Скрыть
Псалом 101 
101:1
101:6
101:8
101:9
101:11
101:13
101:15
101:16
101:18
101:19
101:20
101:29
Псалом 102 
102:2
102:7
102:10
102:11
102:12
102:13
102:14
102:22
Псалом 103 
103:5
103:6
103:8
103:11
103:12
103:13
103:16
103:17
103:18
103:19
103:23
103:31
103:34
Псалом 104 
104:4
104:5
104:6
104:7
104:11
104:12
104:19
104:22
104:35
104:44
104:45
102:1 Preces afflicti, qui defessus angorem suum ante Dominum profundit.
102:2 Domine, exaudi orationem meam, et clamor meus ad te veniat.
102:3 Non abscondas faciem tuam a me; in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam. In quacumque die invocavero te, velociter exaudi me.
102:4 Quia defecerunt sicut fumus dies mei, et ossa mea sicut cremium aruerunt.
102:5 Percussum est ut fenum et aruit cor meum, etenim oblitus sum comedere panem meum.
102:6 A voce gemitus mei adhaesit os meum carni meae.
102:7 Similis factus sum pellicano solitudinis, factus sum sicut nycticorax in ruinis.
102:8 Vigilavi et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
102:9 Tota die exprobrabant mihi inimici mei, exardescentes in me per me iurabant.
102:10 Quia cinerem tamquam panem manducabam et potum meum cum fletu miscebam,
102:11 a facie irae et increpationis tuae, quia elevans allisisti me.
102:12 Dies mei sicut umbra declinaverunt, et ego sicut fenum arui.
102:13 Tu autem, Domine, in aeternum permanes, et memoriale tuum in generationem et generationem.
102:14 Tu exsurgens misereberis Sion, quia tempus miserendi eius, quia venit tempus,
102:15 quoniam placuerunt servis tuis lapides eius, et pulveris eius miserentur.
102:16 Et timebunt gentes nomen tuum, Domine, et omnes reges terrae gloriam tuam,
102:17 quia aedificavit Dominus Sion et apparuit in gloria sua.
102:18 Respexit in orationem inopum et non sprevit precem eorum.
102:19 Scribantur haec pro generatione altera, et populus, qui creabitur, laudabit Dominum.
102:20 Quia prospexit de excelso sanctuario suo, Dominus de caelo in terram aspexit,
102:21 ut audiret gemitus compeditorum, ut solveret filios mortis;
102:22 ut annuntient in Sion nomen Domini et laudem eius in Ierusalem,
102:23 cum congregati fuerint populi in unum et regna, ut serviant Domino.
102:24 Humiliavit in via virtutem meam, abbreviavit dies meos. Dicam: «Deus meus,
102:25 ne auferas me in dimidio dierum meorum; in generationem et generationem sunt anni tui.
102:26 Initio terram fundasti; et opera manuum tuarum sunt caeli.
102:27 Ipsi peribunt, tu autem permanes; et omnes sicut vestimentum veterascent, et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur.
102:28 Tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
102:29 Filii servorum tuorum habitabunt, et semen eorum in conspectu tuo firmabitur».
103:1 David. Benedic, anima mea, Domino, et omnia, quae intra me sunt, nomini sancto eius.
103:2 Benedic, anima mea, Domino et noli oblivisci omnes retributiones eius.
103:3 Qui propitiatur omnibus iniquitatibus tuis, qui sanat omnes infirmitates tuas;
103:4 qui redimit de interitu vitam tuam, qui coronat te in misericordia et miserationibus;
103:5 qui replet in bonis aetatem tuam: renovabitur ut aquilae iuventus tua.
103:6 Faciens iustitias Dominus et iudicium omnibus iniuriam patientibus.
103:7 Notas fecit vias suas Moysi, filiis Israel adinventiones suas. -
103:8 Miserator et misericors Dominus, longanimis et multae misericordiae.
103:9 Non in perpetuum contendet neque in aeternum irascetur.
103:10 Non secundum peccata nostra fecit nobis neque secundum iniquitates nostras retribuit nobis.
103:11 Quoniam, quantum exaltatur caelum a terra, praevaluit misericordia eius super timentes eum;
103:12 quantum distat ortus ab occidente, longe fecit a nobis iniquitates nostras.
