сіла тых, хто баіцца Яго, і запавет Свой Ён адкрые ім.

Вочы мае́ заўжды да Госпада, бо Ён вызваліць з пасткі ногі мае́.

Спаглянь на мяне і памілуй мяне, бо адзінокі і ўбогі я.

Бе́ды сэрца майго памножыліся, з пакут маіх выбаві мяне.

Паглядзі на пакору маю́ і знямо́гу маю́, і прабач усе грахі мае́.

Паглядзі на ворагаў маіх, як многа стала іх і як нянавісцю няправеднай яны ўзненавідзелі мяне.

Захавай душу маю́ і збаў мяне, каб не быў я пасаромлены, што спадзяваўся на Цябе.

Незласлівыя і праведныя прыхіну́ліся да мяне, бо я спадзяваўся на Цябе, Госпадзі.

Збаў, Божа, Ізраіль ад усіх бед яго.