Азбука веры » Biblia » Księga Przysłów » гл.22-25

Księga Przysłów, Главы 22-25

Толкования

Толкования главы

22:1

см.:Еккл.7:1-2;

22:2

см.:Притч.29:13;

22:3

см.:Притч.27:12;

22:4

22:5

см.:Нав.23:13;

22:6

22:7

см.:Иак.2:6;

22:8

см.:Иов.4:8;Ос.10:12;

22:9

см.:2Кор.9:7;

22:10

22:11

22:12

22:13

см.:Притч.26:13;

22:14

22:15

22:16

22:17

22:18

22:19

22:20

см.:Притч.3:5-6;

22:21

22:22

см.:Втор.24:17;Иов.31:13;

22:23

см.:Притч.23:11;

22:24

см.:Притч.15:18;Притч.29:22;

см.:Притч.12:13;

см.:Притч.6:1;

см.:Притч.20:16;

см.:Втор.19:14;Притч.23:10;

22:29

Rozdział 25

25:1

25:2

см.:Втор.29:29;Рим.11:33;

25:3

см.:Притч.20:5;

25:4

25:5

см.:Притч.20:8;

25:6

25:7

см.:Лк.14:9-10;

25:8

25:9

см.:Сир.19:10;

25:10

25:11

25:12

25:13

25:14

см.:Иак.2:16;

25:15

см.:Притч.15:1;

25:16

см.:Притч.24:13;

25:17

25:18

см.:Пс.58:8;

25:19

25:20

25:21

25:22

см.:Рим.12:20;1Цар.24:20;

25:23

25:24

см.:Притч.21:9;

25:25

см.:Притч.15:30;

25:26

25:27

см.:Притч.25:16;Сир.3:21;Рим.12:3;

25:28

Польский (Biblia Tysiąclecia)

Языки

Lepszy szacunek niż wielkie bogactwo, lepsze uznanie niż srebro i złoto.

Spotykają się bogacz i nędzarz - Pan obydwu jest Stwórcą.

Rozważny zło widzi i odwraca się, nierozważni tam idą - i szkodę ponoszą.

Owocem pokory jest bojaźń Pańska, bogactwo, szacunek i życie.

Ciernie, sidła na drodze złoczyńcy, kto życia strzeże, ten od nich jest z dala.

Wdrażaj chłopca w prawidła jego drogi, a nie zejdzie z niej i w starości.

Ubogimi kieruje bogaty, sługą wierzyciela jest dłużnik.

Kto sieje zło, zbiera nieszczęście, kij jego gniewu przepadnie.

Błogosławiony, czyj wzrok miłosierny, bo chlebem dzieli się z biednym.

Przepędź szydercę, a kłótnia ustąpi, ucichnie zatarg i potwarz.

Kto kocha czystych sercem, kto ma wdzięk na wargach - przyjacielem króla.

Oczy Pana strzegą rozsądku, a niweczą mowy wiarołomcy.

Leniwy mówi: Lew jest na drodze: zginę na środku ulicy.

Usta żon cudzych są dołem głębokim: na kogo Pan się gniewa, ten tam wpadnie.

W sercu chłopięcym głupota się mieści, rózga karności wypędzi ją stamtąd.

Uciskać biedaka - to jego bogacić, bogacza wspierać - to wtrącać go w biedę.

Słowa Mędrców. Nadstaw ucha i słuchaj słów mędrców, nakłoń swe serce ku mojej nauce,

bo dobrze, gdy w sercu je chowasz, gdy stale je widać na twoich wargach.

Byś ufność swą w Panu pokładał, chcę wskazać ci dzisiaj twoją drogę.

Czy już nie pisałem tobie trzy razy [słów pełnych] rad i wskazań,

by cię nauczyć prawości i prawdy, byś wiernie zdał sprawę temu, kto cię posłał?

Nie okradaj nędzarza, ponieważ jest nędzarzem, nie uciskaj w bramie biednego,

bo Pan rzecznikiem ich sprawy, wydrze On życie tym, co ich krzywdzą.

Nie wiąż się z człowiekiem gniewliwym, nie obcuj z człowiekiem porywczym,

byś do dróg jego nie przywykł i nie zgotował pułapki na swe życie.

Nie bądź z tych, co dają porękę, co ręczą za [cudze] długi.

Jeżeli nie masz czym zapłacić, po co mają łóżko zabrać spod ciebie?

Nie przesuwaj starej miedzy, ustalonej przez twoich przodków.

Widzisz biegłego w swoim zawodzie? Będzie on stał przed obliczem królów, a nie przed ludźmi prostymi.

I to są przysłowia Salomona, przepisane przez ludzi króla judzkiego, Ezechiasza.

Chwałą Bożą - rzecz taić, chwałą królów - rzecz badać.

Wysokość niebios i głębia podziemia, i serca królów są niezbadane.

Odłącz żużel od srebra, a rozbłyśnie złotnikowi naczynie:

nieprawego usuń sprzed króla, a sprawiedliwość jego tron umocni.

Nie bądź wyniosły u króla, nie stawaj na miejscu wielmożów!

Niech raczej ci rzekną: Posuń się wyżej!, niżby cię mieli poniżyć przed możnym. Co oczy twoje spostrzegły,

nie podawaj szybko do sądu, bo co zrobisz w końcu, jeżeli zawstydzi cię bliźni?

Swój spór z bliźnim załatw polubownie, lecz cudzych tajemnic nie zdradzaj,

by słuchający ciebie nie zganił i nie przylgnęła do ciebie niesława.

Złote jabłka na sprzętach ze srebra - to słowo mówione w czasie właściwym.

Złota obrączka, kolia ze szczerego złota - wskazówka mądrego dla uszu uważnych.

Czym jest chłód śniegu w dzień żniwa, tym wierny zleceniu posłaniec: bo ducha panu orzeźwia.

Chmury i wicher bez deszczu: kto chwali się darem kłamanym.

Cierpliwość ugnie zwierzchnika, a język łagodny złamie kości.

Znalazłeś miód - tyle zjedz, ile trzeba, byś się objadłszy nie zwrócił.

Stawaj rzadko w domu sąsiada, by nie miał cię dość i nie nabrał wstrętu.

Maczugą, mieczem, ostrą strzałą - fałszywy świadek przeciw bliźniemu.

Czym ząb zepsuty i noga chwiejna, tym jest w dniu klęski nadzieja w niewiernym.

Jak płaszcz zdejmować w dzień mroźny lub ocet wylewać na ług, tak pieśni śpiewać znękanym.

Gdy wróg twój łaknie, nakarm go chlebem, gdy pragnie, napój go wodą -

żar ognia zgromadzisz na nim, a Pan ci za to zapłaci.

Północny wiatr sprowadzi deszcz, a język obmówcy - gniew na twarzach.

Lepsze mieszkanie w kącie dachu niż żona swarliwa i dom obszerny.

Jak zimna woda na gardło spragnione, tak dobre wieści z dalekiej krainy.

źródłem zmąconym i studnią zniszczoną jest prawy, co przed występnym się chwieje.

Niedobrze za wiele jeść miodu: a gardzenie wyniosłością jest zaszczytne.

Miastem odkrytym, bez murów, jest człowiek nieopanowany.