103:13 Quomodo miseretur pater filiorum, misertus est Dominus timentibus se.
103:14 Quoniam ipse cognovit figmentum nostrum, recordatus est quoniam pulvis sumus.
103:15 Homo: sicut fenum dies eius, tamquam flos agri sic efflorebit.
103:16 Spirat ventus in illum, et non subsistet, et non cognoscet eum amplius locus eius.
103:17 Misericordia autem Domini ab aeterno et usque in aeternum super timentes eum; et iustitia illius in filios filiorum,
103:18 in eos, qui servant testamentum eius et memores sunt mandatorum ipsius ad faciendum ea.
103:19 Dominus in caelo paravit sedem suam, et regnum ipsius omnibus dominabitur.
103:20 Benedicite Domino, omnes angeli eius, potentes virtute, facientes verbum illius in audiendo vocem sermonum eius.
103:21 Benedicite Domino, omnes virtutes eius, ministri eius, qui facitis voluntatem eius.
103:22 Benedicite Domino, omnia opera eius, in omni loco dominationis eius. Benedic, anima mea, Domino.
104:1 Benedic, anima mea, Domino. Domine Deus meus, magnificatus es vehementer! Maiestatem et decorem induisti,
104:2 amictus lumine sicut vestimento. Extendens caelum sicut velum,
104:3 qui exstruis in aquis cenacula tua. Qui ponis nubem ascensum tuum, qui ambulas super pennas ventorum.
104:4 Qui facis angelos tuos spiritus et ministros tuos ignem urentem.
104:5 Qui fundasti terram super stabilitatem suam, non inclinabitur in saeculum saeculi.
104:6 Abyssus sicut vestimentum operuit eam, super montes stabant aquae.
104:7 Ab increpatione tua fugiunt, a voce tonitrui tui formidant.
104:8 Ascendunt in montes et descendunt in valles, in locum, quem statuisti eis.
104:9 Terminum posuisti, quem non transgredientur, neque convertentur operire terram.
104:10 Qui emittis fontes in torrentes; inter medium montium pertransibunt,
104:11 potabunt omnes bestias agri, exstinguent onagri sitim suam.
104:12 Super ea volucres caeli habitabunt, de medio ramorum dabunt voces.
104:13 Rigas montes de cenaculis tuis, de fructu operum tuorum satias terram.
104:14 Producis fenum iumentis et herbam servituti hominum, educens panem de terra
104:15 et vinum, quod laetificat cor hominis; exhilarans faciem in oleo, panis autem cor hominis confirmat.
104:16 Saturabuntur ligna Domini et cedri Libani, quas plantavit.
104:17 Illic passeres nidificabunt, erodii domus in vertice earum.
104:18 Montes excelsi cervis, petrae refugium hyracibus.
104:19 Fecit lunam ad tempora signanda, sol cognovit occasum suum.
104:20 Posuisti tenebras, et facta est nox: in ipsa reptabunt omnes bestiae silvae,
104:21 catuli leonum rugientes, ut rapiant et quaerant a Deo escam sibi.
104:22 Oritur sol, et congregantur et in cubilibus suis recumbunt.
104:23 Exit homo ad opus suum et ad operationem suam usque ad vesperum.
104:24 Quam multiplicata sunt opera tua, Domine! Omnia in sapientia fecisti, impleta est terra creatura tua.
104:25 Hoc mare magnum et spatiosum et latum: illic reptilia, quorum non est numerus, animalia pusilla cum magnis;
104:26 illic naves pertransibunt, Leviathan, quem formasti ad ludendum cum eo.
104:27 Omnia a te exspectant, ut des illis escam in tempore suo.
104:28 Dante te illis, colligent, aperiente te manum tuam, implebuntur bonis.
104:29 Avertente autem te faciem, turbabuntur; auferes spiritum eorum, et deficient et in pulverem suum revertentur.
104:30 Emittes spiritum tuum, et creabuntur, et renovabis faciem terrae.
104:31 Sit gloria Domini in saeculum; laetetur Dominus in operibus suis.
104:32 Qui respicit terram et facit eam tremere, qui tangit montes, et fumigant.
