Азбука веры » Biblia » Księga Psalmów » Псалом 138

Псалом 138

Толкования

Толкования главы

138:1

см.:Притч.24:12;Ин.21:17;

138:2

см.:2Цар.7:20;Иер.12:3;Втор.31:21;

138:3

см.:Пс.118:168;

138:4

138:5

138:6

138:7

см.:Прем.1:7;

138:8

см.:Ам.9:2;

138:9

см.:Пс.54:7;

138:10

138:11

см.:Иов.34:22;Иер.23:24;Евр.4:13;

138:12

см.:Иак.1:17;

138:13

см.:Иов.10:11;

138:14

см.:Пс.118:71;Откр.15:3;

138:15

см.:Еккл.11:5;

138:16

см.:Сир.23:29;Иов.14:5;Мал.3:16;

138:17

138:18

см.:Быт.22:17;

138:19

см.:Пс.5:7;

138:20

138:21

см.:Пс.100:3;

138:22

см.:Рим.12:9;

138:23

см.:Иов.31:6;Пс.25:2;

138:24

см.:Пс.26:11;Пс.85:11;Пс.142:8;

Польский (Biblia Tysiąclecia)

Языки

^139:1 Kierownikowi chóru. Dawidowy. Psalm. Panie, przenikasz i znasz mnie,

^139:2 Ty wiesz, kiedy siadam i wstaję. Z daleka przenikasz moje zamysły,

^139:3 widzisz moje działanie i mój spoczynek i wszystkie moje drogi są Ci znane.

^139:4 Choć jeszcze nie ma słowa na języku: Ty, Panie, już znasz je w całości.

^139:5 Ty ogarniasz mnie zewsząd i kładziesz na mnie swą rękę.

^139:6 Zbyt dziwna jest dla mnie Twa wiedza, zbyt wzniosła: nie mogę jej pojąć.

^139:7 Gdzież się oddalę przed Twoim duchem? Gdzie ucieknę od Twego oblicza?

^139:8 Gdy wstąpię do nieba, tam jesteś; jesteś przy mnie, gdy się w Szeolu położę.

^139:9 Gdybym przybrał skrzydła jutrzenki, zamieszkał na krańcu morza:

^139:10 tam również Twa ręka będzie mnie wiodła i podtrzyma mię Twoja prawica.

^139:11 Jeśli powiem: Niech mię przynajmniej ciemności okryją i noc mnie otoczy jak światło:

^139:12 sama ciemność nie będzie ciemna dla Ciebie, a noc jak dzień zajaśnieje: ‹mrok jest dla Ciebie jak światło›.

^139:13 Ty bowiem utworzyłeś moje nerki, Ty utkałeś mnie w łonie mej matki.

^139:14 Dziękuję Ci, że mnie stworzyłeś tak cudownie, godne podziwu są Twoje dzieła. I dobrze znasz moją duszę,

^139:15 nie tajna Ci moja istota, kiedy w ukryciu powstawałem, utkany w głębi ziemi.

^139:16 Oczy Twoje widziały me czyny i wszystkie są spisane w Twej księdze; dni określone zostały, chociaż żaden z nich [jeszcze] nie nastał.

^139:17 Jak nieocenione są dla mnie myśli Twe, Boże, jak jest ogromna ich ilość!

^139:18 Gdybym je przeliczył, więcej ich niż piasku; gdybym doszedł do końca, jeszcze jestem z Tobą.

^139:19 O Boże, obyś zgładził bezbożnego, niech krwawi mężowie idą precz ode mnie!

^139:20 Oni przeciw Tobie zmawiają się podstępnie, za nic mają Twoje myśli.

^139:21 Panie, czyż nie mam nienawidzić tych, co nienawidzą Ciebie, oraz nie brzydzić się tymi, co przeciw Tobie powstają?

^139:22 Nienawidzę ich pełnią nienawiści; stali się moimi wrogami.

^139:23 Zbadaj mnie, Boże, i poznaj me serce; doświadcz i poznaj moje troski,

^139:24 i zobacz, czy jestem na drodze nieprawej, a skieruj mnie na drogę odwieczną!