Азбука веры » Би́блия » იგავნი სოლომონისა » гл.10-21

იგავნი სოლომონისა, Главы 10-21

Толкования

Толкования главы

10:1

см.:Притч.15:20;

10:2

см.:Притч.11:4;Иов.20:20;

10:3

см.:Пс.32:19;Ис.49:26;

10:4

см.:Притч.21:5;

10:5

10:6

10:7

см.:Пс.111:6;Сир.44:13;Мф.26:13;

10:8

см.:Пс.140:5;Иак.3:17;

10:9

10:10

см.:Притч.6:13;Сир.27:24;

10:11

10:12

см.:1Пет.4:8;1Кор.3:4;

10:13

10:14

10:15

см.:Притч.18:11;

10:16

10:17

см.:Притч.12:1;

10:18

10:19

см.:Еккл.10:14;Сир.20:7;

10:20

10:21

см.:Мф.12:35;

10:22

10:23

10:24

10:25

см.:Пс.36:36;

10:26

10:27

10:28

см.:Иов.8:13;Пс.111:10;

10:29

10:30

10:31

10:32

Глава 21

21:1

см.:2Пар.36:22;

21:2

см.:Притч.16:2;

21:3

см.:Ос.6:6;

21:4

21:5

см.:Притч.10:4;

21:6

21:7

21:8

21:9

см.:Притч.25:24;

21:10

21:11

см.:Притч.19:25;

21:12

21:13

см.:Притч.3:27-28;

21:14

см.:1Цар.25:18;

21:15

21:16

21:17

см.:Притч.23:21;

21:18

21:19

см.:Притч.25:24;Сир.25:21;

21:20

21:21

см.:Притч.19:17;

21:22

см.:Еккл.9:16;

21:23

21:24

21:25

21:26

см.:Пс.36:26;

21:27

см.:Притч.15:8;

21:28

см.:Притч.19:5:9;

21:29

21:30

см.:Иез.28:5;Иов.5:13;

21:31

см.:Пс.32:17;

Грузинский

Языки

იგავნი სოლომონისა. ბრძენი შვილი მამას ახარებს და უგუნური შვილი დედის დარდია.

ბოროტეულის საგანძურებს სარგებელი არ მოაქვს, სიმართლე კი სიკვდილისგან იხსნის.

უფალი მართალის სულს არ დაამშევს, ხოლო ბოროტეულთა სიხარბეს უკუაგდებს.

ზარმაცი ხელი აღარიბებს, ხოლო გამრჯეთა ხელი ამდიდრებს.

ვინც ზაფხულში აგროვებს, გონიერი შვილია, ხოლო ვისაც სამკალში სძინავს, სამარცხვინო შვილია.

მართლის თავზე კურთხევაა, ხოლო ბოროტეულია პირი ძალადობით არის სავსე.

კურთხეულია მართლის მოსაგონარი, ხოლო ბოროტეულთა სახელი დალპება.

გულბრძენი მცნებებს მიიღებს, ხოლო ბაგებრიყვი დაიღუპება.

უმწიკვლოდ მოარული დარწმუნებით დადის, ხოლო თავისი გზების გამამრუდებელი ნამხილები იქნება.

თვალის ჩამკვრელი მწუხარებას იწვევს, ბაგებრიყვი კი დაიღუპება.

მართლის პირი სიცოცხლის წყაროა, ბოროტეუღთა პირი კი ძალადობით არის სავსე.

სიძულვილი შუღლის აღმძვრელია, სიყვარული კი ყველა ცოდვას ფარავს.

გონიერის ბაგეებში სიბრძნე იპოვება, ჭკუათხელის ზურგზე კი ჯოხი.

ბრძენკაცები ცოდნას იუნჯებენ, ბრიყვის პირი კი ახლოა დაღუპვასთან.

მდიდრის ქონება მისი ციხე-ქალაქია, ხოლო ღარიბთა დამღუპველი - მათი სიღატაკე.

მართლის შრომა სასიცოცხლოდ არის, ხოლო ბოროტეულთა მონახვეჭი ცოდვაა.

შეგონების დამმარხველი სიცოცხლის გზას ადგას, დარიგების უკუმგდებელი გზააბნეული დაეხეტება.

სიძულვილის დამფარველს ცრუ ბაგეები აქვს, ჭორის გამავრცელებელი კი სულელია.

ბევრი ლაპარაკისას ცოდვა აუცდენელია, საკუთარი ბაგეების ამლაგმავი გონიერია.

მართლის ენა რჩეული ვერცხლია, ბოროტეულთა გული კი ნამცეცის ოდენაა.

მართლის ბაგენი მრავალს მწყემსავენ, ბრიყვები კი თავიანთი უჭკუობით იხოცებიან.

უფლის კურთხევაა, რომ ამდიდრებს და მწუხარება არ ეწევა მას.

უგუნურის ხალისი ავის ქმნაშია, ხოლო გონიერი კაცისა - სიბრძნეში.

