Эгерде силерди кайсы бир шаардын эли кабыл албаса, анда ошол шаардан чыгып бара жатканда, аларга каршы кєбљлљндєрєє болушу єчєн, бутуњардагы чањды кєєп койгула».

Алар жолго чыгып, айыл-кыштактарды аралап, бардык жерде Жакшы Кабар таратып, оорулууларды айыктырып жєрєштє.

Аймактын акими Ирод Ыйсанын кылган иштери жљнєндљ угуп тањ калды. Анткени бирљљлљр Аны: «Бул – љлєп, кайра тирилген Жакан», – десе,

бирљљлљр: «Илияс пайгамбар келиптир», – деп, дагы бирљљлљр: «Байыркы пайгамбарлардын бири тирилип келиптир», – деп жатышкан эле.

Ирод болсо: «Жакандын башын алдырдым эле. А бул ким болду экен, Ал жљнєндљ ушундай сљздљрдє угуп жатам?» – деп, Аны кљрєєгљ ашыкты.

Элчилер кайтып келип, эмне кылгандарын Ыйсага айтып беришти. Ыйса аларды ээрчитип алып, Бетсайида деген шаардын жанындагы бир обочо жерге кетти.

Бирок эл билип калып, Анын артынан жљнљдє. Ыйса аларды тосуп алып, алар менен Кудайдын Падышачылыгы жљнєндљ ањгемелешти, айыктырууну сурангандарды айыктырды.

Кєн кеч кире баштаганда, он эки шакирти Ыйсанын жанына келип: «Элди тарат, тегеректеги айыл-кыштактарга барып, љздљрєнљ тєнљк жана тамак табышсын. Анткени бул ээн жер», – дешти.

Ошондо Ыйса шакирттерине: «Аларга тамакты силер бергиле», – деди. «Бизде беш нан менен эки балыктан башка эч нерсе жок. Ушунча элге тамак сатып келмек белек?» – дешти алар.

Ал жерде беш мињге жакын адам бар эле. Ыйса шакирттерине: «Аларды элєє-элєєдљн, катар-катар кылып отургузгула», – деди.

Алар ошондой кылып, бардыгын отургузушту.

Ыйса болсо беш нан менен эки балыкты алып, асманды карап, Кудайга ыраазычылык билдирди да, аларды сындырып, элге таратуу єчєн шакирттерине берди.

Бардыгы жеп тоюшту. Артып калгандарын чогултканда, он эки себет болду.

Бир жолу Ыйса сыйынуу єчєн, обочо жерге барды. Шакирттери жанында болчу. Ыйса алардан: «Эл мени ким деп эсептейт?» – деп сурады.

Алар Ага: «Бирљљлљр: “Чљмєлдєрєєчє Жакан”, – деп, бирљљлљр: “Илияс пайгамбар”, – деп эсептешет, дагы бирљљлљр: “Байыркы пайгамбарлардын бири тирилип келиптир”, – дешет», – деп жооп беришти.

Ошондо Ыйса алардан: «Силерчи, силер Мени ким деп эсептейсињер?» – деп сурады. Петир Ага: «Кудайдын Машайагы», – деп жооп берди.

Бирок Ыйса аларга: «Бул тууралуу эч кимге айтпагыла, – деп, катуу эскертти да, –

Адам Уулу кљп азап чегиши, аксакалдар, башкы ыйык кызмат кылуучулар жана мыйзам окутуучулар тарабынан четке кагылышы, љлтєрєлєшє жана єчєнчє кєнє тирилиши керек», – деди.

Ыйса бардыгына кайрылып: «Ким Менин артымдан ээрчигиси келсе, љзєнљн баш тартсын жана кєн сайын љзєнєн айкаш жыгачын алып, Менин артымдан ээрчисин.

Ким љз жанын сактап калгысы келсе, ал андан тєбљлєккљ ажырайт. Ал эми ким Мен єчєн љз жанынан ажыраса, ал аны сактап калат.

Анткени адам бєт дєйнљгљ ээ болуп, бирок љз жанын жоготсо же љзєнљ зыян келтирсе, ага андан эмне пайда?

Ким Менден жана Менин сљздљрємдљн уялса, Адам Уулу да Љзєнєн, Атасынын жана ыйык периштелердин дањкы менен келгенде, ошол адамдан уялат.

Силерге чындыкты айтып коёюн, бул жерде тургандардын кээ бирљљлљрє Кудайдын Падышачылыгын кљрмљйєнчљ љлєшпљйт», – деди.

Бул сљздљрдє айткандан кийин сегиз кєндљй љткљн соњ, Ыйса Петирди, Жаканды, Жакыпты ээрчитип, сыйынуу єчєн, тоого чыкты.

Сыйынып жатканда, Анын жєзє љзгљрєп, кийими аппак болуп, жаркырап калды.

Ошол учурда Ыйса менен эки адам сєйлљшєп жатты. Алар Муса менен Илияс эле.

Асман дањкы менен келген алар Ыйсанын Иерусалимде аткара турган иши, љлємє жљнєндљ сєйлљшєштє.

Петирди жана анын жанындагыларды болсо катуу уйку басты. Бирок алар ойгонуп кетип, Анын дањкын жана Аны менен турган эки адамды кљрєштє.

Эки адам Ыйсанын жанынан алыстап бара жатканда, Петир Ага: «Устат, бул жерде болуу жакшы экен. Єч алачык тургузалы: Сага бирди, Мусага бирди, Илияска бирди», – деди. Бирок љзєнєн эмне деп жатканын билген жок.

Петир сєйлљп жатканда, булут пайда болуп, аларды каптап калды. Булут чулгаганда, алар коркуп кетишти.

Ошондо булут ичинен «Бул Менин сєйєктєє Уулум. Аны уккула!» деген єн чыкты.

Ушул єн угулгандан кийин, Ыйса жалгыз калды. Шакирттер болсо кљргљндљрєн жашырып, ал кєндљрє эч кимге эч нерсе айтышкан жок.

Эртеси кєнє алар тоодон тєшкљндљ, Ыйсаны кљп эл тосуп чыкты.

Бир маалда элдин арасынан бирљљ мындай деп кыйкырды: «Устат! Суранам, менин уулума назар сала кљр, ал менин жалгызым.

Жини кармаганда, ал кєтєлбљгљн жерден эле кыйкыра баштайт. Жин кыйнаганда, анын оозунан ак кљбєк агат. Ал аны аябай кыйнап, андан зорго кетет.

Мен Сенин шакирттерињден жинди кууп чыгууну љтєнсљм, кууп чыга албай коюшту».

Ошондо Ыйса: «Эй, ишенбес, бузулган муун! Качанга чейин силер менен болом? Качанга чейин силерге чыдайм? Уулуњду бул жерге алып кел», – деди.

Бала келе жатканда, жин аны жерге жыгып, калтырата баштады. Ыйса жинге тыюу салып, баланы айыктырды да, атасынын колуна тапшырды.

Бардыгы Кудайдын улуу кєчєнљ тањ калып жатышты. Бєт эл Ыйсанын кылган иштерине тањ калып турганда, Ал Љзєнєн шакирттерине мындай деди:

«Менин бул сљздљрємдє кунт коюп уккула: “Адам Уулу адамдардын колуна салынып берилет”».

Бирок алар бул сљздє тєшєнєшкљн жок. Сљздєн мааниси алардан жашыруун болгондуктан, тєшєнєшкљн жок. Ал эми бул жљнєндљ Андан кайра суроодон коркушту.

Шакирттердин арасында «Биздин арабызда ким чоњ?» деген ой пайда болду.

Алардын ойлорун билген Ыйса бир баланы Љзєнєн алдына тургузду да, аларга мындай деди:

«Ким бул баланы Менин ысымым єчєн кабыл алса, ал Мени кабыл алган болот. Ал эми ким Мени кабыл алса, Мени жиберген Кудайды кабыл алган болот. Арањарда ким баарыњардан кичине болсо, ошол эњ чоњ болот».

Ошондо Жакан: «Устат, биз Сенин ысымыњ менен жиндерди кууп чыгарган адамды кљрдєк. Ал биз менен бирге жєрбљгљндєктљн, ага тыюу салдык», – деди.

Ыйса Жаканга: «Тыюу салбагыла. Ким силерге каршы болбосо, ал силер тарапта», – деди.

Љзєнєн асманга алынып кете турган кєндљрє жакындаганда, Ыйса Иерусалимге барууну чечти.

Ал Љзєнљн мурун кабарчыларды жљнљттє. Алар барып, Ыйсага орун даярдоо єчєн, самариялыктардын бир айылына киришти.

Бирок самариялыктар Иерусалимге бара жаткан Ыйсаны кабыл албай коюшту.

Анын шакирттери Жакып менен Жакан муну кљргљндљ: «Тењир! Каалайсыњбы, асмандан от тєшєп, аларды кырып жок кылсын деп айталы?» – дешти.

Бирок Ыйса аларга бурулуп, тыюу салды да: «Ичињерде кайсы рух бар экенин билбейсињер.

Анткени Адам Уулу адамдын жанын љлтєрєє єчєн эмес, куткаруу єчєн келген», – деди. Ошентип, алар башка айылга кетишти.

Алар жолдо бара жатышканда, бирљљ Ыйсага: «Тењир, Сен кайда барсањ да, мен Сенин артыњдан барам», – деди.

Ыйса ага: «Тєлкєлљрдєн ийини бар, канаттуулардын уясы бар. Ал эми Адам Уулунун баш калкалар жайы жок», – деди.

Ыйса башка бирљљгљ: «Менин артымдан ээрчи!» – деди. Ал болсо: «Тењир, адегенде атамды кљргљ коюп келейин, уруксат бер», – деди.

Ыйса ага: «Љлгљн адамдарын кљмєєнє љлєктљрдєн љзєнљ кой. Сен болсо барып, Кудайдын Падышачылыгы жљнєндљгє Жакшы Кабарды тарат», – деди.

Дагы бирљљ мындай деди: «Тењир, мен Сенин артыњдан ээрчийм, бирок адегенде єйдљгєлљрєм менен коштошуп келейин, уруксат бер», – деди.

Ыйса болсо ага: «Сокону кармап алып, артына кылчактаган адам Кудайдын Падышачылыгына жараксыз», – деди.