Азбука веры » Biblia » Księga Psalmów » Псалом 101

Псалом 101

Толкования

Толкования главы

101:1

101:2

см.:Пс.142:1;

101:3

см.:Пс.12:2;Пс.43:25;

101:4

см.:Притч.17:22;

101:5

см.:Пс.108:22;

101:6

101:7

см.:Втор.14:17;

101:8

101:9

101:10

см.:Иов.3:24;

101:11

101:12

см.:Иов.8:9;Иов.14:1-2;

101:13

101:14

см.:Пс.50:20;Иер.29:10;

101:15

101:16

101:17

см.:Ис.14:32;

101:18

101:19

101:20

см.:Пс.78:11;

см.:Ис.62:6;

см.:Зах.8:21;

см.:Пс.88:46;

см.:Иов.21:21;

см.:Евр.1:10;

см.:Ис.51:6;Мф.24:35;

101:28

см.:Иов.36:26;Пс.80:3;Мал.3:6;

101:29

Польский (Biblia Tysiąclecia)

Языки

^102:1 Modlitwa trapionego, który znękany wypowiada przed Panem swą udrękę.

^102:2 Panie, słuchaj modlitwy mojej, a wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie!

^102:3 Nie kryj przede mną swego oblicza w dniu utrapienia mojego! Nakłoń ku mnie Twego ucha: w dniu, w którym Cię wołam, szybko mnie wysłuchaj!

^102:4 Dni bowiem moje jak dym znikają, a kości moje płoną jak w ogniu.

^102:5 Moje serce wysycha spalone jak trawa, zapominam nawet o spożyciu chleba.

^102:6 Od głosu mojego jęku moje kości przywarły do skóry.

^102:7 Jestem podobny do kawki na pustyni, stałem się jak sowa w ruinach.

^102:8 Czuwam i jestem jak ptak samotny na dachu.

^102:9 Każdego dnia znieważają mnie moi wrogowie, srożąc się na mnie przeklinają moim imieniem.

^102:10 Albowiem jak chleb jadam popiół i z płaczem mieszam mój napój,

^102:11 na skutek oburzenia Twego i zapalczywości, boś Ty mnie podniósł i obalił.

^102:12 Dni moje są podobne do wydłużonego cienia, a ja usycham jak trawa.

^102:13 Ty zaś, o Panie, na wieki zasiadasz na tronie, a imię Twoje [trwa] przez wszystkie pokolenia.

^102:14 Powstaniesz i okażesz litość Syjonowi, bo czas już, byś się nad nim zmiłował, ‹bo nadeszła godzina›.

^102:15 Twoi bowiem słudzy miłują jego kamienie i użalają się nad jego gruzami.

^102:16 Narody będą się bały imienia Pańskiego, i wszyscy królowie ziemi - Twej chwały,

^102:17 bo Pan odbuduje Syjon i ukaże się w swej chwale,

^102:18 przychyli się ku modlitwie opuszczonych i nie odrzuci ich modłów.

^102:19 Należy to spisać dla pokolenia, co przyjdzie, a lud, który zostanie stworzony, niech wychwala Pana!

^102:20 Bo Pan wejrzał z wysokiego przybytku swojego, popatrzył z nieba na ziemię,

^102:21 aby usłyszeć jęki pojmanych, aby skazanych na śmierć uwolnić,

^102:22 by imię Pańskie głoszono na Syjonie i Jego chwałę w Jeruzalem,

^102:23 kiedy zgromadzą się razem narody i królestwa, by służyć Panu.

^102:24 Siła moja w drodze ustała, dni moje uległy skróceniu.

^102:25 Mówię: Boże mój, nie zabieraj mnie w połowie moich dni: Twoje lata trwają poprzez wszystkie pokolenia.

^102:26 Ty niegdyś założyłeś ziemię i niebo jest dziełem rąk Twoich.

^102:27 Przeminą one, Ty zaś pozostaniesz. I całe one jak szata się zestarzeją: Ty zmieniasz je jak odzienie i ulegają zmianie,

^102:28 Ty zaś jesteś zawsze ten sam i lata Twoje nie mają końca.

^102:29 Synowie Twoich sług będą mogli osiąść na stałe i potomstwo ich będzie trwało wobec Ciebie.