რაც ბოროტეულს აშინებს, სწორედ ის შეემთხვევა, მართალს კი სასურველი მიეცემა.

როცა გაივლის ქარიშხალი, აღარც ბოროტეულია, მართალი კი დაფუძნებულია სამარადისოდ.

რაც ძმარია კბილთათვის და კვამლი თვალთათვის, იგივეა ზანტი კაცი თავისი მიმავლინებლისთვის.

უფლის მოშიშება ახანგრძლივებს დღეებს, ხოლო ბოროტეულთა წლები შემოკლდება.

მართალთა სასოება სიხარულია, ბოროტეულთა იმედი კი დაიღუპება.

უფლის გზა სიმტკიცეა უმწიკვლოსთვის და დაღუპვაა ბოროტმოქმედთათვის.

მართალი არასდროს წაბორძიკდება, ბოროტეულნი კი ვერ დაივანებენ ქვეყანაზე.

მართლის პირი სიბრძნეს აღმოაცენებს, ღალატიანი ენა კი მოიკვეთება.

მართლის ბაგენი მადლს აუწყებენ, ბოროტეულთა პირი კი - ღალატს.

მეფის გული წყლის ნაკადულებია უფლის ხელში: საითაც ინებებს, იქით მიუშვებს.

კაცის თვალში სწორია ყველა მისი გზა, ხოლო გულებს უფალი წონის.

სიმართლის და სამართლის ქმნა მსხვერპლზე უფრო სასურველია უფლისათვის.

ქედმაღლობა და დიდგულობა - ბოროტეულთა ლამპარი - ცოდვაა.

მუყაითის ზრახვები სიუხვეს აჩენს, ხოლო მოჩქარისა - სიდუხჭირეს.

სიცრუით მოხვეჭილი განძი წარმავალი ორთქლია და სიკვდილის ხაფანგი.

ბოროტეულთ მათივე ძალადობა წალეკავს, რადგან მათ არ სურთ სამართლის ქმნა.

ცრუ კაცის გზა უკუღმართია, ხოლო სუფთა კაცი წრფელად იქცევა.

სხვენის კუნჭულში ცხოვრება სჯობია ანჩხლ დედაკაცთან ერთ ჭერქვეშ ყოფნას.

ბოროტეულის სულს ავი სწადია; წყალობას ვერ ჰპოვებს მის თვალში მისი მახლობელი.

ზნეწამხდარის დასჯით ბრიყვი დაბრძმენდება, ბრძენი შეგონებით ცოდნას იხვეჭს.

ბოროტეულის სახლის მზირველი მართალი ბოროტეულთ გააუბედურებს.

ვინც ღატაკთა კვნესის წამყრუებელია თავადაც იყვირებს, მაგრამ არ იქნება შეწყნარებული.

ფარული ძღვენი წყრომას აცხრობს და უბეში ქრთამი - ძლიერ მრისხანებას.

სამართლის ქმნა მართლისათვის სიხარულია, ბოროტმოქმედთათვის - შიში.

გონიერების გზა-კვალს აცდენილი კაცი სულთა კრებულში თუ მოისვენებს.

ლხინის მოყვარული კაცი გაღატაკდება; ღვინისა და ნელსაცხებლის მოყვარული ვერ გამდიდრდება.

მართლის გამოსასყიდი ბოროტეული იქნება, გულწრფელთა კი - მზაკვარი.

უბედურ ქვეყანაში ცხოვრება სჯობია ანჩხლ და ბრაზიან ცოლთან ყოფნას.

ძვირფასი განძი და ნელსაცხებელია ბრძენის სამყოფელში, ბრიყვი კაცი კი აჩანაგებს მათ.

სიმართლისა და მადლის მიმდევარი სიცოცხლეს, სიმართლეს და დიდებას ჰპოვებს.

დევ-გმირთა ქალაქზე აღდგება ბრძენკაცი და დაამხობს საიმედო სიმაგრეს.

საკუთარი პირისა და ენის დამცველი თავს გაჭირვებისგან იცავს.

ამპარტავანი, მედიდური, ზნეწამხდარი მისი სახელია, ვინც მედიდური მძვინვარებით იქცევა.

ზარმაცს შიმშილი მოკლავს, რადგან მის ხელებს არა სურთ შრომა.

იგი სულ მუდამ გაჭირვებაშია, ხოლო მართალი ხელგაშლილად გასცემს.

ბოროტეულთა მსხვერპლი სიბილწეა, მით უფრო, როცა მზაკვრობით სწირავენ.

ცრუმოწმე დაიღუპება. თავისი ყურით გამგონე კაცი კი მუდამ ილაპარაკებს.

ბოროტეული კაცი ამპარტავნულ სახეს იღებს, წრფელმა კი იცის თავისი გზა.

არ არსებობს სიბრძნე, არ არსებობს ცოდნა, არ არსებობს რჩევა უფლის პირისპირ.

ცხენი გამზადებულია ბრძოლის დღისათვის, მაგრამ შველა უფლისგან არის.