104:33 Cantabo Domino in vita mea, psallam Deo meo quamdiu sum.
104:34 Iucundum sit ei eloquium meum, ego vero delectabor in Domino.
104:35 Deficiant peccatores a terra et iniqui, ita ut non sint. Benedic, anima mea, Domino.
105:1 ALLELUIA. Confitemini Domino et invocate nomen eius, annuntiate inter gentes opera eius.
105:2 Cantate ei et psallite ei, meditamini in omnibus mirabilibus eius.
105:3 Laudamini in nomine sancto eius, laetetur cor quaerentium Dominum.
105:4 Quaerite Dominum et potentiam eius, quaerite faciem eius semper.
105:5 Mementote mirabilium eius, quae fecit, prodigia eius et iudicia oris eius,
105:6 semen Abraham, servi eius, filii Iacob, electi eius.
105:7 Ipse Dominus Deus noster; in universa terra iudicia eius.
105:8 Memor fuit in saeculum testamenti sui, verbi, quod mandavit in mille generationes,
105:9 quod disposuit cum Abraham, et iuramenti sui ad Isaac.
105:10 Et statuit illud Iacob in praeceptum et Israel in testamentum aeternum
105:11 dicens: «Tibi dabo terram Chanaan funiculum hereditatis vestrae».
105:12 Cum essent numero brevi, paucissimi et peregrini in ea,
105:13 et pertransirent de gente in gentem et de regno ad populum alterum,
105:14 non permisit hominem nocere eis et corripuit pro eis reges:
105:15 «Nolite tangere christos meos et in prophetis meis nolite malignari».
105:16 Et vocavit famem super terram et omne baculum panis contrivit.
105:17 Misit ante eos virum, in servum venumdatus est Ioseph.
105:18 Strinxerunt in compedibus pedes eius, in ferrum intravit collum eius,
105:19 donec veniret verbum eius, eloquium Domini purgaret eum.
105:20 Misit rex et solvit eum, princeps populorum, et dimisit eum;
105:21 constituit eum dominum domus suae et principem omnis possessionis suae,
105:22 ut erudiret principes eius sicut semetipsum et senes eius prudentiam doceret.
105:23 Et intravit Israel in Aegyptum, et Iacob peregrinus fuit in terra Cham.
105:24 Et auxit populum suum vehementer et confortavit eum super inimicos eius.
105:25 Convertit cor eorum, ut odirent populum eius et dolum facerent in servos eius.
105:26 Misit Moysen servum suum, Aaron, quem elegit.
105:27 Posuit in eis verba signorum suorum et prodigiorum in terra Cham.
105:28 Misit tenebras et obscuravit, et restiterunt sermonibus eius.
105:29 Convertit aquas eorum in sanguinem et occidit pisces eorum.
105:30 Edidit terra eorum ranas in penetralibus regum ipsorum.
105:31 Dixit, et venit coenomyia et scinifes in omnibus finibus eorum.
105:32 Posuit pluvias eorum grandinem, ignem comburentem in terra ipsorum.
105:33 Et percussit vineas eorum et ficulneas eorum et contrivit lignum finium eorum.
105:34 Dixit, et venit locusta et bruchus, cuius non erat numerus,
105:35 et comedit omne fenum in terra eorum et comedit fructum terrae eorum.
105:36 Et percussit omne primogenitum in terra eorum, primitias omnis roboris eorum.
105:37 Et eduxit eos cum argento et auro; et non erat in tribubus eorum infirmus.
105:38 Laetata est Aegyptus in profectione eorum, quia incubuit timor eorum super eos.
105:39 Expandit nubem in protectionem et ignem, ut luceret eis per noctem.
105:40 Petierunt, et venit coturnix, et pane caeli saturavit eos.
105:41 Dirupit petram, et fluxerunt aquae, abierunt in sicco flumina.
105:42 Quoniam memor fuit verbi sancti sui ad Abraham puerum suum.
105:43 Et eduxit populum suum in exsultatione, electos suos in laetitia.
105:44 Et dedit illis regiones gentium, et labores populorum possederunt,
105:45 ut custodiant iustificationes eius et leges eius servent. ALLELUIA.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible