Евангелие от Матфея, глава 7,13,25 (Мф. 7,13,25) на латинском языке - Новый Завет

Multi dicent mihi in illa die: "Domine, Domine, nonne in tuo nomine prophetavimus, et in tuo nomine daemonia eiecimus, et in tuo nomine virtutes multas fecimus?".

Et tunc confitebor illis: Numquam novi vos; discedite a me, qui operamini iniquitatem.

Omnis ergo, qui audit verba mea haec et facit ea, assimilabitur viro sapienti, qui aedificavit domum suam supra petram.

Et descendit pluvia, et venerunt flumina, et flaverunt venti et irruerunt in domum illam, et non cecidit; fundata enim erat supra petram.

Et omnis, qui audit verba mea haec et non facit ea, similis erit viro stulto, qui aedificavit domum suam supra arenam.

Et descendit pluvia, et venerunt flumina, et flaverunt venti et irruerunt in domum illam, et cecidit, et fuit ruina eius magna».

Et factum est, cum consummasset Iesus verba haec, admirabantur turbae super doctrinam eius;

erat enim docens eos sicut potestatem habens, et non sicut scribae eorum.

In illo die exiens Iesus de domo sedebat secus mare;

et congregatae sunt ad eum turbae multae, ita ut in naviculam ascendens sederet, et omnis turba stabat in litore.

Et locutus est eis multa in parabolis dicens: «Ecce exiit, qui seminat, seminare.

Et dum seminat, quaedam ceciderunt secus viam, et venerunt volucres et comederunt ea.

Alia autem ceciderunt in petrosa, ubi non habebant terram multam, et continuo exorta sunt, quia non habebant altitudinem terrae;

sole autem orto, aestuaverunt et, quia non habebant radicem, aruerunt.

Alia autem ceciderunt in spinas, et creverunt spinae et suffocaverunt ea.

Alia vero ceciderunt in terram bonam et dabant fructum: aliud centesimum, aliud sexagesimum, aliud tricesimum.

Qui habet aures, audiat».

Et accedentes discipuli dixerunt ei: «Quare in parabolis loqueris eis?».

Qui respondens ait illis: «Quia vobis datum est nosse mysteria regni caelorum, illis autem non est datum.

Qui enim habet, dabitur ei, et abundabit; qui autem non habet, et quod habet, auferetur ab eo.

Ideo in parabolis loquor eis, quia videntes non vident et audientes non audiunt neque intellegunt;

et adimpletur eis prophetia Isaiae dicens:»Auditu audietis et non intellegetis et videntes videbitis et non videbitis.

Incrassatum est enim cor populi huius, et auribus graviter audierunt et oculos suos clauserunt, ne quando oculis videant et auribus audiant et corde intellegant et convertantur, et sanem eos".

Vestri autem beati oculi, quia vident, et aures vestrae, quia audiunt.

Amen quippe dico vobis: Multi prophetae et iusti cupierunt videre, quae videtis, et non viderunt, et audire, quae auditis, et non audierunt!

Vos ergo audite parabolam seminantis.

Omnis, qui audit verbum regni et non intellegit, venit Malus et rapit, quod seminatum est in corde eius; hic est, qui secus viam seminatus est.

Qui autem supra petrosa seminatus est, hic est, qui verbum audit et continuo cum gaudio accipit illud,

non habet autem in se radicem, sed est temporalis; facta autem tribulatione vel persecutione propter verbum, continuo scandalizatur.

Qui autem est seminatus in spinis, hic est, qui verbum audit, et sollicitudo saeculi et fallacia divitiarum suffocat verbum, et sine fructu efficitur.

Qui vero in terra bona seminatus est, hic est, qui audit verbum et intellegit et fructum affert et facit aliud quidem centum, aliud autem sexaginta, porro aliud triginta».

Aliam parabolam proposuit illis dicens: «Simile factum est regnum caelorum homini, qui seminavit bonum semen in agro suo.

Cum autem dormirent homines, venit inimicus eius et superseminavit zizania in medio tritici et abiit.

Cum autem crevisset herba et fructum fecisset, tunc apparuerunt et zizania.

Accedentes autem servi patris familias dixerunt ei: "Domine, nonne bonum semen seminasti in agro tuo? Unde ergo habet zizania?".

Et ait illis: "Inimicus homo hoc fecit". Servi autem dicunt ei: "Vis, imus et colligimus ea?".

Et ait: "Non; ne forte colligentes zizania eradicetis simul cum eis triticum,

sinite utraque crescere usque ad messem. Et in tempore messis dicam messoribus: Colligite primum zizania et alligate ea in fasciculos ad comburendum ea, triticum autem congregate in horreum meum"».

Aliam parabolam proposuit eis dicens: «Simile est regnum caelorum grano sinapis, quod accipiens homo seminavit in agro suo.

Quod minimum quidem est omnibus seminibus; cum autem creverit, maius est holeribus et fit arbor, ita ut volucres caeli veniant et habitent in ramis eius».

Aliam parabolam locutus est eis: «Simile est regnum caelorum fermento, quod acceptum mulier abscondit in farinae satis tribus, donec fermentatum est totum».

Haec omnia locutus est Iesus in parabolis ad turbas; et sine parabola nihil loquebatur eis,

ut adimpleretur, quod dictum erat per prophetam dicentem: «Aperiam in parabolis os meum, eructabo abscondita a constitutione mundi».

Tunc, dimissis turbis, venit in domum, et accesserunt ad eum discipuli eius dicentes: «Dissere nobis parabolam zizaniorum agri».

Qui respondens ait: «Qui seminat bonum semen, est Filius hominis;

ager autem est mundus; bonum vero semen, hi sunt filii regni; zizania autem filii sunt Mali;

inimicus autem, qui seminavit ea, est Diabolus; messis vero consummatio saeculi est; messores autem angeli sunt.

Sicut ergo colliguntur zizania et igni comburuntur, sic erit in consummatione saeculi:

mittet Filius hominis angelos suos, et colligent de regno eius omnia scandala et eos, qui faciunt iniquitatem,

et mittent eos in caminum ignis; ibi erit fletus et stridor dentium.

Tunc iusti fulgebunt sicut sol in regno Pa tris eorum. Qui habet aures, audiat.

Simile est regnum caelorum thesauro abscondito in agro; quem qui invenit homo abscondit et prae gaudio illius vadit et vendit universa, quae habet, et emit agrum illum.

Iterum simile est regnum caelorum homini negotiatori quaerenti bonas margaritas.

Inventa autem una pretiosa margarita, abiit et vendidit omnia, quae habuit, et emit eam.

Iterum simile est regnum caelorum sagenae missae in mare et ex omni genere congreganti;

quam, cum impleta esset, educentes secus litus et sedentes collegerunt bonos in vasa, malos autem foras miserunt.

Sic erit in consummatione saeculi: exibunt angeli et separabunt malos de medio iustorum

et mittent eos in caminum ignis; ibi erit fletus et stridor dentium.

Intellexistis haec omnia?». Dicunt ei: «Etiam».

Ait autem illis: «Ideo omnis scriba doctus in regno caelorum similis est homini patri familias, qui profert de thesauro suo nova et vetera».

Et factum est, cum consummasset Iesus parabolas istas, transiit inde.

Et veniens in patriam suam, docebat eos in synagoga eorum, ita ut mirarentur et dicerent: «Unde huic sapientia haec et virtutes?

Nonne hic est fabri filius? Nonne mater eius dicitur Maria, et fratres eius Iacobus et Ioseph et Simon et Iudas?

Et sorores eius nonne omnes apud nos sunt? Unde ergo huic omnia ista?».

Et scandalizabantur in eo. Iesus autem dixit eis: «Non est propheta sine honore nisi in patria et in domo sua».

Et non fecit ibi virtutes multas propter incredulitatem illorum.

Tunc simile erit regnum cae lorum decem virginibus, quae accipientes lampades suas exierunt obviam sponso.

Quinque autem ex eis erant fatuae, et quinque prudentes.

Fatuae enim, acceptis lampadibus suis, non sumpserunt oleum secum;

prudentes vero acceperunt oleum in vasis cum lampadibus suis.

Moram autem faciente sponso, dormitaverunt omnes et dormierunt.

Media autem nocte clamor factus est: "Ecce sponsus! Exite obviam ei".

Tunc surrexerunt omnes virgines illae et ornaverunt lampades suas.

Fatuae autem sapientibus dixerunt: "Date nobis de oleo vestro, quia lampades nostrae exstinguuntur".

Responderunt prudentes dicentes: "Ne forte non sufficiat nobis et vobis, ite potius ad vendentes et emite vobis".

Dum autem irent emere, venit sponsus, et quae paratae erant, intraverunt cum eo ad nuptias; et clausa est ianua.

Novissime autem veniunt et reliquae virgines dicentes: "Domine, domine, aperi nobis".

At ille respondens ait: "Amen dico vobis: Nescio vos".

Vigilate itaque, quia nescitis diem neque horam.

Sicut enim homo peregre proficiscens vocavit servos suos et tradidit illis bona sua.

Et uni dedit quinque talenta, alii autem duo, alii vero unum, unicuique secundum propriam virtutem, et profectus est. Statim

abiit, qui quinque talenta acceperat, et operatus est in eis et lucratus est alia quinque;

similiter qui duo acceperat, lucratus est alia duo.

Qui autem unum acceperat, abiens fodit in terra et abscondit pecuniam domini sui.

Post multum vero temporis venit dominus servorum illorum et ponit rationem cum eis.

Et accedens, qui quinque talenta acceperat, obtulit alia quinque talenta dicens: "Domine, quinque talenta tradidisti mihi; ecce alia quinque superlucratus sum".

Ait illi dominus eius: "Euge, serve bone et fidelis. Super pauca fuisti fidelis; supra multa te constituam: intra in gaudium domini tui".

Accessit autem et qui duo talenta acceperat, et ait: "Domine, duo talenta tradidisti mihi; ecce alia duo lucratus sum".

Ait illi dominus eius: "Euge, serve bone et fidelis. Super pauca fuisti fidelis; supra multa te constituam: intra in gaudium domini tui".

Accedens autem et qui unum talentum acceperat, ait: "Domine, novi te quia homo durus es: metis, ubi non seminasti, et congregas, ubi non sparsisti;

et timens abii et abscondi talentum tuum in terra. Ecce habes, quod tuum est".

Respondens autem dominus eius dixit ei: "Serve male et piger! Sciebas quia meto, ubi non seminavi, et congrego, ubi non sparsi?

Oportuit ergo te mittere pecuniam meam nummulariis, et veniens ego recepissem, quod meum est cum usura.

Tollite itaque ab eo talentum et date ei, qui habet decem talenta:

omni enim habenti dabitur, et abundabit; ei autem, qui non habet, et quod habet, auferetur ab eo.

Et inutilem servum eicite in tenebras exteriores: illic erit fletus et stridor dentium".

Cum autem venerit Filius hominis in gloria sua, et omnes angeli cum eo, tunc sedebit super thronum gloriae suae.

Et congregabuntur ante eum omnes gentes; et separabit eos ab invicem, sicut pastor segregat oves ab haedis,

et statuet oves quidem a dextris suis, haedos autem a sinistris.

Tunc dicet Rex his, qui a dextris eius erunt: "Venite, benedicti Patris mei; possidete paratum vobis regnum a constitutione mundi.

Esurivi enim, et dedistis mihi manducare; sitivi, et dedistis mihi bibere; hospes eram, et collegistis me;

nudus, et operuistis me; infirmus, et visitastis me; in carcere eram, et venistis ad me".

Tunc respondebunt ei iusti dicentes: "Domine, quando te vidimus esurientem et pavimus, aut sitientem et dedimus tibi potum?

Quando autem te vidimus hospitem et collegimus, aut nudum et cooperuimus?

Quando autem te vidimus infirmum aut in carcere et venimus ad te?".

Et respondens Rex dicet illis: "Amen dico vobis: Quamdiu fecistis uni de his fratribus meis minimis, mihi fecistis".

Tunc dicet et his, qui a sinistris erunt: "Discedite a me, maledicti, in ignem aeternum, qui praeparatus est Diabolo et angelis eius.

Esurivi enim, et non dedistis mihi manducare; sitivi, et non dedistis mihi potum;

hospes eram, et non collegistis me; nudus, et non operuistis me; infirmus et in carcere, et non visitastis me".

Tunc respondebunt et ipsi dicentes: "Domine, quando te vidimus esurientem aut sitientem aut hospitem aut nudum aut infirmum vel in carcere et non ministravimus tibi?".

Tunc respondebit illis dicens: "Amen dico vobis: Quamdiu non fecistis uni de minimis his, nec mihi fecistis".

Et ibunt hi in supplicium aeternum, iusti autem in vitam aeternam».

Matthaeus, Главы 7-25